Mag-log inShare
บทที่ 1274
Pinakabagong kabanata
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1274
“ทุกคนไปตรวจสอบมาว่าทั้งหมดนี้มันเกิดอะไรขึ้น!”ไม่นานนัก ศิษย์คนหนึ่งก็วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาด้วยสีหน้าโมโหและหวาดกลัว“แย่แล้วท่านผู้อาวุโส จู่ ๆศิษย์ที่เฝ้าประตูในวันนี้หลายคนก็ล้มตายลงกะทันหัน!”เหล่าอาวุโสของสำนักโอสถต่างก็โกรธจัด เสียงคำรามด้วยความเดือดดาลดังก้องไปทั่วทั้งสำนักไม่นานนัก ทั้งสำนักก็เข้าสู่สถานะเตรียมพร้อมขั้นสูงสุด เหล่าศิษย์จำนวนมากก็เริ่มตรวจสอบผู้มาเยือนทุกคนอย่างละเอียดแน่นอนว่าเย่ซิวก็เป็นหนึ่งในคนที่ต้องถูกตรวจสอบด้วยแต่เขาใช้อาคมกับศิษย์ที่เข้ามาตรวจสอบ จนหลุดรอดจากการตรวจไปได้ตลอดทั้งคืน สำนักโอสถต่างก็อยู่ในสภาพตื่นตัวขั้นสูงสุด แต่เย่ซิวนั้นกลับใช้เวลาทั้งคืนอย่างสบายใจ ไม่ได้รับผลกระทบแม้แต่น้อยตอนนี้เขามีเจ้าสำนักรัตติกาลคอยหนุนหลังอยู่ ถ้าทำให้เขาโกรธล่ะก็ ต่อให้ฆ่าเหล่าอัจฉริยะของสำนักโอสถสักสิบคนตรงหน้า พวกนั้นจะทำอะไรเขาได้?ในที่สุดรุ่งเช้าของวันใหม่ก็มาถึงมีคนมาแจ้งให้เย่ซิวไปรวมตัวที่ลานกว้างเขาลุกขึ้น ปัดฝุ่นบนเสื้อผ้า แล้วเดินออกไปด้วยท่าทางสบาย ๆเมื่อมาถึงลานกว้างก็เห็นว่าผู้คนแน่นขนัดไปหมด พื้นที่ทั้งหมดแบ่งออกเป็นเ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1273
สำหรับคำขู่ของเขา เย่ซิวไม่ได้สนใจเลยเมื่อเห็นว่าเย่ซิวไม่ยอมให้เงินจริง ๆ ชายผู้นั้นก็จ้องมองเขาด้วยแววตาอาฆาต แล้วสะบัดแขนเสื้อจากไปเย่ซิวเดินเข้าไปในบ้านที่ทรุดโทรมแห่งนี้ ก่อนจะใช้อาคมสร้างร่างแยกสองสามร่างออกมาเพื่อทำความสะอาดที่นี่เขาเลือกที่นั่ง ก่อนจะนั่งขัดสมาธิเริ่มฝึกฝนอีกด้านหนึ่ง ชายผู้นั้นจากไปด้วยความโกรธจัด แล้วไปพบกับชายร่างเตี้ยอ้วนคนหนึ่ง “ผู้ดูแลครับ มีคนโอหังคนหนึ่ง กล้าดีไม่ให้ค่าผ่านทางกับผมเลย!”เรื่องพวกนี้ ล้วนเป็นผลประโยชน์ที่ซ้อนทับกันเป็นชั้น ๆเงินที่คนข้างล่างได้รับนั้น ส่วนหนึ่งจะต้องถูกส่งไปบูชาเบื้องบนปัง!ผู้ดูแลตบโต๊ะ ดวงตาเล็กเท่าเมล็ดถั่วเขียวฉายแววอำมหิตน่ากลัว “มันกล้ามากที่มาถึงถิ่นของเราแล้วไม่ให้ค่าผ่านทาง คืนนี้ฉันจะไปหามันด้วยตัวเอง!”ยามราตรีมาเยือนทั่วทั้งสำนักโอสถสว่างไสวไปด้วยแสงไฟ มีเพียงบริเวณที่เย่ซิวอยู่เท่านั้นที่มืดมิด เต็มไปด้วยความวังเวงน่าขนลุกทันใดนั้น เงาสองสามร่างก็ปรากฏขึ้น แล้วพุ่งเข้าไปข้างในทันทีเย่ซิวลืมตาขึ้นมาในความมืด ก่อนจะเห็นศิษย์สำนักโอสถาสองสามคนปรากฏตัวตรงหน้าเขาเขาส่ายหน้าเล็กน้อย “พวกนายน
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1272
