(Jeff POV) Matapos ang isang linggo na pagluluksa. Hinatid na namin sa huling hantungan si Juan Carlos. Katabi nga ng kanilang magulang.Umiiyak parin si Missamy sa bisig ko. Lilipas din ito Missamy. Juan Carlos, hangang sa muli.Na parang muli kong nakita sa isipan ko ang ngiti niya. Ang ngiti na naniniwala sa aking pangakong binitawan. Mas hihigitan ko pa ang pagmamahal mo kay Missamy.Pinaiyak mo si Missamy. Nang makauwi na kami. Malungkot parin ang pamamahay ko dahil nga di parin magawang ngumiti ni Missamy.It takes time Jeff.Inihanda ni Butler Nang ang diner date namin ni Missamy. Nadatnan ko si Missamy na abala nga sa gamit na iniwan ni Juan Carlos mula pa sa opisina nito.“Jeff.” pakita niya sa akin ng isang bonsai plant. “Mabuti di ito namatay.” &l

(Shin POV)“Mahinahon ka nga. Mapaghahalataan tayo dito.” “Ano ginagawa mo pala dito?” “Dinadalaw lang alma matter ko.” “Alma matter?”Napatango ito. “Dito din si Missamy ah.” Ngumiti din siya. “Kilala mo na noon si Missamy.” na lalong ikinatango niya. “Teka, ang isang kagaya mo na pinakamayaman sa lahat ng babae, ito alma matter mo?” “Anong masama doon?” “Sabagay, ano nga ang masama doon. Water Lily nga pala, ka-ano-ano mo ba si Anthony?” “Errr… Sinong Anthony?” “Secretarya ko, na parang di na kumakain, pero oras-oras naman may kinakain. Kagaya ng mga ganto. Ang hilig niya dito.” “A

(Missamy POV)“Tss.”Saka nga ang drama ni Jean, napa-walk out. “Jean.” sinundan ni Dexs.Ngunit napalingon muna ito sa amin.Napatango ako sa kanya. Sa wala nga akong boses dahil nga ako kinabahan sa nangyaring pagbubunyag. Naiwan kami ni Jeff.“Nasense na pala ng Elder na di natin anak yung dalawang bata?”Ngumiti lang si Jeff sa akin.Pinagmasdan ang mukha ko.“Kaya ba, laging may ganoon na inumin saka…” Napatango si Jeff.“Sa masyado ka kasing pahalata Missamy. Mabuti pa yung anak ni Jean. Ang gagaling umarte. Wala ka sa kalingkingan nila.” “Seryoso? Sa aming tatlo ako ang may mababang evaluation?”Napatango si Jeff.“Because you act like my future wife. Ano ngayon? Asawa na kita.”Pisil nito sa ilong ko.

(Jay POV)Yes, I'm a geek genius.At ilang ulit ko na itong gustong patunayan sa aking magulang. May mararating ang taong napapa-self-study lang.I don't engage in society activity. Bahay lang ako. Dahil nga sa mga pambubuly na natatangap ko. Hangang sa isang araw, muli na naman ako niyaya ng aking ama, ngunit sa huli tumangi na naman ako na sumama kumain sa labas.Hangang sa naubos na ang pasensya niya. Sinira ang lahat ng gamit ko sa kabila ng pakiki-usap ng aking ina noon.At para nga akong pinatay ng sarili kong ama sa ginawa niya. “Heto Jay ang tunay na mundo! Hindi yung kala mo nasa ibang dimension ka. Umayos ka!”Naiwang sinabi sa akin ng aking ama. Aaminin ko nagtanim ako ng galit sa aking ama.Sinubukan ko ulit pumasok sa school, ngunit isinumpa ko na di na ako babalik.Dahil sa hinanda nilang supresa sa aking pagbabalik. Supres

(Jeff POV) Di parin tumatawag pabalik si Butler Nang.Na parang may naamoy akong di magandang nangyayari.Isama pa natin ang tungkol kay Jay.Kinuha ko ang tasa ng tsaa na inihanda niya para sa akin.Inamoy ko.Parang may mali sa aroma nito.Kaya naman napangisi ako.Balak bang lasunin ako ni Jay? Hinila ko ang case na nasa ilalim lang ng mesa ko.Nang mailapag ko sa mesa, tinawagan ko si Jay na pumasok ulit sa aking opisina. Binuksan ko ang case, at sumalubong sa paningin ko ang baril nga na dinala ko ng tuluyan dito sa opisina.Pinunasan ko ito.Ang tagal dumating ni Jay.Kaya naman kinasa ko na ang baril. Saka ako mismo ang lumabas ng aking opisina. Sinalubong ako ng mga tauhan ko. Nagtataka nga sila sa baril na hawak ko. Ngunit wala silang imik na napasunod sa akin.Tumigil ako.“Wala