LOGINShare
บทที่ 321
Related chapters
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 322
“ไม่ใช่ว่าทุกคนจะมีคุณสมบัติพอได้กินอาหารที่ผมเป็นคนทำ”หนึ่งประโยคที่ทั้งสั้นและเรียบง่าย แต่กลับอหังการ์และทรงอำนาจอย่างไร้ที่เปรียบหัวใจของไป๋อวี้เจี๋ยสั่นไหว ความรู้สึกบางอย่างที่อยู่ลึกลงไป ณ ก้นบึ้งถูกกระตุกเธอหนีบขาทั้งสองข้างไว้โดยไม่รู้ตัว สายตาเพ่งมองไปที่เย่ซิวอย่างมีความหมายไม่มีผู้หญิงคนไหนในโลกนี้ที่ไม่ชอบผู้ชายที่แข็งแกร่งและทรงอำนาจ!โดยเฉพาะผู้หญิงแข็งแกร่งอย่างไป๋อวี้เจี๋ยผู้ชายธรรมดา ๆ เธอย่อมไม่เห็นอยู่ในสายตามีเพียงคนที่แข็งแกร่งกว่าเธอเท่านั้นที่จะสามารถเอาชนะใจเธอได้ใบหน้าของลู่เสวี่ยเอ๋อร์เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจนี่คือผู้ชายที่เธอเลือกแล้ว!ในขณะนี้ ไป๋อวี้เจี๋ยบังเกิดความปรารถนาที่อยากจะใช้เวลาร่วมกับเย่ซิวมากยิ่งขึ้นทันทีที่เธอเปลี่ยนความคิด ทันใดนั้นเธอก็พูดขึ้นว่า "คืนนี้จะมีงานชุมนุมแลกเปลี่ยนอักษรวิจิตรและภาพวาดชั้นสูง ฉันยังมีชื่อเหลืออยู่อีกชื่อหนึ่ง คุณสนใจจะไปไหม?"เย่ซิวส่ายหัว "ผมไม่สนใจ"ไป๋อวี้เจี๋ยไม่อยากจะยอมแพ้ "คืนนี้ยังมีคนที่มีชื่อเสียงในโลกอักษรวิจิตนและภาพวาดไปร่วมงานอีกมาก แถมในครั้งนี้แม้แต่อาจารย์ต้าวจือที่เป็นเจ้าของ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 323
ผู้หญิงที่ยืนอยู่ถัดจากหยางซิว เมื่อเห็นสายตาของฝ่ายชายแทบจะแนบติดไปกับร่างของไป๋อวี้เจี๋ย เธอก็รู้สึกไม่พอใจอย่างมากเหลือบมองเย่ซิวซึ่งยืนอยู่ข้าง ๆ ไป๋อวี้เจี๋ย ทันใดนั้นเธอก็พูดขึ้นอย่างกระแนะกระแหนว่า “นี่ใครกันคะช่างแต่งตัวได้ 'เรียบง่าย' มากจริง ๆ หน้าตาก็ดูไม่คุ้นเลย จะใช่คนรักของคุณไป๋หรือเปล่านะ?”เธอเน้นย้ำคำว่า 'เรียบง่าย' อย่างหนักหรือในอีกความหมายหนึ่งก็คือ มันโทรมมากเมื่อหยางซิวได้ยินประโยคนี้ เขาก็มองไปที่เย่ซิวด้วยสีหน้าไม่เป็นมิตรไป๋อวี้เจี๋ยยังไม่เคยถูกเขาลิ้มลองเลย แล้วจะปล่อยให้คนอื่นชิงตัดหน้าไปก่อนได้อย่างไร?สำหรับเย่ซิว เขาคร้านที่จะเสวนากับคนแบบนี้ทว่าความเงียบของเขากลับกลายเป็นการยอมรับในสายตาของผู้หญิงคนนี้เพราะไม่ต้องการที่จะปล่อยเย่ซิวไป เธอจึงพูดเหน็บแนมต่อ "ฉันได้ยินมาว่ามีอาชีพหนึ่งที่คนจะมองหาผู้หญิงที่ร่ำรวยโดยเฉพาะ หรือเรียกสั้น ๆ ว่าพวกเกาะผู้หญิงกินอยู่ด้วย”“คุณไป๋ คุณต้องระวังไว้ให้ดีนะคะ ไม่อย่างนั้นอาจจะเสียทั้งเงินเสียทั้งตัว”ประการเย็นเยียบวาบผ่านดวงตาของเย่ซิวเพียงเพราะเขาขี้เกียจเกินกว่าที่จะโต้เถียงกับผู้หญิง ไม่ได้หมายคว
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 324
