(Secretary Venal POV)“Ayoko na.” Iling niya sa akin ni Miss Dahlia. “Magreresign na ako sa aking trabaho. Ngayon din. Hindi ko hahayaan na bastusin lamang ako ng taong yun! Porque ba siya ang may ari ng kompanya maari na niyang gawin ang gusto niya? Mga bastos, yan ang klase ng mga taong ayoko, Sir Venal.” Matapang niyang sinabi sa akin. “Hindi ako magtatagal sa kompanyang ito kung ganyang klaseng mga tao ang nakapaligid sa akin. Mga walang respeto.”Tao? Hindi basta-bastang tao lamang Miss Dahlia si Master Dryzen, yun kung alam niyo lang.“Sino ba siya para hawakan ang labi ko? Wala siyang karapatan na ga—.” Natigilan siya sa kanyang sinabi. Siguro naalala niya ang gabing kung saan sila unang pinagtagpo ng tadhana. Ang oras na siyang dahilan kung bakit napisil siya na maging asawa ni Master Dryzen. Na higit pa sa daliri ni Master Dryzen ang dumampi sa labi niya.Miss Dahlia, ang aksidenteng yun, yun ang dahilan kung bakit tumatak ka sa isipan ng isang dragon.“Kahit na. Magreresign

(Dahlia POV)Hindi ko aakalain na mga demonyo ang makikilala ko ngayong mga nagdaang araw. Hindi biro ang mga pananakot na nilalatag nila sa akin. Halos lahat sila ay may pagkakapareho. Mga demonyo.Si Kai Carter, na binili at niloko ng pekeng pera ang aking grandma.Si Cedrick Ma, na pinagtatangkahan ang buhay ko kapag nangulo pa ako sa kanila.At ngayon sa harapan ko, ang pinakamayabang na nakilala ko si Roz Louis Cadmuz. Hindi pa gaano lumalabas ang kulay niya ngunit inaasahan ko na siya ang pinakamalala sa lahat.Ang hindi ko lang inaasahan na pati si Sir Venal ay kabilang din sa kanila. Hindi rin siya nagbibiro na itapon sa akin ang isang wild card upang iblackmail ako. Alam kong hindi ako makakalabas ng basta-basta lamang kaya hindi na ako nangahas pang magpumilit na lumayo sa kanilang harapan.Nakangising lumapit si Master Dryzen sa akin. Mga mata niya pinaglalaruan ako. At ng makalapit sa akin kaagad naman siyang nagsalita para kay Sir Venal, ng hindi dito nakatitig dahil nan

(Dahlia POV)Hindi ko namalayan, nagdaan ang isang linggo na walang tigil sa pangungulit si Sir Venal na tangapin ko ang special na trabaho. Agad naman ako tumatangi. Sa boung linggo naglilinis ako at nangyaring tagapagluto na ni Master Dryzen. Natatakot na nga akong tignan ang laman ng ATM Card ko dahil sinabi naman sa akin ni Sir Venal na may additional fee na binibigay sa akin dahil sa ginagawa ko sa kusina. Natatakot akong tignan ang Card ay dahil baka ibalik ko lang yung pera kung sakaling sobra yun para sa akin. Ngunit alam ko balang araw maipon ko din yung perang hindi binigay ni Kai Carter kay grandma.Hatid sundo din ang ginagawa ni Sir Venal, kahit tumatangi na nga ako at sinusubukan kong takasan siya. Malimit palaging nakaabang ito sa akin. Noong isang araw nga, nakasakay na ako ng taxi, pero pinahinto niya ito at binayaran ang driver para lang siya ang magdrive ng taxi at ihatid ako nito sa amin.Haist. Nakakaloka.Ginagawa ito ni Sir Venal dahil sa utos ng nababaliw na at

(Yuki POV)Naglakad-lakad ako sa hardin habang ang mga katulong abalang iligpit ang pinatay kong aso. Nang hindi ko talaga maikalma ang aking sarili bumalik ako sa kanilang harapan.“Tawagan niyo ngayon din si Cedrick. Wala akong pakialam kung ano man ang ginagawa niya ngayon, ang nais ko makausap ang aking kapatid.”“Ngunit Miss Yuki, ipinagbilin ng inyong kapatid na kapag ganitong oras, dapat hindi natin sila gimbalain.”“Alam ko. Ngunit ang nirerespeto ko lang ay si Kuya Kai. Narinig niyo naman ang sinabi ko diba? Si Cedrick ang tatawagan niyo. Hindi naman ang kapatid ko.” Napayuko bigla ang butler. Nagdadalawang isip man pero walang magagawa kundi tawagan si Cedrick.Nang sinagot ni Cedrick ang tawag hindi na ako makapaghintay na agawin ang phone sa kamay ng butler.“Cedrick, ako ito. Sino ka upang hindi sagutin ang tawag ng assistant ko?”“Miss Yuki.” Nakilala niya kaagad ako at puno ng pangungutya ang kanyang boses. “Sabihin mo sa akin nasaan si Kuya Kai? Kasama mo ba siya?”“

(Yuki POV)“Hay naku, mabuti nga nakuha ko pa ito, kahit may damage na. Ang sabi nila napakaganda daw ng nobelang ito.” Narinig ko, at ng lumingon ako sa nagsasalita, palabas na ito sa bookstore, dala-dala ng babae ang isang libro na kagaya ng librong ipinadala ni Mr. Owen sa akin. Yun ang libro na ang may akda ay ako, pero hindi naman ako ang nagsulat.Tss. Talagang bumenta sa publiko.“Ubos kaagad ang stock ng ibang bookstore, kagaya ng dito. Talagang pinag-aagawan.” Huling narinig ko bago nakalabas ang dalawang babae.“Sayang naman, hindi tayo nakaabot.” Muling may dumaan sa akin. “Ang sabi, yang si Miss Yuki, muling gumaling na naman sa pagsusulat. Nakita mo naman ubos kaagad yung stock. Sa laki ng demand, ang mahal ng libro, pero ubos kaagad. Napakaganda ata talaga ng librong yun.”“Ako sis, medyo hindi kumbinsado. Kasi yung latest niyang libro hindi maganda. Kailangan pa bayaran yung mambabasa para basahin yun. Hindi kaya yang librong tinatangkilik ngayon ay binili lang niya sa