แต่ส่วนใหญ่เป็นเพียงนักปรุงยาฝึกหัดหรือระดับต้นเท่านั้นแต่ถึงอย่างนั้น ทุกคนก็ยังคงเชิดหน้าหยิ่งผยองเพราะนักปรุงยานั้นเป็นที่ต้องการอย่างมากเย่ซิวเดินไปข้างหน้าและยื่นจดหมายเชิญให้ศิษย์ผู้เฝ้าประตูศิษย์คนนั้นเหลือบมองจดหมายเชิญและถามอย่างตำหนิว่า “สำนักอวิ้นหลิงอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ ใช้เวลาเดินทางแค่สองสามวันก็ถึงแล้ว ทำไมเพิ่งจะมาถึงเอาป่านนี้ล่ะ!”เย่ซิวตอบว่า “ระหว่างทางเกิดเรื่องบางอย่างขึ้นเลยทำให้ล่าช้าครับ”อีกฝ่ายยังคงไม่ลดละ “ฉันว่านายไม่ได้ให้ความสำคัญกับสำนักโอสถของเราเลยมากกว่า นายมันโอหังเสียจริง!”เย่ซิวขมวดคิ้วเล็กน้อย “ไม่ใช่อย่างนั้นครับ ระหว่างทางมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นจริง ๆ ครับ”“ยังจะแก้ตัวอีก!” ศิษย์คนนั้นตะคอกเสียงดัง ดึงดูดความสนใจของผู้คนจำนวนมาก ก่อนที่เขาจะชี้มาที่เย่ซิวแล้วเอ่ย“นายชื่อเย่ซิวใช่ไหม คิดว่าตัวเองมีฝีมือในการกลั่นโอสถนิดหน่อยแล้วจะทำเป็นไม่เห็นหัวสำนักโอสถของเรายังไงก็ได้หรือไง!”ศิษย์คนอื่น ๆ อีกสองสามคนก็เดินเข้ามาล้อมรอบ เย่ซิวจึงถูกจับจ้องด้วยสายตาที่ไม่เป็นมิตรเมื่อเห็นท่าทางของพวกเขา เย่ซิวก็เข้าใจทันทีการกลั่นแกล้งเป็นเ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1271
“ป้ายนี้คือป้ายบัญชาการของเจ้าสำนักโลหิตสังหาร ซึ่งเป็นสำนักระดับเจ็ดขั้นสูงสุดสำนักโลหิตสังหารนี้เป็นหนึ่งในกองกำลังภายใต้การนำของสำนักรัตติกาล ตอนนี้ฉันขอส่งมอบมันให้น้องชายก็แล้วกันป้ายนี้มีเศษวิญญาณของสมาชิกทุกคนในสำนักโลหิตสังหาร เมื่อนายหลอมรวมมันได้แล้ว นายก็จะควบคุมพวกเขาได้”เย่ซิวถึงกับตาโตของขวัญตอบแทนบุญคุณที่ช่วยชีวิตนี้มันหรูหราเกินไปแล้วเย่ซิวไม่ได้แสร้งปฏิเสธแต่อย่างใด แต่กลับถามว่า “ขอถามผู้อาวุโสหน่อยเถอะ ของสองอย่างนี้รวมกันแล้วคิดเป็นสัดส่วนทรัพย์สินของคุณประมาณเท่าไหร่ครับ?”หากสัดส่วนที่ครอบครองนั้นมากเกินไป เขาจะขอรับเพียงชิ้นเดียวเท่านั้นเหลิ่งเฟิงหัวเราะเสียงดัง “น้องชายนี่ดีจริง ๆ ยิ่งมองก็ยิ่งถูกชะตาวางใจเถอะ ของพวกนี้สำหรับฉันแล้วก็แค่เศษเสี้ยวเล็ก ๆ ของทรัพย์สินเท่านั้นเอง”“ถ้าอย่างนั้นผมก็จะไม่เกรงใจแล้วนะครับ”เย่ซิวเก็บของทั้งสองสิ่งในทันทีทันใดนั้น เหลิ่งเฟิงก็เสนอว่า “แม้จะเพิ่งได้พบกับน้องชาย แต่ฉันกลับรู้สึกเหมือนได้พบมิตรต่างวัย นายกล้าสาบานเป็นพี่น้องกันกับฉันไหมล่ะ!”เหลิ่งเหยียนมองเหลิ่งเฟิงด้วยสายตาเย็นชา แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรมา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1270
