LOGINShare
บทที่ 1195
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1196
“ศิษย์พี่เย่?!”“มาที่นี่ได้ยังไง!”“ถึงเขามาก็เท่านั้นแหละ แค่พลังระดับสร้างรากฐานปราณ เปลี่ยนสถานการณ์อะไรไม่ได้หรอก…”แต่เพียงวินาทีถัดมา บรรดาศิษย์ล้วนพากันเบิกตากว้าง โลกทั้งใบของพวกเขาโดนกระแทกอย่างรุนแรงเพราะพวกเขาได้เห็นพลังปราณในตัวเย่ซิวพุ่งทะยานขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับตะวันยามแรกแย้ม ซึ่งทวีความรุนแรงขึ้นทุกขณะเขาพุ่งสู่ระดับจินตาน ระดับวิญญาณก่อกำเนิด และสุดท้ายก็พุ่งขึ้นถึงระดับถอดจิต ก่อนจะหยุดลงเฉินเยียนจือเบิกตาโพลง ใบหน้าเต็มไปด้วยความหวาดหวั่นสุดขีด “ระดับถอดจิต เป็นไปได้ยังไง!”เย่ซิวอายุแค่นี้เองนี่นา!ถึงจะเริ่มบ่มเพาะมาตั้งแต่อยู่ในครรภ์แม่ ก็ไม่น่าจะไปถึงระดับนี้ได้เร็วขนาดนี้สิ?!ทุกคนช็อกกันอย่างหนัก ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองแต่ไม่ว่าพวกเขาจะรู้สึกกังขาแค่ไหน ความจริงก็ปรากฏอยู่ตรงหน้าแล้วเย่ซิวเพียงคนเดียวก็สามารถประคองค่ายกลไว้ได้อย่างมั่นคงจากนั้นเขายกมือขึ้น จากนั้นก็มีกระบี่สายฟ้าสามสิบหกเล่มพุ่งออกมา ก่อตัวเป็นเมฆสายฟ้าขนาดมหึมากระบี่แต่ละเล่มพุ่งตัดไปมา สร้างบาดแผลฉกรรจ์ให้แก่แรดขาวตัวนั้นอย่างหนักมันคำรามด้วยความเดือดดาลไม่หยุดหย่อนจา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1195
หนานกงอู๋ซวงเร่งพลังจนถึงขีดสุด เขาพุ่งทะยานไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว มุ่งตรงไปยังรังของแรดขาวยักษ์ตัวนั้นทันที!เขาเคยเป็นแกนกลางของค่ายกล แต่เมื่อเขาหนีไป แรงกดดันมหาศาลก็ถาโถมใส่ศิษย์ที่เหลือทันทีแถมพลังของค่ายกลกระบี่ก็อ่อนลงอย่างเห็นได้ชัดไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่จะเกิดสถานการณ์เช่นนี้ ทุกคนตกตะลึงไปชั่วครู่ ก่อนจะเริ่มสบถด่ากันระงม“เขาเอาพวกเราไปเป็นเหยื่อล่อเนี่ยนะ”“สารเลว เขาทำเรื่องต่ำช้าแบบนี้ได้ยังไงกัน”“แล้วเราจะทำยังไงต่อ? พวกเราจะไปสู้กับปีศาจระดับถอดจิตได้ยังไงกันเล่า!”……ในหมู่ศิษย์ที่เหลือ ส่วนใหญ่ยังอยู่เพียงแค่ระดับสร้างรากฐานปราณ มีเพียงสองสามคนเท่านั้นที่อยู่ในระดับจินตานเฉินเยียนจือรู้สึกราวกับเลือดในกายเย็นเฉียบ เธอยืนแข็งค้างอยู่ตรงนั้น หัวสมองว่างเปล่าไปหมดก่อนจะพึมพำกับตัวเองอย่างไม่รู้ตัวว่า “ไม่จริง ไม่จริงน่า นี่ต้องไม่ใช่เรื่องจริงแน่ พี่อู๋ซวงไม่มีทางทอดทิ้งฉันได้ลงหรอก”“แค่ก!”ทันใดนั้น เฉินเยียนจือก็ไอเป็นเลือดพุ่งออกมาอึกใหญ่ ทำให้สติกลับคืนมาในบัดดลแรดขาวยักษ์ยังคงพุ่งชนค่ายกลอย่างบ้าคลั่ง ค่ายกลพร้อมจะพังทลายลงได้ทุกเมื่อ ศิษย์หลายคน
