บทที่ 1387

เจ้าสำนักสหัสราคะเพิ่งใช้วิชาลับ โดยปล่อยร่างแยกพลังออกไปจากสนามรบไปอย่างแนบเนียน

กว่าที่เหลิ่งเฟิงจะรู้ตัวก็สายเกินไปแล้ว

สีหน้าเขาเปลี่ยนเป็นแย่ลงในทันที

แต่ตอนนี้ถูกพันธนาการไว้ ไม่มีทางหลบออกมาได้เลย

แค่เขาตัวคนเดียวก็ไม่อาจรับมือกับผู้หญิงคนนี้ได้ ต้องร่วมมือกับผู้อาวุโสถึงจะพอไหว

ได้แต่ถอนใจเงียบ ๆ ขอให้เย่ซิวโชคดีเถอะ

วันถัดมา เจ้าสำนักสหัสราคะก็มาถึงบนท้องฟ้าเหนือสำนัก

ตูม! ตูม! ตูม!

เธอจู่โจมทันทีโดยไม่เสียเวลาแม้แต่น้อย

เย่ซิวและพรรคพวกเตรียมพร้อมอย่างเข้มงวดตั้งแต่แรก ไม่ได้ผ่อนคลายแม้แต่น้อย

ทันทีที่เห็นสถานการณ์ พวกเขาก็รีบส่งพลังวิญญาณทั้งหมดเข้าสู่ค่ายกล ก่อเกิดเป็นม่านพลังโปร่งใสหนาทึบ

หลังจากโจมตีดำเนินผ่านไปครู่หนึ่ง เย่ซิวก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ

“พลังของผู้หญิงคนนี้ไม่ได้แข็งแกร่งอย่างที่คิด แค่ระดับมหายานขั้นต้น นี่คงไม่ใช่ตัวจริงสินะ”

คิดได้เพียงครู่ เขาก็เดาออกทันที

เหลิ่งเฟิงต้องเป็นคนสกัดตัวจริงไว้แน่ ๆ! คิดได้ดังนั้นใจเขาจึงโล่งขึ้น

ในเมื่อไม่ใช่ตัวจริงและเป็นแค่ร่างแยก เย่ซิวจึงมั่นใจว่าจะรับมือไหว

“เวรเอ๊ย ทำไมกระดองเต่าบ้านี่แข็งขนาดนี้