로그인공유
ตอนที่ 46 ความทรงจำในวันเก่า
최신 업데이트:
2025-09-30 15:23:44
최신 챕터
โซ่ร้ายหวงรัก ตอนพิเศษ 2
ตอนพิเศษ 2สองปีต่อมาวันเวลาอาจผันเปลี่ยนเวียนไปแต่ใจไม่เคยเปลี่ยนแปลงคำนี้ยังใช้ได้เสมอกับความรักของเธอ นับดาวมีคำตอบในใจเช่นเคยว่าโซ่จะเป็นคนแรกและคนสุดท้ายของตัวเองในวันรับปริญญาของเธอ นับดาวตื่นตั้งแต่ตีหนึ่งเพื่อไปแต่งหน้าทำผม กว่าจะเสร็จพิธีทั้งหมดก็เกือบบ่ายโมง พวกเพื่อนยังนัดรวมตัวกันต่อเพื่อให้เหล่ารุ่นน้องมาร่วมแสดงความยินดีตามขนบธรรมเนียม นั่นคือการบูมของคณะ หลังจากเสร็จกิจกรรมนั้น เธอก็อยู่ถ่ายรูปกับรุ่นพี่ที่จบไปแล้วและรุ่นน้องที่รู้จักมีดอกไม้ช่อโตจากใครหลายคนมอบให้นับดาว แต่ก็ไม่ได้ทำให้หัวใจหญิงสาวพองโตเท่ากับดอกไม้ช่อเดียวจากเจ้าของหัวใจ แล้วตอนนี้เขายังรับหน้าที่ถือดอกไม้ให้เธออีก“กลับกันเถอะค่ะ เดินไม่ไหวแล้ว” นับดาวส่งสาวตาอ้อนเขาแบบที่เธอชอบทำประจำ และเหมือนจะเป็นท่าไม้ตายที่ทำให้โซ่ยอมแฟนสาวทุกอย่าง“ให้พี่แบกไหม”“บ้า อายคน”เขาหัวเราะเบา ๆ ก่อนจะคว้ามือเธอไปจับ แล้วพาคนตัวเล็กเดินไปนั่งที่ต้นไม้ใหญ่ซึ่งอยู่ห่างจากผู้คนมากพอ“นั่งรอตรงนี้แหละเดี๋ยวมารับ”“ไม่ ก็เดินไปด้วยกันเลยค่ะ นับเดินได้ มันเสียเวลา”“...” เขาไม่พูดอะไรก่อนจะนั่งลง แล้วจับเท้าเธอขึ้นมาว
โซ่ร้ายหวงรัก ตอนพิเศษ 1
ตอนพิเศษ 1ทุก ๆ เช้าที่เคยติดรถออกไปเรียนกับพี่ชายหรือบางวันก็มีเพื่อนมารับ เดี๋ยวนี้นับดาวมีคนคอยมารับมาส่งทุกวันแล้ว ไม่รู้ว่ามันเป็นช่วงโปรโมชั่น แบบที่ใคร ๆ เขาก็พูดกันหรือเปล่าเพราะโซ่และนับดาวก็คบกันมาได้ไม่กี่เดือนแต่มันก็ถือว่าเป็นช่วงเวลาดี ๆ และคุ้มค่าแล้ว เพราะอีกไม่กี่วันโซ่ก็เรียนจบและอาจจะต้องอยู่ไกลกันมากขึ้น ซึ่งไม่ใช่แค่ระยะทางแต่รวมไปถึงหัวใจและความรู้สึกเธอไม่รู้ว่าอนาคตความรักระหว่างเรามันจะไปได้ไกลแค่ไหน แต่ทำให้วันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดของเธอกับเขาก็เพียงพอแล้ว“เด็กหญิงนับดาว ห้องอนุบาลสอง ผู้ปกครองมารับแล้วค่า”เสียงแซวของทิชาดังขึ้น สร้างเสียงหัวเราะของเพื่อนในกลุ่มที่กำลังนั่งจับกลุ่มคุยกัน หรือบางคนก็นั่งค้นคว้าหาความรู้อยู่ใต้ตึกหลังเลิกเรียนเว้นเสียแต่เพื่อนร่วมรุ่นบางคนที่ไม่ค่อยพอใจนักกับความสัมพันธ์ของนับดาวและหนุ่มรุ่นพี่ที่ตัวเองหมายปองอย่างเจน ซึ่งเป็นคนที่เคยไม่ชอบหน้านับดาวมาก่อนหน้านี้“ยายทิ !”“เอ้า รออะไรรีบเก็บกระเป๋าเร็ว เดี๋ยวพี่โซ่หงุดหงิดทำโทษอีกนะ”ใบหน้าสะสวยขึ้นสีระเรื่อแถมยังร้อนผ่าวไปหมดเมื่อเพื่อนเอ่ยประโยคนั้น ก็เพราะเรื่องนี้มัน
