One Month Later…“HINDI mo yata pinanonood iyong bagong teleserye ni Andrew? Maganda pa naman ang kwento,” si Mama Cecille isang lingo ng umaga at kumakain sila ng almusal. Nagkibit siya ng balikat saka sinumulan ang pagkain. Hindi rin naman niya maunawaan ang sarili niya. Ang totoo hindi naman nagbago ang nararamdaman niya para sa lalaki maliban sa nagtumindi pa iyon. Simula iyon na

Three Years Later…“PUMASOK kana dito Andrea, dito mo na hintayin ang Ninong Marius mo,” ang Mama Cecille niya sa anak niyang si Andrea na ngayon ay magta-tatlong taong gulang na.Noon lumingon kay Lana ang anak. “Mo---” napigil

“OH god you’re so wild, its wonderful Andrew don’t stop!” ang naliligayahang hiyaw ni Rhyza habang buong pwersa niya itong inaangkin. “Fuck baby, isagad mo pa! Shit! You’re so fucking shit!” pagpapatuloy niya saka sinabayan ang mabibilis niyang pagbulusok papasok sa bukana nito.

KATULAD ng sinabi ni Lana, nag-half day siya nang araw ring iyon. Hinintay siya ni Andrew sa kabila ng pagtataboy niya rito at pagsasabing magkita na lamang sila ng lalaki kung saan."Hindi ka talaga tumitigil hangga't hindi mo nakukuha ang gusto mo ano? Hangga't hindi ka nananalo," ang mariin at inis niya sabi nang nasa parking na sila ng malaking gusali kung saan siya nagtatrabaho.

HABANG daan ay nanatiling tahimik lang si Lana. Ramdam niya ang matinding tensyon sa loob ng sasakyan pero kailangan niyang panindigan kay Andrew na hindi siya apektado sa nangyari sa kanila kanina. "I couldn't believe it!" mariin pero halos pabulong na winika ni Andrew at umabot iyon sa pandinig ng dalaga.