Semua Bab โซ่ร้ายหวงรัก: Bab 1 - Bab 10

ตอนที่ 1 เด็กอ้วนของพี่ไนท์“นับ เสร็จหรือยังลูก”เสียงของพ่อเรียกลูกสาวที่กำลังเก็บของสำคัญใส่กระเป๋าสะพายใบใหญ่ให้รีบออกจากห้อง ทำให้นับดาวรีบตรงดิ่งไปขึ้นรถกระบะสี่ประตูที่พ่อเพิ่งถอยมาได้ไม่กี่เดือน แถมยังขับไปล้างที่คาร์แคร์ใกล้บ้านเมื่อวาน ไม่พอพ่อยังกลับมาเช็ด ๆ ถู ๆ มันทั้งวันจนนับดาวเริ่มไม่มั่นใจว่าระหว่างตัวเธอกับรถทุกคันในบ้านนี้ พ่อรักอะไรมากกว่ากัน“โอ้โฮพ่อ เอาออกเถอะ นับจะนั่งยังไงเนี่ย”“เอาน่า ถ้าฝุ่นมันเกาะเดี๋ยวมันเก่า” ผู้เป็นพ่อบอกด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจ ก่อนจะจับผ้าขนหนูเล็ก ๆ ไปเช็ดที่พวงมาลัยอีกรอบนับดาวได้แต่พ่นลมหายใจออกมากับความหวงรถที่พ่อเธอเป็น ขนาดที่ซื้อรถมาได้สามเดือนจะสี่เดือนเข้าไปแล้ว พลาสติกใสคลุมเบาะยังอยู่ทุกชิ้น เข้าโค้งทีมีลื่นไปรวมอยู่ฝั่งเดียวกันหมด“พ่อ ! ยังไม่เอาออกอีกเหรอ แบบนี้แม่ไม่ไปด้วยนะ”นับดาวนั่งอยู่เบาะหลังแล้วกลั้นขำ มีทางเดียวที่จะทำให้พ่อเธอยอมเอาออกก็คือแม่สั่ง แล้วทันทีที่พ่อโดนถามก็เริ่มทำหน้าสลด“รถเรายังใหม่อยู่ เอาออกเดี๋ยวมันเก่านะแม่”คนเป็นพ่อยังคงดื้อดึง เมียก็เมียเถอะ ยังไงกูก็ไม่ยอมเอาออก อยากให้มันใหม่สักปี ใครจะทำไม

ตอนที่ 3 ไม่ว่างหลายวันต่อมาการใช้ชีวิตในมหาวิทยาลัยยังคงเป็นไปอย่างราบรื่นสำหรับนับดาว เธอได้รู้จักกับเพื่อนใหม่อย่างอายตาและทิชา ซึ่งเริ่มสนิทกันตั้งแต่วันที่มาลงทะเบียนนักศึกษาก่อนเปิดเทอม จนตอนนี้เรียนที่นี่ได้เกือบเดือนแล้วก็ยังเกาะกลุ่มกันสามคน“เห็นคนนั้นไหม อัยมี่ ตัวเก็งดาวคณะ” ทิชาแอบชี้ไปที่ใครบางคนซึ่งทุกคนพอจะได้เห็นหน้าตากันมาบ้างแล้ว“สวย พี่ชายก็หล่อ” อายตาเอ่ยปากชื่นชมสาวรุ่นเดียวกันด้วยรอยยิ้มนับดาวมองตามคนสวยที่ว่าด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม เธอรู้จักเป็นอย่างดีเลย แต่เป็นการรู้จักข้างเดียวเพราะสาวสวยคนนั้นคือน้องสาวแท้ ๆ ของโซ่ ผู้ชายที่เธอคุยด้วยเกือบทุกวัน แถมยังมีสถานะเป็นแฟนแบบลับ ๆแต่นับดาวไม่เคยได้ทำความรู้จักกับอัยมี่เลยสักครั้ง แม้กระทั่งตัวโซ่เอง เธอยังไม่ได้ทำความรู้จักให้มากกว่าการส่งข้อความคุยกันเลยสักครั้ง จนตอนนี้เธอเริ่มสงสัยว่าคบกันแบบไหนตั้งแต่เธอเข้ามาเรียนที่นี่ เขาก็เริ่มตอบข้อความน้อยลง หน้าก็ไม่ค่อยได้เจอ ไม่ต่างจากก่อนหน้านี้ หรืออาจจะแย่กว่าเดิมด้วยซ้ำ เธออยากถามและอยากได้คำตอบว่าที่ทำอยู่นี้มันคืออะไร แต่ก็กลัวว่าถ้าถามออกไปมันจะแย่กว่าเดิมแ