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1194
“อายุแค่นี้ก็ฝึกเจตจำนงแห่งกระบี่จนไปถึงขั้นสมบูรณ์แล้ว”“แบบนี้อีกไม่นานก็คงหลอมรวมจิตวิญญาณแห่งกระบี่ขึ้นมาได้แน่”“ถ้าเป็นแบบนั้นจริง ๆ ศิษย์พี่ใหญ่ก็คงได้เป็นเจ้าสำนักคนต่อไปแน่นอน”“ยินดีด้วยครับพี่ใหญ่ ขอแสดงความยินดีด้วย”เฉินเยียนจือเองก็มองหนานกงอู๋ซวงด้วยสายตาเปี่ยมล้นไปด้วยความเลื่อมใสหนานกงอู๋ซวงรู้สึกพอใจกับคำชมของทุกคนมากแต่พอเห็นสีหน้าของเฉินเยียนจือ เขาก็รู้สึกเหมือนโดนน้ำเย็นสาดจนชุ่มถึงแม้เธอจะแสดงท่าทีชื่นชมเหมือนเดิมแต่ในสายตาเขาตอนนี้มันดูเสแสร้งสิ้นดี น่าขยะแขยงสุดๆในใจเขาแอบสาบานไว้เงียบ ๆถ้าตัวเองได้มีอำนาจเมื่อไร จะต้องให้เฉินเยียนจือได้รับบทลงโทษที่สาสม!!!หลังจากที่หนานกงอู๋ซวงแสดงพลังให้เห็นแบบนั้น ทุกคนก็มั่นใจและเดินตามเขาเข้าไปยังชั้นในสุดของเขตลับผ่านไปสักพัก เย่ซิวจึงปรากฏตัวออกมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียดเขาคิดในใจว่าพวกนี้ไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ กล้าดียังไงถึงเข้าไปในนันแม้แต่เขาเองยังสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของพลังอันน่าสะพรึงกลัวหลายสายที่แผ่ออกมาจากภยาใน พลังแต่ละสายล้วนเป็นสิ่งที่เขาเองยังไม่กล้าประมาทแม้แต่น้อยเขาจึงเสริมอาคมอำพรางลงบ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1193
หนานกงอู๋ซวงกับเฉินเยียนจือ รวมถึงศิษย์คนอื่น ๆ อีกเจ็ดถึงแปดสิบคนก่อตัวเป็นกลุ่มใหญ่ตอนนี้พวกเขาอยู่ริมทะเลสาบ กำลังหยิบเบ็ดตกปลาที่ออกแบบพิเศษขึ้นมาปลาสีขาวขุ่นราวกับหยกขาวถูกตกขึ้นมาทีละตัวทุกครั้งที่มีคนตกปลาได้ ก็จะมีเสียงเฮดังขึ้น“ฮ่า ๆ ๆ ฉันตกได้อีกตัวแล้ว”“พวกเราโชคดีสุด ๆ ไปเลย”“เนื้อปลาวิญญาณพวกนี้อร่อยมาก แถมยังมีพลังงานบริสุทธิ์สูง ถ้าทำอาหารด้วยวิธีเฉพาะล่ะก็ กินแค่ตัวเดียวก็เพิ่มพลังบำเพ็ญได้ตั้งสามสิบถึงสี่สิบปีเลยนะ”“ตอนนี้พวกเราน่าจะตกได้เกินร้อยตัวแล้วมั้ง”“ถ้าเอาไปขายข้างนอกล่ะก็ อย่างน้อยก็ได้ตั้งยี่สิบสามสิบล้านศิลาวิญญาณเลยล่ะ รวยเละแน่”……หนานกงอู๋ซวงเองก็อดยิ้มออกมาจากใจไม่ได้ ความหม่นในใจก่อนหน้านี้เหมือนจะจางหายไปบ้างแล้วปลาเหล่านี้มีมูลค่ามหาศาล