LoadNadatnan kami ni Leticia sa condo niya. She was so shocked. Bibisita sana siya kay Yves pero nang nakita niya kaming dalawa ay natahimik siya.  Mabuti na lang ay nakaayos na ang damit ko at paalis na kami."Ihahatid na kita." si Yves. Nagkatitigan kami ni Leticia. Bakas sa mukha niya ang pagkahiya."No, you should accompany her." not that I am jealous but he needs to entertain Leticia. Baka may aasikasuhin sila o lalakarin.Binalingan niya si Leticia. "She has nothing to do with me." bahagyang nasaktan si Leticia sa sinabi ni Yves.Sinamaan ko siya ng tingin."Ah-hh, may ipapasabi lang sana si Winona sa akin.""She can always text me. No need for you to go here--"I shut him off. "Yves." banta ko. Kahit papaano at naging kaibigan ko si Leticia. And she still deserves respect."Tama na. May sasabihin siya

DadNadischarged na nga ako ng tuluyan sa hospital. Namalagi ng ilang araw sina Mommy at Daddy sa bahay. At nangangamba sila sa kalagayan ni Kuya Achim dahil nakatakas siya sa rehabilitation center.May sinend din na CCTV footage sa amin. Sa halos siguro ilang buwan na pamamalagi ni Kuya roon ay alam niya na ang pasikot sikot sa lugar. Nakita sa CCTV ng rehab center na dinistract niya ang mga nagbabantay sa kaniya. Umaga nang nakita ang anino ni kuya na tumatakas. Wala siyang ni isang dalang gamit and he seems paranoid in the video."Achim is really hard headed. Kailan ba siya titino." problemadong sabi ni Daddy."I am tired with him. Pero wala tayong magagawa dahil anak natin siya."Binalingan ako ni Daddy. Alam ko kung ano ang gusto niyang ipahiwatig. That I am their only hope in the family."Sasama ako para hanapin siya." sabi ko. Kita ang pag-alma sa mga mat

Resort"Why the hell are you two together?" bungad niya palang na salita ay napapikit ako. I've missed him so bad. Wala akong ginawa kundi ang pagtuunan ang sarili habang hinihintay ang mga tawag niya tapos ganito na agad siya mag-isip. "Please calm down, Yves. Mali ang iniisip mo." kalmadong sabi ko. Lumayo ako ng kaunti sa kanila. Kita ko ang pamumutla ni Janina. Si Fourth naman ay tahimik lamang na bumalik sa upuan niya. "Really? I've been working here so bad. But seeing you with that guys makes me damn jealous." I can't believe him. I know he's busy there and I am always reaching out. He should at least hear my side. "Nagkita lang kami. Papunta rin siya sa Estancia." "And you seem really sweet with each other in the picture. Kung hindi ko pa nakita kay Janina ay wala akong alam." "Goodness! Hindi namin alam na magkikita kami, okay? Paniwalaan mo naman ako." I am about to explode

AppreciationMas lalo akong nahiya sa mga pinagsasabi ni Mommy. Gusto ko nalang maging dekorasiyon sa gilid para itago ang sarili ko. Halos hindi mawaglit ang tingin ni Yves sa akin habang kumakain. Marami pa ang pinag-usapan nila. Salitan ang mga taong pumupunta kay Yves. Si Mommy ay marami ring kinakausap na mga businessman. "Saan kayo nanggaling kanina? Nawala ka ng parang bula." nagulat ako nang nagsalita si Janina sa tabi ko. "Sa beach. Nagulat nalang din ako nang nakita ko siya roon."Napaekis ang kamay niya. Tumango siya."Kanina pa ako ginagambala ng isang artista. He wants you to feature. Did he already approach you?" Napakunot noo siya. Pati siya sinabihan? What's with the eagerness to feature me? "Manolo Del Carmen?""Oo. Ang kulit niya nga eh. Hindi ko nalang siya pinansin. But do you want to take the offer?" Napainom ako ng wine. "I don't know.""Kung ako sa iyo, give i

Accident"P-Pastel.." naalimpungatan ako sa nagmamadaling kilos ni Yves. Namataan ko siyang nagkukumahog na bumibihis at sobrang pawis.Namalagi kami sa ancestral house nila. At pagtingingin ko sa orasan ay halos 3 PM palang. "May problema ba?" when I saw his face, pain and fear are painted into it. Nanlaki ang mata ko. Kaagad na pinuntahan ko siya sa posisyon niya at hinarap."Yves, may nangyari bang masama?" kinakabahan kong sabi. Ang mga butil ng pawis sa noo niya ay palantadaang may kung anong mali sa kaniya. He bite his lip and tears formed in his eyes."M-my dad got into accident." nabasag ang boses niya at humikbi sa harapan ko. I froze when it hit me to the bones. Hindi ako nakagalawa. "Ngayon ko lang nabasa ang balita. And I don't have the face to face my family. Hindi ako kaagad na nakaresponde." hinagod ko ang likod niya. Seeing him saying to that I am behind the reason of his absence makes me hollow.Tumayo ako