เย่ซิวหันกลับไปมอง ก็เห็นว่าเป็นผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งสวมเดรสเซ็กซี่และเร่าร้อนกำลังยืนอยู่ข้าง ๆ เขาเดรสที่เธอสวมนั้นรัดรูปมาก มันจึงเผยหุ่นที่โค้งเว้าของเธออย่างเด่นชัดคอเสื้อเองก็เว้าลงไปลึก เพียงมองก็จะเห็นถึงร่องลึกที่ราวกับหุบเหวซึ่งไม่อาจหยั่งรู้ ดึงดูดสายตาให้ต้องมองไม่หยุดการแต่งหน้าของเธอเองก็ช่างดูลงตัว มีเสน่ห์ และสูงศักดิ์ นี่คือผู้หญิงที่ทำให้ผู้คนบังเกิดความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะพิชิตเพียงแค่มองเธอครั้งเดียว“คุณคะ ช่วยดื่มเป็นเพื่อนฉันสักแก้วได้ไหม คนอื่น ๆ ไม่มีใครอยากยืนอยู่กับฉันเลย”หญิงสาวเบ้ปากเล็กน้อยอย่างน่าสงสารท่าทางแบบนี้ของเธอ ต่อให้ผู้ชายคนนั้นจะถูกทำขึ้นจากเหล็ก ก็คงถูกหลอมละลายกลายเป็นน้ำในทันทีเย่ซิวมองไปรอบ ๆ เห็นว่าผู้ชายหลายคนกำลังมองมาทางผู้หญิงคนนี้ด้วยสายตาที่ระแวดระวังอย่างมากมีแม้กระทั่ง มองข้ามตัวเธอไป ไม่กวาดสายตามาที่เธอ ดูท่า ผู้หญิงคนนี้จะไม่ธรรมดาเสียแล้วเย่ซิวยักไหล่และชี้ไปที่มุมห้อง "ไปทางนั้น แล้วก็ช่วยผมหยิบอาหารหน่อยก็ดีนะ"หญิงสาวเผยรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ ที่ชวนให้คนหลงใหลจนตายได้ออกมาในทันทีทั้งสองเดินมาหยุดอยู่ในมุ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 325
แรงดูดอันแข็งแกร่งแผ่มาจากฝ่ามือของเธอเคล็ดวิชาผันแปรกำลังภายในถูกรังสรรค์ขึ้นมาเพื่อดูดกลืนเลือดและพลังปราณของจอมยุทธโดยเฉพาะ จากนั้นเปลี่ยนพลังนั้นไปใช้เป็นของตัวเองเป็นศาสตร์หนึ่งที่ทั้งโหดเหี้ยม แต่ก็ทรงพลังเป็นอย่างมากเย่ซิวก้มมองเธอ สีหน้าไร้ซึ่งอารมณ์ความรู้สึกใด ๆหลี่ชิวเยวี่ยนิ่งอึ้งไปแล้ว "เกิดอะไรขึ้น นี่คุณ?"โดยปกติเคล็ดวิชาผันแปรกำลังภายในนี้ของเธอจะมอบพลังที่ไม่สิ้นสุดให้แก่เธอ แต่ครั้งนี้มันกลับล้มเหลวไปเสียอย่างนั้น!ถ้าไม่ใช่เพราะความอบอุ่นที่แผ่ออกมาจากผิวหนังของเย่ซิวในมือของเธอนั้นมันช่างชัดเจน เธอคงคิดว่าเย่ซิวกำลังสวมชุดเกราะเหล็กอยู่ จึงอดไม่ได้ที่จะเพิ่มแรงดูดไปอีกประหนึ่งปั๊มน้ำที่ถูกโยนลงไปในบ่อน้ำแต่ที่ถูกสูบออกมานั้นไม่ใช่น้ำ แต่กลับสูบลมออกมาอย่างต่อเนื่อง!“เป็นไปได้ยังไง? ทำไมถึงไม่ได้ผลล่ะ?!”ดวงตาที่สวยงามของหลี่ชิวเยวี่ยเต็มไปด้วยความตื่นตระหนกและสับสนเป็นอย่างมากทันใดนั้น เธอก็คิดถึงความเป็นไปได้หนึ่ง "มีแค่จอมยุทธที่มีระดับพลังสูงกว่าฉันถึงจะทำให้เคล็ดวิชาผันแปรกำลังภายในของฉันล้มเหลว หรือว่าคุณเป็นจอมยุทธระดับหกขั้นสูงอย่างนั้นเหร
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 326
