All Chapters of ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: Chapter 1961 - Chapter 1970

สีหน้าของโรบินเต็มไปด้วยความกลัวและความโกรธหลังจากที่โดนโยนาต่อว่าต่อเนื่อง หลังจากนั้นไม่นานเขาก็กัดฟันและสั่งว่า “ไปกันเถอะ!”แน่นอนว่าเขาจะรู้ดีว่าฮาร์วีย์ชนะทั้งในเรื่องความแข็งแกร่งและเหตุผลหากเขายังคงสู้ต่อไป เขาอาจจะเสียชีวิตก็ได้ขณะที่โรบินกำลังจะจากไปพร้อมกับลูกน้องของเขา...ฮาร์วีย์ก็เดินไปข้างหน้าขณะที่กอดอก “นายน้อยเบเกอร์ ผมบอกตอนไหนว่าคุณจะไปได้?”ร่างกายของโรบินสั่นอย่างบ้าคลั่ง เขาหันไปจ้องฮาร์วีย์พลางกัดฟันอย่างโกรธเกรี้ยว“อย่าข้ามเส้นจะดีกว่าฮาร์วีย์ ยอร์ก!“คุณไม่รู้เลยเหรอว่าคุณสามารถทำอะไรได้บ้าง?!“ถ้าไม่ใช่เพราะตระกูลลินช์ คุณก็ไม่มีค่าอะไรหรอก!”เพี๊ยะ!ฮาร์วีย์เดินไปข้างหน้าแล้วเหวี่ยงหลังมือไปที่ใบหน้าโรบินรอยฝ่ามือสีแดงปรากฏบนใบหน้าที่หล่อเหลา ซึ่งตอนนี้บวมเหมือนหมู ของโรบินทันที “ผมต้องรายงานคุณด้วยไหมว่าผมสามารถทำอะไรได้บ้าง?”เพี๊ยะ!“การที่ตระกูลลินช์สนับสนุนผมเกี่ยวอะไรกับคุณด้วยเหรอ?”เพี๊ยะ!“คุณสามารถใช้หน่วยมังกรลับข่มผมได้ แต่ผมใช้เบนจามินข่มคุณหน่อยไม่ได้อย่างนั้นเหรอ?”เพี๊ยะ!“คุณใช้เหตุผลกับผมเมื่อทุกคนเปรียบเทียบความแข็งแ

โยนามาและไปในพริบตา เธอยังเอาศพของนินจาหน้ากบไปด้วยก่อนที่จะจากไปเพื่อปกปิดให้ฮาร์วีย์หลังจากที่แลกเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์กันแล้วไคท์และอีวอนน์ก็เรียกกันว่าพี่น้องดวงตาของฮาร์วีย์กระตุกอย่างเมามันเมื่อเห็นทั้งสองสนิทกันมาก ในหัวของเขาเขาสงสัยว่าความสัมพันธ์ของพวกเธอไม่ใช่แค่ความสัมพันธ์ธรรมดาเป็นเรื่องดีที่ไคท์ไม่สามารถอยู่ได้นานเนื่องจากตำแหน่งของเธอในฐานะซีอีโอและประธานของบริษัทวอล์คเกอร์ เนื่องจากภาระงานอันยุ่งเหยิงของเธอ เธอจึงบอกลาและจากไปทันทีหลังจากนั้นที่วิลล่าจึงเหลือเพียงฮาร์วีย์และอีวอนน์เท่านั้นขณะที่อีวอนน์กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง โทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น คนที่โทรมาคือเฮเซลเฮเซลไม่แม้แต่จะเปิดโอกาสให้อีวอนน์ได้พูดและเริ่มพูดพล่ามไม่หยุดมีเพียงประเด็นหลักประการเดียวในการโทรครั้งนี้: เพื่อเป็นการขอบคุณแทนแกรี่ เฮเซลจึงได้จัดงานเลี้ยงตอนเย็นในวันนั้นอีวอนน์เป็นหนึ่งในบุคคลสำคัญในงานเลี้ยงนี้ เธอต้องไปทำความเคารพและเข้าร่วมงานเลี้ยงไม่ว่าจะอย่างไรก็ตามอีวอนน์ปฏิเสธความกระตือรือร้นของเฮเซลไม่ลง แม้ว่าเธอจะรู้ว่าเฮเซลแค่หาโอกาสให้แกรี่ แต่เธอก็รู้สึกว่าเธอจะต้องไปแ

