บทที่ 48

ประโยคเดียวจากลูกชายทำให้ไซม่อนถึงกับชะงัก เขาขมวดคิ้วทันที

เด็กน้อยสบตาคุณพ่อโดยไม่แม้แต่แสดงความกลัวออกมา เขาประกาศออกไป “ผมนอนกับแม่มาห้าปีแล้วนะครับ แล้วในอีกห้าปีข้างหน้า ผมก็ยังจะนอนกับคุณแม่อยู่!”

แม้ว่าไซม่อนจะเป็นพ่อของเซบาสเตียน แต่เซบาสเตียนก็ไม่มีเหตุผลที่ตนจะแยกนอนกับคุณแม่เลย

ดวงตาของไซม่อนส่องประกาย เขาขมวดคิ้วหนักกว่าเดิม เขาไม่ได้เป็นพ่อที่ดีในสายตาของลูกชายเลยหรือยังไงกัน?

ชารอนนอนฟังการโต้เถียงระหว่างพ่อและลูกชายอยู่สักพัก เมื่อเห็นว่าไซม่อนถูกเซบาสเตียนเถียงกลับไปเช่นนั้น เธอก็พลันรู้สึกขบขันขึ้นบ้าง ถึงกระนั้น ถ้าไซม่อนถูกตั้งฉายาว่าเป็นปีศาจ เซบาสเตียนก็ต้องถูกเรียกว่าปีศาจน้อยเป็นแน่

เธอเผยยิ้มและกระแอมในลำคอพร้อมกับกล่าวคำพูดใส่ไซม่อน “งั้นให้ฉันไปนอนห้องลูกไหมล่ะคะ?” อันที่จริง ชารอนไม่ได้คิดที่จะร่วมเตียงกับไซม่อนเลยด้วยซ้ำ

ไซม่อนมองดูชารอนเงียบ ๆ ไม่นานนัก เขาก็กล่าวคำพูดออกมา “งั้นก็ไม่มีใครต้องไปไหนทั้งนั้น เราสามคนนอนด้วยกันทั้งหมดนี่แหละ"

ในคืนนั้น ทั้งสามนอนบนเตียงด้วยกัน

เซบาสเตียนนอนอยู่ตรงกลาง ไซม่อนนอนอยู่ทางซ้ายและชารอนนอนอยู่ทางขวา ทั้งสา