หลี่ชิวเยวี่ยลุกขึ้นจากพื้นเธอฟื้นฟูกำลังบางส่วนหยางซิวที่อยู่บนพื้นสูญสิ้นกำลังภายในไปหมดแล้ว เลือดเนื้อแห้งเหี่ยว เหลือเพียงผิวหนังหุ้มกระดูกเท่านั้นเธอลากหยางซิวเข้าไปในห้องน้ำ ถอดเสื้อคลุมของเขาออกแล้วสวมให้ตัวเองจากนั้นก็รีบออกไปหลี่ชิวเยวี่ยก้มหน้าลงตลอดทางโรงแรมแห่งนี้มีลิฟต์อยู่ทั้งแปดมุม และเธอก็เลือกมุมที่มีคนน้อยที่สุดเธอกลัวว่าจะมีใครเห็น และหลังจากออกจากโรงแรม เธอก็ไปยังฐานลับแห่งหนึ่งของเธอฝ่าไฟแดงทุกแยกตลอดทางใช้เวลาเพียงห้านาทีก็มาถึงเธอแทบจะคลานขึ้นไปที่ห้องอ่านหนังสือบนชั้นสองเมื่อกดสวิตช์ ชั้นหนังสือก็ขยับออกเผยให้เห็นห้องลับเธอเดินเข้าไปเปิดตู้แล้วหยิบขวดออกมาจากนั้นเงยหน้าขึ้นแล้วกลืนยาเม็ดสีแดงเลือดทั้งหมดที่อยู่ข้างในลงไปหลี่ชิวเยวี่ยนั่งขัดสมาธิบนพื้น ฝ่ามือและฝ่าเท้าหันหน้าไปทางท้องฟ้าไอร้อนแผ่ออกมาจากศีรษะของเธออย่างต่อเนื่องผิวแห้งเหี่ยวกลับมาดูอวบอิ่มและยืดหยุ่นอีกครั้งเฮ้อ!หลี่ชิวเยวี่ยถอนหายใจออกอย่างแรง และลุกขึ้นไปยืนอยู่หน้ากระจกเธอฟื้นกำลังเต็มที่แล้วในกระจก เธอยังคงเป็นผู้หญิงที่สวยและมีเสน่ห์คนเดิมคนนั้น“โชคด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 327
“เสร็จจากที่นี่แล้ว ไปคลับส่วนตัวที่ฉันเปิดไหม? ฉันชวนเลขาของฉันไปด้วย เธอบอกว่าคืนนี้เธอจะเต้นโพลแดนซ์[footnoteRef:0]” [0: เต้นโพลแดนซ์ คือการเต้นรูดเสา] เย่ซิวกำลังจะปฏิเสธ แต่ทันใดนั้นก็เหลือบไปเห็นที่ทางเข้าไป๋อวี้เจี๋ยเองก็มองไปทางที่เย่ซิวมองเช่นกัน เธออุทานออกมาทันที "เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? เขาพิการไปแล้วไม่ใช่เหรอ?"ข่าวที่ว่าเย่ขวงถูกทำให้พิการไม่ได้เป็นความลับในแวดวงนี้คนอื่น ๆ ก็ตกใจไม่แพ้กันเย่ขวงสมควรที่จะมีคำว่า "บ้า[footnoteRef:1]" อยู่ในชื่อของเขา [1: ขวงในภาษาจีน หมายถึง บ้า ดุร้าย และรุนแรง] เมื่อมาถึง เขาก็ปล่อยกลิ่นอายแห่งขั้นปรมาจารย์ออกมาทันที!ผู้ชมทั้งหมดต่างตกใจทันที!“ปรมาจารย์!”“โอ้พระเจ้า นี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่ไหม!”“เกิดอะไรขึ้นกับเขากัน!”……หลังจากตกตะลึงกันแล้ว ผู้มีอิทธิพลจากทุกทิศทางก็รีบรุดไปข้างหน้าราวกับฝูงผึ้งเพื่อพูดคุยกับเขาแม้แต่คนโง่ก็ยังเห็นว่าตอนนี้เย่ขวงได้ทะยานขึ้นไปสู่ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่แล้วปรมาจารย์หนุ่มขนาดนี้ อนาคตของเขานับว่าเกินคาดเดาแล้ว! สีหน้าไป๋อวี้เจี๋ยดูเคร่งขรึมมากขึ้น เธอรีบหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 328
