LOGINShare
บทที่ 650
Related chapters
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 651
“กรี๊ดดด!!!”ความเจ็บปวดที่รุนแรงซึ่งมาอย่างกะทันหัน ทำให้ยานอนหลับที่ฉีดเข้าไปในร่างของเด็กสาวสิ้นฤทธิ์ เธอเบิกตาทั้งสองข้างขึ้นทันทีสายต่าง ๆ บนร่างถูกทำลายด้วยพลังที่มองไม่เห็นกางเกงของเธอสั้นลงทีละเล็กทีละน้อย ไม่ นั่นเป็นเพราะขาของเธอยาวขึ้นต่างหาก มือคู่นั้นเรียวเล็กลง และเล็บก็งอกออกมายาวกว่าสิบเซนติเมตรดวงตาของเด็กสาวค่อย ๆ เปลี่ยนเป็นสีเลือด เธออ้าปากออก เขี้ยวยาวสองเขี้ยวงอกออกมาและส่องแสงอันเย็นเยียบอุณหภูมิทั้งห้องลดลงอย่างกะทันหันชายผู้มีหนวดเคราถือแล็ปท็อปในมือข้างหนึ่ง หัวเราะอย่างบ้าคลั่งเมื่ออ่านข้อมูลข้างในนั้น “ความเร็วในการหลอมรวมเร็วมาก ตอนนี้มาถึงสิบหกเปอร์เซ็นต์แล้ว ถือว่าประสบความสำเร็จ!"เมื่อพิจารณาจากการทดลองตลอดหลายปีของพวกเขา ตราบเท่าที่ระดับการหลอมรวมใด ๆ เกินสิบห้าเปอร์เซ็นต์ ก็ถือว่าประสบความสำเร็จในก้าวแรกแล้วข้อมูลนี้ส่งมาจากชิปที่ฝังอยู่ในร่างของเด็กสาวเมื่อวันก่อน มันจึงแม่นยำอย่างมากแถมยังไม่ได้หยุด มันยังคงหลอมรวมต่อไปในไม่ช้า ภายใต้สายตาที่ตกตะลึงของนักวิทยาศาสตร์กลุ่มหนึ่ง เด็กสาวก็ประสบความสำเร็จในการหลอมรวมที่น่าสะพรึงกลัว น
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 652
เย่ซิวไม่ได้หยุดอยู่ที่นี่นาน เขากลับไปหาพวกเฉินหลานโดยตรงสองสาวประหลาดใจอย่างยิ่งที่เห็นเย่ซิวพาผู้หญิงคนหนึ่งกลับมาด้วย แต่พวกเธอก็ไม่ได้ถามอะไรในห้อง เย่ซิวปลุกเด็กสาวเธอเป็นเหมือนสัตว์ร้ายที่ถูกทำให้หวาดกลัว ปฏิกิริยาแรกของเธอหลังจากตื่นขึ้นมา ก็คือแยกเขี้ยวแล้วปรี่เข้าไปหาเย่ซิวเย่ซิวยกมือขึ้นคว้าตัวเธอไว้ ในใจก็รู้สึกตกใจเล็กน้อยอาศัยเพียงแค่พละกำลังอย่างเดียว เด็กสาวคนนี้ก็มีพลังเทียบเท่ากับจอมยุทธ์ระดับแปดแล้วถ้ารอจนกว่าเธอสามารถควบคุมพลังของตัวเองได้อย่างสมบูรณ์ ความสามารถในการต่อสู้ของเธอก็จะยกระดับขึ้นไปอีกขั้นหนึ่ง“ใจเย็น ๆ ก่อน!”เย่ซิวตะโกนด้วยน้ำเสียงทุ้มลึก ในน้ำเสียงแฝงไปด้วยพลังสายหนึ่งที่สามารถปลอบประโลมความรู้สึกของผู้คนได้เด็กสาวหยุดดิ้นรน บางทีอาจเป็นเพราะเธอสัมผัสได้ว่าตัวเองไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเย่ซิวดวงตาสีแดงสดคู่นั้นยังคงจ้องมาที่เขาเขม็งเย่ซิวพูดด้วยภาษาท้องถิ่น สิ่งนี้ไม่ใช่เรื่องยากสำหรับเธอที่จะเรียนรู้“นึกย้อนไปให้ดี ๆ ก่อนที่เธอจะหมดสติไปเกิดอะไรขึ้น”เด็กสาวสงบลง จากนั้นน้ำตาก็ไหลลงมาไม่หยุด ร่างกายไม่สามารถหยุดสั่นได้เลย“แม่ของฉ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 653
