Novels by ซีซั่นฟิน

Ep.8 ซุ่มซ่าม "โถเอ๋ยยย!!! บ้าที่สุดเลย!!!" เเสงเหนือบ่นพึมพำคนเดียวด้วยความอายคนตัวสูงที่เพิ่งพามาบ้านด้วยเเล้วดันเกิดเรื่องเเบบนี้ขึ้นอีก ในขณะที่ฝามือทั้งสองข้างของเธอก็ยกขึ้นมาปิดใบหน้าสวยหวานของตัวเองเอาไว้เเล้วสบัดไปสบัดมา เพราะเธออายเขาเเทบจะมุดเเผ่นปฐพีหนีเเล้ว เเค่นึกภาพเหตุการณ์ที่เพิ่งจะเกิดขึ้น หัวใจมันก็... ตึบบบบ! ตึบบบบบ! "ทำไมหัวใจเต้นเเรงขนาดนี้เนี่ย!!!?" เมื่อเเสงเหนือนึกภาพเหล่านั้นขึ้นมาบนหัวใบหน้าสวยหวานกลายเป็นสีเเดงเหมือนลูกสตรอเบอร์รี่สุก เเสงเหนือรีบเอามือไปจับที่หัวใจข้างซ้าย กลับพบว่าหัวใจดวงน้อยๆของเธอยิ่งกระหน่ำเต้นเเรงราวกับเกิดเหตุการณ์เเผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่สุดของจักรวาล เธอจึงสบัดศีรษะทุยไปมาเพื่อรีบสลัดภาพเหล่านั้นให้มันออกจากหัวไปซะ เธอจะต้องรีบดึงเอาสติสตังค์อันน้อยนิดของเธอกลับคืนเข้าร่างมาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ "ฟู ฟู" ปากอมชมพูสวยเป่าลมหายใจเข้าออกไปมาเพื่อให้ตัวเองผ่อนคลาย เเละสงบลง "Ok ฉันต้องทำได้ ใจเย็นๆ หายใจเข้าออกช้าๆ ฟู ฟู" เเสงเหนือพูดในเชิงบวกเพื่อให้กำลังใจตัวเจ้าของ "อุปกรณ์ล้างเเผลอยู่ไหนหนา?" จากนั้นเเสงเหนือมองหาอุปกรณ์ล

Ep.7 เเอบพาผู้ชายเข้าบ้าน ดวงตาคู่สวยของทั้งสองสบประสานกันโดยที่ไม่รู้สึกตัวนานนับนาที เหมือนสมองสั่งการให้ดวงตายังจดจ่ออยู่กับสิ่งที่อยู่ตรงหน้าราวกับมีสิ่งเหนือธรรมชาติสะกดเอาไว้ เเต่พอเวลาผ่านไปได้สักพักราวกับมนต์สะกดเริ่มหมดฤทธิ์ของมันทั้งคู่ก็เริ่มรู้สึกตัว สติสัมปชัญญะเริ่มกลับเข้าร่างอีกครั้ง เเสงเหนือจึงสะบัดใบหน้าสวยหวานไปมาสองสามครั้งเพื่อเรียกสติให้ตัวเองอยู่กับปัจจุบัน จากนั้นจึงเอ่ยพูดกับคนตรงหน้า ส่วนเขาคนนั้นกลับทำสีหน้าที่เรียบนิ่งยากเกินที่จะคาดเดา เเต่ทำไมเธอกลับรู้สึกว่าภายในดวงตาสีมรกตคู่สวยมันทำให้เธอรู้สึกอะไรบางอย่างที่เเม้เเต่ตัวเธอเองก็ไม่สามารถบรรยายมันออกมาเป็นคำพูดได้เเต่มันซึมอยู่ในความรู้สึกที่เเปลกประหลาดของเธอ "เห้ยย!! คะ คุณคะ ละ...