ผู้ที่ไม่เคยประสบด้วยตัวเอง จะไม่สามารถเข้าใจความสิ้นหวังที่เกิดจากการ ตกเป็นเป้าหมายของปรมาจารย์เหมือนกับโลกทั้งใบทอดทิ้งโดดเดี่ยวและทำอะไรไม่ถูก หนาวเข้ากระดูก!แต่ในขณะที่ไป๋อวี้เจี๋ยดูเหมือนจะตกสู่นรกที่ไร้ขอบเขต เย่ซิวก็มายืนอยู่ตรงหน้าเธอแผ่นหลังของเขาไม่กว้างมากนัก แต่มันทำให้ไป๋อวี้เจี๋ยรู้สึกปลอดภัยมากพอ!เขาดึงเธอออกจากนรกอันไร้ขอบเขต ทำให้เธอได้เห็นแสงสว่างอีกครั้งในตอนนี้เองที่หัวใจของไป๋อวี้เจี๋ยได้ละกำแพงน้ำแข็งลงเมื่อมองไปที่ด้านหลังของเย่ซิว ก็รู้สึกเต็มไปด้วยความอ่อนโยนไม่รู้จบบางทีการชนะใจผู้หญิงก็เกิดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจขณะที่เย่ซิวยืนขึ้น ภาพนั้นก็เกิดความโกลาหลทุกคนมองเขาเหมือนคนโง่เง่าภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ หากใครกล้าที่จะทำตัวเป็นวีรบุรุษชาวสาวงาม สงสัยว่า คนคนนั้นสมองกระทบกระเทือนหรือเปล่า? เย่ซิวมองไปที่เย่ขวงและพูดอย่างใจเย็น "พอได้แล้ว การกลั่นแกล้งผู้หญิงมันไม่ได้ใช้ความสามารถอะไร"ดวงตาของเย่ขวงฉายแววน่าสะพรึงกลัว "แกเป็นใคร ไสหัวไปซะ!"ราวกับราชสีห์ที่โกรธแค้น ผู้คนโดยรอบเงียบกริบด้วยความหวั่นและไม่กล้าพูดแต่เย่ซิวไม่ได้จริงจังเลย
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 329
เธอแอบกัดฟัน "คนไร้หัวใจ อย่าคิดจะหวังอีกเลย!"ในเวลานี้ เหล่าผู้เชี่ยวชาญ/ศิลปินด้านอักษรวิจิตรและภาพวาด กลายเป็นจุดสนใจของงานนอกจากชายสูงอายุที่ได้รับความเคารพอย่างสูงเพียงไม่กี่คนเหล่านั้นแล้ว ยังมีชายวัยกลางคนอีกด้วยหลังจากที่ทุกคนได้เรียนรู้ถึง 'ตัวตน' ของเขาแล้ว พวกเขาต่างก็ชื่นชมกันไม่หยุดปาก“ไม่คิดเลยว่าอาจารย์ต้าวจือยังหนุ่มมากขนาดนี้!”"ฉันเป็นแฟนตัวยงของอาจารย์ต้าวจือเลยนะคะ!"“อาจารย์ต้าวจือ ครั้งนี้คุณได้นำผลงานใหม่มาบ้างไหมครับ?”……‘ต้าวจือ’ ซึ่งได้รับความเคารพและยกย่องอย่างสูง เขายิ้มและตอบคำถามของทุกคนอย่างต่อเนื่องนอกจากนี้ เขายังชื่นชอบผู้หญิงสวยบางคนเป็นพิเศษเย่ซิวยังถามคำถาม "ผมอยากรู้ว่า อาจารย์ต้าวจือเรียนรู้กับใคร?"'ต้าวจือ' ดูภูมิใจ "ฉันเรียนรู้และทำสำเร็จด้วยตนเอง!"จากนั้นคนกลุ่มหนึ่งก็พากันสรรเสริญเยินยอต่าง ๆ มากมายทันทีพวกเขาต่างสนใจมูลค่าทางการค้ามหาศาลของ 'ต้าวจือ'ภาพวาดสามารถขายได้มากกว่าหมื่นล้านได้อย่างง่ายดาย มันจะน่าทึ่งยิ่งกว่านี้หากมันเป็นเรื่องของการโฆษณาเกินจริงหลังจากสนุกสนานพูดคุยแลกเปลี่ยนกันมาพอสมควรแล้ว งานประดิษฐ์
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1174
เจ้าสำนักจ้องมองห้าพี่น้องตรงหน้า พยายามทำให้ท่าทางของตัวเองดูเป็นมิตรมากที่สุด “ไม่ต้องกลัวไปนะ พวกเราไม่ได้มาร้าย เคยได้ยินชื่อสำนักอวิ้นหลิงกันบ้างไหม…”ทั้งห้าคนพยักหน้าเบา ๆผ่านไปครึ่งชั่วโมง เหล่าผู้อาวุโสที่ออกไปตรวจสอบหมู่บ้านก็กลับมาจากที่ตรวจสอบข้อมูลแล้ว ไม่พบอะไรผิดปกติ ห้าพี่น้องก็อยู่ที่หมู่บ้านแห่งนี้มาตลอดแต่พวกเขาไม่มีทางรู้เลยว่า คนทั้งหมู่บ้านถูกฝังความทรงจำบางอย่างเพิ่มเติมเข้าไปและเรื่องนี้ แน่นอนว่าเป็นฝีมือของจอมมารโลหิตนั่นเอง ซึ่งเชี่ยวชาญด้านนี้โดยเฉพาะส่วนระดับพลังของห้าร่างแยกในตอนนี้ ก็ถูกถ่ายโอนมาไว้ที่ร่างหลักของเย่ซิวชั่วคราวทั้งหมดดังนั้น พวกเขาจึงดูเป็นเพียงคนธรรมดา ไม่มีใครจับพิรุธได้แม้แต่น้อยแนวคิดนี้ เย่ซิวเคยคิดไว้ตั้งแต่ตอนสอบเข้าเป็นศิษย์ใหม่แล้วสายเซียนกระบี่ในลัทธิ เป็นสายที่มีอิทธิพลและมีพลังมากการเผชิญหน้าตรง ๆ ไม่มีทางชนะแน่นอนเย่ซิวจึงวางแผนจะส่งร่างแยกไปแฝงตัวอยู่ฝั่งนั้นเพราะหากเจออัจฉริยะระดับนี้ แน่นอนว่าทางสำนักต้องทุ่มสุดตัวในการฝึกฝนแน่ซึ่งก็หมายความว่าเหล่าศิษย์รุ่นใหม่คนอื่น ๆ จะได้รับทรัพยากรน้อยลงอย่างมาก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1173
เจ้าสำนักนำเหล่ายอดฝีมือมาถึงหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในหุบเขาหนึ่งในผู้อาวุโสเอ่ยถามขึ้นว่า “เจ้าสำนัก พวกเรามาที่นี่ทำอะไรกันแน่? ตลอดทางที่มาคุณก็ไม่พูดอะไรสักคำ”เจ้าสำนักส่ายหน้า “ก่อนอื่น ไปปิดล้อมหมู่บ้านนี้ไว้ก่อน แล้วลองหาดูว่ามีเด็กชายที่มีหน้าตาเหมือนกันห้าคนไหม”แม้ทุกคนจะไม่เข้าใจนัก แต่ก็เริ่มลงมือทันทีเจ้าสำนักระงับพลังของตัวเองไว้ แล้วเดินเข้าไปในหมู่บ้านอย่างเงียบ ๆ พร้อมกับปล่อยพลังจิตออกไปตรวจสอบทั่วพื้นที่ที่นี่เป็นเพียงหมู่บ้านธรรมดา ผู้คนภายในก็ล้วนแต่เป็นชาวบ้านธรรมดา ไม่มีอะไรผิดปกติแต่เมื่อเขาเดินมาถึงกลางหมู่บ้าน กลับพบเด็กหนุ่มที่หน้าตาธรรมดาห้าคน แต่เปล่งพลังวิญญาณออกมาอย่างชัดเจน แต่ละคนกำลังช่วยกันแบกฟืนและตักน้ำอย่างขยันขันแข็งบรรยากาศอบอุ่นและมีความสุขอย่างน่าประหลาดหัวใจของเจ้าสำนักสั่นสะเทือนเบา ๆ ก่อนที่เขาจะไปเคาะประตูบ้านหลังหนึ่งไม่นานก็มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งเดินมาเปิดประตู “สวัสดีครับ มีธุระอะไรหรือเปล่าครับ?”เจ้าสำนักยิ้มอย่างเป็นมิตร “พอดีผ่านมาแถวนี้ รู้สึกคอแห้งนิดหน่อย เลยอยากขอน้ำดื่มสักแก้วน่ะ”เด็กหนุ่มเกาหัวแล้วยิ้มอย่างซื่อ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1172
“แกจะส่งมาดี ๆ หรือจะให้ฉันลงมือเอามาเอง”เย่ซิวขมวดคิ้วเล็กน้อย “ผมไม่เข้าใจว่าคุณพูดเรื่องอะไร”“แกน่าจะรวยมากเลยสินะ บอกไว้เลยนะ ฉันนี่แหละที่เป็นคนขายปีศาจแมวให้แก”เย่ซิวจึงเข้าใจทันที “ก็แสดงว่านายแอบทำอะไรไว้ในตัวเสี่ยวโหรว เพื่อใช้ติดตามฉัน… ดูท่าจะไม่ใช่ครั้งแรกที่นายทำแบบนี้สินะ”ดูจากท่าทางก็รู้ว่าเป็นมืออาชีพใช้วิธีเอาเสี่ยวโหรวไปขายในตลาดมืด พอมีคนซื้อก็ค่อยตามไปแล้วหาจังหวะชิงตัวกลับมาจากนั้นก็เอาไปขายใหม่ วนลูปแบบนี้ไปเรื่อย ๆถือเป็นวิธีหาเงินที่รวดเร็วจริง ๆแต่น่าเสียดายที่คราวนี้ดันมาเจอของแข็งเข้าแล้ว“ใช่เลย แกน่ะเป็นคนที่อ่อนที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมาเลยนะ อยู่แค่ระดับสร้างรากฐานปราณแท้ ๆ แต่กลับพกศิลาวิญญาณมามากขนาดนั้น อย่างนี้ต้องรวยมากแน่…”พูดยังไม่ทันจบ อีกฝ่ายก็ลอบโจมตีทันทีทั้งที่มีพลังระดับวิญญาณก่อกำเนิด แต่ยังเล่นสกปรกด้วยการลอบจู่โจม เรียกได้ว่าทั้งเลวทั้งเจ้าเล่ห์สุด ๆเปรี้ยง!