Share

บทที่ 789

Penulis: เฉิงกวงโฮ่วถู่
ทั้งหมดนั่งล้อมวงกินหม้อไฟกันอย่างมีความสุขด้วยบรรยากาศที่เต็มไปด้วยความกลมเกลียว

หลังจากกินเสร็จเย่ซิวก็พาชูตงกลับบ้าน เพราะเขารู้ว่าหญิงสาวคนนี้คงไม่อยากอยู่ที่นี่ต่อ

ชูตงเป็นคนที่มีความภาคภูมิใจในตัวเองสูงมาก

แม้จะคบกับเย่ซิวแล้ว แต่เธอก็ยังไม่ยอมใช้เงินของเขา ทุกสิ่งที่เธอต้องการล้วนได้มาด้วยความพยายามของตัวเอง

เย่ซิวไม่ได้บังคับอะไรจึงอาสาขับรถไปส่งเธอถึงบ้านแทน

ทันทีที่เข้าบ้าน ชูตงก็โอบคอเย่ซิวไว้ด้วยสองมือ ก่อนที่ริมฝีปากสีแดงสดเผยอขึ้นอย่างเย้ายวน “ฉันอยากบำเพ็ญกับคุณนะ”

ครั้งที่อยู่ในภูเขานั้นได้เปิดประตูสู่โลกใหม่ให้กับเธอ

และเธอสามารถสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของร่างกายได้อย่างชัดเจน

เย่ซิวอุ้มเธอขึ้นแล้วเดินตรงไปยังห้องน้ำ

ไม่นานก็มีเสียงเฉพาะของการบำเพ็ญดังออกมาจากข้างใน

ชูตงรู้สึกยินดีอย่างมากเมื่อสัมผัสได้ถึงร่างกายที่แข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ

ไม่นานเธอก็เริ่มรู้สึกถึงพลังภายในที่เย่ซิวเคยพูดถึง ตอนนี้มันกำลังไหลเวียนอยู่ในเส้นลมปราณของเธอ

ในตอนแรกมันอ่อนแอมาก แต่ไม่ถึงชั่วโมงมันก็กลายเป็นเหมือนแม่น้ำที่หลั่งไหล

“แกร๊ก!”

ในเวลานั้นเอง เสี่ยวเหม่ยก็กลับมาถึงบ้า
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1320

    ทันใดนั้นเย่ซิวก็ยื่นมือขวาออกไปหาเธอ ในฝ่ามือเกิดแรงดูดมหาศาลร่างของหลินปิงลอยถอยหลังไปอย่างควบคุมไม่ได้ สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปทันทีเธอยังไม่ทันที่จะได้ตั้งตัว ร่างก็ตกอยู่ในมือของเย่ซิวแล้วหลินปิงโกรธจัด “คุณจะทำอะไร? ปล่อยฉันนะ!”พูดพลางแส้ยาวก็ปรากฏขึ้นในมืออีกครั้ง เธอตวัดมันกลับหลังฟาดไปยังเย่ซิวอย่างแรงเย่ซิวคว้าแส้นั้นไว้ได้อย่างง่ายดาย ออกแรงเพียงเล็กน้อยก็แย่งมันมาจากมือของหลินปิงได้ส่วนมืออีกข้างก็บีบเข้าที่ต้นคอเธอ“จู่ ๆ ก็ตีฉันเกินมาเป็นร้อยที แล้วคิดจะจากไปง่าย ๆ แบบนี้เหรอ”“ฉันตีแล้วจะทำไม นายจะทำอะไรฉันได้!” หลินปิงจ้องเย่ซิวเขม็ง “ถ้ากล้าแตะต้องฉันก็ลองดูสิ รับรองว่านายได้เจอดีแน่!”เย่ซิวหัวเราะออกมาเขาไม่ได้มีความแค้นอะไรกับเธอเลย แต่ผู้หญิงคนนี้กลับลงมืออำมหิต ถือโอกาสล้างแค้นส่วนตัวไม่พอ ยังจะมาอวดดีอีก คิดว่าเขาเป็นพวกยอมคนหรือไง!การยอมอ่อนข้อให้ตลอดไม่ใช่สไตล์ของเย่ซิวเขาโยนแส้ยาวในมือทิ้งไป แล้วใช้มือนั้นคว้าคอเสื้อของหลินปิงไว้ ก่อนจะออกแรงกระชาก“รนหาที่ตาย!”ในดวงตาของหลินปิงปลดปล่อยจิตสังหารที่ท่วมท้นออกมา พยายามดิ้นรนให้หลุดจากการควบค