โซ่ร้ายหวงรัก ตอนที่ 47 ขึ้นมาบนตัวพี่ NC
ตอนที่ 47 ขึ้นมาบนตัวพี่ NCฝ่ามือหนาค่อย ๆ ลูบไล้ไปตามเรียวขาเธอ สายตาของโซ่ที่มองมาราวกับเสือที่กำลังจะตะครุบเหยื่อ ยิ่งเห็นแบบนั้นเธอยิ่งเกร็งไปหมดทั้งตัว“หอมจัง” เสียงเข้มเอ่ยพร้อมกับจูบหอมดอมดมที่ซอกคอหอมกรุ่นอย่างลุ่มหลง ดูดเม้มแผ่วเบาจนฝากรอยแดงเล็ก ๆ เอาไว้ ให้รู้ว่าเธอคือของเขาแค่คนเดียว“พรุ่งนี้นับมีเรียนนะ” นับดาวดันใบหน้าหล่อเหลาออกห่างเขานิ่งไปครู่หนึ่งเพราะตอนนี้ได้ฝากรอยรักเอาไว้แล้ว สุดท้ายก็แกล้งตอบออกไปว่า“ครับ”“อย่าทำรอย”โซ่พยักหน้า ไม่อยากจะคิดว่าถ้านับดาวเห็นว่ามันเป็นรอยแล้ว เขาจะโดนด่าขนาดไหน แล้วใครบอกให้ขาวขนาดนี้วะ โดนนิดโดนหน่อยเป็นรอยนับดาวระบายยิ้มก่อนจะตวัดแขนโอบรอบลำคอ พลางแกล้งรั้งใบหน้าหล่อเหลาเข้ามาใกล้ ประกบริมฝีปากจูบกับเขาอย่างดูดดื่ม ชายหนุ่มคงรู้ตั้งแต่ตอนนั้นแล้วว่าเธอมันพวกความต้องการสูงชุดนอนที่ถูกชมว่าน่ารักถูกถอดออกไปทีละชิ้น เขาเลื่อนไปจูบและดอมดมกลิ่นหอมบนสัดส่วนที่เปิดเปลือย ผิวขาว ๆ ราวกับหิมะทำเอาโซ่อยากกัดให้เป็นรอยและอยากฝากรอยรักเอาไว้ แต่ก็ทำไม่ได้เพราะกลัวจะโดนด่าเอา“อื้อ” เสียงหวานครวญครางออกมา เมื่อถูกเขาขยับฝ่ามือรุกล้
โซ่ร้ายหวงรัก ตอนที่ 46 ความทรงจำในวันเก่า
ตอนที่ 46 ความทรงจำในวันเก่า“...” นับดาวนิ่งไป เพราะไม่คิดว่าจะได้ยินคำนี้จากปากเขาเลยด้วยซ้ำ ไม่รู้ว่ามันเร็วไปหรือเปล่าสำหรับเรื่องของเรา“เวลามีคนถาม จะได้ตอบ”“คำว่าแฟนนี่ แค่มีไว้ตอบคนอื่นเหรอคะ”“เปล่า มีไว้ให้เราเป็นของพี่คนเดียว”“เกลียดจัง ตอนที่พี่โซ่ปากหวานเนี่ย”“แล้วจะเป็นไหม”“ล็อกไว้ขนาดนี้ ไม่เป็นได้เหรอ”โซ่ระบายยิ้มก่อนจะจูบลงที่แก้มของเธอ สูดกลิ่นหอมจากคนตัวเล็ก ซึ่งเป็นกลิ่นที่ติดจมูกเขามาตั้งนาน เป็นกลิ่นที่ทำให้รู้สึกคิดถึง ตั้งแต่ตอนที่ตัวเองยังบอกใครต่อใครว่าไม่ได้รักเธอทั้งที่ปากบอกว่าไม่รัก แต่เขากลับจำกลิ่นหอมของเธอได้เป็นอย่างดี โคตรบ้า“เป็นแฟนกันแล้วนะ”“อื้อ”“อย่าเจ้าชู้”“นับไม่เคยเจ้าชู้”“อย่าให้พูด” เขารู้หมดว่าเธอคุยกับใครมาบ้างตอนที่สวยขึ้นขนาดนี้ รุ่นน้องในคณะเขาก็เยอะ“ใส่ร้าย”“ก็เราเจ้าชู้จริง ๆ” เขาจ้องมองสบตาเธอสายตาหวาน ๆ แบบนี้มันทำเอาหัวใจดวงเท่ากำปั้นของนับดาวเหมือนจะละลายราวกับเป็นของเหลวไปแล้ว โซ่มองเธอแบบนี้รู้สึกใจไม่ดีเลย“ไปกินข้าวได้แล้วเดี๋ยวก็ปวดท้องหรอก”รู้นะว่าคืนนี้คงไม่รอด อย่างไรก็โดนเขากลืนกินไปทั้งตัวแน่ แต่ขอเวลาเธอท