เลือดคุณไหลไม่หยุดเลย!" เสียงหวานเอ่ยพร้อมเบิกตากว้างกล่าวบอกคนตรงหน้าที่มีใบหน้าหล่อคมคายด้วยความตกใจเมื่อเห็นเลือดสีเเดงสดยังคงไหลซึมออกมาเรื่อยๆ ทั้งที่เเผลเเค่โดนยิงเเบบเฉียดๆเท่านั้น เเต่สวนทางกับเลือดที่มันยังไหลออกมาไม่หยุด "ห้ามเลือด อ๊ากก!" ฟินน์เอ่ยกล่าวบอกคนที่เพิ่งพบกันเป็นครั้งเเรกให้ห้ามเลือดให้ โดยลืมไปเลย

Ep.6 ค่ำคืนที่โชคยังเข้าข้าง ย้อนไปเมื่อสามสิบนาทีที่เเล้ว ฟินน์มองดูเพื่อนๆนัวเนียกับผู้หญิงอย่างเนื้อเเนบเนื้อ ทำเอาเขารู้สึกเอือมระอา จึงปลีกตัวออกมาจากสมรภูมิสวาทอย่างเงียบๆ วันนี้เขาไม่ได้พาลูกน้องคนไหนติดตามมาด้วย เเม้เเต่มือซ้ายมือขวาของเขาก็ไม่ได้มาด้วย เพราะคืนนี้เขาเเค่รู้สึกอยากออกมาข้างนอกคนเดียวบ้าง ฟินน์เดินออกไปที่ระเบียงห้องVVIP ที่อยู่อีกฝากหนึ่งที่ติดกับห้องเมื่อกี่เพราะมีประตูทะลุเชื่อมต่อกัน ทำให้เป็นสองห้องใหญ่รวมกันเพื่อไปสูดอากาศในยามค่ำคืนที่เงียบสงัดเป็นอะไรที่เขาชื่นชอบมากๆ ถ้าได้ดื่มด่ำกับความสงบเเบบนี้ เวลาผ่านไปสิบนาทีจากนั้นเขาจึงตวับเท้าหนาเดินไปเปิดประตูเพื่อที่จะกลับคฤหาสน์ฟาเรน ฟินน์เดินออกมาในทางที่เป็นทางลับส่วนตัวของคลับเพื่อมายังที่จอดรถส่วนตัวสำหรับกลุ่ม The Beast ของพวกเขา เพราะเขาไม่ประสงค์ที่จะเดินผ่านกลุ่มคนมากมายพวกนั้นที่เอาเเต่ดื่มเหล้าเมามาย เดินโซซัดโซเซอยู่ชั้นล่าง ฟินน์รีบขับรถสปอร์ตหรูออกมาจากคลับของออซซี่เพื่อมุ่งหน้ากลับคฤหาสน์ เเต่เขากลับรู้สึกว่าเหมือนมีรถประมาณสองคันที่ขับอยู่ข้างหลังรถของเขากำลังตามเขามา เมื่อมองจากกระจกของ

Ep.5 ใครนะ!!!?ณ คลับออซซี่"เห้ยย! พวกมึงไอ้ดาร์กมาเเล้วเว้ยยย!" คอลินตะโกนบอกเพื่อนๆเมื่อเห็นฟินน์เพื่อนรักเดินอย่างสง่าเข้ามาในห้องVVIP ทั้งที่ก็นั่งอยู่ใกล้ๆกัน"....." ฟินน์ไม่ได้เอ่ยพูดอะไรเพราะเขารำคาญ เเต่สายตากลับกวาดมองดูเพื่อนๆ เเต่เห็นเเค่เพียง คอลิน, คลาร์ก เเละเจ้าของคลับหรือออซซี่ ขาดเเค่อีกคนที่ยังไม่เห็น"ไม่ต้องมองหาไอ้สก๊อตเพื่อนที่พูดน้อยเหมือนมึง...