ทำใจให้ชิน

ทำใจให้ชิน

เธอแต่งงานมาได้ก็ครบ2อาทิตย์แล้ว...แต่เธอก็ไม่เห็นหน้าเขาจนครบ2อาทิตย์เหมือนกันก็ดีไปอย่าง...ไม่ต้องมาคอยระแวงว่าเขาจะเข้ามาทำเรื่องอย่างว่ากับเธอ..โชคดีที่ช่วงนี้เรียนไม่ค่อยหนักแล้ว สอบเสร็จแล้วตอนนี้คงจะต้องเร่งหาที่ฝึกงานหน่อย

 "สวัสดีค่ะพี่ๆ ^_^ เดี๋ยวตุ๊กตาไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะคะ"

วันนี้เธอทำงานอย่างสนุกสนานถึงแม้ว่าจะเหนื่อยหน่อยแต่คำว่าเงิน ยังไงก็ต้องสู้

'ตุ๊กตา....โต๊ะ 8...'

"ค่า"

เธอรีบไปรับอาหารและเครื่องดื่มเพื่อที่จะเตรียมไปเสิร์ฟที่โต๊ะ 8

ตึกตึกตึก

"อาหารที่..... 0_0 ...สั่ง...ได้แล้วค่ะ"

นั่นเขาใช่ไหม....สามีเธอ.... ไม่สิ...อยู่นอกบ้านต้องทำเป็นไม่รู้จักกัน

กึก กึก กึก

ตุ๊กตาจัดการวางอาหารลงไปบนโต๊ะอย่างระมัดระวัง

ผู้หญิงคนนั้น...เป็นใครนะ....

'ทานนี้หน่อยนะคะ....นาสั่งมาให้คุณ....'

เธอได้ยินบทสนทนาของผู้หญิงคนนั้น....ที่แท้....ก็เป็นแบบนี้เอง....ที่เขาไม่ได้เข้าหาเธอ....ก็คงจะกินอิ่มก่อนกลับบ้านมาแล้วสินะ.....นี้เธอ....หวังอะไรในตัวเขาอยู่....เขาไม่อยากแต่งงาน....เขาไม่อยากผูกมัดกับเธอ ก็ไม่แปลกไหม ที่เขาจะไม่ไยดีเธอ... เธอกลืนน้ำลายลงคออย่างลำบาก... เธอจะมาสำลักความรักคนอื่นเขาไม่ได้นะ 

ตึก ตึก ตึก 

เมื่อเธอจัดวางอาหารและเครื่องดื่มเสร็จเธอก็รีบเดินออกมา

ต้องทำใจให้ชินสิตุ๊กตา....ต้องทำให้ได้...แต่ทำไมนะ....ทำไมเธอถึงต้องรู้สึกเจ็บถึงเพียงนี้.....

เควินได้แต่มองหน้ายัยตัวเล็กนิ่ง...... แวบแรกที่เธอเห็นเขา เธอทำสีหน้าตกใจ...แต่ก็ไม่นาน...แค่แว็บเดียว...แล้วยัยนั้นก็ปรับสีหน้าของตัวเองให้เป็นปกติ

"ทำไมถึงเลือกมากินที่นี่... นารี"

'พอดีเห็นเพื่อนพยาบาลบอกว่าที่นี่อาหารอร่อยราคาไม่แพงนัก แล้วที่สำคัญมีเพลงให้ฟังด้วยค่ะ นาเลยอยากชวนคุณมา'

"แค่นี้จริงๆเหรอ...เธอวางแผนอะไรอยู่รึเปล่า...อย่าให้ฉันจับได้นะ ว่าเธอคิดอะไรอยู่ เพราะฉันรู้จักกับเจ้าของร้านนี้...ฉันสามารถขอตรวจสอบพนักงานของที่นี่ได้ทุกคน..."

นารีถึงกับหน้าซีด...แต่จะให้เธอยอมรับนะ เหรอ...ไม่มีทาง เธออยากมอมเหล้าเขา ให้เขานอนกับเธอแบบไม่ใส่ถุงยาง ...และเธอต้องรู้ให้ได้ว่าทำไมหมอถึงชอบมาที่ร้านแห่งนี้หนัก

เควินนั่งมองคนตัวเล็กเดินไปเดินมา เสิร์ฟอาหารโต๊ะนั้นที โต๊ะนี้ที แล้วทำไมยัยนั้นต้องยิ้มให้กับลูกค้าโต๊ะอื่นขนาดนั้นด้วยวะ...

ปึก.. (เสียงแก้วที่เขากระแทกลงไปบนโต๊ะแรงๆ ทำให้นารีถึงกับตกใจ)

'คุณหมอเป็นอะไรรึเปล่าคะ?'