เมื่อทุกคนนั่งลงแล้ว บางอย่างที่น่าอึดอัดใจก็เกิดขึ้นที่นั่งเต็มหมดแล้ว แต่ไม่เหลือที่นั่งให้ฮาร์วีย์“โอ้ นี่ฮาร์วีย์ ยอร์กนี้! ฮีโร่ที่สร้างความสำเร็จให้กับบริษัท!“ผมไม่เห็นคุณด้วยซ้ำถ้าคุณไม่ได้ยืนอยู่ตรงนั้น!”สตีเว่นหัวเราะเบา ๆ โดยไม่ขยับเขยื้อน“แต่คุณควรจะอยู่ที่นี่เหรอฮาร์วีย์? ผมไม่คิดว่าพวกเราได้เชิญคุณนะ เราไม่ได้เผื่อที่นั่งไว้ให้คุณด้วย“ทำไมคุณไม่ออกไปจากที่นี่และหยุดรบกวนทุกคนก่อน?”สาวงามที่มีชื่อเสียงทางอินเทอร์เน็ตยิ้มอย่างเย็นชาต่อคำพูดของสตีเว่น'บอดี้การ์ดคนนี้ไม่รู้ที่ของตัวเองเลยเหรอ?''เขาไม่ควรจะอยู่ในสถานที่ชั้นสูงเช่นพาราเมาท์ด้วยซ้ำ''เขาไม่รู้ว่าควรจะออกไปเมื่อไหร่ด้วยซ้ำ ทั้ง ๆ ที่ก็รู้ว่าไม่มีที่นั่งเหลือให้ตัวเองแล้ว เขายืนอยู่ตรงนั้นทำไม? คิดว่าตัวเองเป็นนายแบบหรือยังไง?’อีวอนน์ขมวดคิ้วและตอบว่า “นายน้อยวอล์คเกอร์ใช่ไหม? ฮาร์วีย์มาที่นี่เพื่อปกป้องฉัน ถ้าไม่มีที่นั่งให้เขา ฉันก็ขอตัวกลับก่อน”“โอ้? คุณเป็นบอดี้การ์ดของคุณซาเวียร์อย่างนั้นเหรอ? พนักงานออฟฟิศมีความสามารถพอที่จะทำแบบนั้นได้ด้วยเหรอ? ช่างมีพรสวรรค์เหลือเกิน!”สตีเว่นหัวเราะ

“อย่าสนใจคนต่ำต้อยคนนี้เลยอีวอนน์ มานั่งข้างนายน้อยดันแคนมา“เขาจะปกป้องเธอไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น!ขณะที่ทุกคนกำลังยุ่งกับการดูถูกฮาร์วีย์ เฮเซลก็ถือโอกาสลากอีวอนน์ไปนั่งข้างแกรี่“ดูเธอสิ ได้รับการปกป้องจากนายน้อยดันแคนเสมอ“ในฐานะเจ้ามือ เธอไม่ควรจะดื่มให้กับเขาหน่อยเหรอ?“ดื่มเบียร์ให้หมดแล้วไปร้องเพลงซะ!“ฉันจะบอกเธอให้นะ นายน้อยดันแคนเชี่ยวชาญในเรื่องนี้มาก! เขาร้องได้ดีกว่ามือใหม่หลายคนเลย!“ฉันไม่คิดว่าจะมีโอกาสมากนักที่ใครจะได้ยินเขาร้องเพลง! เธอค่อนข้างโชคดีเลยนะอีวอนน์”เฮเซลพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้อีวอนน์และแกรี่ได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น แน่นอนว่าเธอจะไม่ต้องการให้ฮาร์วีย์ได้ครองผู้หญิงที่โดดเด่นเช่นนี้“คุณก็พูดเดินไปคุณมาโลน ผมต่างหากที่ควรจะดื่มให้คุณซาเวียร์“ท้ายที่สุดเธอก็เป็นคนที่ให้โอกาสผมในการหาเงินมากขึ้นและได้ต่อสู้กับมืออาชีพที่แท้จริง นี้คือสิ่งที่ผมต้องการมาทั้งชีวิต ผมจึงควรจะเป็นคนที่ขอบคุณเธอ”แกรี่หยิบขวดแชมเปญออกมาพลางยิ้มอย่างอบอุ่น ด้วยการสะบัดนิ้วขวาของเขา จุกของขวดก็หลุดออกทันทีภาพที่เห็นนั้นทั้งเท่ห์และสง่างาม ทำให้ผู้คนโห่ร้องอย่างตื่นเต้นฮ

เสียงที่คมชัดดังขึ้น ชายชาวเกาะไม่สามารถหลบได้และถูกแกรี่ ดันแคนตบจนต้องถอยห่างออกไปสองสามก้าว ยิ่งไปกว่านั้น เขารู้สึกวิงเวียนและหูของเขาก็ส่งเสียงวิ้ง ๆจากนั้นแกรี่ก็ตบเขาด้วยหลังมืออีกครั้งก่อนที่ชายชาวเกาะจะทันได้โต้ตอบเพี๊ยะ!การตบครั้งนี้ทำให้ฟันของชายชาวเกาะกระเด็นออกไปหลังจากที่ตบสองครั้ง แกรี่ก็หยิบกระดาษทิชชู่บนโต๊ะมาเช็ดมือ จากนั้นเขาก็พูดอย่างเย็นชาว่า “ตอนนี้ฉันยั่วแกแล้ว แล้วยังไงต่อ?"ชายชาวเกาะกุมหน้าตนเองและตกตะลึงไปชั่วขณะเขามีสถานะค่อนข้างสูงในโรงฝึกของชินดัน เวย์ เขาไม่เคยโดนดูถูกแบบนี้มาก่อนจากนั้นเขาก็มองแกรี่ด้วยสีหน้าที่เหลือเชื่อ เขาคำรามว่า “ไอ้สารเลว!“กล้าตบฉันได้ยังไง?“รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?“มานี่! ช่วยฉันฆ่าไอ้สารเลวคนนี้ที!”ชายชาวเกาะในชุดคลุมคาราเต้มากกว่าหนึ่งโหลที่อยู่รอบตัวเขาเคลื่อนไหวพร้อมกันและโจมตีแกรี่ตามคำสั่งของเขาปัง ปัง ปัง!แม้ว่าแกรี่จะแกล้งทำเป็นเสแสร้ง แต่ชื่อเสียงของเขาในฐานะแชมป์ศิลปะการต่อสู้แบบผสมผสานไม่ได้มีไว้เพียงเพื่อโอ้อวดเท่านั้นเขาสงบและไม่เร่งรีบขณะที่ต่อยพวกเขาทีละคนพลางดูอ่อนโยนอย่างไม่น่าเชื่อหลังจาก