เพียะ! เพียะ! เพียะ!เสียงคมชัดสะท้อนก้องในพื้นที่โล่งเย่ซิวยกเท้าซ้ายขึ้นแล้วเหยียบลงบนก้อนหินก้อนหนึ่ง จับเอวของหญิงสาวพาดไว้บนเข่าของเขามืออีกข้างฟาดลงไปที่ตัวเธอ“ยังจะดื้ออยู่ไหม? ยายเด็กไม่มีสัมมาคารวะ! พี่ชายอุตส่าห์ช่วยเธอ นี่คือวิธีที่เธอตอบแทนฉันงั้นเหรอ?”เธอดิ้นรนไม่หยุด แสงสีแดงในดวงตากะพริบอย่างต่อเนื่องถูกเย่ซิวสั่งสอนด้วยวิธีนี้ มันทำให้เธอรู้สึกอัปยศอย่างมากอนิจจาที่ความแข็งแกร่งของทั้งสองฝ่ายไม่เท่ากันโดยสิ้นเชิง ไม่ว่าเธอจะดิ้นรนอย่างหนักเพียงใด มันก็ไร้ประโยชน์“ปล่อยฉันนะ ไอ้สารเลว ฉันจะฆ่าแก!”ไอสังหารที่เล็ดลอดออกมาจากร่างของเธอนั้นเริ่มรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ ต้นหญ้าโดยรอบถูกปกคลุมไปด้วยชั้นน้ำแข็งแต่สิ่งนี้ไม่มีผลกระทบใด ๆ ต่อเย่ซิวตีก้นเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า เสียงนั้นช่างชัดเจนและไพเราะรื่นหูดีจริง ๆแม้ว่าเย่ซิวจะไม่เห็นมัน แต่มันจะต้องบวมแดงแล้วอย่างแน่นอนเย่ซิวยิ้มและพูดว่า "เอาแบบนี้ เธอตอบคำถามฉันข้อหนึ่ง ถ้าฉันพึงพอใจก็จะปล่อยเธอไป บอกฉันมาว่าเธอชื่ออะไร?"ว่าที่ราชินีแวมไพร์ในอนาคตไม่ได้ไร้สมอง หลังจากรู้ว่าช่องว่างระหว่างทั้งสองฝ่ายนั้นกว้าง
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 654
ราชินีแวมไพร์สูงส่งและหยิ่งทะนงขนาดไหน จะยอมอยู่ใต้คนอื่นได้ยังไงกัน?เย่ซิวยักไหล่และไม่ยืนกรานอีกต่อไปไม่ใช่ว่าเขายอมแพ้ แต่หลังจากที่เขาตระหนักถึงอุปนิสัยของผู้หญิงคนนี้แล้ว เขาก็ไม่เต็มใจที่จะรับเธอเป็นลูกศิษย์ของเขาอีกความภาคภูมิใจแต่กำเนิดมองในอีกแง่มุมหนึ่ง ทั้งสองคนเป็นคนประเภทเดียวกัน ล้วนยอมตายดีกว่ายอมจำนน“ก็ได้ งั้นเรามาเจรจาข้อตกลงกัน”น้ำเสียงของหงอียังคงเย็นชา ยีนแวมไพร์เปลี่ยนแปลงเธออย่างต่อเนื่องทำให้เลือดในกายเธอเย็นลงเรื่อย ๆกระทั่งในอนาคตจะไม่หลงเหลืออารมณ์ของมนุษย์อีกแน่นอนว่าเธอก็จะได้รับพลังที่มากยิ่งขึ้นจากสิ่งนี้ "ว่ามา ข้อตกลงอะไร!"“ฉันต้องการให้เธอไปที่ประเทศจ้านอิง และค้นหาโอกาสในการพัฒนาขุมกำลังของตัวเองสักวันเมื่อเวลาสุกงอมได้ที่แล้ว ฉันจะช่วยเธอแก้แค้นแต่ก่อนหน้านั้น ฉันจะให้เงินทุนเริ่มต้นกับเธอก้อนหนึ่ง ส่วนเธอจะไปได้ไกลแค่ไหน ก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของตัวเธอเองแล้ว”หงอียอมรับมันโดยไม่ลังเล "ได้ แต่คุณต้องบอกฉันว่าผู้หญิงที่ฆ่าแม่ฉันพักอยู่ที่ไหน"“เธออยากจะไปฆ่าเธอก่อนเหรอ? ก็ได้อยู่หรอก แต่ไม่ใช่ที่นี่ จำเป็นต้องรอให้เธอจากไปก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 655
