ความสามารถในการต่อสู้ระหว่างทั้งสองนั้นต่างกันราวฟ้ากับเหวจัสติน วอล์กเกอร์ไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงที่จะต้านทาน ไม่ต้องพูดถึงเรื่องการต่อสู้กลับเลยด้วยซ้ำจัสตินที่แสดงสีหน้ามืดมนราวกับกลางคืน ค่อย ๆ ยืนขึ้น ความเดือดดาลในใจของเขาสลายไปจนสิ้นและถูกแทนที่ด้วยความสิ้นหวังเพียงเท่านั้นจากนั้นจัสตินก็หยิบตราที่ดูเหมือนคริสตัลออกมาในขณะที่ตัวสั่นไม่หยุดหย่อน แล้วยื่นมันออกไปด้วยมือทั้งสองข้าง"นี่…“เป็นเกียรติที่ได้พบครับ หัวหน้าสาขา!”ด้วยการโบกมือของฮาร์วีย์ ตราหัวหน้าสาขาก็ลอยกลับเข้าไปในมือของฮาร์วีย์ในทันทีเขายกตราขึ้นและแสดงให้ฝูงชนเห็นราเชล ฮาร์ดี ไอเดน บาวเออร์ และคนอื่น ๆ เบิกบานใจ ทุกคนคุกเข่าด้วยขาข้างหนึ่งและตะโกนออกไปว่า “เป็นเกียรติที่ได้พบครับ หัวหน้าสาขา!”ฝูงชนกำลังท่วมท้นไปด้วยความรู้สึก ผู้คนนับไม่ถ้วนคุกเข่าลงข้างหนึ่ง“เป็นเกียรติที่ได้พบครับ หัวหน้าสาขา!”ไคท์ วอล์คเกอร์ก็มีกำลังใจสูงขึ้นเช่นกันในทางกลับกัน แองเจลิน่า จอห์นแสดงสีหน้าสยดสยองอย่างยิ่งในขณะที่ร่างเพรียวบางของเธอสั่นสะท้าน'เขาเข้ารับตำแหน่งแล้วงั้นเหรอ?'ไอ้ตัวจ้อยนี่ได้ตำแหน่งจริงเหรอ?!'
Read more