อันที่จริงเขาไม่ได้อยากจะมากับนารีสักนิด แต่ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ช่วงนี้เขาเบื่อมาก เข้าเวรติดกันหลายๆวัน เขาไม่ได้นอนกับยัยตัวเล็กเลย ตั้งแต่คืนนั้น...อ๊าห์ แค่คิด...เขาก็อยากจะกลับบ้าน กลับไปฟัดยัยตัวเล็กจัง... แต่เขามีเรื่องที่ต้องสะสางกับคนตรงหน้า....เขาเริ่มเบื่อนารีแล้ว...เพราะนารีพยายามทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเขา นารีเที่ยวป่าวประกาศให้ใครต่อใครฟัง...ว่าเขาและเธอมีสัมพันธ์สวาทกันอย่างสนุกสนาน ไม่มีใครยอมใคร และยังไปพูดในกลุ่มพยาบาลอีก...ว่าเขาติดใจเธอ...จนขอให้เธออยู่ข้างๆเขาตลอดเวลา...เรื่องนี้รู้ได้ไงนะเหรอ...ยัยจา...ลูกกระจ๊อกของเจ้ปลายมาเล่าให้ฟังเขาเมื่อได้ยินเช่นนั้นเขาก็แทบจะลงไปลากตัวยัยนี่มาบีบคอให้ตายคามือ

"ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณพอดีเลยพยาบาลนารี...จะให้ผมพูดตรงนี้ หรือรอไปคุยกันที่เงียบๆ"

'ตรงนี้ก็ได้ค่ะ...ที่เงียบ....เราเก็บไว้ทำอย่างอื่นจะดีกว่า....'

นารีค่อยๆเอนศีรษะไปพิงที่ไหล่กว้าง...แล้วก็ซบลงไปบนหน้าอกหนั่นแน่นของเขา....เธอค่อยๆใช้มือลูบลงไปบนหน้าอกของเขา

หมับ!!

เควินจับมือของนารีเอาไว้ก่อน

"หลังจากคืนนี้ไป .... ผมจะย้ายคุณไปทำงานที่แผนกอื่น ไม่ต้องถาม... ฟังแล้วจำให้ดี...คุณเป็นแค่คู่นอนที่ผมใช้เงินจ่ายไปทุกครั้งหลังจากเราเอากันเสร็จ... ผมไม่เคยขอให้คุณมาอยู่ข้างกายผม... ผมไม่เคยบอกว่าผมชื่นชอบในเซ็กซ์ของคุณ...ผมไม่เคยบอกว่าผมติดใจในรสชาติเซ็กซ์ของคุณ... ผมไม่เคยพูด...อ๋อ... แล้วที่เอาไปอวดพยาบาลทั้งหลายว่าคนคุณเป็นคนสำคัญของผม....หึ.... อย่าสำคัญตัวผิด...ถ้าผมจะมีเมีย...(เขาปรายตาไปมองยัยตัวเล็ก...ที่ตอนนี้ยิ้มหัวเราะให้กับเพื่อนพนักงาน) คนคนนั้นต้องไม่ใช่คุณแน่ พยาบาลนารี..."

เมื่อพูดจบ..เขาก็ลุกออกไปแล้วเดินตรงไปยังยัยตัวเล็ก

ตุ๊กตาเห็นเขาเดินมาทางเธอ แว็บแรกเธออยากจะเดินหนี แต่..... เขาบอกเธอนี่... ว่าถ้าอยู่ข้างนอก ถ่าบังเอิญเจอกัน...หรือมันมีเหตุให้เจอกัน... เธอจะต้องทำเป็นไม่รู้จักเขา

ฮึบ...

เอาวะ!

ตึก ตึก ตึก

"นี้เงิน....ของโต๊ะเบอร์ 8 ค่าอาหารและเครื่องดื่ม...ถ้าผู้หญิงคนนั้นอยากดื่มหรืออยากทานอะไร ก็หักเอาจากเงินนี้....อ๋อ...ถ้าไม่พอ...ก็โทรมาที่เบอร์นี้นะ"

แปะ!! 

=_=

หล่อดีนะ...ฝอมากพ่อ....ฝอแบบร้ายๆ นี้!! ตุ๊กตา...อ้าว....ตะลึงในความหล่อจนยืนตายเลยเลอะ

ฮ่าๆๆ

"เดี๋ยวหนูไปดูผู้หญิงคนนั้นก่อนนะคะ"

'อืมๆ ฝากด้วยนะ

"ค่ะ"

ตึก ตึก ตึก

"คุณค่ะ.....คุณค่ะ" ตุ๊กตาแตะลงไปที่แขนของเธอเบาๆ

ฮึก.....ฮึก.....

ให้ตายสิ....ทำไมเธอคนนี้ถึงร้องไห้ขนาดนี้เนี่ย...

'เขาไปแล้ว.....เขาทิ้งฉันไปแล้ว....ฮือ.....ฮือ...ฉันรักเขา.....ฉันเป็นเมียเขานะ.....ทำไม....ทำไมเขาถึงทำแบบนี้กับฉัน....ฮือ....ทำไม'

ตุ๊กตารับฟังในสิ่งที่เธอคนนี้พูด...มันทำให้เธอรู้สึกแปลกๆ มันคันยุบยิบๆที่หัวใจของเธอ....เขามีอะไรกับเธอคนนี้จริงๆด้วย... เขา.....นอกใจเธอ....ไม่สิ.....เธอต่างหากที่มาที่หลัง....เธอเป็นคนทำให้ความรักของพวกเขาทั้งสองคนต้องจบลงแบบนี้...ผู้หญิงคนนี้ไม่ผิด....แต่เป็นเธอ....เธอผิดเอง...ผิดที่เลือกปฏิเสธไม่ได้.....ผิดที่เลือกเกิดไม่ได้.... ผิดที่เลือกอะไรไม่ได้เลย...

ตุ๊กตาจมอยู่กับความคิดของตัวเองอยู่นานสองนาน จนในที่สุดเธอก็ได้สติว่าเธอยังทำงานและยังอยู่ในหน้าที่ของตน... เธอจึงทำได้เพียงแค่รับฟังเธอคนนี้เงียบๆ