หลังจากการบำเพ็ญตนครั้งสุดท้าย เฉินหลานก็เรียกได้ว่าติดใจอย่างที่สุด จึงริเริ่มมาหาถึงหน้าประตูหนึ่งชั่วโมงต่อมา ทั้งสองก็เริ่มบำเพ็ญตนกันอีกครั้งผลลัพธ์ของการบำเพ็ญตนครั้งนี้ดียิ่งกว่าครั้งที่แล้วเสียอีก เพราะนอกจากความแข็งแกร่งของเฉินหลานยกระดับยิ่งขึ้น ยังมีอีกหนึ่งเหตุผลนั่นคือความเข้ากันได้ระหว่างเย่ซิวกับเธอเพิ่มมากขึ้นด้วยสิ่งนี้ทำให้เย่ซิวประหลาดใจเล็กน้อยเพราะสิ่งอย่างความเข้ากันได้นี้อยู่นอกเหนือจากการควบคุมของเขา ขึ้นอยู่กับลักษณะทางกายภาพโดยกำเนิดของทั้งสองคนโดยสิ้นเชิงเช่นเดียวกับที่เขาบำเพ็ญตนกับเซี่ยซิ่วซิ่วมากขนาดนั้น ถ้าระดับความเข้ากันได้คือห้าสิบ งั้นระดับความเข้ากันได้ของเฉินหลานที่บำเพ็ญตนกับเย่ซิวเพียงสองครั้งก็ถึงสี่สิบห้าแล้วยิ่งเวลาผ่านไป ไม่แน่ผู้หญิงคนนี้อาจจะเข้ากันได้กับเย่ซิวมากกว่าผู้หญิงทุก ๆ คนยิ่งระดับความเข้ากันได้สูงเท่าไหร่ ผลประโยชน์ที่เย่ซิวจะได้รับเมื่อบำเพ็ญตนก็จะยิ่งมากขึ้นเท่านั้นโดยไม่รู้ตัว ก็บำเพ็ญตนไปตลอดทั้งคืนในคืนนี้พลังวิญญาณของเย่ซิวเพิ่มขึ้นก้าวใหญ่ ซึ่งเทียบเท่ากับการบำเพ็ญตนอย่างหนักตลอดถึงสองเดือนเต็มพลังวิญญ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 656
สถานที่แห่งนี้ไม่มีภูเขาใหญ่หรือแม่น้ำสำคัญใด ๆ ทำให้ขาดพลังแห่งธรรมชาติไปโดยปริยาย ไม่ต้องพูดถึงพลังวิญญาณที่ยิ่งหายากเข้าไปอีก“หืม?”ขณะที่กำลังเตรียมตัวบำเพ็ญตน เย่ซิวพลันหันไปมองทางทิศใต้เขารับรู้ถึงคลื่นพลังชีวิตอันแข็งแกร่งสายหนึ่งพลังนั้นช่างคุ้นเคยจนทำให้ริมฝีปากของเขายกยิ้มบาง ๆ “เป็นเขานี่เอง…”“พวกคุณอยู่บำเพ็ญกันต่อเลย เดี๋ยวผมจะออกไปดูอะไรสักหน่อย”เขาเอ่ยเพียงเท่านั้นก่อนที่ร่างของเย่ซิวจะหายวับไปในทันทีห่างออกไปประมาณสี่ถึงห้าสิบกิโลเมตร รถยนต์ลิมูซีนคันยาวกำลังแล่นไปอย่างสง่างามโดยรอบขนาบไปด้วยรถยนต์อีกหลายคันที่คอยคุ้มกันหน้าหลัง แสดงถึงความโอ่อ่าและบารมีอย่างมากที่เบาะหลังของรถลีมูซีนคันกลางมีหญิงสาวผู้เปี่ยมด้วยเสน่ห์เหลือล้นกำลังนั่งไขว่ห้างอย่างผ่อนคลาย เธอคือฉีฉูฉู่นั่นเองเนื่องจากเธอเพิ่งผสานพันธุกรรมของนาคราชได้ไม่นาน จึงยังไม่สามารถควบคุมพลังของตัวเองได้อย่างสมบูรณ์ นั่นจึงทำให้เย่ซิวสามารถรับรู้ถึงพลังของเธอได้ฉีฉูฉู่นั่งไขว่ห้างอย่างเกียจคร้าน ในมือถือแก้วไวน์แดงใบหนึ่งไวน์ในแก้วเป็นสีแดงเข้มดุจโลหิต เธอแกว่งแก้วเบา ๆ ก่อนจะยกขึ้นจิบ ริมฝ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 657