เขาเองก็ไม่คิดว่าจะเจอของล้ำค่าขนาดนี้ตั้งแต่เพิ่งเข้ามาได้ไม่นานเย่ซิวที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดมองดูภาพตรงหน้าก็หัวเราะออกมาเบา ๆของพวกนี้เดี๋ยวก็เป็นของเขาอยู่ดีก่อนจะเข้ามาในนี้ เย่ซิวก็วางแผนไว้แล้วเขาแอบสะกดรอยตามพวกหนานกงอู๋ซวงมาอย่างเงียบ ๆ เพราะคนกลุ่มนี้มีข้อมูลมากกว่าเขาหลายเท่าข
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1192
หนานกงอู๋ซวงหันไปมองเย่ซิว ก่อนจะผายมือเชิญ “ศิษย์น้องเย่ เชิญก่อนเลย”เย่ซิวรู้ดีว่าอีกฝ่ายคิดอะไรอยู่ หมอนี่ตั้งใจจะรุมเล่นงานเขาน่ะสิเขาส่ายหน้า “พวกนายเข้าไปก่อนเถอะ ฉันขอเข้าไปเป็นคนสุดท้ายแล้วกัน”หนานกงอู๋ซวงยังไม่ยอมแพ้ อยากจะจัดการเย่ซิวให้เร็วที่สุดจึงเอ่ยต่อ “แบบนั้นไม่เหมาะนะ ด้วยสถานะของศิษย์น้องเย่ ถ้าเข้าเป็นคนสุดท้ายจะดูเสียมารยาทเกินไป”ตอนนั้นเอง ภรรยาเจ้าสำนักก็เดินเข้ามาแล้วเอ่ยเรียบ ๆ “พวกนายเข้าไปก่อน ฉันมีเรื่องจะคุยกับเขาสักหน่อย”หนานกงอู๋ซวงหรี่ตาลง มองสลับไปมาระหว่างสองคนนี้อย่างเสียไม่ได้พวกเขาไปสนิทกันตอนไหน?แม้จะสงสัย แต่ตอนนี้เขายังไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งเรื่องของภรรยาเจ้าสำนัก ทำได้แค่เดินนำเข้าไปก่อน“รอด้วยสิคะ พี่อู๋ซวง” เฉินเยียนจือรีบเดินตามไปติด ๆลูกศิษย์คนอื่น ๆ ก็ทยอยกันเข้าไปตามลำดับจนเหลือแค่เย่ซิวคนเดียว จากนั้นภรรยาเจ้าสำนักก็ขยับริมฝีปากถามเบา ๆ “เรื่องที่ฉันคุยกับนายเมื่อคืน ตอนนี้ไปถึงไหนแล้ว”เย่ซิวแอบขำอยู่ในใจ เมื่อคืนเธอเป็นคนที่ต้องการโอสถแบบนั้นแท้ ๆ แต่กลับอ้างว่าเป็นเพื่อนของเธอที่ต้องการความจริงเย่ซิวรู้ว่ามีตำรับล
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1191
จัตุรัสขนาดมหึมาแน่นขนัดไปด้วยผู้คนเย่ซิวกวาดตามองคร่าว ๆ แล้ว น่าจะมีมากกว่าห้าร้อยคนในบรรดาคนเหล่านั้น คนที่สะดุดตามากที่สุดคือหนานกงอู๋ซวงกับเฉินเยียนจือทั้งสองคนยืนอยู่แถวแรกเมื่อคืนพอได้ระบายอารมณ์ไปแล้ว หนานกงอู๋ซวงก็กลับมาเป็นเหมือนเดิมเขากำลังกระซิบคุยกับเฉินเยียนจือ ดูสนิทสนมกลมเกลียวกันไม่น้อยอยู่ดี ๆ หนานกงอู๋ซวงก็หันหลังกลับมาสายตาเขาไปสะดุดเข้ากับเย่ซิวทันที ก่อนจะยิ้มให้อย่างเป็นมิตรแล้วเรียกเสียงดัง “ศิษย์น้องเย่มาพอดีเลย มานี่สิ”บรรดาศิษย์คนอื่นที่อยู่บนลานต่างก็พากันมองเขาด้วยความชื่นชมช่างมีวุฒิภาวะเหลือเกินไม่เสียแรงที่เป็นผู้นำของคนรุ่นใหม่จริง