บทที่ 439

ตอนเช้าเวลาหกโมงครึ่ง เย่ซิวตื่นขึ้นอย่างตรงเวลา

แต่ทันทีที่เขาลืมตาขึ้น ก็เห็นหลินซวงนอนพาดอยู่บนตัวเขาด้วยท่าทางที่ตลกมาก

‘คุณผู้หญิง คุณกำลังเล่นกับไฟอยู่นะ’ เย่ซิวกับตัวเองพูดอย่างลับ ๆ

เขาอยากจะลุกขึ้น แต่หลินซวงเกาะเขาไว้เหมือนกับปลาหมึกยักษ์ ถ้าเขาใช้แรงมากเกินไป คงจะทำให้เธอตื่นอย่างแน่นอน

เมื่อถึงเวลานั้นเธอจะต้องทำตัวไม่ถูกแน่

ช่างเถอะ

เย่ซิวไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากหลับตาอีกครั้ง แล้วบ่มเพาะตนอย่างเงียบ ๆ

พอถึงเวลาเจ็ดโมงครึ่ง หลินซวงก็ค่อย ๆ ลืมตาตื่นขึ้นมา เธอรู้สึกว่าเธอนอนหลับสบายมาก ร่างกายของเธอเหมือนกำลังพิงเตาไฟ ซึ่งอบอุ่นมาก

วินาทีต่อมา เธอเกือบจะกรีดร้องออกมา รีบชักมือกลับอย่างรวดเร็ว หัวใจร้อนรนกระวนกระวาย

‘เมื่อคืนฉันทำอะไรลงไป?’

เธอค่อย ๆ ถอนตัวออกจากร่างกายของเย่ซิว แล้วเดินกลับไปนอนที่เตียง

เธอเอาผ้าห่มปิดหน้า ความรู้สึกสับสนแปรปรวน

หลังจากนั้นไม่นานเธอก็โผล่หัวออกมา แล้วมองดูเย่ซิวที่อยู่บนพื้น ก่อนจะร้องเรียกเขาสองสามครั้ง

“คุณเย่ คุณตื่นหรือยัง?”

เรียกอยู่สี่ห้าครั้ง เย่ซิวถึง ‘ตื่น’

เมื่อลืมตาขึ้น เขาก็ยิ้มให้หลินซวงและพูดว่า "อรุณสวัสดิ์"