It's saturday, no classes. Kasalukuyan akong nandito sa kwarto ko. Wala akong magawa, nakatulala lamang ako sa kisama at nakahiga. Hindi ko alam kung ano ang pwede komg gawin.Hindi ako pwedeng lumabas dahil pinagbawalan ako ni dad. Si kuya, medyo maayos na ang pakikitungo sa akin pero si dad...mukhang galit pa rin."Ang boring!" Sigaw ko at hinampas pa ang kama. Tumagilid ako nang higa, kinuha ko ang unan at itinakip sa aking mukha.Parang gusto ko pa nang may pasok kaysa sa mag stay dito sa bahay. I stood up and faced the mirror, kinuha ko ang suklayan at inayos ang buhok bago bumaba.Sumalubong sa akin ang mga kasambahay na abala sa paglilinis. Hindi na nga nila napansin ang pagbaba ko.I saw my kuya sitting on the sofa while reading a newspaper. Napailing ako, hindi ba parang nakakatanda naman kapag dyaryo ang binabasa mo?"Where are you going?" I frowned at him, i just fixed my hair. Hindi naman ibigsabihin nun ay aalis na ako kaagad."Hindi ako aalis." Ibinaba niya ang dyaryo a

This day is my eighteen years of existence. Para sa akin masyadong espesyal ang araw na ito."You look so gorgeous hija!" Tita said as she walked towards to me and gave me a hug."Thanks tita" I said with a smile.We're currently here on my room. Hindi pa tapos ang pag aayos sa akin, I am wearing a dark blue, stunning plain gown. Mahaba 'yon hanggang sa talampakan ko. Mahaba rin ang manggas at labas ang dalawa kong balikat."That's my girl." Napalingon ako sa nagsalita, lumawak ang ngiti ko sa labi nang makita ang masayang mukha ni dad.Lumapit ako sa kaniya at niyakap siya, he hugged me back."Thanks dad" Ngumiti na lamang siya at pinagmasdan ko.Kasalukuyan ngayong inaayos ng stylist ang buhok ko. Napalingon ako sa pinto nang pumasok ang pinsan kong lalaki."Oh, hello there Nathan." I saidNgumuso siya sa akin at lumapit."I thought you're getting married." Natawa ako dahil sa sinabi nito."What? Silly, no. It's just my birthday." Hinawakan siya ni tita sa braso."Nathan, your ate i

"Are you sure?""Yeah"Inayos ko ang mga gamit. Ramdam ko parin ang tingin niya sa akin na para bang ayaw maniwala. Naparolyo ang mga mata ko."If you don't want to believe me, then don't. Aalis ako magisa." Sarcastic kong saad sa kaniya.After of all that happened to me, I planned to leave. Gusto kong umalis, gusto ko silang kalimutan. I want to forget all this pain and scrifices. Kung mananatili ako dito ay baka hindi ko kayanin."Decie" Dad called me, walang buhay akong lumingon sa kaniya. "If you will leave, you can make your own art gallery the--""Dad, hanggang ngayon pa ba naman ipagpipilitan mo ako sa ayaw ko?" Singhal ko sa kaniya. Nanatiling seryoso ang mukha niya."Decie, you're a he--""A heiress, I fucking know!" I shouted, hinawakan ako ni kuya sa braso."Decie!" Hindi ko siya pinansin. Tinalikuran ko lang sila at pinagpatuloy ang pag iimpake.Their lies, my tears started to flow again. Bakit ba ganito? Akala ko wala na, akala ko matatapos na ang lahat? Pero bakit ganito

"Si Decie!""Waah! Ang ganda niya!""Siya 'yong Pilipina na artista sa France, 'diba?"Kaagad na humaharang ang nga guard sa tabi ko, ganoon na rin si kuya. Kakababa lang namin sa eroplano, at ngayon ay nandito na kami sa Pilipinas.Napapikit ako nang tumama ang hangin sa aking mukha. I'm so happy, masaya ako dahil kahit papano ay nakabalik ako nang Pilipinas."Decie, kanino ka sasabay?" Napalingon ako kay Mia.Kinuha ko ang isang bag na dala nang guard. Lumapit sa amin si kuya, sinuotan niya ako nang salamin at sombrero."Kay kuya na siguro, where's Ms. Anne?" I askedKinuh niya ang cellphone at may tinawagan."Nasa loob pa, Decie. Nandito na daw si Ace, hinahanap ka."Kumunot ang noo ko, inayos ko ang pagkakasuot ng sombrero at salamin. Sinuklay ko ang aking buhok gamit ang kamay."Kay kuya na ako sasabay. Mia, pakisabi kay Ms. Anne na uuwi muna kami kay dad. And don't you ever tell to Ace kung nasaan ako." Binuksan ni kuya ang kotse. Tumango tango si Mia at nag thumbs up. Ngumiti a

"E-eternal Pledge?"My heart started to throbbed. Hindi ko alam kung guni guni ko lang ba ang narinig ko o ano. Tumitig ako sa painting,nanlamig ang kamay ko at bahagyang nanginig ang labi ko.Naramdaman ko rin ang pangingilid ng luha ko. Doon sa painting ay kulay puting bulaklak, napakaganda nang pag kaka paint na para bang professional painter. K-kung hindi ako nagkakamali..."I-is it a gypsophila?" I asked and pointed the painting while trembling.Ngumiti si Zanya sa akin at napatango."Yes, karamihan sa mga bumibisita dito ay hindi alam ang bulaklak na 'yan. So, how come? Paano mo nalaman?" Mangha nitong tanong pero hindi ako nakasagot. I rigid, I can't speak or move.Hindi ko alam kung totoo ba ito nakikita at naririnig ko. Eternal Pledge, the gypsophila... n-nagkataon lang ba ang lahat? Coincidence lang ba ito? Imposible... Hindi, s-siya lang ang nagsabi sa akin ng salitang Eternal Pledge. Noong kaarawan ko, binanggit niya ang salitang 'yon sa akin. Ibinigay niya ang painting n