Chapter 7 Souvenir. A perfect picture.
(Monina POV)Lumabas nga ako. Okey yung umaga ko. Badtrip lang talaga ang sumunod na mga eksena. Pero Papa God di po ako nagrereklamo. Tangap ko po na kailangan ko pong makarma dahil sa ginagawa ko. Huhuhu. Sa gusto ko lang po mabuhay ang pamilya ko.Nagsiliparan ang mga kalapati ng naramdaman nila presensya ko. Meron daw akong bad aura. Sa mahapdi nga ang sugat ko. Naupo ako sa bench at lakas loob kong tinignan ang sugat ko. May dugo na din ang mahaba kong skirt. Anong gagawin ko? Nakakahinayang na inalagaan ko sarili ko, tapos masusugat lang ako ng ganto.Hinihipan ko. Sa mahapdi talaga.Ano ba yan! Para magkapera lang, kailangan pa ng sakripisyo, magpagod at higit sa lahat magbigay ng oras. Buti pa yung mga taong kahit natutulog na lang kumikita pa. Sana diba, lahat ganoon?Pumasok kaya ako sa networking business. Hehe. Wag. Ayoko magbenta ng products na di ko naman hilig. Saka baka scam lang. Sayang pa ng oras ko.Napa-i
Magbasa pa