บททั้งหมดของ ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก: บทที่ 3451 - บทที่ 3460

"แก…“กล้าดียังไงมาตบฉัน!” สเตลล่า มิลเลอร์กรีดร้องอย่างเกรี้ยวกราด ใบหน้าของเธอบิดเบี้ยว“รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร!”“นายนี่มันไม่ได้เรื่องเลย รุ่นน้องของนายกำลังตั้งคำถามกับนายอยู่ นายจะปล่อยให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นงั้นเหรอ?” ฮาร์วีย์ ยอร์กกล่าวอย่างใจเย็นดิลลอน ลีหัวเราะอย่างเย็นชาก่อนที่จะจับคอเสื้อสเตลล่าแล้วตบเธอหลายต่อหลายครั้งอีกรอบดิลลอนพร้อมที่จะแสดงความจงรักภักดีต่อหัวหน้ากองบังคับคดีของหลงเหมินโดยไม่ลังเลไม่นานหลังจากนั้น ใบหน้าของสเตลล่าก็บวมเหมือนหน้าหมู ใบหน้าที่ดูสวยงามของเธอดูผิดรูปไปอย่างสิ้นเชิง ตอนนี้เธอแทบพูดไม่เป็นภาษาด้วยซ้ำ“มา… เร็วเข้า…”เหล่าสาวกหลงเหมินพยายามตะเกียกตะกายขึ้นจากพื้น...แต่ก่อนที่พวกเขาจะได้ทำแบบนั้น พวกเขาก็ถูกดิลลอนโยนออกไปในเวลาเดียวกัน เขายังหักหัวเข่าของสมาชิกทุกคนอย่างโหดเหี้ยมเสียงกรีดร้องแห่งความเจ็บปวดดังขึ้นขณะที่เหล่าสมาชิกหลงเหมินไม่เหลือเรี่ยวแรงจะต่อสู้ได้อีก พวกเขาไม่อาจลุกขึ้นได้อีกต่อไป“คุณคือ… ดิลลอนเหรอ!” ศิษย์หลงเหมินอุทานหลังจากจำใบหน้านั้นได้“บ้าไปแล้วเหรอดิลลอน!“นี่มันงานเลี้ยงวันเกิดของคุณนายลีเชียวนะ! ไ

ฮาร์วีย์ ยอร์กไม่มีทีท่าจะสนใจสายตาที่มองมายังเขาแม้แต่น้อย เขากวักมือเรียกให้บริกรที่มีท่าทีหวาดกลัวเข้ามาใกล้ ก่อนที่จะหยิบแชมเปญหนึ่งแก้วขึ้นมา ก่อนกระแอมในลำคอ“คุณนายลี เพื่อเห็นแก่แชมเปญแก้วนี้ผมจะให้โอกาสคุณ“ออกมาเดี๋ยวนี้เลย แล้วผมจะทำให้คุณยังครบสามสิบสองต่อไปได้”คุณนายลีเย้ยหยันอย่างเย็นชา สายตาเต็มไปด้วยความดูถูกเหยียดหยามเธอไม่รู้ว่าฮาร์วีย์คือใคร เธอจึงคิดว่าเขาเป็นเพียงเด็กเหลือขอหยิ่งยโสไม่ใช่บุคคลสำคัญอะไรเธอเชื่อว่าผู้คนมากมายที่อยู่ที่นี่จะสามารถจัดการเขาได้“คุณนี่มันไม่ได้เรื่องเลย คุณนายลี“ก่อนหน้านี้คุณก็ส่งคนมาจัดการผมไม่ใช่เหรอ?“แล้วทำไมตอนนี้ถึงไม่กล้าออกมาสู้หน้ากันล่ะ?”ฮาร์วีย์ถือแก้วแล้วเดินไปที่เวที“คุณเป็นภรรยาของหัวหน้าสาขาหลงเหมินแห่งฟลัตเวลล์!“แต่น่าผิดหวังจริง ๆ!”"กล้าดียังไง?!”"คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน?!ชายวัยกลางคนยืนขึ้นและถอดชุดสูทออก เผยให้เห็นกล้ามเนื้อลีบของเขาก่อนที่จะเดินไปที่เวทีด้วยความมุ่งร้าย“คิดว่ามีสิทธิ์มาดูถูกคุณนายลีแบบนี้ได้เหรอ?!"ฉันขอเตือนนายไว้เลยนะ! คุกเข่าและขอโทษเดี๋ยวนี้เลย ไม่งั้นนายตายแน่!”ฮาร์ว