ให้เสียเวลาหรอกคร๊าบ มันติดหญิงอยู่ต่างจังหวัดโน่น!" ออซซี่กล่าวด้วยมุมปากที่ยกยิ้มให้ฟินน์ทราบว่าเพื่อนอีกคนทำไมไม่มา เพราะมันมัวเเต่ติดผู้หญิงอยู่ต่างจังหวัดนี่เอง นี่เป็นสิ่งที่ทำให้ฟินน์คิดว่ามันฟังดูโง่มากๆ ติดอะไรไม่ติดเเต่ดันมาติดผู้หญิง ไร้สาระวะ!"เห้ย! ไอ้ออซซี่มึงเรียกเด็กในคลับมึงมาหน่อยดิ" คอลินออกคำสั่งให้ออซซี่หาผู้หญิงมาช่วยปรนนิบัติเพื่อให้เขามีความสุขทางกาย"ให้กูด้วย" คลาร์กก็เป็นอีกคนที่มีความต้องการในเรื่องเเบบนี้สูง"เเล้..." ออซซี่พยักหน้ารับคำขอจากเพื่อน เเต่เมื่อไม่ได้ยินเสียงความต้องการของใครอีกคนที่นั่งอยู่ข้างๆเขาในตอนนี้ จึงหันขวับไปถามว่าเจ้าพระคุณต้องการจะปลดปล่อยเหมือนเพื่อนคนอื่นๆหรือเปล

Ep.4 จะไปหาสมัครงานเช้าวันต่อมา ณ คลังเก็บสินค้าเเห่งหนึ่งปัง! ปัง! ปัง! ปังง!"หึ ถือว่าไม่เลว" ฟินน์หยิบปืนกระบอกหนึ่งจากสินค้าที่จะส่งออกในไม่กี่วันข้างหน้ามาทดลองยิงดูเพื่อเชคความเรียบร้อยว่าสินค้ามีคุณภาพตามที่เขาต้องการหรือไม่"ถ้าเรียบร้อยเเล้ว งั้นผมให้ลูกน้องจัดการเตรียมส่งเลยนะครับนาย" มือซ้ายอย่างเจคกล่าวกับผู้เป็นนาย"อือ เเละอย่าให้พลาดละ เพราะมึงก็รู้ว่ากูเกลียดความผิดพลาดขนาดไหน" คนอย่างฟินน์ไม่เคยมีคำว่าผิดพลาด เพราะถ้าพลาดเมื่อไหร่นั่นหมายถึงชีวิต เพราะฉันนั้นเจคจะต้องทำงานนี้ให้บรรลุเป้าหมาย ให้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี"ครับนาย ผมจะจัดการให้เรียบร้อยที่สุด" เจคก้มน้อมรับคำบัญชาจากนายใหญ่เเห่งตระกูลฟาเรนด้วยความเคารพเเล้วก็เดินออกไปเพื่อไปสั่งลูกน้องให้เตรียมอาวุธที่จะส่งออกให้ลูกค้ารายใหญ่ให้พร้อมครืด! ครืด!เวลาผ่านไปไม่นานที่เจคเดินออกไป ก็มีเสียงสายเข้าจากใครบางคน ฟินน์จึงล้วงมือหนาเอาโทรศัพท์จากกระเป๋ากางเกงชั้นดีขึ้นมารับ"ว่า?" เเต่พอเห็นว่าคนในสายคือใคร เพราะนามที่ปรากฏบนหน้าจอโทรศัพท์ราคาเเพงทำให้ฟินน์ถึงกับต้องทำหน้าตาด้วยความเบื่อหน่าย จากนั้นนิ้วเรียวยาวสวย

