Kinabukasan, nagising na si Bea na mag-isa na lang sa higaan. Narinig nya na lang ng bumukas ang pintuan ng cr at nakatapis lang si Dawn. "MAGBIHIS KA NGA!!" Napatakip sya ng mata nya. Napahalakhak lang ang loko. "Nakuuu, pagmasdan mo to hanggang nakikita mo pa! Mamimiss mo to pag nakadamit na ko hahaha!" Binato sya ng unan ni Bea. "Sira ulo!" "Oo na po bhebhe qoh! Magbibihis na ko." Muling bumalik sa cr si Dawn ng makakuha na ng damit. Init na init naman ang mukha ni Bea, hot talaga si Dawn pag walang damit. Napasampal na lang si Bea sa sarili nya, kung anu-ano talaga naiisip nya. Naalala nya din tuloy ang sinabi sa kanya kagabi ni Dawn. Kailangan nya malaman kung totoo ba talaga ang nararamdaman ni Dawn sa kaniya. Tatanungin nya talaga 'to. Kaso pagkalabas ni Dawn sa cr, di nya nagawa. Di nya pala kaya, umurong dila ng ate nyo. "Maliligo ka din ba?" Tanong

Muling nagka-usap sina Audrey, Bea, at Dawn. Masayang nakita muli ni Dawn ang taong pinaka-importante para sa kanya, di rin sya makapaniwala na nagagawa nya ito at nakakausap nyang muli. Nang aalis na si Audrey kasama ang pamilya nito, nagpaalam na din na aalis na sina Bea at Dawn. Sinabi lang nila na nagbakasyon lang sila sa Baguio ng ilang araw at napadaan lang sa Greenfield Hotel para bisitahin siya. Pagkaalis nila Dawn sa hotel, napunta muna sila sa restaurant na nasa tabi lang nung hotel para mag-lunch. Pagkatapos nun ay aalis na sila. "Ano nang gagawin mo, Dawn?" Tanong ni Bea habang kumakain sila. "I... I don't know. Basta ang alam ko, nafulfill ko na ang dapat kong gawin." "Pero di mo man lang inisip kung anong gagawin mo pagkatapos nito." Napa-iling lang si Bea. Napatitig sa kanya si Dawn, at pakiramdam nya na parang may gusto itong sabihin sa kanya pero di nya magawa. M

"No... way..." napatitig si Bea kay Dawn. And he was serious. Really serious. "H-How... why... did you..." madaming tanong si Bea para kay Dawn, pero di nya alam kung ano muna ang itatanong kay Dawn. Malungkot lang na napangiti sa kanya si Dawn at inabot ang letter na hawak nya kay Bea. "Tsaka ito nga pala yung letter ni mama na binigay nya sa'kin, kasama ng box na 'to. Hindi ko mabasa ng maayos sulat nya kasi hindi na maayos ang kalagayan nya nung 8 pa lang ako, parang nastroke sya, sinulat nya daw ito sa akin noong mag-t-ten na ako. At sinabi nya sa akin na basahin ko ito pag nag-eighteen na ko, pero nito ko lang nakita yung box eh." "Si Audrey, n-nastroke?" "Yeah... sana mabasa mo, di ko kasi maintindihan eh." Nang basahin ni Bea ito, hindi nya din maintindihan ang sulat. Magulo ang pagkakacursive nito, pero sinubukan nya pa rin intindihin. She tried to ma

Nang matapos na ang date nila Bea, umuwi na sila sa apartment nila. Di maiwasang makaramdam ng lungkot ang dalawa. Ayaw ni Dawn, ganun din si Bea kaso sa ayaw at sa gusto nila ay babalik at babalik pa rin si Dawn sa panahon nya. Pagkapasok nila sa apartment ni Bea, halos natahimik lang ang dalawa. Nagsalita naman si Dawn para mawala ang lungkot nila. "Ambilis noh? Parang kelan lang tayo nagkakilala tapos ngayon patay na patay ka na sa kagwapuhan ko." Natatawang sambit ni Dawn. Pagkaharap nya kay Bea ay nakita nyang tahimik itong umiiyak. "B-Bea, wag ka namang ganyan. Stop crying..." pakiramdam naman ni Dawn ay maiiyak na din sya. "Andaya lang Dawn," napahagulgol si Bea at pumunta sa sofa nya para maupo. "Sana pala, noong una palang... sana di ako nagkagusto sayo..." Mas nasaktan si Dawn sa nasabi ni Bea. Pero hindi nya ito masisi, hindi nya din namang ine-expect na magkakagustuhan sila. Umupo na lang

Natulala lang si Bea nang mawala na si Dawn. She felt sad, but she had the urge to know something. Parang may kailangan syang imbestigahan. Kinuha nya ang kahon na binigay sa kanya ni Dawn at tinignan ang mga laman nito. Naalala nya din ang isang bagay na hindi nya nagawang itanong kay Dawn. Paano ako nahanap ni Dawn? Pagkakalkal nya sa kahon, wala na itong iba laman kung'di ang litrato at papel. Napahiga sya sa sahig nya at napa-isip. Parang may kakaiba syang nararamdaman eh. Tinignan nya yung kahon ulit pero wala na talaga itong laman. Napa-irap na lang sya at nabato ang kahon sa pader sa inis. Yun lang? Ba naman yan Audrey. Isip-isip nya, feeling nya talaga may kailangan pa syang malaman eh. Pagkatayo nya ay dinampot nya ulit ang kahon, pero nasira pala ito sa pagkakabato nya. Nanlaki mata nya ng makita nyang nabukas ang ilalim ng kahon, may laman pa itong ilang litrato at pap