เย่ซิวนั่งยอง ๆ และวางมือบนข้อมือของฉีฉูฉู่เพื่อตรวจสอบ จากนั้นเขาใช้ทักษะมองทะลุตรวจสอบอีกครั้ง เพียงไม่นานก็เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอปัญหานั้นไม่ได้ร้ายแรงอะไรเพียงแค่ร่างกายของเธอและพันธุกรรมนาคราชมีการต่อต้านกันเป็นครั้งคราวอาการเช่นนี้ถือเป็นอาการระยะเริ่มต้น และจะหายไปเองเมื่อเวลาผ่านไปเย่ซิวใช้พลังจิตตรวจสอบบริเวณโดยรอบ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครเข้ามาใกล้ในตอนนี้ฉีฉูฉู่เปรียบเสมือนก้อนน้ำแข็งเคลื่อนที่ หากไม่มีคำสั่งจากเธอก็ไม่มีใครกล้าล้ำเส้นเข้ามาโดยพลการเย่ซิวมองฉีฉูฉู่ในตอนนี้ เธอดูงดงามกว่าแต่ก่อนมาก ทั้งยังมีเสน่ห์ที่ลึกลับน่าดึงดูดยิ่งขึ้นในบรรดาหญิงสาวที่เขาเคยพบมา มีเพียงหลิ่วเมิ่งอิ๋นเท่านั้นที่เหนือกว่าฉีฉูฉู่ในทุกด้านส่วนผู้หญิงคนอื่น ๆ ล้วนมีข้อบกพร่องเล็กน้อยในด้านใดด้านหนึ่งทั้งสิ้นเย่ซิวยิ้มบาง ๆ พร้อมพึมพำกับตัวเอง “ถือว่าเธอโชคร้ายที่ดันมาเจอฉันเข้า งั้นขอเก็บดอกเบี้ยไว้ก่อนก็แล้วกัน…”พูดจบ เขาก็อุ้มร่างที่หมดสติของฉีฉูฉู่ขึ้นมาวางบนโต๊ะจากนั้น…ฉีฉูฉู่ที่นอนหมดสติอยู่ก็ไร้การรับรู้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นรอบตัวสำหรับผู้หญิงคนนี้ เย่ซิวไม่
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 658
ฉีฉูฉู่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเรียกลูกน้องทั้งหมดให้มารวมตัวกันทันทีเมื่อทุกคนมาถึงครบแล้วเธอก็สั่งให้พวกเขายืนเรียงแถว ก่อนจะกวาดสายตาสำรวจทีละคนอย่างละเอียดเธอสงสัยว่าคนที่ลงมืออาจจะเป็นลูกน้องของตัวเอง เพราะคนนอกคงไม่มีใครกล้าล้ำเข้ามาในพื้นที่นี้สายตาที่เฉียบขาดของเธอทำให้ลูกน้องหลายคนถึงกับตัวสั่นด้วยความหวาดหวั่น พวกเขาต่างสงสัยว่านายหญิงกำลังโกรธเรื่องอะไรอยู่ฉีฉูฉู่จ้องมองพวกเขาซ้ำไปซ้ำมาแต่ก็ไม่พบพิรุธอะไรในแววตาของใคร เธอจึงยุติความสงสัยในตัวลูกน้องไปชั่วคราว ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นเยียบว่า“ให้ตึกหลังนี้เป็นศูนย์กลาง ฆ่าทุกคนในรัศมีหนึ่งลี้โดยไม่ต้องไว้ชีวิตใครทั้งนั้น!”เธอต้องการระบายความโกรธที่อัดแน่นอยู่ในใจชีวิตของผู้บริสุทธิ์สำหรับเธอก็ไม่ต่างอะไรกับมดปลวก จะฆ่ามากแค่ไหนก็ไม่กระทบจิตใจของเธอเลยแม้แต่น้อย แม้จะไม่เข้าใจว่าทำไมนายหญิงถึงออกคำสั่งเช่นนี้ แต่ลูกน้องของเธอก็ปฏิบัติตามทันทีโดยไม่ลังเล“ฆ่าให้หมดโดยไม่สนว่าผิดหรือถูกงั้นเหรอ? ช่างเป็นผู้หญิงที่โหดเหี้ยมและไร้ความเมตตาจริง ๆ”เย่ซิวยังคงอยู่ไม่ไกล เขาได้ยินคำพูดของฉีฉูฉู่เมื่อครู่ชัดเจนทุกคำเขา
Latest chapter
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1174
เจ้าสำนักจ้องมองห้าพี่น้องตรงหน้า พยายามทำให้ท่าทางของตัวเองดูเป็นมิตรมากที่สุด “ไม่ต้องกลัวไปนะ พวกเราไม่ได้มาร้าย เคยได้ยินชื่อสำนักอวิ้นหลิงกันบ้างไหม…”ทั้งห้าคนพยักหน้าเบา ๆผ่านไปครึ่งชั่วโมง เหล่าผู้อาวุโสที่ออกไปตรวจสอบหมู่บ้านก็กลับมาจากที่ตรวจสอบข้อมูลแล้ว ไม่พบอะไรผิดปกติ ห้าพี่น้องก็อยู่ที่หมู่บ้านแห่งนี้มาตลอดแต่พวกเขาไม่มีทางรู้เลยว่า