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1319

    เย่ซิวจ้องหลินปิงอย่างไม่ทุกข์ร้อน “ไหนบอกว่าผมเป็นคนที่อาจารย์ของคุณต้องการตัวไม่ใช่เหรอ คุณกล้าทำอะไรผมรึไง?”หลินปิงแค่นเสียงเย็นชา “นี่เป็นคำสั่งของท่านอาจารย์เอง ถ้าคุณอยากจะพบท่าน อยากมีคุณสมบัติพอที่จะปรนนิบัติท่าน ก็ต้องผ่านบททดสอบทั้งสามข้อตามที่ท่านตั้งไว้ให้ได้เสียก่อน”เย่ซิวส่ายหน้า “ผมไม่สนใจจะปรนนิบัติเธอหรอก อันที่จริง ผมไม่สนใจด้วยซ้ำว่าจะได้เจอเธอรึเปล่า”“เรื่องนี้คุณตัดสินใจเองไม่ได้ ท่านอาจารย์บอกไว้ว่าถ้าไม่ผ่านบททดสอบทั้งสามข้อ ก็ไปตายซะ”เย่ซิวเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย “แล้วบททดสอบแรกคืออะไรล่ะ?”หลินปิงก้มลงมองแส้ในมือของเธอบนพื้นผิวของแส้เส้นนี้เต็มไปด้วยหนามแหลมคมที่สะท้อนแสงเย็นเยียบ“นี่คือสมบัติเวทมนตร์ชั้นเลิศ สร้างขึ้นจากเส้นเอ็นของมังกรเจียวที่มีอายุกว่าหนึ่งพันปีจากนั้นนำไปแช่แข็งในดินแดนที่หนาวเหน็บที่สุดเป็นเวลาหนึ่งร้อยปี แล้วแช่ในยาพิษนับหมื่นชนิดอีกห้าสิบปีไม่ใช่แค่สร้างความเสียหายอย่างรุนแรงต่อร่างกาย แต่ยังสร้างความเสียหายอย่างมหาศาลต่อจิตวิญญาณด้วยถ้าคุณทนการเฆี่ยนของฉันได้ครบหนึ่งพันครั้ง ก็ถือว่าคุณผ่านบททดสอบแรก”เย่ซิวพยักหน้าแล้ว

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1318

    “พลังหยางแกร่งกล้ามาก”“อ๊า ฉันจะเมาอยู่แล้ว ทำไมถึงมีผู้ชายที่สมบูรณ์แบบขนาดนี้ได้นะ อยากได้เขาจัง”“อิจฉาเจ้าสำนักจังเลย จะได้ฝึกวิชากับพี่ชายที่สุดยอดขนาดนี้ ฮือ ๆ ๆ...”……เย่ซิวหน้าเครียดจนหน้าผากขึ้นเป็นเส้น ๆ ผู้หญิงพวกนี้ไม่เคยเห็นผู้ชายหรือยังไงกัน?“พวกเธอยืนทำอะไรกันตรงนี้? ไม่ต้องไปฝึกวิชากันแล้วหรือไง? ไสหัวไปให้หมด!”ทันใดนั้นก็มีเสียงเย็นเยียบเสียงหนึ่งดังขึ้นบรรดาผู้หญิงรีบหยุดลวนลามเย่ซิวแล้วแยกย้ายกันออกไปผู้หญิงคนหนึ่งในชุดกระโปรงยาวสีฟ้าน้ำแข็งเดินเข้ามา เธอสูงมาก คาดว่าน่าจะสูงถึงหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตร ใบหน้าเย็นชาเหมือนน้ำแข็งกลิ่นอายที่แผ่ออกมาจากตัวเธอนั้นเย็นเยียบอย่างยิ่ง ทุกที่ที่เธอเดินผ่าน แม้แต่พื้นดินก็ยังถูกแช่แข็งเป็นน้ำแข็งบาง ๆ“คารวะศิษย์พี่ใหญ่”“สวัสดีค่ะ ศิษย์พี่ใหญ่”……ศิษย์หญิงเหล่านั้น พอเห็นผู้หญิงคนนี้ก็หลีกหนีราวกับเจออสรพิษ“พวกเธอไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรือไง? รีบกลับไปฝึกวิชาของตัวเองซะ!”พวกเธอไม่กล้าโอ้เอ้ รีบแยกย้ายกันไปคนละทิศคนละทางก่อนจะไป พวกเธอยังมองเย่ซิวอย่างอาลัยอาวรณ์ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบแบบเย่ซิว พวกเธอไม่เค