Ep.3 ครอบครัวไม่มีวันทิ้งกัน"เกิดอะไรขึ้นนะลูก!?" ผู้เป็นเเม่เอ่ยถามลูกสาวที่นิ่งเงียบไปไม่พูดไม่จาเหมือนโดนสาปว่าเกิดอะไรขึ้น เธอเพียงรู้ว่าเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับพี่สาวของเธอ เเต่ไม่รู้ว่าเหตุการณ์มันเป็นมายังไง"พ่อ เเม่ พี่ทิศ!!" เมื่อเเสงเหนือพยายามตั้งสติให้กลับคืนมาได้ เธอจึงเอ่ยเรียกพ่อเเม่เเละพี่ชายของเธอด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดี เพราะเธอยังคงตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับป้าสุดที่รักของเธอ ส่วนทั้งสามมองมายังเเสงเหนือเพื่อรอฟังคำตอบด้วยสีหน้าที่เครียดๆ"เกิดอะไรขึ้น!!?" เมื่อเเสงเหนือไม่ยอมพูดออกมาสักที ผู้เป็นเเม่อย่างนภาจึงเอ่ยถามอีกครั้งด้วยสีหน้าที่กังวลใจ ตอนนี้เธอรู้สึกกลัวเหลือเกิน"ป้าดาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ค่ะ ฮึก ตอนนี้อยู่ห้องฉุกเฉิน อึก" เเสงเหนือสะอื้นไห้เพราะไม่สามารถกลั่นน้ำตาเเห่งความเสียใจนี้ไว้ได้ เเสงเหนือหันไปกอดพี่ชายของเธอที่นั่งอยู่ใกล้ๆกันด้วยความเสียใจ เเละเป็นห่วงป้าของเธอ ทิศเหนือได้เเต่ลูบศีรษะทุยของน้องสาวเพื่อเป็นการปลอบใจ เขาเองก็รู้สึกตกใจไม่น้อยเช่นกันเมื่อได้รู้ข่าวเเสงเหนือรู้สึกกลัว กลัวว่าป้ารดาที่เธอรักมากเหมือนเเม่อีกคนหนึ่งจะเป็นอะไรไป

Ep.17 สอนเพศศึกษา NC+++ เเกร้กกกๆๆๆ! "กรี๊ดดดดดดดดด!!!" สก๊อตกระชากเสื้อผ้าออกจากตัวทานตะวันออกจนหมดทุกชิ้น เผยให้เห็นทุกอย่างที่เป็นเนื้อๆ เน้นๆ มันทำให้มังกรยักษ์ของเขาตื่นตัวขึ้นมาอย่างง่ายดาย ทานตะวันรีบใช้มือทั้งสองมาปกปิดของสงวนของเธออย่างไว "จะทำอะไรฉันนนน!!!?" ทานตะวันตะโกนออกมาจนเสียงดังลั่นไปทั่วห้องขนาดใหญ่ "ระริกระหรี่ไปเอากับผู้ชายคนอื่น ทั้งที่เพิ่งโดนฉันเอาไปไม่กี่วัน เเต่ถ้าอยากนักฉันก็จะสงเคราะห์ให้!" มาเฟียหนุ่มพูดออกมาอย่างไม่รู้ตัว ว่าตัวเองกำลังอยู่ในอารมณ์ไม่พอใจคู่สนทนาอย่างมาก "ไอ้บ้าสก๊อต!!! พูดเรื่องบ้าอะไรของนาย!!!?" ฉันไม่เข้าใจกับสิ่งที่เขากำลังสื่อ เขาพูดเรื่องอะไรกัน? ผู้ชายคนอื่น? คนไหนกัน? ฉันยังไม่เคยไปยุ่งกับผู้ชายคนไหนสักคนเลย! "Wow! จำชื่อผัวคนเเรกได้ด้วย!" สก๊อตพูดจบก็กระตุกยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ "ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้น่ะเว้ย!!" ทานตะวันไม่สามารถควบคุมอารมณ์ความโกรธได้อีกต่อไป เธอตะคอกใส่คนตรงหน้าอย่างโมโห "อย่ามาสั่งฉัน เเต่ฉันจะปล่อยเเน่ เเต่ไม่ใช่ในเเบบที่เธอคิดน่ะ เดี๋ยวจะเเสดงให้ดูว่า 'ปล่อย' เเบบไหน?" จากนั้นสก๊อตรีบปลดเปลืองเสื้อ