คนทั้งหมู่บ้านถูกฝังความทรงจำบางอย่างเพิ่มเติมเข้าไปและเรื่องนี้ แน่นอนว่าเป็นฝีมือของจอมมารโลหิตนั่นเอง ซึ่งเชี่ยวชาญด้านนี้โดยเฉพาะส่วนระดับพลังของห้าร่างแยกในตอนนี้ ก็ถูกถ่ายโอนมาไว้ที่ร่างหลักของเย่ซิวชั่วคราวทั้งหมดดังนั้น พวกเขาจึงดูเป็นเพียงคนธรรมดา ไม่มีใครจับพิรุธได้แม้แต่น้อยแนวคิดนี้ เย่ซิวเคยคิดไว้ตั้งแต่ตอนสอบเข้าเป็นศิษย์ใหม่แล้วสายเซียนกระบี่ในลัทธิ เป็นสายที่มีอิทธิพลและมีพลังมากการเผชิญหน้าตรง ๆ ไม่มีทางชนะแน่นอนเย่ซิวจึงวางแผนจะส่งร่างแยกไปแฝงตัวอยู่ฝั่งนั้นเพราะหากเจออัจฉริยะระดับนี้ แน่นอนว่าทางสำนักต้องทุ่มสุดตัวในการฝึกฝนแน่ซึ่งก็หมายความว่าเหล่าศิษย์รุ่นใหม่คนอื่น ๆ จะได้รับทรัพยากรน้อยลงอย่างมาก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1173
เจ้าสำนักนำเหล่ายอดฝีมือมาถึงหมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่งในหุบเขาหนึ่งในผู้อาวุโสเอ่ยถามขึ้นว่า “เจ้าสำนัก พวกเรามาที่นี่ทำอะไรกันแน่? ตลอดทางที่มาคุณก็ไม่พูดอะไรสักคำ”เจ้าสำนักส่ายหน้า “ก่อนอื่น ไปปิดล้อมหมู่บ้านนี้ไว้ก่อน แล้วลองหาดูว่ามีเด็กชายที่มีหน้าตาเหมือนกันห้าคนไหม”แม้ทุกคนจะไม่เข้าใจนัก แต่ก็เริ่มลงมือทันทีเจ้าสำนักระงับพลังของตัวเองไว้ แล้วเดินเข้าไปในหมู่บ้านอย่างเงียบ ๆ พร้อมกับปล่อยพลังจิตออกไปตรวจสอบทั่วพื้นที่ที่นี่เป็นเพียงหมู่บ้านธรรมดา ผู้คนภายในก็ล้วนแต่เป็นชาวบ้านธรรมดา ไม่มีอะไรผิดปกติแต่เมื่อเขาเดินมาถึงกลางหมู่บ้าน กลับพบเด็กหนุ่มที่หน้าตาธรรมดาห้าคน แต่เปล่งพลังวิญญาณออกมาอย่างชัดเจน แต่ละคนกำลังช่วยกันแบกฟืนและตักน้ำอย่างขยันขันแข็งบรรยากาศอบอุ่นและมีความสุขอย่างน่าประหลาดหัวใจของเจ้าสำนักสั่นสะเทือนเบา ๆ ก่อนที่เขาจะไปเคาะประตูบ้านหลังหนึ่งไม่นานก็มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งเดินมาเปิดประตู “สวัสดีครับ มีธุระอะไรหรือเปล่าครับ?”เจ้าสำนักยิ้มอย่างเป็นมิตร “พอดีผ่านมาแถวนี้ รู้สึกคอแห้งนิดหน่อย เลยอยากขอน้ำดื่มสักแก้วน่ะ”เด็กหนุ่มเกาหัวแล้วยิ้มอย่างซื่อ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1172
“แกจะส่งมาดี ๆ หรือจะให้ฉันลงมือเอามาเอง”เย่ซิวขมวดคิ้วเล็กน้อย “ผมไม่เข้าใจว่าคุณพูดเรื่องอะไร”“แกน่าจะรวยมากเลยสินะ บอกไว้เลยนะ ฉันนี่แหละที่เป็นคนขายปีศาจแมวให้แก”เย่ซิวจึงเข้าใจทันที “ก็แสดงว่านายแอบทำอะไรไว้ในตัวเสี่ยวโหรว เพื่อใช้ติดตามฉัน… ดูท่าจะไม่ใช่ครั้งแรกที่นายทำแบบนี้สินะ”ดูจากท่าทางก็รู้ว่าเป็นมืออาชีพใช้วิธีเอาเสี่ยวโหรวไปขายในตลาดมืด พอมีคนซื้อก็ค่อยตามไปแล้วหาจังหวะชิงตัวกลับมาจากนั้นก็เอาไปขายใหม่ วนลูปแบบนี้ไปเรื่อย ๆถือเป็นวิธีหาเงินที่รวดเร็วจริง