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1317

    ในรถไม่ได้กว้างขวางนักเขาเบียดอยู่กับไป๋เหลียน เป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่มีการสัมผัสถูกเนื้อต้องตัวกันร่างกายของไป๋เหลียนค่อนข้างเย็น รูปร่างของเธอนุ่มนิ่มและไม่หนักเลย คาดว่าน่าจะหนักไม่ถึงสี่สิบห้ากิโลกรัมด้วยซ้ำไป๋เหลียนพิงไหล่ของเย่ซิว เป่าลมหายใจร้อนรดต้นคอของเขาเบา ๆ “พี่เย่คะ อึดอัดไหม? ถ้าอึดอัดก็นั่งบนตักฉันได้นะ”เย่ซิวพูดเรียบ ๆ “เก็บวิชาเสน่หาของคุณไปเถอะ ฝีมือยังไม่ถึงขั้น ใช้กับผมไม่ได้ผลหรอก”ไป๋เหลียนชะงักไปเล็กน้อย ก่อนจะปิดปากหัวเราะคิกคัก “พี่เย่ตลกจังเลยค่ะ ฉันไม่เชื่อหรอก คนเขาทั้งสวยทั้งน่ารักขนาดนี้ คุณไม่มีทางทนไหวอยู่แล้ว”มือของเธอก็เริ่มอยู่ไม่สุขทันใดนั้น ร่างของเย่ซิวก็ปล่อยจิตสังหารอันน่าสะพรึงกลัวออกมา ทำให้ไป๋เหลียนตัวแข็งทื่อในทันที“ตอนนี้ผมอาจจะยังสู้สำนักศตะบุปผาของพวกคุณไม่ได้ก็จริง แต่ถ้าจะฆ่าคุณละก็...ผมกล้าพอแน่ ไม่เชื่อก็ลองดู”สีหน้าของไป๋เหลียนย่ำแย่ลงอย่างถึงที่สุดเหมยกุยเองก็ไม่กล้าขยับตัวทำอะไรผิดปกติ ได้แต่ตั้งหน้าตั้งตาขับรถไปเงียบ ๆ บนหน้าผากมีเหงื่อเย็นผุดขึ้นมาเป็นเม็ดละเอียดจิตสังหารของผู้ชายคนนี้น่ากลัวเกินไปแล้วเมื่อ

