All Chapters of Impossible (Complete): Chapter 11 - Chapter 20
31 Chapters
Chapter 11 - Dinner Date
"Table for two, please." Sabi ni Dawn sa waiter. "Okay sir, please follow me." Aniya't sinundan nina Bea at Dawn ang waiter. Nang makaupo na sila ay babalikan pa daw sila ng waiter para makuha ang order nila. Napahikab lang si Bea dahil nabo-bored sya. "Uy Dawn, anong oorderin mo?" Tanong nya "Hmm, hindi ko pa alam. Kita mo namang wala akong menu na hawak diba?" Pambabara niya kay Bea. Umikot ang eye balls ni Bea at kinuha yung bread knife, tinutok nya ito kay Dawn. "Alam mo kanina ko pa gusto putulin yang dila mo na yan." "Naku wag po ate Bea, mamimiss mo yung pagtawag ko sayo ng bhebhe ko." "Yan! Yan talaga ang dahilan kung bakit ko gusto putulin dila mo." Tumawa nanaman si Dawn sa kanya. "Sabing wag mo putulin 'to di mo pa nga natitikman e." "Huh?" Di kagad nagets ni Bea yung sinabi ni Dawn, medyo slow ang ate nyo.
Read more
Chapter 12 - The Happy Place
Pagkatapos nilang kumain, inaya naman ni Dawn pumunta sila sa Happy Place Bar, ang tinuro sa kaniya kanina ng babaeng tumawag sa kanyang pogi. Hindi pumayag si Bea nong una pero napapayag din ito kaagad ni Dawn dahil binantaan nyang babawasan nya yung ibabayad nya ka Bea. "Speaking of that, bakit nga pala wala sa bag mo yung mga pera kanina? Did you lost it?" Tanong ni Bea. "Wag mong alalahanin yun, nakalimutan ko lang ilagay yun sa bag ko nong nasa apartment tayo. Naiwan ko sa bahay mo, kaya kahit takasan kita meron ka pa ring pera." Natatawang sagot ni Dawn. "Ah, burara ka pala." "Grabe! Nakalimutan ko lang yon, burara na ko kagad." "Pera mo na napakalaking halaga nakalimutan mo!? Grabeee, kailangan mo yata ng psychiatrist, may mali sa utak mo." "Oo nga eh, ikaw dahilan kung bakit ako ganito." "Manahimik ka na nga!" Uminit mukha ni Bea.
Read more
Chapter 13 - Mabagal
"D-Dawn, anu ba! Ayoko nga sabi!" Sabi ni Bea ng mahila sya ni Dawn. Napanguso ito sa kanya, "Pag ayaw mo hahalikan kita." "Yuck, no way!" "Edi sayaw na lang tayo!" At napilitan syang sumakay sa trip ni Dawn. Gusto kitang isayaw ng mabagal,Gusto kitang isayaw ng mabagal.Hawak kamay, pikit mata,Sumasabay sa musika Di magawang makipagtinginan si Bea kay Dawn, titig na titig ito sa kanya. Feeling nya nga malulusaw na sya sa mga tingin nito eh. Hinawakan sya ni Dawn sa bewang at napahawak naman sya sa mga balikat nito. "Ayiieee, kinikilig ako bhebhe." "Baliw ka Dawn!" "True, nababaliw ako sayo." Gusto kitang isayaw ng mabagal,Eto na ang kantang hinihintay natin,Eto na ang pagkakataon na sabihin sa iyoAng nararamdaman ng puso koMatagal ko ng gusto
Read more
Chapter 14 - Respect
"...then sinabi sa akin ni Audrey, baliw daw ako! *hik* Kasi nagkagusto ako sa guy na may gf na pala hahaha!..." "Bea, i think you're drunk." Nag-aalalang saad ni Dawn. "Tch, no way! Hindi pa ah." Tapos kinuha ni Bea yung bote ng alak at tinungga, agad itong inagaw sa kanya ni Dawn. "Akala ko ako yung malalasing nang ganyan, ikaw pala. You have low alcohol tolerance dude." Sabi sa kanya ni Dawn. Tumawa lang si Bea na parang baliw. "I told you *hik* hindi pa ko lasing!" "Kung ganon ilan 'tong daliri ko?" Aniya't nagpakita ng isang daliri kay Bea. Naningkit pa ang mata ni Bea habang binibilang ang daliri ni Dawn. "Uhh... dalawa! Dalawa yang daliri na yan!" "Confirmed, lasing ka na Bea. Tara balik na tayo sa motel." "Bwisit ka Dawn, uubusin ko lang yung nasa bote *hik*." Sabi ni Bea at pilit na inaabot yung bote ng alak.