ๆแต่น่าเสียดายที่คราวนี้ดันมาเจอของแข็งเข้าแล้ว“ใช่เลย แกน่ะเป็นคนที่อ่อนที่สุดเท่าที่ฉันเคยเจอมาเลยนะ อยู่แค่ระดับสร้างรากฐานปราณแท้ ๆ แต่กลับพกศิลาวิญญาณมามากขนาดนั้น อย่างนี้ต้องรวยมากแน่…”พูดยังไม่ทันจบ อีกฝ่ายก็ลอบโจมตีทันทีทั้งที่มีพลังระดับวิญญาณก่อกำเนิด แต่ยังเล่นสกปรกด้วยการลอบจู่โจม เรียกได้ว่าทั้งเลวทั้งเจ้าเล่ห์สุด ๆเปรี้ยง!ทันใดนั้นก็มีสายฟ้าสีม่วงเส้นหนึ่งก็ผ่าลงมากลางหัวอย่างจังชายคนนั้นถูกฟาดจนร่างแหลกละเอียดกลายเป็นเศษธุลีแทบไม่เหลือชิ้นดีเสี่ยวโหรวที่ยืนข้าง ๆ ถึงกับหน้าซีด
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1171
“สินค้าชิ้นที่สองของงานประมูล เป็นจิตวิญญาณนักรบระดับถอดจิตขั้นต้นเนื่องจากได้รับบาดเจ็บสาหัส ตอนนี้สภาพจิตวิญญาณจึงยังไม่คงที่เราต้องใช้วิชาเฉพาะตัวเพื่อรักษาสภาพเอาไว้ชั่วคราว ต้องพาไปที่ที่มีพลังหยินหนาแน่น หรือไม่ก็ต้องมีจิตวิญญาณนักรบที่แข็งแกร่งช่วยรักษาให้ ราคาเริ่มต้นที่หนึ่งแสนศิลาวิญญาณ”พูดจบ เธอก็หยิบลูกแก้วคริสตัลออกมา ภายในมีวิญญาณของปีศาจหมาป่าตนหนึ่งถูกผนึกไว้บนร่างมันมีรูโหว่อยู่หลายแห่งมีหลายคนให้ความสนใจ ต่างเริ่มเสนอราคากันเย่ซิวเองก็ถูกจิตวิญญาณนักรบตนนั้นดึงดูดสายตาเข้าแล้วเขาไม่ได้สังเกตเลยว่าหลังจากให้กระบี่แม่ลูกกับเสี่ยวโหรวไป เธอก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปเล็กน้อยไม่นานราคาก็ถูกดันขึ้นไปถึงสองล้านกว่าศิลาวิญญาณถ้ามันไม่บาดเจ็บล่ะก็ ต่อให้มีหลายสิบล้านก็อาจจะยังซื้อไม่ได้ด้วยซ้ำจำนวนคนที่ร่วมประมูลค่อย ๆ ลดลงเย่ซิวจึงเสนอราคาไปที่สามล้านศิลาวิญญาณในครั้งเดียว และชนะการประมูลไปอย่างราบรื่นของก็ถูกส่งมาถึงมือเย่ซิวอย่างรวดเร็วเขานำมันเก็บเข้าไปในธงหมื่นวิญญาณแล้วให้จิตวิญญาณนักรบทั้งสามที่อยู่ภายในช่วยรักษาบาดแผลให้แน่นอนว่าจอมมารโลหิตดู
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1170
แน่นอนว่าการค้างคืนด้วยกันนั้นไม่ได้ทำให้เย่ซิวเสียสมาธิอะไรหากพูดถึงความเย้ายวน ก็ไม่มีใครจะสู้เสวี่ยเหมยได้อยู่แล้วในตลาดมืดแห่งนี้มีขายเสื้อคลุมแบบเดียวกับที่เย่ซิวสวมอยู่เขาซื้อมาเพิ่มอีกสองชุดเก็บไว้หนึ่งชุด อีกชุดให้เสี่ยวโหรวสวมไม่งั้นสายตาโลมเลียจากรอบข้างจะมากเกินไปหน่อยจากนั้นเขาก็พาเสี่ยวโหรวเดินเล่นในตลาดมืดต่อจริง ๆ แล้วเขาไม่ได้ตั้งใจจะมาซื้อของอะไรเดินวนไปหนึ่งรอบก็ไม่เจอของอะไรที่ดูมีค่าเป็นพิเศษแบบที่ในนิยายบางเรื่องชอบเขียนว่าพระเอกเดินผ่านตลาดแป๊บเดียวก็เจอสมบัติล้ำค่าอะไรแบบนั้น เรื่องแบบนั้นไม่มีเกิดขึ้นที่นี่หรอกสุดท้ายเขาก็มาถึงอาคารจัดประมูลของตลาดมืดถึงจะเรียกว่าอาคาร แต่จริง ๆ ก็แค่โรงเรือนที่มีขนาดใหญ่กว่าร้านทั่วไปนิดหน่อยเท่านั้นเองการเข้าไปข้างในต้องจ่ายค่าผ่านประตูคนละหนึ่งร้อยศิลาวิญญาณเย่ซิวจ่ายไปสองร้อยแล้วก็จับมือเสี่ยวโหรวเดินเข้าไปมือของเธอนุ่มมาก แถมยังเย็นนิด ๆ ชวนให้รู้สึกอยากจับไม่ปล่อยตอนเข้าไป ที่นั่งก็เหลือว่างอยู่ไม่มากแล้วคนอื่น ๆ แค่เหลือบมองเย่ซิวแล้วก็หันหน้ากลับไปทันทีเพราะที่นี่ ถ้าจ้องใครนานเกินไปจะถูก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1169
“วันนี้บังเอิญมีงานประมูลจัดขึ้นพอดี หนึ่งในของประมูลสำคัญคือหุ่นเชิดโบราณตัวหนึ่งมีพลังระดับถอดจิต ถ้าคุณมีฝีมือก็ลองประมูลดูได้”เย่ซิวสะดุดใจขึ้นมาทันที พลังต่อสู้ของหุ่นเชิดระดับถอดจิตนั้นสูงมากถ้าได้มาจะช่วยยกระดับพลังโดยรวมของเขาได้มากทีเดียวเขาพยักหน้าแล้วก็ตรงเข้าสู่เขตตลาดมืดทันทีบรรยากาศภายในตลาดมืดดูไม่ต่างจากตลาดนัดทั่วไปผู้บำเพ็ญตนนั่งเรียงกันสองฝั่งข้างทาง หน้าแต่ละคนมีแผงเล็ก ๆ วางของขายหลากหลาย“แวะมาดูได้เลย ของดีราคาถูก รับประกันไม่มีโกง”“คัมภีร์ประจำตระกูลของแท้ ขอแลกกับหินธาตุไฟ”“หญิงแท้ ขอแลกแต่งงานกับร้อยศิลาวิญญาณ”……ของหลากหลายจนมองตามแทบไม่ทันเย่ซิวเดินผ่านแผงขายของทีละอันของบางอย่างเขาก็สนใจ แต่ส่วนใหญ่ก็ไม่มีประโยชน์กับเขามากนัก เลยไม่ได้ซื้ออะไรจู่ ๆ เขาก็หยุดที่แผงหนึ่งแผงนี้ไม่ได้มีของวางขายเหมือนแผงอื่น ๆ แต่มีผู้หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่แทนเธอสวมเสื้อผ้าบางเบา ร่างเล็กบอบบางแต่รูปร่างกลับพอดีสัดส่วน หน้าตาจัดว่าระดับแปดเต็มสิบที่เด่นที่สุดคือดวงตาสีฟ้าราวกับไพลินแค่เห็นแวบเดียวก็ยากจะละสายตามีคนจำนวนไม่น้อยหยุดมองที่แผงนี้
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1168
เย่ซิวเก็บร่างแยกทั้งห้าไว้ในจุดตันเถียนจากนั้นเขาก็ขังตัวเองบำเพ็ญตนในถ้ำอยู่อีกหลายวันเมื่อออกมาอีกครั้ง เขาก็ทยอยส่งมอบโอสถให้กับแต่ละคนตามที่สั่งไว้ แลกกับวัตถุดิบล้ำค่าหลายชิ้นหลังจากนั้นเย่ซิวก็ตรงไปหาจางเสี่ยวอวี๋ “ฉันอยากไปตลาดมืด เธอพอมีช่องทางไหม”ตลาดมืดนี่ เย่ซิวเคยได้ยินมาตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาอยู่ในสำนักอวิ้นหลิงแล้วเขาว่ากันว่าสถานที่ตั้งลึกลับสุด ๆนอกจากคนในสำนัก ก็ยังมีผู้บำเพ็ญจากสำนักอื่น ๆ แอบเข้ามาทำการค้าด้วยเบื้องหลังตลาดมืดเหมือนจะมีผู้มีอิทธิพลหนุนหลังอยู่หลายรายการซื้อขายข้างในถือว่าปลอดภัยมากมีของดี ๆ หลายอย่างที่โลกภายนอกหาไม่ได้แน่นอนว่าถ้ามีสมบัติติดตัวมากเกินไปแล้วโดนรู้เข้าตอนออกจากตลาดมืดอาจถูกตามฆ่าปิดปากหรือโดนปล้นก็ได้“ฉันรู้สิ สถานที่แบบนั้นต้องใช้ชุดพิเศษในการเข้าไปด้วย”จางเสี่ยวอวี๋พูดจบก็ดึงชุดคลุมสีดำออกมาจากแหวนผนึกของ“ในนั้นทุกคนต้องใส่ชุดนี้ ห้ามเปิดเผยตัวตน และต้องจ่ายค่าผ่านประตูสิบศิลาวิญญาณด้วยนะ”เย่ซิวรับเสื้อคลุมมาถือไว้แล้วจางเสี่ยวอวี๋ก็อธิบายเส้นทางไปตลาดมืดให้ซึ่งก็อยู่ไม่ไกลจากสำนัก เป็นเมืองเล็ก ๆ แ
