Doctor Alucard Treasure [Tagalog]의 모든 챕터: 챕터 171 - 챕터 180

(Monina POV)Naitulak ko si Mike kaya nga napalapit ako kay Rhoa. Pumagitna ako sa kanila.“Anong ginawa ni Rhoa?”“I don't know.”“Sira ka ba? Kung di mo alam bakit kailangan mo siya saktan at palayasin sa pamamahay mo.”“Get out Rhoa!” aalis na sana si Rhoa ng hawakan ko ang kamay nito.“Di ka aalis.”“Monina!”“Di siya aalis Cedrick. Baliw ka lang kung magpa-alis ka ng valuable mong empleyada! Ang lo-loyal nila sayo. Tapos ganito lang? Lahat ng ginawa nilang pag-intindi, sunud-sunuran sayo at higit sa lahat pagtitiwala nila sayo! Ito ang gagawin mo?! Cedrick, ginagawa ni Rhoa ang lahat ng pinapagawa mo. Wala kang karapatan na palayasin siya kung wala namang katuturan ang dahilan mo. Di mo nga alam kung bakit mo siya pinapa-alis.”Sa haba ng sinabi ko. Tumalikod lamang si Cedrick at parang baliw na tumawa. Tinungo ang u

(Monina POV)Nanahimik na lamang ako kahit pulang-pula ang pisngi ko. Di ako makatitig sa kanya. Sobra na naman kasi akong kinikiliti ng sarili ko. Gagong Cedrick. Balahibo ka ba para nga ang tiyan ko maging adnormal na ganito ang nararamdaman. Tipong maraming lumilipad na ewan. Tapos maiihi ka.  Hay naku. Yan ang tinatawag Monina na kinikilig.Hindi. Hindi ako kinikilig sa lalaking to.Hangang sa di na nga ito gumalaw. Mahinang nararamdaman ko ang hininga nito sa aking tiyan.Kinuha ko nga yung isang cushion pillow. Pang balance na di ito mahulog.Kahit paano masaya naman ako sa aking nararamdaman. Ngunit wag lang talaga pahalata.Namalayan ko na lang pinaglalaruan ko ang buhok ni Cedrick. Pahinga ka muna. Awat na muna tayo sa pagiging Lion at aso. Hahaha.Di ko namalayan. Dinadalaw din ako ng antok. Sa ganda pa naman ng pakiramdam diba, Monina?Kaya naisandal ang ulo sa upuan, tukod ang isang kamay sa ak

(Secretary Lee POV)“Kamusta dito si Miss Monina? You like her para kay Master Cedrick?” Tinapunan ako nito ng titig.“Sa ginawa niya kanina, oo.” Natawa ako bigla. Di talaga umaamin ng maayos ang tigang na puso nitong si Rhoa. Sa marami ngang karelasyon nito noong babaeng-babae pa. Yun nauwi lang sa pagkabigo kaya ganito siya.“Anong masasabi mo sa pagkatao ni Miss Monina?”“Kung siya lang naman ang magiging asawa ni Master Cedrick. Okey lang. Di naman masyado pabebe. Si Master Cedrick itong pabebe.”“Haha. Isusumbong kita.”“Isumbong mo. Totoo naman ang sinabi ko.”“So, okey lang siya dito?” Napatango saka inirapan ako. Kinuha ang isang kutsilyo. Hinarap sa akin. Ngumiti lang ako.“Kamusta si Mitchelle?”“Sabi sa report ng assistant ko, mabilis itong nakakarecover. Walang dapat ipag-alala.” Matal

(Monina POV)Monina, shut up. Wag mo nang aminin sa sarili na nahuhulog ka sa kanya. Lumalala ang lahat.Kinuha ko ang pinapakuha ni Cedrick. Syempre kailangan noon ng pang-ilalim. Tsk. Binuksan ko ang ilang drawer. Hangang mahanap ko ang pinaglalagyan ng underwear niya at boxer. Pati ata underwear nito pinaplantsa.Kamay kong di ko alam kung hahawakan ko ba o hindi.Wala! Kinuha ko na lang. Tsk. Tipong kay tatay lang. Then on the go na.Paalis na sana ako ng mapansin ko sa isang mesa kung nasaan ang mga mamahalin niyang relo at ilang accessories. Ang sising nito na hinubad na niya.                                                                                                     

(Monina POV)“Ayan na siya Rhoa!” na siyang ikinubli ko asa gilid ng isang halaman. Napailing na lamang sa akin si Rhoa, saka ako nilayasan.Rhoa naman eh, wala siyang pakisama sa akin. Talagang sinubukan ko kumubli. Di naman ata ako isusumbong ni Rhoa. Magkagalit sila ni Cedrick.Hangang nagbilang ako ng ilang minuto. Wala nang Cedrick. Di ko maramdaman ang presensya niya. Kaya sumilip na ako. Ngunit…Halos malaglag na ang puso ko dahil sa mukha niya itong nasilayan ko. Nakangisi siya sa akin.“Hi-hi Cedrick.” mahina ko na lang na sabi. Saka ako nito hinila palabas ng aking lunga.“Di naman kita ina-ano .” pagrereklamo ko na siyang kinakaladkad ako.Pagdating namin sa lanai, binitawan ako at naupo.“Tell me kung ano ang gumugulo sa isipan mo. Ayokong mahulog ka sa akin.” Diretso niyang sabi sa akin. Makamandag ang mga salitang yun. Alam kong masasaktan ako