Read more
Chapter 15 - Moody
May bukol tuloy si Dawn ng sumapit ang umaga. Nakatulog nga si Dawn sa malambot na kama, habang si Bea naman ay nakatulog sa bath tub ng cr. Gigil na gigil si Bea kay Dawn dahil sa pagkagising nya ay masakit ang likod nya sa bath tub. "Grabe ka talaga sa'kin bhe, baka bangkay na ko pagdating ko kina ate Audrey." "Hindi naman siguro, kung magpapakatino ka lang." Maagang pagtataray ni Bea. Nag-aayos na silang muli ng gamit nila para makapagbyahe muli. Sinusubukan lang kausapin ni Dawn si Bea dahil sobrang tahimik nito, pero ayaw talaga nya mamansin dahil naiinis sya sa sakit ng likod nya. "Sana lang, 'yung masakyan nating bus hindi matutulad sa bus na nasakyan natin kahapon." Pang-limang beses nya na 'tong sinabi pero hindi pa rin sya pinapansin ni Bea. Napanguso lang si Dawn, gusto nyang mapansin sya ni Bea. Kulang kasi sya sa pansin. "Tch, ang snob-snob kala
Read more
Chapter 16 - Stories
"Okay, fine. But i think wala namang ganun ka-exciting sa buhay ko." Medyo nalungkot si Bea nang alalahanin nya ang mag alaala nya noong bata pa sya. "Bakit naman? Never ka pa bang nagkaboyfriend? Or nagcutting classes? Or something? Yung tingin mo exciting na nangyari sa buhay mo?" Napangiti si Bea ng maalala nya ang panahon na nasa highschool pa sya, "Hmm, yeah... meron pero mangilan-ngilan lang. Naalala ko yung time na pinag-gawa kami nang love letter noong valentines day nung art teacher namin, after daw nya mabigyan ito ng grade kailangan ibigay na daw namin sa taong pinagsulatan namin." "Binigay mo sa crush mo yung letter?" Natawa si Bea, "Hindi. Wala kasi akong crush noong panahon na yun, puro aral lang ako dahil kailangan ko makakuha ng scholarship pagdating sa college." "Nerd! Isa kang nerd." "Nerd naman talaga ako eh, nerd na maganda." Napa-flip pa
Read more
Chapter 17 - Pinky Promise
"Ikaw Dawn? Ikaw naman magkwento ngayon. Bakit mo hinahanap si Audrey?" Biglang tanong ni Bea. Medyo nacurious din sya sa ginagawa ni Dawn. Napahinto muna si Dawn at parang nag-alangan pang magkwento, "Pinsan ko si Audrey, sa mother side ko." He lied, hindi nya gusto sabihin ang katotohanan. Hindi naman kasi kapani-paniwala ang kwento nya. Sometimes the truth is harder to believe than lies. "And then?" "Well, noong mamamatay na yung mama ko nagbilin sya sa akin na hanapin ko ang pinsan ko. Ang anak nung kapatid nya." "Tapos? Anong gagawin mo once na nakita mo si Audrey? Ano pang binilin sayo ng nanay mo?" Napalunok si Dawn at napaiwas sa mapang-usisang tingin ni Bea. "Sa totoo lang, wala syang iba pang sinabi. Sabi nya lang hanapin ko si Audrey." "Weird, bakit ka naman paghahanapin ng mama mo ng walang dahilan?" "Mm,
Read more
Chapter 18 - Stray
"You know, you make me feel guilty." Gusto nang aminin ni Bea ang totoo kay Dawn. "Ha? Bakit naman?" Pagtataka ni Dawn. "My mom... hindi talaga sya patay eh." "What?!" Napayuko lang si Bea at nagkwento. "Pero totoo yung part na wala na talaga akong tatay noon pa, parehas lang tayo." "Bakit mo namang nasabi na patay na yung mama mo kung buhay pa sya? Alam mo bang may mga ibang tao na ninanais magkaron ng nanay, yung iba nga wala ng nanay at gagawin talaga ang lahat para makita sila ulit. Hindi ka ba thankful buhay pa ang nanay mo?" Medyo nagalit si Dawn sa nasabi ni Bea. Napabuntong hininga si Bea. "It's just that... hindi lang kami magkasundo ng mama ko. I never really like her. And i think she feels the same. Alam mo ba ever since nung bata pa ako, i always see her drink and smoke. Tapos ako gutom na ko pero di nya ako iniintindi."
Read more
Chapter 19 - Tattoo
Nang makatulog na si Bea, muling inayos ni Dawn ang pwesto nito. Kinuha nya ang bag nya at nilagay sa lap nya, muli nya ding pinuwesto si Bea sa bag. Tulad nong ginawa nya kahapon. Habang inip na inip, tinirintas nya na lang ang buhok ni Bea kahit di sya marunong. Habang nagtitirintas naalala nya yung nangyari din kahapon na nasubsob sya sa pisngi ni Bea, bukod don naalala nya din yung tinitignan nya kay Bea kahapon. Yung itim na nasa likod ng tenga ni Bea. Sayang lang at hindi nya ito makita ngayon dahil nasa kabilang side ng ulo yon ni Bea ngayon. Sayang din at hindi nya na-itanong kay Bea ito. Nang magstop over na sila, ginising na niya si Bea para makakain ng lunch. "Balik po kayo after 30 minutes!" Paalala nung conductor ng bus. Pagkababa nila ay hinila ni Bea si Dawn papunta sa Jollibee. "Dun na lang tayo sa karinderya, mas mura don! Baka maubos kagad p
Read more
Chapter 20 - Welcome To Benguet
Nagising ang dalawa sa pagkaka-idlip, narinig nilang nag-anunsyo ang conductor. "Andito na po tayo sa Benguet!" Napatingin si Bea sa orasan nya't ala-syete na ng gabi. Kinuha na nila ang mga gamit nila at bumaba na sa bus. After nun ay nagkatinginan na sila, "Andito na tayo." Sabi ni Bea sa kanya. Napangiti lang si Dawn at medyo mapungay pa ang mga mata. "Inaantok pa ko." Sabi ni Dawn. "Pfft, dinner nga muna tayo." Aya ni Bea. Pumunta naman sila sa isang karinderya at umorder ng makakain nila. Muling bumalik ang pagiging makulit ni Dawn at nagtatanong na kay Bea. "Bea, after neto sasakay ulit tayo?" "Syempre, medyo malayo-layo ang Baguio." "Ilang oras kaya yon?" "Mga one hour? Di ko alam." Napabuntong hininga naman si Dawn, "Bukas na lang kaya tayo pumunta sa Baguio? Baka kasi pagdating natin duon
Read more
PREV
1234
DMCA.com Protection Status