"นาย…"ชายสูงอายุเจ็บจนแทบจะกระอักออกมาเป็นเลือดฮาร์วีย์ ยอร์กเพิกเฉยต่อเขาโดยสิ้นเชิงและมองไปที่ฝูงชน“คุณนายลี ถึงขนาดนี้แล้วคุณยังไม่ออกมาอีกเหรอ?”"ถูกต้อง ฉันตบตีน้องภรรยาของนายเองนั่นแหละ”หลังจากที่เห็นฮาร์วีย์เปิดเผยความจริงทั้งหมดและทำร้ายแขกอย่างไม่แยแสสิ่งใด...คุณนายลีก็ตระหนักได้ว่าเธอไม่อาจนิ่งเงียบได้อีกต่อไปแล้วเธอเอนตัวบนโซฟาแล้วจุดซิการ์เส้นยาวบาง ๆ ขณะหรี่ตามองฮาร์วีย์“เธอเป็นคนเลือกบทนั้นเอง โชคไม่เข้าข้างเธอ“มันไม่สำคัญหรอกว่าใครเป็นคนบรรจุกระสุนลงในอุปกรณ์ประกอบฉากนั้น…“แต่เธอเป็นคนเหนี่ยวไกปืน!“คนที่ทำให้ลูกสาวของฉันได้รับบาดเจ็บจะต้องรับผลกรรม!“สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนเป็นเพียงบทเรียน และเป็นแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น“ถ้าลูกสาวฉันเป็นอะไรขึ้นมา ทั้งนายและน้องภรรยาของนายจะถูกฝังตามเธอไป!”คุณนายลีแสดงสีหน้าเยาะเย้ยออกมา“ฉันจะไม่ชี้แจงอะไรให้นายฟังทั้งนั้น“มาถึงขั้นนี้แล้ว นายไม่อาจแม้แต่จะปกป้องตัวเองได้ด้วยซ้ำ!”คุณนายลีปรบมือก่อนที่บอดี้การ์ดติดอาวุธหลายสิบคนจะเดินออกมาจากฝูงชนพวกเขาปลดเซฟตี้ของปืนออกแล้วจ่อมันมาทางฮาร์วีย์“ระวังตัวด้ว

มือของบูลด็อกแตกก่อนที่มันจะบิดราวกับขนมเพรทเซล“อ๊าก!”บูลด็อกกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ขณะที่ร่างของเขากระเด็นไปชนเข้ากับคนหลายคนที่มุงดูอยู่ ก่อนจะร่วงลงไปกองกับพื้นเหงื่อเย็นหยดลงบนใบหน้าของเขาจนชุ่มโชก!เขาพิการไปแล้วในตอนนั้น!คุณนายลีและบรรดาแขกเหรื่อต่างตกใจเมื่อเห็นภาพนั้น'เขาพิการไปแล้วเหรอ?''บูลด็อกเป็นคนที่ไร้เทียมทาน ทำไมเขาถึงไม่สามารถรับการโจมตีจากฮาร์วีย์ได้แม้แต่ครั้งเดียวกัน?''นี่เป็นเรื่องจริงเหรอ?'"เกิดอะไรขึ้น?""นี่มันเกิดอะไรขึ้น?!"“หมอนี่น่ากลัวขนาดนั้นเชียวเหรอ? เขาสามารถทำให้บูลด็อกพิการได้ด้วยการตบเพียงครั้งเดียวเนี่ยนะ!”“นี่ฉันตาฝาดหรือเปล่า?”“บูลด็อกประเมินคู่ต่อสู้ของเขาต่ำไปงั้นเหรอ?”“บางทีเขาอาจจะบาดเจ็บตั้งแต่ที่สู้กับดิลลอนแล้ว!”“ต้องเป็นแบบนั้นแน่! ไม่อย่างนั้นเรื่องแบบนี้คงไม่เกิดขึ้น!”บรรดาแขกต่างขยี้ตาตัวเองแรง ๆ หลังจากเห็นฮาร์วีย์ทำให้บูลด็อกสิ้นท่าได้อย่างง่ายดายแบบนั้นพวกเขาได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยตาตัวเองแต่ก็ทนไม่ได้ที่จะยอมรับความจริงข้อนั้นบูลด็อกเป็นนักสู้ที่มีชื่อเสียงมาหลายปี เขาส่งดิลลอนให้บินไปได้อย่างไม่

ตราสัญลักษณ์กองบังคับคดีของหลงเหมิน!ตราสัญลักษณ์นี้เป็นตัวแทนของหัวหน้ากองบังคับคดี!ในเวลาเพียงชั่วครู่…คุณนายลีและคนอื่น ๆ ตกใจราวกับถูกฟ้าผ่า ใบหน้าของพวกเขาซีดเผือด ขณะที่ขาของพวกเขาเริ่มจะยืนไม่ไหว พวกเขาเสียวสันหลังวาบ รู้สึกหนาวไปถึงกระดูก...พวกเขาไม่คาดคิดเลยว่าฮาร์วีย์จะมีตราประจำตำแหน่งจริง ๆ!'นี่มัน…?''เป็นไปได้ยังไง!'ผู้คนหลายสิบคนยืนขึ้นโดยพร้อมเพรียงกัน พวกผู้คนที่เอาแต่อวดความแข็งแกร่งของตนเองโดยใช้ชื่อของหลงเหมินต่างล่าถอยไป ตอนนี้พวกเขาทั้งหมดตกใจเป็นอย่างมากบางครั้งพวกเขาอาจจะไม่เคยกลัวยอดฝีมือที่มีอำนาจคนใด...แต่ตราประจำตำแหน่งเพียงอย่างเดียวก็เพียงพอที่จะทำให้พวกเขาหวาดกลัวได้ถึงขนาดนี้แล้วนี่คือตราของกองบังคับคดีหลงเหมิน!ตราสัญลักษณ์นี้เป็นตัวแทนของหัวหน้ากองบังคับคดี! นี่ไม่ใช่เรื่องล้อเล่น!สมาชิกของกองบังคับคดีของหลงเหมินไม่กล้าแม้แต่จะลุกขึ้นยืน สิ่งที่เขาทำได้ในตอนนี้คือคุกเข่าต่อไปในขณะที่ดวงตากระตุกอย่างบ้าคลั่งทันใดนั้นเขาก็นึกถึงข่าวลือเกี่ยวกับหัวหน้ากองบังคับคดีคนใหม่ที่เพิ่งได้รับการแต่งตั้งได้..นับตั้งแต่ที่ราเชล ฮาร์ดีเข้ามาด