PAULANAGING napaka-dramatic ang pagkikita namin ni Yaci.Nang malaman naming nakita na siya ni Hale ay hindi agad ito nakabalik sa Maynila. Pareho nang nangyari sa akin, nagkaroon din ito ng temporary memory loss. Kinailangan pa itong kumbinsihin ni Hale na siya ang nobya nito at ang pamilya niya ay naghihintay na sa Maynila sa kanya.It was understandable. Though I wanted to go at sunduin si Yaci pero nagkaroon din kami ng mission. Sabi naman ni Hale na siya na ang bahala kay Yaci at ipinangako niya sa amin na iuuwi niya ito ano man ang mangyari.Kaya after sometime, nakauwi na sa amin si Yaci at bumaha ng luha nang mangyari 'yon. Bumaha rin naman ng saya nang matapos na ang maraming drama.Everything was doin

TERESA“I WONDER where could Paula be? Kasama lang namin siya kanina, eh…” narinig kong sabi ni Yaci. Saglit akong sumulyap sa kanya at nakita kong ibinaba niya ang kanyang mobile phone sa lamesa. She obviously tried to reach out to Paula but she was not able to get a hold of her. Ibinalik ko ang aking atensyon sa aking pagkain. Nasa restaurant na kami na malapit sa hospital at kumakain. I keep on checking on my phone as well dahil nagbabakasakali akong mag-text man lang sa akin si Paula. Hindi ako makapag-concentrate sa aking kinakain dahil panay ang pag-iisip ko kung anong nangyari kay Paula. Hindi kasi talaga ako sanay na hindi siya nagpapaalam lalo na kung may importante itong lakad.  

PAULANAGISING ako sa isang pamilyar na kwarto. Bago ko ginalaw ang aking katawan ay pinakiramdaman ko muna ang paligid habang iniisip ko kung paano ako nakabalik sa silid na ito. Then the rush of memories came flooding into my mind.  Galing sa kotse ni Teresa at ang pag-aakala kong siya ang sumakay sa front seat pero ang nag-appear ay si Bea.  Ah, si Bea. I vividly remember when she entered the car, sat on the passenger seat, and beamed at me gorgeously. Nagulat ako nang makita ko siya pero nang makabawi ako ay nginitian ko rin siya sabay bati sa kanya. It was not really a friendly smile but more on like “kinakabahang smile”. I was freaking out on the inside but I tried to be cool as I can on the outside.

BEATRICE“NAKAHANDA na ba ang chopper, Ariz?” tanong ko kay Ariz nang makababa ito galing sa paghatid sa aking nanay sa kanyang silid. Nasa sala pa rin ako, nakaupo, at umiinom ng wine.  “Tumawag ako sa piloto kanina, Boss. Sabi niya ay darating daw sila rito in an hour,” sagot ni Ariz na tumayong muli sa aking gilid na parang tuod. Humigop muna ako sa aking kopita bago ako sumagot. “One hour is too long, Ariz. We need to get out of here as soon as possible…”  “Tatawagan kong muli ang piloto, Boss,” ani Ariz. “We are running out of time, Ariz

“ANAK, please, sumuko ka na lang. I will make sure to help you get out of prison. We will hire the best attorney in the country…” kumbinsi ni Teresa sa anak. Kanina pa niya kinukumbinsi si Bea magmula ng makatakas sila sa grupo nila Coco.  Nasa getaway car na sila. Ariz was the one driving. Magkatabi sila ni Teresa. Sina Paula at Bea naman ang magkatabi sa likod habang nakatutok ang baril na hawak ni Bea kay Paula. Nakatakas sila salamat sa mabilis na pag-iisip ni Bea. Talagang tuso ito at ayaw magpahuli. “Are you hearing yourself, Mom? Sabagay, what can I expect from a traitor like you? How could you sell me out to your friend? And you have the audacity to ask for a second chance noong nag-uusap tayo pero trinaydor mo na pala ako? Thanks to you we are in this cat and mouse game…” sisi ni Be