(Dahlia POV) Lumapit na sa amin ng tuluyan si Mr. Venal.“Sinabi ko naman sa iyo Miss Dahlia di mo na kailangan mag-undergo sa interview. We agree kanina na nakuha mo na ang trabaho. Plus, ngayon ka mismo magsisimula.” Nanlaki ang aking mga mata sa narinig ko.“Sir Venal.” Awat bigla ni Miss Lilith. Ngunit ngumiti lang din si Sir Venal kay Miss Lilith. “Yun na din ang sinabi ni Master Dryzen.”“Sigurado ka?”“Miss Lilith kailan pa ako naging di sigurado sa sinabi ko? At responsibilidad mong ipaalam sa kanya ang mga gagawin niya. Miss Dahlia, ikaw lang naman ang magsisilbing taga-linis sa opisina ni Master Dryzen.” Lalong lumaki ang mga mata ni Miss Lilith ng marinig yun. Ako? Di ko alam ang nangyayari kung bakit parang dismayado nga si Miss Lilith sa narinig niya.“Ibig lang sabihin, hawak mo siya Miss Lilith.”Napap

(Dahlia POV) Agad na hinanap ko ang anino ng boss namin, hangang sa tumama ang paningin ko sa isang nilalang na biglang lumakas ang kabog ng dibdib ko. Mga mata niya… Ang auwra nito… Sobrang nakakaramdam talaga ako ng kakaibang pakiramdam.At hindi ko inaasahan na magkakatagpo kami ulit ng misteryosong lalaki sa opisina ng boss namin. Kagaya ba ni Sir Venal ang katayuan niya sa kompanyang ito? Ngumisi ito sa akin na kaagad kong ikinalunok laway. Sa totoo lang mabibitawan ko sana ang hawak kong tray. Di man lang sa akin sinabi ni Sir Venal kung ano ba ang hitsura ng boss namin.Nanginginig man ang buo kong katawan dahil sa presensya ng misteryosong lalaki, nagawa ko parin ngumiti ng pilit dito. Alam kong kahit paano naalala niya ang isang kagaya ko diba? “Hello.” Tanging nakuha kong salita at bahagyang na nga akong lumapit dito. “Hindi sa akin sinabi ni Sir Ve

(Dahlia POV) Pero napansin ko na hindi talaga ako pinapatawad ng mga tindera ay dahil ba sa kasama kong… Halata namang napakayaman. Kailangan ko pa bang magtaka? Baka nga pinapatungan pa ng mga tindera. Hay naku. Pero hayaan na nga natin ang gustong gawin ni Sir Venal, kasi simula nga ng nakilala ko siya, swerte ang dinadala nito sa akin. “Dahlia, boyfriend mo ba ang kasama mo?” Bulong sa akin ng tindera na may tuwa sa kanyang mukha. “Mukhang elegante ha. Saan mo napulot?”Mga taong ‘to. Sana nga napupulot na lang ang lalaki na katulad ni Sir Venal para wala ngang mga single mom at hindi man lang inaalagaan ng maayos ng asawa nilang lalaki.“Hindi ho. Katrabaho ka lang siya.” Tangi ko na agad para itigil na ang issue.“Meron ka nang trabaho?!” Napatango ako. Alam nilang ang edukasyon ko galing lang sa bahay-ampunan. “Saan? Parang nakahuli

(Yuki POV)“Gusto niyo pa talagang itulak ko kayo isa-isa?!” Wala akong pakialam kung nasa presensya namin si Cedrick. Kahit siya walang karapatan na galawin ako.Nang aktong lalapit na ako sa nagbibingi-bingihan kong tauhan, humarang na si Cedrick Ma sa harapan ko. Ngumisi siya sa akin.“Miss Yuki, alam nila ang kanilang ginagawa. Hindi mangyayari ang gusto mo. Mahigpit na ipinagbabawal ni Master Kai ang pagpapakaladkad sa taong yun. Pilitin siya na pumunta dito at igawa ka ng inuming yun.”“Tss. Wag na wag kang haharang sa harapan ko! Kapatid ako ni Kuya Kai at utusan ka lang niya! Saka ngayon ko lang narinig na nagkaroon bigla ng exception. Baka nakakalimutan mo, walang pakialam si Kuya Kai kahit sino man ang pakaladkarin ko sa aking harapan! Hoy! Ano pa ang tinutunganga niyo dyan. Secretary lang siya ng kapatid ko. Alam niyo ang mangyayari sa inyo kapag sinaktan ko ang aking sarili kung hindi niyo ako susundin! Simpleng iyak ko lang buhay niyo ang siyang kapalit! Wag niyong hintay

(Yuki POV)Nang maka-akyat ako sa aking silid agad na binuksan ito ng dalawang tauhan na nakabantay. Napayuko ng lumapit ako. Pumasok sa aking silid na napakalaki. Sa malaki ang gusto ko. Dapat lang na tratuhin akong special sa pamamahay na ito. Ang kaagad na kumuha ng aking attention, ang collection ko ng mga espada at katana. Lumapit ako at kinuha ang isa. Inalis mula sa kaluban. Bumungad sa katawan ng katana ang aking mga mata. Malungkot ang aking mga mata dahil sa kagustuhan ni Kuya Kai, at galit ito dahil sa babaing bigla na lang dumating sa buhay nito. Natatakam ako bigla na malasahan sa patalim ng aking katana ang dugo ni Dahlia. Heto bang katana ko ang pupugot sa ulo nga babaing yun? Sa naghimasok siya sa buhay ni Kuya Kai na hindi dapat niya ginawa. Humanda siya sa akin. Bumukas ang pinto, at ilang katulong ang pumasok. Pumwesto sila sa likuran ko, at yumuko. Bago pa man magsalita ang namumuno sa kanila, may pumasok ulit. Nakita ko sa aking katana ang reflection ng mayabang