ครึ่งชั่วโมงต่อมาเครื่องบินก็ลงจอดที่สนามบินแบล็คเบิร์น ซิตี้อย่างปลอดภัยฮาร์วีย์และคนอื่น ๆ ที่นั่งในชั้นเฟิร์สคลาสได้ออกจากเครื่องบินเร็วกว่าใคร นอกจากนี้ก็ยังมีรถมาคอยรับผู้คนพวกนั้นด้วยผู้คนที่โดนฮาร์วีย์ตบก็รีบขึ้นรถที่มารอรับนั้นทันที หัวขโมยคนนั้นหยิบโทรศัพท์ออกมาถ่ายรูปฮาร์วีย์สองสามรูปอย่างไม่กลัวเกรง ก่อนจะหัวเราะเบา ๆ อย่างเย็นชาสิบนาทีต่อมารถรับส่งคันนั้นก็แล่นมาถึงจุดตรวจคนเข้าเมืองด้านนอกห้องโถงสำหรับยืนรอต่อคิว“แก! หยุดอยู่ตรงนั้น!”มีการตรวจสอบผู้โดยสารหลายร้อยคนก่อนจะปล่อยตัวออกไป...แต่พอถึงคิวของฮาร์วีย์ คนในเครื่องแบบก็หยุดเขาเอาไว้ทันทีเธอมองสำรวจฮาร์วีย์ด้วยสายตาเอาเรื่องก่อนจะแสดงความดูถูกเหยียดหยามออกมาไม่ไกลจากตรงนั้นนักไอ้หัวขโมยคนนั้นก็ยิ้มเยาะอย่างเย็นชาตามกฎหมายน่านฟ้าระหว่างประเทศ ทะเลใต้ไม่มีสิทธิ์ตามล่าฮาร์วีย์ในเรื่องที่เกิดขึ้นบนเครื่องบิน...แต่พวกเขาก็มีวิธีจัดการกับเขาอยู่ดีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยรูปร่างสูงใหญ่สองสามคนเรียกฮาร์วีย์เข้าไปในพื้นที่กักกัน เพื่อทำการตรวจสอบอีกครั้งฮาร์วีย์ดูเหมือนไม่ได้แยแสอะไรนัก เมื่อผู้โดยสาร

ฮาร์วีย์วางโทรศัพท์สายนั้นลงอย่างใจเย็น ก่อนจะชูสามนิ้วบอกดาฟนี่ว่าเขาขอเวลาสามนาทีเท่านั้น“สามนาทีเหรอ?”ดาฟนี่ทำเสียงเยาะเย้ยหลังจากเห็นการเคลื่อนไหวของฮาร์วีย์“คุณคิดว่าจะอวดเบ่งได้เพียงเพราะมีคนมาร่วมแสดงโชว์กับคุณด้วยน่ะเหรอ?! “ไม่มีประโยชน์หรอก!“เราเคยเห็นคนบ้านนอกอย่างคุณมาก่อน! เราจะไม่โดนหลอกด้วยอุบายห่วย ๆ แบบนั้นหรอก!”“ถ้าคุณมีความมั่นใจขนาดนั้น เราก็แค่รอดูไปก่อนสิ" ฮาร์วีย์ตอบด้วยใบหน้านิ่ง“ดี! ฉันจะรอ!“ถ้าถึงเวลานั้นแล้วคุณยังออกจากสถานการณ์นี้ไม่ได้ล่ะก็ ฉันจะจัดการกับคุณเอง!”ดาฟนี่เอามือกอดอกในขณะมองฮาร์วีย์อย่างเหยียด ๆฮาร์วีย์เล่นโทรศัพท์อย่างไม่ใส่ใจเมื่อเขาเห็นข่าวว่าสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ของประเทศ H จะได้เป็นผู้บัญชาการที่ยิ่งใหญ่คนใหม่ของสหพันธ์ศิลปะการต่อสู้ของโลกเวลาผ่านไปสามนาทีโดยไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงดาฟนี่แสดงท่าทีเหยียดหยามออกมาเมื่อเขามองดูนาฬิกาคาร์เทียร์ของเธอ ซึ่งไม่มีใครรู้ว่าเธอได้นาฬิกาเรือนนั้นมาจากไหน“หมดเวลาแล้วไอ้บ้านนอก คุณโชคไม่ดีเลยนะ“ฉันจะบอกอะไรให้นะ! ฉันจะส่งคุณไปให้กับตำรวจสนามบินเดี๋ยวนี้แหละ! ฉันจะให้บทเรียนที่คุณ

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพร้อมอาวุธครบมือกำลังตรวจตราความปลอดภัยอยู่ตรงบริเวณทางเข้าทุกจุดหลังจากเอลเลนต่อสายโทรศัพท์ไปไม่กี่ครั้ง เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเหล่านั้นก็ยกไม้กั้นขึ้นเพื่อให้รถแล่นเข้าไปข้างในได้รถแล่นเข้ามาถึงทางเข้าอาคารหลักแล้ว เคทีรออยู่ในบริเวณนั้นมาระยะหนึ่งแล้วเคทีเดินไปข้างหน้าพร้อมกับส่งยิ้มให้หลังจากเอลเอนจอดรถแล้ว“ขอบคุณที่อุตส่าห์มานะคะคุณยอร์ก“ฉันขอโทษที่ต้องโทรเรียกคุณมาแบบนี้"เคทีรู้เรื่องที่สหพันธ์ศิลปะการต่อสู้อันยิ่งใหญ่ทั้งสี่มาสร้างความกดดันให้กับประเทศ H รวมทั้งความพยายามในการช่วยเหลือของฮาร์วีย์ทุกอย่าง เธอจึงรู้สึกขอบคุณเป็นอย่างมากที่ฮาร์วีย์เดินทางมาที่นี่อย่างรีบเร่ง ฮาร์วีย์ยิ้ม“มันไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรเลยหัวหน้าคอบบ์ เราเป็นเพื่อนกัน ไม่ต้องเกรงใจหรอก“ไม่ต้องพิธีรีตองอะไรให้มากหรอกครับ“อาการของผู้อาวุโสคอบบ์แย่ลงใช่ไหม? ให้ผมเข้าไปดูหน่อย"เคทีขมวดคิ้วเมื่อฮาร์วีย์เอ่ยถึงเรื่องนั้น“บอกตามตรงนะคะฉันได้เชิญคนในตระกูลดัง ๆ เพื่อให้มาช่วยดูอาการคุณปู่“ไม่ว่าจะเป็นนักศิลปะการต่อสู้ แพทย์ชื่อดัง และจอมขมังเวทย์ทั้งหลาย“แต