ทันใดนั้นก็มีสายฟ้าสีม่วงเส้นหนึ่งก็ผ่าลงมากลางหัวอย่างจังชายคนนั้นถูกฟาดจนร่างแหลกละเอียดกลายเป็นเศษธุลีแทบไม่เหลือชิ้นดีเสี่ยวโหรวที่ยืนข้าง ๆ ถึงกับหน้าซีด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1171
“สินค้าชิ้นที่สองของงานประมูล เป็นจิตวิญญาณนักรบระดับถอดจิตขั้นต้นเนื่องจากได้รับบาดเจ็บสาหัส ตอนนี้สภาพจิตวิญญาณจึงยังไม่คงที่เราต้องใช้วิชาเฉพาะตัวเพื่อรักษาสภาพเอาไว้ชั่วคราว ต้องพาไปที่ที่มีพลังหยินหนาแน่น หรือไม่ก็ต้องมีจิตวิญญาณนักรบที่แข็งแกร่งช่วยรักษาให้ ราคาเริ่มต้นที่หนึ่งแสนศิลาวิญญาณ”พูดจบ เธอก็หยิบลูกแก้วคริสตัลออกมา ภายในมีวิญญาณของปีศาจหมาป่าตนหนึ่งถูกผนึกไว้บนร่างมันมีรูโหว่อยู่หลายแห่งมีหลายคนให้ความสนใจ ต่างเริ่มเสนอราคากันเย่ซิวเองก็ถูกจิตวิญญาณนักรบตนนั้นดึงดูดสายตาเข้าแล้วเขาไม่ได้สังเกตเลยว่าหลังจากให้กระบี่แม่ลูกกับเสี่ยวโหรวไป เธอก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยไม่นานราคาก็ถูกดันขึ้นไปถึงสองล้านกว่าศิลาวิญญาณถ้ามันไม่บาดเจ็บล่ะก็ ต่อให้มีหลายสิบล้านก็อาจจะยังซื้อไม่ได้ด้วยซ้ำจำนวนคนที่ร่วมประมูลค่อย ๆ ลดลงเย่ซิวจึงเสนอราคาไปที่สามล้านศิลาวิญญาณในครั้งเดียว และชนะการประมูลไปอย่างราบรื่นของก็ถูกส่งมาถึงมือเย่ซิวอย่างรวดเร็วเขานำมันเก็บเข้าไปในธงหมื่นวิญญาณแล้วให้จิตวิญญาณนักรบทั้งสามที่อยู่ภายในช่วยรักษาบาดแผลให้แน่นอนว่าจอมมารโลหิตดู
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1170
แน่นอนว่าการค้างคืนด้วยกันนั้นไม่ได้ทำให้เย่ซิวเสียสมาธิอะไรหากพูดถึงความเย้ายวน ก็ไม่มีใครจะสู้เสวี่ยเหมยได้อยู่แล้วในตลาดมืดแห่งนี้มีขายเสื้อคลุมแบบเดียวกับที่เย่ซิวสวมอยู่เขาซื้อมาเพิ่มอีกสองชุดเก็บไว้หนึ่งชุด อีกชุดให้เสี่ยวโหรวสวมไม่งั้นสายตาโลมเลียจากรอบข้างจะมากเกินไปหน่อยจากนั้นเขาก็พาเสี่ยวโหรวเดินเล่นในตลาดมืดต่อจริง ๆ แล้วเขาไม่ได้ตั้งใจจะมาซื้อของอะไรเดินวนไปหนึ่งรอบก็ไม่เจอของอะไรที่ดูมีค่าเป็นพิเศษแบบที่ในนิยายบางเรื่องชอบเขียนว่าพระเอกเดินผ่านตลาดแป๊บเดียวก็เจอสมบัติล้ำค่าอะไรแบบนั้น เรื่องแบบนั้นไม่มีเกิดขึ้นที่นี่หรอกสุดท้ายเขาก็มาถึงอาคารจัดประมูลของตลาดมืดถึงจะเรียกว่าอาคาร แต่จริง ๆ ก็แค่โรงเรือนที่มีขนาดใหญ่กว่าร้านทั่วไปนิดหน่อยเท่านั้นเองการเข้าไปข้างในต้องจ่ายค่าผ่านประตูคนละหนึ่งร้อยศิลาวิญญาณเย่ซิวจ่ายไปสองร้อยแล้วก็จับมือเสี่ยวโหรวเดินเข้าไปมือของเธอนุ่มมาก แถมยังเย็นนิด ๆ ชวนให้รู้สึกอยากจับไม่ปล่อยตอนเข้าไป ที่นั่งก็เหลือว่างอยู่ไม่มากแล้วคนอื่น ๆ แค่เหลือบมองเย่ซิวแล้วก็หันหน้ากลับไปทันทีเพราะที่นี่ ถ้าจ้องใครนานเกินไปจะถูก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1169