ใบหน้าอันเย็นชาของเหลิ่งเหยียนเผยรอยยิ้มออกมาอย่างยากลำบาก “คารวะท่านผู้มีพระคุณ”เธอไม่ได้ยิ้มมานานกว่าสิบปีแล้ว จนลืมไปแล้วว่าควรยิ้มอย่างไร“เป็นสาวงามล่มเมืองจริง ๆ” เย่ซิวพยักหน้าชื่นชมชายชราเฝ้าสังเกตเย่ซิวมาตลอดพบว่าสายตาที่เขามองเหลิ่งเหยียนนั้นบริสุทธิ์มาก ไม่มีความละโมบเหมือนผู้ชายทั่วไปมีเพียงความชื่นชมในสิ่งสวยงามบริสุทธิ์ ซึ่งทำให้เขาประเมินคะแนนเย่ซิวสูงขึ้นไปอีกหลายแต้มและแอบยกระดับของขวัญช่วยชีวิตที่เตรียมไว้ให้เย่ซิวขึ้นไปอีกขั้นหนึ่งด้วยแต่ชายชราไม่รู้ว่าอันที่จริงเย่ซิวก็ไม่ได้เป็นสุภาพบุรุษขนาดนั้นแต่เป็นเพราะหลังจากที่เขาได้พบผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียงน้ำแข็งแล้ว เขาก็มีภูมิคุ้มกันที่แข็งแกร่งต่อความงามเลิศของโลกนี้อย่างมากไม่ว่าเหลิ่งเหยียนจะงดงามเพียงใด ก็ยังอยู่ในขอบเขตธรรมดาทั่วไปและข้างกายเขาก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีผู้หญิงที่หน้าตาพอ ๆ กับเหลิ่งเหยียน บางทีก็มีที่เหนือกว่าด้วยซ้ำ จึงไม่แปลกที่เขาจะไม่เหมือนผู้ชายทั่วไป“ดูเหมือนว่านายจะไม่แปลกใจกับความสวยของหลานสาวฉันเลยแม้แต่น้อยนะ”เย่ซิวดื่มชาไปอึกหนึ่งพลางยิ้ม “วันนี้ตอนที่ผมเห็นเด็กคนนี้ครั้งแ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1269
“นางเด็กเวร หนีสิ หนีต่อเลย!”“แกฆ่ายอดฝีมือพวกเราไปเจ็ดสิบสองคน แกมันสมควรตายหมื่นครั้ง!”……เหลิ่งเหยียนถูกล้อมในตรอกมืดมิดบนกำแพงทั้งด้านหน้า หลัง ซ้าย และขวา ล้วนมีนักพรตวิญญาณที่แข็งแกร่งยืนอยู่ในจำนวนนั้นมีระดับถอดจิตอยู่ห้าคนเรียกได้ว่าเป็นขบวนที่หรูหราอย่างยิ่งเครื่องรางศักดิ์สิทธิ์และสมบัติเวทมนตร์ที่ทรงพลังจำนวนมากต่างลอยอยู่กลางอากาศ ตรึงบริเวณโดยรอบไว้ เพื่อให้มั่นใจว่าเธอไม่สามารถใช้อาคมหลบหนีใด ๆ ได้การจัดเตรียมที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ก็เพื่อจัดการกับเด็กสาวที่อยู่ในระดับจินตานขั้นสมบูรณ์เท่านั้น หากพูดออกไปคงไม่มีใครเชื่อเหลิ่งเหยียนกำมีดสั้นไว้ในมือทั้งสองข้างด้วยสีหน้าเยือกเย็นเสื้อผ้าบนตัวเธอขาดรุ่งริ่ง มีบาดแผลเล็กใหญ่ไม่ต่ำกว่าร้อยจุดแม้จะอยู่ในสถานการณ์ที่อันตรายถึงชีวิตเช่นนี้ เธอก็ยังไม่มีท่าทีหวาดกลัวแม้แต่น้อยมีเพียงความเย็นเยียบที่สามารถทำให้จิตวิญญาณแข็งตัวได้สายตาเธอกวาดมองไปทั่วบริเวณ เหลิ่งเหยียนกางแขนออก ก่อนที่เปลวไฟเจิดจ้าจะลุกโชนบนร่างของเธอเมื่อเปลวไฟหายไป เธอก็ไม่ใช่ขอทานตัวน้อยคนนั้นอีกต่อไปหากแต่เป็นเด็กสาวที่สูงหนึ่งร้อยเจ็ดสิ
Maaari mong magustuhan
ลูกเขยฟ้าประทาน
เจว๋เหริน311.8K viewsทายาทอันดับหนึ่ง
ปรมาจารย์ยูผู้เล่นควัน90.4K viewsไฟร้ายพลาดรัก 20+
ฅนบนดอย2.6K viewsเมื่อฉันหลุดหลงเข้าไปในนิยายของตัวเอง
จันทร์ส่องแสง1.3K viewsปีศาจหมอเจ้าเสน่ห
กระจอก261.9K viewsแค้นรักแพทย์อัจฉริยะ
คันธรส สุภาสนันท์140.3K viewsหนึ่งชาติแค้นสองภพรักไยไม่คะนึงหา
จันทร์ส่องแสง3.8K viewsสามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา
เด็กเสิร์ฟไวน์88.5K views