ๆเฉินเยียนจือก้มหน้าลงทันที ไม่กล้ามองเย่ซิวแม้แต่น้อยเธอเริ่มกลัวเขาขึ้นมาจริง ๆ แล้วกลัวว่าเขาจะทำเรื่องแปลก ๆ กลางฝูงชนขึ้นมาอีก ถ้าเป็นอย่างนั้นเธอคงไม่รอดแน่ในเมื่อเขาตั้งใจจะเล่นละคร เย่ซิวก็ยินดีจะเล่นด้วยเขายิ้มทักทายกลับ ก่อนจะหันไปมองเฉินเยียนจือที่ยืนอยู่อีกด้าน สีหน้าท่าทางดูว่าง่ายผิดหูผิดตาถือเป็นครั้งแรกเลยที่เธอมีท่าทีแบบนี้“ศิษย์น้องเฉิน วันนี้ดูสวยเป็นพิเศษเลยนะ เห็นแล้วอด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1190
หนานกงอู๋ซวงสีหน้าบิดเบี้ยวด้วยความโกรธ เขาคว้าผมสาวใช้คนหนึ่งเอาไว้แน่น แล้วตะคอกออกมาเสียงกร้าว “คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้!”……วันแรกของการเปิดร้าน กำไรถือว่าถล่มทลายถึงสิบล้านศิลาวิญญาณ แต่พอผ่านไปไม่กี่วัน กำไรก็เริ่มลดลงเรื่อย ๆพอถึงวันที่สาม กำไรต่อวันเหลือแค่ห้าล้านเท่านั้นซึ่งก็ถือว่าเป็นเรื่องปกติ เพราะตลาดในสำนักอวิ้นหลิงเองก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรนักหลายคนซื้อโอสถแค่รอบเดียวก็ใช้ได้นานหลายเดือนหรือบางทีครึ่งปีก็ยังไม่หมดเย่ซิวคาดการณ์ว่าท้ายที่สุดแล้ว กำไรจะคงที่ราว ๆ หนึ่งล้านต่อวันเป็นแน่แม้จะมีลูกศิษย์บางคนแอบเอาโอสถไปขายต่อข้างนอก แต่ก็ไม่ใช่จำนวนที่มากนักแถมการจะขายของออกไปได้ก็ยังต้องใช้เวลาอยู่พอสมควรแต่แค่นี้ก็เพียงพอแล้วหลังจากสถานการณ์นิ่งแล้ว เขาก็เตรียมแผนขยายตลาดให้กว้างขึ้นอีกแต่ก่อนจะทำอย่างนั้นก็ต้องมีพลังสนับสนุนที่แข็งแกร่งกว่านี้ก่อนเพราะการขายโอสถกำไรสูงแบบนี้มักจะดึงดูดศัตรูเข้ามาเสมอหากไร้ซึ่งพลังที่แข็งแกร่ง ก็ไม่มีทางดำเนินกิจการนี้ให้รอดได้เลยดังนั้น เย่ซิวจึงเล็งเป้าไปที่สิงโตหยกขาวทั้งแปดตัวเขาโน้มน้าวรั่วอวิ๋นอยู่นาน ในที่สุดเธอก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1189
หลังจากเฉินเยียนจือดื่มเหล้าในถ้วยนั้น ดอกไม้ดอกหนึ่งก็ปรากฏขึ้นบนหน้าผากของเธอทันทีที่เห็นดอกไม้ดอกนั้น หัวใจของหนานกงอู๋ซวงก็เย็นชืดลงในพริบตาเขาแอบใส่บางอย่างลงในเหล้า เป็นสารที่มีผลเฉพาะกับผู้หญิงถ้าเป็นสาวบริสุทธิ์จริง ๆ บนหน้าผากจะปรากฏเป็นดอกพุดซ้อนแต่ถ้าไม่ใช่ จะกลายเป็นดอกกุหลาบแทนและแน่นอนว่าบนหน้าผากของเฉินเยียนจือคือดอกกุหลาบ นั่นหมายความว่าเธอไม่ใช่ผู้หญิงบริสุทธิ์อีกต่อไปแล้วเฉินเยียนจือไม่รู้เลยว่าความลับของเธอถูกเปิดเผยแล้ว เธอมองหน้าหนานกงอู๋ซวงอย่างแปลกใจ “พี่ซวงเป็นอะไร ทำไมมองฉันแบบนั้นล่ะ?”