“วันนี้บังเอิญมีงานประมูลจัดขึ้นพอดี หนึ่งในของประมูลสำคัญคือหุ่นเชิดโบราณตัวหนึ่งมีพลังระดับถอดจิต ถ้าคุณมีฝีมือก็ลองประมูลดูได้”เย่ซิวสะดุดใจขึ้นมาทันที พลังต่อสู้ของหุ่นเชิดระดับถอดจิตนั้นสูงมากถ้าได้มาจะช่วยยกระดับพลังโดยรวมของเขาได้มากทีเดียวเขาพยักหน้าแล้วก็ตรงเข้าสู่เขตตลาดมืดทันทีบรรยากาศภายในตลาดมืดดูไม่ต่างจากตลาดนัดทั่วไปผู้บำเพ็ญตนนั่งเรียงกันสองฝั่งข้างทาง หน้าแต่ละคนมีแผงเล็ก ๆ วางของขายหลากหลาย“แวะมาดูได้เลย ของดีราคาถูก รับประกันไม่มีโกง”“คัมภีร์ประจำตระกูลของแท้ ขอแลกกับหินธาตุไฟ”“หญิงแท้ ขอแลกแต่งงานกับร้อยศิลาวิญญาณ”……ของหลากหลายจนมองตามแทบไม่ทันเย่ซิวเดินผ่านแผงขายของทีละอันของบางอย่างเขาก็สนใจ แต่ส่วนใหญ่ก็ไม่มีประโยชน์กับเขามากนัก เลยไม่ได้ซื้ออะไรจู่ ๆ เขาก็หยุดที่แผงหนึ่งแผงนี้ไม่ได้มีของวางขายเหมือนแผงอื่น ๆ แต่มีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่แทนเธอสวมเสื้อผ้าบางเบา ร่างเล็กบอบบางแต่รูปร่างกลับพอดีสัดส่วน หน้าตาจัดว่าระดับแปดเต็มสิบที่เด่นที่สุดคือดวงตาสีฟ้าราวกับไพลินแค่เห็นแวบเดียวก็ยากจะละสายตามีคนจำนวนไม่น้อยหยุดมองที่แผงนี้
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1168
เย่ซิวเก็บร่างแยกทั้งห้าไว้ในจุดตันเถียนจากนั้นเขาก็ขังตัวเองบำเพ็ญตนในถ้ำอยู่อีกหลายวันเมื่อออกมาอีกครั้ง เขาก็ทยอยส่งมอบโอสถให้กับแต่ละคนตามที่สั่งไว้ แลกกับวัตถุดิบล้ำค่าหลายชิ้นหลังจากนั้นเย่ซิวก็ตรงไปหาจางเสี่ยวอวี๋ “ฉันอยากไปตลาดมืด เธอพอมีช่องทางไหม”ตลาดมืดนี่ เย่ซิวเคยได้ยินมาตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาอยู่ในสำนักอวิ้นหลิงแล้วเขาว่ากันว่าสถานที่ตั้งลึกลับสุด ๆนอกจากคนในสำนัก ก็ยังมีผู้บำเพ็ญจากสำนักอื่น ๆ แอบเข้ามาทำการค้าด้วยเบื้องหลังตลาดมืดเหมือนจะมีผู้มีอิทธิพลหนุนหลังอยู่หลายรายการซื้อขายข้างในถือว่าปลอดภัยมากมีของดี ๆ หลายอย่างที่โลกภายนอกหาไม่ได้แน่นอนว่าถ้ามีสมบัติติดตัวมากเกินไปแล้วโดนรู้เข้าตอนออกจากตลาดมืดอาจถูกตามฆ่าปิดปากหรือโดนปล้นก็ได้“ฉันรู้สิ สถานที่แบบนั้นต้องใช้ชุดพิเศษในการเข้าไปด้วย”จางเสี่ยวอวี๋พูดจบก็ดึงชุดคลุมสีดำออกมาจากแหวนผนึกของ“ในนั้นทุกคนต้องใส่ชุดนี้ ห้ามเปิดเผยตัวตน และต้องจ่ายค่าผ่านประตูสิบศิลาวิญญาณด้วยนะ”เย่ซิวรับเสื้อคลุมมาถือไว้แล้วจางเสี่ยวอวี๋ก็อธิบายเส้นทางไปตลาดมืดให้ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากสำนัก เป็นเมืองเล็ก ๆ แ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1167