"เขาเป็นชายหนุ่มอายุน้อยเท่านั้นเอง! เขาดูไม่เหมือนหมอรักษาโรคเลย ฉะนั้นเขาจะต้องเป็นนักศิลปะการต่อสู้แน่ ๆ“ถึงแม้ว่าเขาจะฝึกฝนมาตั้งแต่อยู่ในท้องแม่ แต่ไม่มีทางที่เขาจะเก่งไปกว่าพวกเราทั้งหมดนี้“ผมสงสัยว่าเขาจะเป็นนักต้มตุ๋น! ใครจะรับผิดชอบถ้ามีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นหลังจากนี้? เขาเหรอ? หรือพวกเราทุกคน?”เป็นธรรมดาที่ฝูงชนนั้นต่างมีความคิดเห็นในตัวฮาร์วีย์แตกต่างกันไปท้ายที่สุดแล้วพวกเขาทุกคนต่างอยากให้เคทีมองพวกเขาในมุมมองที่ต่างออกไป แต่ยังไงก็ตามพวกเขาทั้งหมดต่างล้มเหลวในการรักษาอย่างน่าเวทนาแต่ชายหนุ่มหน้าตาธรรมดา ๆ คนหนึ่งกลับได้รับความเคารพยำเกรงจากเคที นี่เป็นเรื่องที่กาเอลยอมรับไม่ได้เป็นอย่างยิ่งเอลเลนบ่นพึมพำกับตัวเองเมื่อเธอมองไปที่ฮาร์วีย์ เธอไม่ได้ดูถูกฮาร์วีย์อย่างโจ่งแจ้ง แต่เห็นได้ชัดว่าเธออยู่ฝ่ายเดียวกับกาเอลฮาร์วีย์ยิ้มอย่างใจเย็น แล้วหยุดยั้งเคทีไม่ให้พูดอะไรเขามองไปที่กาเอลแล้วพูดว่า "ผมไม่ได้มาจากสนามฝึกศิลปะการต่อสู้อันศักดิ์สิทธิ์ที่ไหนหรอก และมีภูมิหลังที่ไม่น่าประทับใจอะไรเลย“ผมก็แค่เป็นคนธรรมดา ๆ คนหนึ่ง"“ถ้าอย่างนั้นอะไรทำให้คุณกล้ามาที่นี่ล

"ผมขอบอกอีกเรื่องหนึ่ง"ฮาร์วีย์กวาดตามองกาเอลอย่างใจเย็น“จะต้องมีใครคิดแผนการแบบเดียวกันนี้ขึ้นมาแน่ ๆ“แต่ตระกูลคอบบ์จะไม่ยอมให้เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นหรอก"“ถูกต้อง มีคนคิดแผนนี้ขึ้นมาก่อนแล้ว คุณปู่ของฉันคือเทพสงคราม และเป็นนักสู้ที่เก่งที่สุดในทะเลใต้ มีเพียงคนปัญญาอ่อนเท่านั้นแหละที่คิดจะทำลายวรยุทธ์ที่เขาฝึกฝนมา!” เคทีร้องบอกอย่างเย็นชา“ถ้าเป็นอย่างนั้นจะเชิญพวกคุณมาที่นี่ทำไมกัน?”กาเอลทำสีหน้าที่ดูแย่มากเขามีความมั่นใจอย่างเหลือเกินว่าเขาสามารถช่วยชีวิตดีนได้ และพร้อมกันนั้นก็สามารถเอาชนะใจเคทีได้ด้วย แต่แผนการของเขาก็ดูไม่จากเรื่องตลกฝืด ๆ สำหรับเธอ“ยาและศิลปะการต่อสู้มีต้นกำเนิดแบบเดียวกัน พวกคุณทุกคนควรรู้ถึงข้อเท็จจริงนี้“ถ้าคุณต้องการที่จะประสบความสำเร็จในเรื่องเหล่านี้ ความอ่อนน้อมถ่อมตนเท่านั้นที่จะทำให้คุณมีความก้าวหน้าได้"ฮาร์วีย์ไม่อยากปล่อยกาเอลไป เขาเริ่มต่อกรกับผู้คนที่คิดจะอวดอ้างตนเองต่อหน้าเขา“ไม่มีใครอ่อนน้อมถ่อมตนในเรื่องนี้เลย พวกคุณล้วนแต่เป็นคนอวดดี ที่ดีแต่การรวมหัวกันสงสัยในความสามารถของผู้อื่น“คุณต้องการให้ผมพิสูจน์ความแข็งแกร่งใช่ไหม? แ