โซ่ร้ายหวงรัก ตอนที่ 45 เป็นอะไรกัน
ตอนที่ 45 เป็นอะไรกันโซ่พาเธอขับรถออกมาจากคอนโดมิเนียมตอนสี่ทุ่ม ช่วงเวลานี้รถราค่อนข้างบางตาลงแล้ว ทำให้การเดินทางสะดวกมากกว่าตอนค่ำตอนที่เธอออกมาจากห้องพี่ไนท์ก็ยังไม่กลับมา ไม่รู้เขาไปติดสาวอยู่แถวไหน เพราะโซ่แอบบอกเธอว่าไนท์กำลังคุยกับสาวรุ่นน้องคนหนึ่งอยู่ นับดาวจึงส่งข้อความบอกพี่ชายตัวเองไปว่า คืนนี้เธอจะไปนอนหอเพื่อน“พี่โซ่แวะซื้ออะไรไหม แถวนี้มีของกินเยอะแยะเลย”“อืม” เขาครางตอบในลำคอ ตอนนี้เริ่มหิวแล้วเพราะมัวรอนับดาวหลายชั่วโมงจนลืมกินข้าวเย็น รู้สึกตัวกูจะคลั่งรักเหลือเกินเขาชะลอรถและจอดชิดริมฟุตพาท หยิบมือถือแล้วจึงหันไปถามคนข้าง ๆ“ลงไปด้วยกันไหม อยากกินอะไร”“นับคิดว่าพี่โซ่นั่นแหละจะหิว นับกินแล้ว”“หิว”“จะกินนี่เหรอ หรือซื้อกลับห้อง”“ซื้อกลับ” เขานิ่งคิดอยู่นานก่อนจะตอบเธอไปแบบนั้น ตอนนี้โซ่รู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูกที่จะได้พานับดาวไปห้องตัวเอง ห้องนี้เขาเพิ่งย้ายมาอยู่ได้หนึ่งปี ยังไม่เคยพาสาวคนไหนมาเลย ผู้หญิงคนเดียวที่เคยเข้าก็คงมีแต่ยายน้องสาวตัวแสบ“งั้นนับไม่ลงก็ได้มั้ง”“ลงมาด้วยกันสิ” เขาบอกคนตัวเล็กแล้วหันไปปิดเครื่องยนต์ เหมือนเป็นการบังคับให้เธอลงไป
โซ่ร้ายหวงรัก ตอนที่ 44 แค่น้อยใจ
ตอนที่ 44 แค่น้อยใจหลายวันต่อมาหลังจากจบทริปเที่ยวทะเล ก็พากันกลับมาเรียนตามปกติ เทอมนี้นับดาวก็ยังต้องเรียนหนักอีกเช่นเคยจนแทบไม่มีเวลาว่าง เพื่อให้เก็บหน่วยกิตได้มากที่สุด และไม่ต้องเรียนเพิ่มอีกเป็นปี ผลของการดรอปเรียนครั้งนี้ เธอรู้ซึ้งแล้วว่ามันต้องชดใช้อย่างเหน็ดเหนื่อย“นับ ไอ้พี่โซ่มันบอกให้นับตอบข้อความหน่อย” อัยมี่หันไปบอกกับนับดาวที่กำลังนั่งอ่านเอกสารการเรียนเพื่อที่จะทำงานที่อาจารย์เพิ่งสั่งมาหมาด ๆ“บอกพี่โซ่รอก่อน”เธอไม่ตอบข้อความเขาแต่เช้าแล้วเพราะตื่นสายแล้วต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวมาเรียน ไม่มีเวลากินข้าวเลยด้วยซ้ำ พอมานั่งเรียนก็เหลือแค่เก้าอี้หน้าสุด จะหยิบมือถือขึ้นมาก็โดนอาจารย์จ้องตาเป็นมัน สุดท้ายก็ลืมตอบ จนตอนนี้ยังมาเจองานเร่งที่ต้องส่งภายในคาบเรียนอีก เธอจะตายให้ได้“โอเค” อัยมี่พยักหน้าก่อนจะส่งข้อความบอกพี่ชายของตัวเองไปแล้วก็รีบทำงานต่อเวลาล่วงเลยไปจนหมดคาบเรียน ทั้งสองก็ต้องรีบไปกินข้าวเพราะมีเรียนต่ออีกวิชา เธอหยิบเครื่องมือสื่อสารขึ้นมาดูเพื่อตอบข้อความของใครบางคน โซ่ถามคำถามเดิม ๆ ในเรื่องทั่วไปที่เขาถามทุกวัน แล้วก็ถามนับดาวอีกว่าเย็นนี้ไปไหนความสัมพ
