Nathan's POV I stared at her face and I tried hard just to suppressed my laughter at her shocked expression.. So cute. So I just smiled. And I stopped myself from striding towards her and kissed her when her eyes widened when I smiled at her. So I just turned my back and continued cooking and smiling.. I don't know what has gotten into me when I woke up this morning and just want to cook.. For her. For my wife.. •• I was descending the stairs when I heard her voice.. Crying.. I hastily went to the room she's occupying then leaned my ear at her door.

  Ang saya. Sobrang saya ang nararamdaman ko ngayon. Marami kaming ginawa at isa na doon ang pag s-swimming nang sabay, maligo ng sabay gaya ng ginagawa namin dati.. Nung una, nahihiya at awkward pa para sa'kin, pero kalaunan ay hinayaan ko nalang din ang sarili kong.. Mag enjoy, na magsaya para lang sa araw na'to. Hindi ko muna inisip ang iba at ang kung anu-ano pa na magdudulot ng sakit sa puso ko at hinayaan lamang ang sarili kong magpatangay.. Magpatangay sa agos ng kaligayahan. We kissed, we touched like it's a usual thing we do as a husband and wife but we didn't make love. Hindi kami nagtalik pero kuntento na ako doon. Sa mga simpleng halik at haplos niya. H-hindi naman sa gusto k-kong makipag a-ano p-pero.. Arghh! Oo na.. Gusto ko. Guston

 Nathaniel/Nathanelle November 16, 2018 Mahigit dalawang linggo na ang nakakaraan magmula ng.. Magmula ng pagkawasak na naman ng puso ko. Mahigit dalawang linggo naring naninirahan si Janelle at si Nathanie-- Nathanelle sa bahay.. At puro adjustments ang ginagawa ko, mas lalo akong nagigising ng maaga para ipagluto ang asawa ko at pati narin si Janelle.. Ni hindi na nga ako makapagsabay sa pagkain tapos ako din ang nagluluto ng pagkain ni Nathanelle, magtitimpla ng gatas niya, at minsan pa.. Pinapatulog siya.. Hindi naman ako umaangal at sa totoo lang kagustuhan ko din naman na pagsilbihan ang bata.. Ewan ko ba, pakiramdam ko kasi responsibilidad ko iyon.. At nakakaramdam din ako ng kasiyahan sat'wing ginagawa ko iyon.

  Kinakalikot ko ang kuko ko habang nasa gitna kami ng byahe ni Bryan. "Ano ba yung ipapakita mo sa'kin  at kailangan talaga na ngayon agad?" tanong ko sa kanya. Nilingon niya naman ako at saka ko lang napansin na para bang r-u-melax ang itsura niya. Kanina kasi ay parang tense na tense siya pero 'di ko lang pinapansin. "S-secret nga lang yun." aniya. Hindi naman na ako umimik pa. Ilang minuto lang ang nakalipas pero miss na miss ko na agad ang anak ko.  Hayy.. Don't worry baby, sandali lang naman si mommy eh.. Babalikan agad kita..  Napabuntong hininga ako

  Unti-unti kong minulat ang mga mata ko at Mukha ni Shirley ang nabungaran ko. Nakatunghay ito sakin habang umiiyak na para bang hinihintay akong magmulat ng mata. Nanlaki ang mga mata nito ng tuluyan ko ng buksan ang mga mata ko at niyakap ako ng sobrang higpit. Humagulgol ito.. "N-Ness.. Patawarin mo'ko.. Hindi ko sinasadya.. Please.." aniya. "*cough* Ley.. I can't breath." "Sorry.. Huhu.. Nesssss." aniya at tsaka inalis ang pagkakayakap sakin. Tinakpan nito ang mukha at mas humagulgol, "Ghad.. I'll never forgive myself! Huhuhu." humikbi ito. Inabot ko naman ang braso n