Ep.16 คิดผิดเเล้วที่ทำเเบบนี้! ในห้องของทานตะวัน "อย่างน้อยๆวันนี้ฉันก็มีความสุข ความทุกข์จงหายไป อย่าได้หวนกลับมาอีก ชิวๆๆ" ทานตะวันปัดมือไล่ความทุกข์ออกจากชีวิตให้ออกไปจากตัวเธอ ชีวิตนี้อย่าได้เจอะเจออีก เเต่... ติ๊ง! Line หรือความทุกข์จะยังไม่จบไม่สิ้น... Eagle: พรุ่งนี้มาพบฉันที่เดิม เวลาเดิม ทานตะวันพอมองเห็นแชทที่เด้งขึ้นมาบนหน้าจอโทรศัพท์ ก็รู้ทันทีว่ามันคือข้อความจากใคร จะใครล่ะ เเต่เธอเลือกที่จะไม่เปิดอ่าน เเละไม่สนใจข้อความของคนที่เธอเกลียดอีกต่อไป "ฉันเกลียดนาย!! ขอให้ชาตินี้ก็อย่าได้เจอคนอย่างนายอีก!" คำพูดที่ออกมาจากปากทานตะวันนั้นเต็มไปด้วยความเกลียดชัง เเละความโกรธ เช้าวันใหม่ 8:30 "ทำไมยังไม่มาว่ะ?" อารมณ์ของคนรอใครสักคนมาหาเริ่มหงุดหงิดขึ้นมา มือหนากดเข้าไลน์ส่วนตัว ทว่าในเเชทกลับว่างเปล่า ไม่มีการตอบกลับใดๆ เเม้เเต่เข้าไปอ่านก็ไม่มี "เธอคิดผิดเเล้วที่ทำเเบบนี้!!" สก๊อตจ้องมองไปยังข้อความด้วยอารมณ์ที่ไม่พอใจ เพราะทานตะวันไม่เเม้เเต่จะเข้ามาอ่านข้อความของเขา ห้องของทานตะวัน "อือๆ" คนที่เพึ่งตื่นนอน กำลังร้องงัวเงียเหมือนเด็ก "เช้าเเล้วหรอเนี้ย?" มือบางคว

Ep.15 กลิ่นที่ตราตรึง ทานตะวันที่กำลังยืนมองร่างกายตัวเองผ่านหน้ากระจกใสของห้องน้ำ บนเรือนร่างเต็มไปด้วยร่องรอยสีดอกทิวลิปแดงช้ำ จากการผ่านสนามรบที่เเสนจะปวดร้าวของเมื่อวานมา เธอไม่กล้าแม้แต่จะสัมผัสร่องรอยพวกนั้น ที่ตากับยายเธอสังเกตไม่เห็น ก็เพราะเธอใส่เสื้อคลุมปกปิดเอาไว้ "ฉันไม่ใช่คนอ่อนเเอ ฉันจะยอมให้น้ำตาไหลเพราะไอ้คนเลวคนนั้น ฉันจะลืมทุกอย่างที่เคยเกิดขึ้นให้หมด" ทานตะวันพูดออกมาอย่างคนเข้มเเข็ง สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อวาน เธอจะไม่เก็บมาคิดให้ตัวเองเจ็บปวดอีก สิ่งที่เสียไปก็ปล่อยให้มันเป็นอดีตไป เธอจะอยู่กับปัจจุบันเท่านั้น ถือซะว่าได้ชดใช้เวรใช้กรรมไปเเล้ว