“อะไรนะ? แค่วันเดียวนายก็กลั่นสำเร็จจริงเหรอ?”ทันทีที่เห็นเย่ซิว เจ้าสำนักก็รีบถามขึ้นด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความคาดหวังเขาเองก็ไม่ได้เพิ่มพลังตัวเองมานานแล้วเหตุผลหลักก็เพราะไม่มีโอสถที่เหมาะสมพอให้ใช้โอสถระดับปฐมญาณนั้นหาได้ยากมากในตลาดต่อให้มีก็จะปรากฏแค่ในงานประมูลเท่านั้น และราคาก็มักจะพุ่งขึ้นสูงเทียมฟ้าเสมอแม้รั่วอวิ๋นจะสามารถกลั่นยาได้แต่เธอต้องลองห้าหกครั้งถึงจะสำเร็จสักครั้ง แถมแต่ละครั้งต้องใช้ต้นทุนมหาศาล“ผมไม่ทำให้ท่านอาจารย์ผิดหวังครับ” เย่ซิวยื่นโอสถเก้าเม็ดที่ถูกเจือจางแล้วให้ ก่อนถอนหายใจหนึ่งที “ไม่คิดเลยว่าฝีมือกลั่นโอสถของผมจะแย่ขนาดนี้ ทั้งหมดออกมาเป็นแค่ระดับต่ำ”เจ้าสำนักมองโอสถระดับปฐมญาณในมือแล้วถึงกับตกใจ แม้เขาจะเป็นคนสุขุมมาก แต่ก็ยังเผยสีหน้าเหลือเชื่อออกมาแล้วก็หัวเราะลั่นด้วยความยินดี “ดี ดีมาก ๆ ฝีมือกลั่นโอสถของนายอาจจะแซงหน้าอาจารย์ของตัวเองไปแล้วก็ได้นะ”เย่ซิวยิ้มเก้อ ๆ “ไม่น่าเป็นไปได้หรอกครับ ผมยังพัฒนาอีกมาก เอ่อ…”จู่ ๆ สีหน้าเขาก็ซีดเผือด ร่างกายโงนเงนเหมือนจะล้มเจ้าสำนักหรี่ตา “นายเป็นอะไรไป?”“ไม่เป็นไรครับ แค่เสียพลังมากเก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1166
เย่ซิวเอ่ยรายชื่อวัตถุดิบออกมาติดต่อกันเป็นสิบ ๆ อย่างหนึ่งในนั้นก็คือวัตถุดิบชิ้นสุดท้ายสำหรับการหลอมร่างแยกธาตุดินเขามีแผนการบางอย่างในใจ และจำเป็นต้องสร้างร่างแยกธาตุทั้งห้าสำเร็จเสียก่อนถึงจะลงมือได้ดวงตาของเจ้าสำนักเปล่งประกายวาบ “ฉันมีหินดินธาตุดั้งเดิมอยู่ก็จริง แต่ของสิ่งนี้ล้ำค่ามาก เว้นเสียแต่นายจะสามารถกลั่นโอสถระดับปฐมญาณออกมาได้”เย่ซิวพยักหน้า เขารู้จักโอสถประเภทนี้ดี มันสามารถเพิ่มพลังระดับปฐมญาณได้แต่กระบวนการกลั่นซับซ้อนมาก แถมวัตถุดิบยังหาได้ยากสุด ๆแค่ต้นทุนวัตถุดิบสำหรับหนึ่งเตากลั่นก็เกินสิบล้านศิลาวิญญาณแล้วผู้บำเพ็ญสายอิสระทั่วไปไม่มีทางสู้ราคาไหวแน่“แล้วเจ้าสำนักอยากได้กี่เม็ด ถึงจะยอมแลกล่ะครับ”“นายกลั่นได้จริงเหรอ?” เจ้าสำนักมองเย่ซิวด้วยสีหน้าตกตะลึง ดวงตาฉายแววไม่เชื่อโอสถชนิดนี้ไม่เหมือนกับโอสถวิญญาณหยก ระดับความยากสูงกว่ากันหลายเท่าเย่ซิวไม่ได้รีบตอบในทันที แต่เงียบไปครู่หนึ่งก่อนเอ่ยว่า “ผมขอลองก่อน ยังไม่กล้ารับประกันว่าจะสำเร็จเอาอย่างนี้ก็แล้วกัน เจ้าสำนักให้วัตถุดิบสำหรับหนึ่งเตากลั่นกับผมก่อนถ้ากลั่นไม่ได้ ผมยินดีจ่ายค่าต้นทุน