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1167
“อะไรนะ? แค่วันเดียวนายก็กลั่นสำเร็จจริงเหรอ?”ทันทีที่เห็นเย่ซิว เจ้าสำนักก็รีบถามขึ้นด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความคาดหวังเขาเองก็ไม่ได้เพิ่มพลังตัวเองมานานแล้วเหตุผลหลักก็เพราะไม่มีโอสถที่เหมาะสมพอให้ใช้โอสถระดับปฐมญาณนั้นหาได้ยากมากในตลาดต่อให้มีก็จะปรากฏแค่ในงานประมูลเท่านั้น และราคาก็มักจะพุ่งขึ้นสูงเทียมฟ้าเสมอแม้รั่วอวิ๋นจะสามารถกลั่นยาได้แต่เธอต้องลองห้าหกครั้งถึงจะสำเร็จสักครั้ง แถมแต่ละครั้งต้องใช้ต้นทุนมหาศาล“ผมไม่ทำให้ท่านอาจารย์ผิดหวังครับ” เย่ซิวยื่นโอสถเก้าเม็ดที่ถูกเจือจางแล้วให้ ก่อนถอนหายใจหนึ่งที “ไม่คิดเลยว่าฝีมือกลั่นโอสถของผมจะแย่ขนาดนี้ ทั้งหมดออกมาเป็นแค่ระดับต่ำ”เจ้าสำนักมองโอสถระดับปฐมญาณในมือแล้วถึงกับตกใจ แม้เขาจะเป็นคนสุขุมมาก แต่ก็ยังเผยสีหน้าเหลือเชื่อออกมาแล้วก็หัวเราะลั่นด้วยความยินดี “ดี ดีมาก ๆ ฝีมือกลั่นโอสถของนายอาจจะแซงหน้าอาจารย์ของตัวเองไปแล้วก็ได้นะ”เย่ซิวยิ้มเก้อ ๆ “ไม่น่าเป็นไปได้หรอกครับ ผมยังพัฒนาอีกมาก เอ่อ…”จู่ ๆ สีหน้าเขาก็ซีดเผือด ร่างกายโงนเงนเหมือนจะล้มเจ้าสำนักหรี่ตา “นายเป็นอะไรไป?”“ไม่เป็นไรครับ แค่เสียพลังมากเก
โคตรคนยอดปรมาจารย์ บทที่ 1166
เย่ซิวเอ่ยรายชื่อวัตถุดิบออกมาติดต่อกันเป็นสิบ ๆ อย่างหนึ่งในนั้นก็คือวัตถุดิบชิ้นสุดท้ายสำหรับการหลอมร่างแยกธาตุดินเขามีแผนการบางอย่างในใจ และจำเป็นต้องสร้างร่างแยกธาตุทั้งห้าสำเร็จเสียก่อนถึงจะลงมือได้ดวงตาของเจ้าสำนักเปล่งประกายวาบ “ฉันมีหินดินธาตุดั้งเดิมอยู่ก็จริง แต่ของสิ่งนี้ล้ำค่ามาก เว้นเสียแต่นายจะสามารถกลั่นโอสถระดับปฐมญาณออกมาได้”เย่ซิวพยักหน้า เขารู้จักโอสถประเภทนี้ดี มันสามารถเพิ่มพลังระดับปฐมญาณได้แต่กระบวนการกลั่นซับซ้อนมาก แถมวัตถุดิบยังหาได้ยากสุด ๆแค่ต้นทุนวัตถุดิบสำหรับหนึ่งเตากลั่นก็เกินสิบล้านศิลาวิญญาณแล้วผู้บำเพ็ญสายอิสระทั่วไปไม่มีทางสู้ราคาไหวแน่“แล้วเจ้าสำนักอยากได้กี่เม็ด ถึงจะยอมแลกล่ะครับ”“นายกลั่นได้จริงเหรอ?” เจ้าสำนักมองเย่ซิวด้วยสีหน้าตกตะลึง ดวงตาฉายแววไม่เชื่อโอสถชนิดนี้ไม่เหมือนกับโอสถวิญญาณหยก ระดับความยากสูงกว่ากันหลายเท่าเย่ซิวไม่ได้รีบตอบในทันที แต่เงียบไปครู่หนึ่งก่อนเอ่ยว่า “ผมขอลองก่อน ยังไม่กล้ารับประกันว่าจะสำเร็จเอาอย่างนี้ก็แล้วกัน เจ้าสำนักให้วัตถุดิบสำหรับหนึ่งเตากลั่นกับผมก่อนถ้ากลั่นไม่ได้ ผมยินดีจ่ายค่าต้นทุน