ตอนที่ 5 โดนของ“…” โซ่ถอนหายใจออกมาอย่างคิดหนักจะว่าไปนับดาวก็โคตรจะซื่อบื้อ ทั้งที่เขาไม่สนใจ ไม่ค่อยตอบข้อความ ที่ตอบไปแต่ละครั้งก็เพราะสงสารทั้งนั้น แต่นับดาวก็ยังทน ส่งข้อความมาบอกรัก บอกฝันดีเขาทุกวันอีก กูจะบ้าผู้หญิงแบบนี้มันน่ารำคาญกว่าประเภทที่ตามตื๊อไม่เลิกอีก“มึงเลิกใช้ไอ้ความรู้สึกสงสารนี่สักทีเถอะกูว่า มึงทำตัวแบบนี้น้องมันน่าสงสารกว่าอีก” รามหัวเราะในลำคอ“เออ กูจะบอก เร็วๆ นี้แหละ”“มึงบอกตอนนี้เลยก็ได้”“เดี๋ยวกูนัดนับคุย มึงช่วยถ่วงเวลาไอ้ไนท์หน่อย ไปเจอตัวเลยคงดีกว่า ถ้าส่งข้อความแล้วตัดสัมพันธ์มันคงใจร้ายไปหน่อย”“ส่งข้อความไปก็ได้มั้ง”“ใจร้ายไปไหมวะ นับก็เป็นน้องของเพื่อนนะ” เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบอย่างน้อยการได้เจอหน้ากันแล้วบอกนับดาวว่าให้เป็นพี่น้องกัน ยังดีกว่าการส่งข้อความทิ้งไว้ให้อีกคนคิดมากกูก็คนดีอยู่หรอก กับแค่บางคน ถ้าไม่ใช่น้องสาวเพื่อนตอนนี้กูมองเมินไปแล้ว นี่ยังใจดีตอบข้อความมาตั้งเป็นปี ใช้ความเงียบค่อย ๆ ทำลายความสัมพันธ์ที่ไม่ได้ตั้งใจทว่า วิธีนี้ก็ใช้กับนับดาวไม่ได้ผลอยู่ดีน้องอยากเจอเขามาหลายวันแล้ว เขารู้สึกเอ็นดูอย่างบอกไม่ถูก อย่

ตอนที่ 7 คนแรกในทุกสิ่ง NC“มันจะเจ็บมากไหม” นับเริ่มกลัว เมื่อเขาขยับตัวมาขึ้นคร่อม หญิงสาวขยับตัวถอยไปด้านหลังเพียงเล็กน้อย สายตามองใบหน้าหล่อเหลาที่เธอหลงรัก สลับกับแก่นกายใหญ่และยาวที่อยู่กลางกายเขา“ไม่เจ็บหรอก” เขาพูดพร้อมกับซ่อนรอยยิ้ม ดวงตาคู่คมที่เคยเย็นชาทุกครั้ง ตอนนี้มันซ่อนความรู้สึกบางอย่างเอาไว้ เขามองเธอด้วยแววตาหยาดเยิ้มเหมือนคนเมาในสายตาของนับเขาคงเป็นคนดีนักหนา เธอถึงได้ยอมเขาง่าย ๆ หรือเพราะเธอรักเขามากถึงได้ยอมเขาก็ไม่แน่ใจ ส่วนเขาเวลานี้มันอารมณ์พาไปล้วน ๆ ยอมรับว่าเขาไม่ใช่คนดีอะไรนัก แต่ก็ไม่ได้เลวสุดขั้ว ก็ไม่แน่ว่าหลังจากคืนนี้ไปเขาอาจจะเข้ากับนับดาวได้ดีก็ได้หวังว่ามันจะเป็นอย่างนั้น“กางขาออกให้พี่หน่อย” เขาจับแก่นกายรูดรั้งขึ้นลง มองเรือนร่างอวบอิ่มที่กึ่งนอนกึ่งนั่งมองมาที่ตัวตนของเขาด้วยสายตาตื่นกลัวเล็กน้อยนับดาวกัดริมฝีปากตัวเองจนเจ็บ ขยับเรียวขาออกจากกันช้า ๆ เธอไม่กล้าสบตาเขาจึงหลุบตามองฝ่ามือตัวเองที่กำลังปิดจุดอ่อนไหวกลางกายด้วยความอาย หัวใจเต้นรัวด้วยความตื่นตระหนก มันทั้งอยากลองและกลัวในเวลานี้“ลองช่วยตัวเองให้พี่ดูหน่อย” เขาสั่งเธอด้วยน้ำเสี

ตอนที่ 9 คบต่อหรือพอแค่นี้“ไอ้โซ่มึงจะกลับเข้ามออยู่ไหม”เสียงของเพื่อนสนิทอย่างรามเอ่ยถามหลังจากที่ทั้งคู่แยกตัวออกมาจากเพื่อนอีกสองคนที่กำลังสนุกกับงานของมหาวิทยาลัยอย่างกับพวกมันไม่เคยเห็น ส่วนเขากับรามขอตัวกลับห้องเพื่อไปพักผ่อนเพราะอากาศร้อนจนชวนหงุดหงิด“ยังไม่รู้” เขาตอบเสียงเรียบ ไม่แม้แต่จะหันไม่มองรามด้วยซ้ำ ตอนนี้เขารู้สึกหมดแรงอย่างบอกไม่ถูก“เป็นอะไรของมึง ไปบอกเลิกเขาแล้วอกหักเหรอ” รามแซวพร้อมกับเสียวหัวเราะเบา ๆ“...” เขาเงียบไปพักหนึ่งก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย “กูยังไม่ได้บอก”คนฟังถึงกับขมวดคิ้ว ก็เมื่อคืนมันรีบออกไปตั้งแต่ไอ้สองคนนั้นยังไม่มา ให้เขาปั้นหน้าโกหกเพื่อนว่ามันมีธุระด่วนกับน้องสาวตัวแสบอย่างอัยมี่ เลยต้องรีบออกไป แล้วมันไปทำห่าอะไรวะ“แล้วมึงไปไหนเมื่อคืน” รามถามด้วยความสงสัยคิ้วของเขายังขมวดแน่น อุตส่าห์คิดว่าวันนี้คงไม่ได้เห็นหน้าโง่ ๆ ของมัน แต่อาการหนักกว่าเก่า“...”เพื่อนสนิทมองเห็นท่าทีประหลาดจากอีกฝ่ายก็เริ่มรู้สึกว่ามันไม่ใช่เรื่องดีแน่ แล้วเขาก็คิดว่ามันต้องไปทำเรื่องเหี้ย ๆ ไว้แน่นอน“เมื่อคืนมึงไปหานับดาวไหม บอกกูตามตรง” รามขยับ