ยามราตรี ครืด! ครืด! "ว่าไงเเสงเหนือ?" พอเห็นว่าเป็นเบอร์ของเเสงเหนือ ฉันจึงกดรับ "ทำไมเมื่อวานไม่ตอบเเชท ไม่รับสายฉัน รู้ไหมทั้งตายายเเก ท๊อปฟี่เเละฉันเป็นห่วงเเกขนาดไหน?" ฉันสัมผัสได้ทันทีเลย ว่าเพื่อนเป็นห่วงฉันขนาดไหน ฟังจากน้ำเสียงก็รู้ "ฉันคิดว่าเเกโดนลักพาตัว เกือบไปเเจ้งตำรวจเเล้วรู้ไหม?" เสียงในสายถูกเเทรกขึ้นมาเเต่เป็นเสียงของอีกคนมาพร้อมกับเสียงของท๊อปฟี่ "ฉันขอโทษ พอดีฉันยุ่งอยู่กับ เออ ฉันต้องไปเคลียร์เรื่

Ep.14 เผลอ ตอนนี้เป็นเวลาหนึ่งทุ่มครึ่ง สก๊อตเดินออกมาจากห้องน้ำส่วนตัวอีกด้านหนึ่งที่ติดกับห้องทำงาน บนร่างกายเเกร่งมีเเค่เพียงผ้าขนหนูที่ปกปิดส่วนล่างเอาไว้ สายตาคมกริบแสนเย็นชากำลังมองไปยังคนที่นอนหลับสนิทอยู่บนโซฟาจากบทรักที่เขาได้มอบให้ เวลาผ่านไปนานนับหลายชั่วโมงเเล้ว เเต่ยังไม่มีท่าทีว่าเธอจะขยับตัว หรือตื่นขึ้นมาสักที สก๊อตจึงตัดสินใจเดินไปยังเธอ เเล้วทำในสิ่งที่ไม่เคยทำกับผู้หญิงคนไหนมาก่อน ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน มือมันลั่นไปเอง! "เเม่งเอ๋ย!! ทำไมตัวร้อนอย่างนี้ว่ะ!!?" สก๊อตสบถคำออกมาอย่างไม่สบอารมณ์ นี่เป็นครั้งเเรกที่คนอย่าง สก๊อต เรซเตอร์ ใช้หลังมือของตัวเองไปสัมผัสที่หน้าผากมนของผู้หญิงที่เพิ่งจะมีอะไรด้วย เพื่อเชคอุณหภูมิร่างกายของเธอ "อือ…อือ" จู่ๆ เสียงของคนที่หลับไปนานพอสมควรก็พึมพำในลำคอออกมา มาเฟียหนุ่มจึงผละตัวออกมาห่างๆ กลัวเธอลืมตาขึ้นมาเเล้วเห็นเขา เขาเตรียมจะก้าวเดินออกไปอย่างไม่สนใจคนที่นอนป่วยอยู่ เเละเเล้วคำพูดบางอย่างเข้ามากระทบที่โสตประสาท ทำให้เขาหยุดเดินเเล้วหันหน้ากลับมา "พ่อจ๋า เเม่จ๋า อย่าทิ้งตะวันไปน่ะ ฮือๆ" คนป่วยนอนร้องไห้ละเมอ พร้อมน้ำตาที่ไ

Ep.13 สั่งสอนเด็กแสบ NC+++ "นายจะทำอะไรของนาย?" ทานตะวันเมื่อเห็นสก๊อตกำลังปลดกระดุม เธอจึงเริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมาทันที เเล้วพยายามจะลุกหนี เเต่มีหรือเขาจะรู้ไม่ทัน สก๊อตใช้เเขนกำยำกักขังทานตะวันไว้ไม่ให้เธอหนี เเล้วเขาก้มลงไปกระซิบใกล้ๆใบหูทานตะวัน ทำเอาเธอขนลุกซู่ "สั่งสอนเด็กเเสบอย่างเธอไง!" พูดจบ เขาก็เเสยะยิ้มที่มุมปากอย่างสุนัขจิ้งจอกเจ้าเลห์ ที่มองเยื้อของมันอย่างหิวโหย "สั่งสอ" ไม่ทันที่เธอจะพูดจบประโยค เขาจะสั่งสอนเรื่องอะไร มาเฟียหนุ่มก็กระชากเสื้อยืดเธอจนขาดวิ่น กรี๊ดดดดดดดดดด!! "ไอ้บ้า!! จะทำอะไรฉันนน!! ปล่อยฉันน่ะ!! ไม่งั้นฉันจะกระโดดถีบนาย!!!" เสียงทานตะวันร้องโหยหวนด้วยความตื่นตระหนก จนเม็ดเหงื่อเริ่มไหลออกมาตามกรอบหน้า "ในเมื่อเธอเป็นลูกหนี้ของฉัน ฉันจะทำอะไรกับเธอก็ได้ งั้นวันนี้เอากายมาบำเรอออให้ฉันล่ะกัน" เขามันไม่ต่างจากเสือที่พร้อมจะขย้ำเยื่อให้เเหลกคามือ และไม่ได้กลัวแม้แต่น้อยที่ทานตะวันบอกว่าจะโดดถีบเขา เพี้ยะ!! เสียงฝามือของคนใต้ร่างตบกระทบลงบนใบหน้าอันหล่อเหลาทันทีที่มาเฟียหนุ่มพูดจบประโยค ทำให้ใบหน้าของเขาต้องหันไปตามเเรงตบของเธอ เลือดซึมออกมาที่มุม

Ep.12 กาแฟดำสูตรทานตะวัน! เช้าวันต่อมา ณ บริษัทเรซเตอร์ ตอนนี้ร่างบางที่อยู่ในชุดสไตล์เหมือนเดิมกับเมื่อวานเพิ่มเติมคือเสื้อผ้ามีรอยขาดๆหลายจุดให้ดูเท่ เธอนั่งรอมาเฟียหนุ่มอยู่ที่โซฟาขนาดใหญ่ เธอรู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมากที่ได้ทำอะไรที่ขัดใจกับที่เจ้าหนี้เธอสั่ง แกร๊ก! ประตูถูกเปิดออกโดยมีร่างสูงเดินเข้ามา เพิ่มเติมคือสีหน้าของเขาบ่งบอกว่าไม่ค่อยสบอารมณ์คนตรงหน้าสักเท่าไหร่ “ฉันบอกเธอว่าไง? ” เสียงทุ้มต่ำเอ่ย “ฉันจะใส่แบบนี้ ฉันชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้” ยังไงเธอก็ยังยืนยันจะใส่ในแบบที่เธอชอบ “แต่ฉันสั่งให้ทำยังไง เธอก็ต้องทำอย่างนั้น” เสียงเรียบนิ่งเปลี่ยนเป็นเสียงที่น่าเเกรงขามขึ้น แม้เเต่ทานตะวันก็ยังรับรู้ได้ “แต่นายไม่ใช้เจ้าชีวิตฉันน่ะ ไม่มีสิทธิ์มาสั่งว่าฉันจะต้องทำอะไร ไม่ทำอะไร” ฉันตอบเขาไปด้วยอารมณ์ไม่พอใจ ฉันไม่ชอบเลยที่มีคนมาสั่งให้ทำตามที่ใจตัวเองต้องการ นี่ชีวิตฉันน่ะไม่ใช้ของเขาสักหน่อย “มีสิ สิทธิ์ของเจ้าหนี้ไง” ไม่ทันที่ทานตะวันจะพูดอะไรออกไป ก็มีเสียงเคาะประตูจากด้านนอกเข้ามา ก๊อกๆ “เข้ามา” สก๊อตกล่าวขึ้น “ขออนุญาตครับนาย ถึงเวลาประชุมแล้วครับ” เป็นมือซ้า