CHAPTER THIRTY CELINE's POINT of VIEW "Did you enjoy our day?" tanong sakin ni Xander pagkatapos niya akong ipaghiwa ng steak. Nilagay niya ito sa harap ko at ang nasa plate niya naman ang hinihiwa niya ngayon.  Katatapos lang namin gumala sa kung saan man namin trip puntahan, and we decided na mag-dinner after ng mahaba-habang kalokohan. "Oo naman." "Siguro next month ulit tayo magkikita."  "Alam ko na 'yon," sabi ko dahil makailang beses na niyang sinabi sakin 'yan kahit na noong nasa Auckland pa lang kami. "Pero baka naman gusto mong agahan ang—"napahinto ako at bumaling sa cellphone ko nang bigla itong mag-ring. Balak ko na lang sana balewalain at i-decline ang tawag kahit hindi ko pa naman nakikita ang caller ID pero umiling si Xander at tinuro ang cellphone ko sa pamamagitan ng pag-nguso niya. "Sagutin m

CHAPTER THIRTY-twoCELINE's POINT of VIEW   Napabalikwas ako ng bangon nang marinig ko ang magkasunod na katok sa pinto ng kwarto ko. Argh! iritable kong usal at padabog na dumiretso sa pinto.  "Sweetie, may ipapakuha nga pala sana ako sayo." Nakangiting bungad ni Mom sakin pagkabukas ko ng pinto. I looked at her using my bored-look but I still manage to answer her with full of respect. "Ano po 'yon?"  Kung hindi ko lang to nanay, malamang kanina pa ako nag-aalburuto dito sa galit dahil sa paggising sakin kahit na inaantok pa ko. "Gusto ko sanang ipakuha sayo ang hiningi kong bulaklak sa mommy ni Drake." Nakangiti pa din siya na para bang daig pa ang taong nanalo sa lotto sa sobrang lapad ng ngiti niya. Seryoso ba siya? At talagang hindi man lang niya tinanong kung papayag ba ako o hindi sa pabor niya. 

Chapter Thirty-fourCELINE’s POINT of VIEW “Sigurado ka bang hindi ka umiyak?”  Makailang beses na tanong sa akin ni Tyron magmula noong sinundo niya ako sa bahay. Makailang beses naman akong tumanggi sa paratang niya, pero tila hindi pa din siya kumbinsido. “Sino ba ang nagpaiyak sa’yo? Namamaga ang mata mo,” usal niya, pero hindi na ako nag-abala pang sumagot at ipinagpatuloy na lang ang pagkain dahil ayokong mapunta pa sa kung saan ang usapan na’to. Wala naman sana sa plano ko ang sumama sa kanya ngayong gabi for dinner after ng nangyari kanina samin Mom. I just want to unwind myself, ayoko din na makita ngayon si Mom dahil baka maulit na naman ang sagutan namin kanina.  “Ngiti naman diyan. Namamaga na nga ang mata mo, tapos nakabusangot ka pa.” natatawang sambit nito sabay pisil sa pisngi ko at inarko ito

Chapter Thirty-sixCELINE's POINT of VIEW I wake up early in the morning and did ny usual morning routine. Ang ganda ng araw ko kahapon kay nai-excite tuloy ako kung ano ang mangyayari ngayon. Nakausap ko na din kagabi si Xander about mom's approval, and as expected, he's happy and can't wait personally talk to mom to show how thankful he is. After kong mag-ayos sa sarili ko, saka ko lang napagpasyahang lumabas ng kwarto ko. Pagkalabas ko, sinalubong kaagad ako ng masarap na amoy ng pagkain na hula ko’y galing sa kusina. E? wala naman dito si Mom dahil kaninang madaling araw pa siya umalis para magbakasyon sa Cebu. S

Chapter Thirty-eightCELINE’s POINT of VIEWPumasok ako sa magiging kwarto naming dalawa ni Meg, while staying here at Palawan. They’ve already booked a room para sa isang linggo na pananatili namin dito. I also found out na kaya nila napagpasyahang pumunta dito sa Palawan ay dahil birthday na ni Drake sa susunod na linggo at dito sila magse-celebrate. Nadawit pa ako na wala man lang kamalay-malay sa mga nangayayari. Hindi ko nga alam kung makakapag-stay pa ba ako dito hanggang sa birthday ng lalaking ‘yon. Sigurado akong isang araw lang ang itatagal ko dito.“Here are your clothes. Drake bought that for you.” Biglang bumukas ang pinto at iniluwa nito si Meg na may dala-dalang bag sa magkabila niyang kamay.“Huh?” nagtataka kong kinuha sa kanya ang hindi kalakihang bag. Pagkabukas ko dito, medyo nagtaka pa ako nang buklatin ko ang isang damit na may tag pa. “Bagong bili ba ‘to?” tanong ko habang chini-check ang ilan pa.