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1316

    ที่มาและภูมิหลังของเจ้าสำนักเย่ซิว พวกเราก็สืบมาอย่างชัดเจนแล้วเบื้องหลังของคุณคือเจ้าสำนักแห่งสำนักรัตติกาล ในมือยังกุมอำนาจสำนักระดับเจ็ดอย่างสำนักโลหิตสังหารเอาไว้แต่ว่านะ... เบื้องหลังของพวกเรายิ่งใหญ่กว่า เธอเป็นถึงลูกสาวของรองเจ้าสำนักสหัสราคะความหมายข่มขู่ในคำพูดนี้ชัดเจนมากหลัวเวยเวยทนไม่ไหว “พวกเธอรังแกกันเกินไปแล้วฯธใช่ ระดับบำเพ็ญของพวกเราด้อยกว่าพวกเธอจริง แต่ถ้าบีบคั้นกันจนถึงที่สุดแล้วต้องแตกหักกันไปข้างหนึ่ง ทุกคนก็ไม่มีใครได้ประโยชน์”เหมยกุยส่ายหน้า มองหลัวเวยเวยด้วยแววตาเย้ยหยัน “พวกเธอประเมินตัวเองสูงเกินไปแล้ว ในมือของเจ้าสำนักพวกเราครอบครองของวิเศษชิ้นหนึ่ง เป็นสมบัติวิญญาณระดับสุดยอด ชื่อว่ากระจกสังหารหมื่นลี้เมื่อเปิดใช้งาน มันสามารถสังหารศัตรูได้จากระยะไกลเป็นหมื่นลี้คนที่อยู่ต่ำกว่าระดับรวมกายาไม่มีทางหลบรอดไปได้ ตอนนี้พวกเธอน่าจะถูกเจ้าสำนักของพวกเราล็อกเป้าหมายไว้แล้ว”สีหน้าของเย่ซิวและหลัวเวยเวยเปลี่ยนไปเล็กน้อยเย่ซิวลองตั้งสมาธิสัมผัสดูอย่างละเอียด ในใจก็รู้สึกหนักอึ้งขึ้นมาเมื่อครู่เขาไม่ได้ใส่ใจนัก แต่ตอนนี้เขาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายอันต

  • โคตรคนยอดปรมาจารย์   บทที่ 1315

    หัวใจของหลัวเวยเวยที่เพิ่งผ่อนคลายลงก็ต้องกระตุกขึ้นมาอีกครั้ง แต่ภายนอกยังคงรักษาท่าทีสงบ “มีเรื่องอะไรเหรอคะ ว่ามาได้เลย”“เจ้าสำนักเย่ซิวของพวกเธออยู่ไหน ให้เขาออกมาพบหน้ากันหน่อยสิ”ดวงตาของหลัวเวยเวยหรี่ลงเล็กน้อย “เจ้าสำนักกำลังติดภารกิจสำคัญ หากมีเรื่องเร่งด่วนก็บอกฉันมาได้ค่ะ ฉันจะเป็นคนจัดการให้”เหมยกุยพูดอย่างไม่ไว้หน้า “เรียกเขาออกมา เรื่องที่จะพูดต่อจากนี้ เธอตัดสินใจเองไม่ได้หรอก”สีหน้าของหลัวเวยเวยเปลี่ยนไปทันทีเหมยกุยเอ่ยต่อ “ขอเตือนเอาไว้เลยนะอย่าคิดจะเล่นลูกไม้ ทำตามที่ฉันบอกอย่างเชื่อฟังจะดีกว่า”ความโกรธผุดขึ้นในใจของหลัวเวยเวยทันที สองหญิงตรงหน้านี่ช่างเย่อหยิ่งเสียเหลือเกินแต่ภายใต้ความโกรธกลับแฝงด้วยความรู้สึกหมดหนทางอีกฝ่ายแข็งแกร่งเกินไป ถึงแม้ตอนนี้เธอจะบรรลุถึงระดับปฐมญาณแล้วก็ตาม แต่ก็ยังไม่มีความกล้าและความมุ่งมั่นแม้แต่จะเผชิญหน้ากับพวกเธอตรง ๆสุดท้ายเธอจึงได้แต่ข่มความโกรธเอาไว้ในใจ ก่อนจะพยักหน้าเบา ๆ “รอสักครู่ ฉันจะไปเชิญเจ้าสำนักให้มาพบค่ะ”เหล่านักโทษประหารทั้งสิบที่อยู่ด้านข้าง แต่ละคนตาเป็นประกาย ใจเต้นแรง เลือดสูบฉีดแทบจะทนไม่ไหวอ

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status