รอยยิ้มบนหน้าหนานกงอู๋ซวงยังคงเหมือนเดิม “ก็เพราะเธอสวยไง ฉันเลยอยากมองให้นาน ๆ”“พี่อู๋ซวงพูดอะไรก็ไม่รู้ ยังมีคนอื่นนั่งอยู่ตรงนี้อยู่นะ” เฉินเยียนจือเอ่ยพลางหน้าแดงเย่ซิวนับถือสุดใจรู้ทั้งรู้ว่าโดนสวมเขาแท้ ๆ แต่ยังสามารถแสดงความนิ่งได้ขนาดนี้ ต้องยอมรับเลยว่าเขาเป็นคนที่เหมาะจะทำการใหญ่จริง ๆไม่นานนัก ลายดอกไม้บนหน้าผากของเฉินเยียนจือก็จางหายไปหนานกงอู๋ซวงทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยังนั่งชนเหล้ากับเย่ซิวต่ออย่างสนิทสนมถ้าคนที่ไม่รู้มาเห็น คงนึกว่าทั้ง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1188
ถึงจะรู้ว่าเฉินเยียนจือทำเรื่องทรยศกับเขา แต่หนานกงอู๋ซวงก็ยังต้องทำเหมือนไม่รู้ และต้องอดทนไว้อย่างน้อยก็จนกว่าจะมีพลังพอที่จะเหยียบคนทั้งสำนักอวิ้นหลิงไว้ใต้ฝ่าเท้า ตอนนี้เขาจำเป็นต้องกล้ำกลืนความเจ็บใจไว้ก่อน“ไม่มีอะไรหรอก ในเมื่อเป็นแค่เรื่องเข้าใจผิด แค่คุยกันให้ชัดเจนก็พอแล้ว”เย่ซิวมองเฉินเยียนจือ แล้วก็หยิบเก้าอี้อีกตัวออกมา “อย่ายืนอยู่เลย มานั่งเถอะ ยืนนาน ๆ เดี๋ยวจะเมื่อยขาเอานะ เดี๋ยวฉันจะสงสารเอา”คำพูดนี้ทำเอาเฉินเยียนจือหัวใจแทบหยุดเต้นเธอรีบเหลือบมองหนานกงอู๋ซวงอย่างระแวดระวังพอเห็นว่าเขาไม่มีท่าทีอะไรก็แอบถอนหายใจ ก่อนจะนั่งลงด้วยความกล้า ๆ กลัว ๆหนานกงอู๋ซวงแสร้งทำเป็นไม่รู้อะไรเลย “ศิษย์น้องเย่นี่จิตใจดีจริง ๆ ห่วงใยคู่หมั้นของฉันขนาดนี้ ขอบคุณมากนะ”“คู่หมั้นเหรอ ดีเลย” เย่ซิวพยักหน้า “พวกนายคบกันมานานหรือยังล่ะ”หัวใจของเฉินเยียนจือที่เพิ่งสงบเมื่อกี้ กลับมากระวนกระวายอีกครั้งในแววตาเต็มไปด้วยความตื่นกลัวอย่างปิดไม่มิดไม่รู้ว่าเย่ซิวกำลังจะเล่นอะไรอีก เธอจึงได้แต่ส่งสายตาเว้าวอนขอความเมตตาไปทางเขาเท่านั้นเธอกลัวผู้ชายคนนี้ขึ้นมาจริง ๆ แล้วแม้แ
You may also like
จอมอสูรคลั่งอันดับหนึ่ง
อู๋ซิน59.8K viewsตระกูลข้า ใครอย่าแตะ
บัณฑิตติดบ้าน90.1K viewsพลิกชะตารัก มรดกเซียน
หลงเทียนหยา231.5K viewsไฟร้ายพลาดรัก 20+
ฅนบนดอย2.4K viewsสิ้นสุดปลายฟ้าไม่กล้าหวนคืน
จันทร์ส่องแสง1.0K viewsหนึ่งชาติแค้นสองภพรักไยไม่คะนึงหา
จันทร์ส่องแสง3.7K viewsเทพบุปผาปรารถนาจะเป็นภรรยาท่านจอมมาร
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า900 viewsมหาเทพ แห่ง สงคราม
โมเนโต้374.7K views
