All Chapters of บ่วงวิวาห์ ภรรยาตราบาป พันธะร้าย เจ้าสาวสีดำ: Chapter 731 - Chapter 740

เมเดลีนและเฟลิเป้ต่างก็มองไปที่เคธี่พร้อมกัน เมเดลีนเดาบางอย่างไว้ในใจแล้วแต่เธอเห็นเคธี่โบกมือเธอด้วยความเขินอายและแสร้งทำเป็นว่าไม่มีอะไร“เมื่อกี้นี้ฉันกินมากเกินไป และเป็นพวกขนมมัน ๆ เลยเป็นสาเหตุที่ทำให้ท้องของฉันรู้สึกไม่ค่อยดีค่ะ”เธอลูบท้องและเรอ “เฟลิเป้ ฉันจะกลับห้องเดี๋ยวนี้”เฟลิเป้มองเธอด้วยแววตาที่เหี้ยมเกรียมและพยักหน้าเบา ๆเคธี่หันกลับมาและวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว เพราะกลัวว่าเฟลิเป้จะสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างเมื่อเธอกลับถึงห้อง หัวใจของเธอก็เต้นแรงมากจนเธอรู้สึกราวกับว่าหัวใจของเธอจะหลุดออกจากอกเธอสัมผัสท้องของเธอและอ้าปากค้างด้วยความกลัว'ฉันจะให้เฟลิเป้รู้ว่าฉันท้องไม่ได้'ไม่ได้เด็ดขาด!'ไม่อย่างนั้น ฉันก็จะเก็บเด็กคนนี้ไว้ไม่ได้แน่'ในห้องนั่งเล่นเฟลิเป้มองภาพวาดของเมเดลีนและเข้าใจว่าเมเดลีนรู้สึกอย่างไรในขณะนี้“เอวลีน ผมอยากพาคุณไปเที่ยวพักผ่อนเพื่อที่คุณจะได้สบายใจขึ้นนะ แต่ผมเพิ่งประชุมออนไลน์เสร็จ และผมต้องจัดการบางอย่างในเมืองเอฟ นั่นเป็นเหตุผลที่ผมต้องไปดูสักหน่อย”“งานเป็นเรื่องสำคัญ คุณควรไปค่ะ” เมเดลีนเข้าใจ “นอกจากนี้ ฉันอยากใช้เวลากับแจ็ค

เมเดลีนกำโทรศัพท์ในมือของเธอไว้แน่น จากนั้นเธอก็ซูมภาพสะท้อนของหญิงสาวอีกครั้งแม้ว่าผู้หญิงจะตั้งใจใส่เสื้อผ้าสไตล์เดียวกับเธอ แต่เมเดลีนก็ยังสังเกตเห็นรองเท้าของเธอเธอนึกถึงโรงแรมที่เจเรมี่และเฟลิซิตี้เคยไปในวันนั้นเมื่อเธอเข้าไปในห้อง เธอเห็นรองเท้าคู่นี้ตรงชั้นวางรองเท้าข้างประตูแม้จะเหลือบมองดูก็มั่นใจว่าไม่ผิดมันคือเฟลิซิตี้หล่อนเป็นคนที่ปลอมตัวเป็นเธอและลักพาตัวลิเลียนที่ไร้เดียงสาไปเนื่องจากเฟลิซิตี้ดูเหมือนเธอ ลิเลียนจึงคิดว่าเฟลิซิตี้เป็นแม่ที่รักของเธอ นั่นคือเหตุผลที่เธอวิ่งออกไปโดยไม่ลังเลนอกจากนี้ เฟลิซิตี้เคยมีความสัมพันธ์กับเจเรมี่มาก่อนเมื่อเมเดลีนคิดถึงเรื่องนี้ เธอก็รู้สึกขัดแย้งกันเจเรมี่สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงในท่าทีของเมเดลีนและเข้าใกล้เธอมากขึ้น เขาถามด้วยความเป็นห่วง “ลินนี่ คุณสังเกตเห็นอะไรเหรอ?”เมเดลีนไม่พูดอะไรหลังจากที่เธอเรียกสติกลับมา เธอจดจ่ออยู่กับการดูแจ็คสันที่กำลังเล่นอย่างมีความสุขเท่านั้นแม้ว่าเมเดลีนจะยังไม่ได้พูดกับเจเรมี่ แต่เขาก็รู้สึกได้ชัดเจนว่าเมเดลีนไม่ได้ผลักไสเขาอีกต่อไปหลังจากที่เมเดลีนส่งแจ็คสันไปยังคฤหาสน์มอนต

เคธี่ตัวแข็งทื่อ เมื่อเธอได้ยินอย่างนั้นอย่างไรก็ตามชายคนนั้นก็เดินผ่านเธอไปโดยไม่หันหลังกลับมามอง ไหล่กว้างของเขาชนเข้ากับไหล่บอบบางของเธอ และแรงกระแทกนั้นทำให้เคธี่ตัวสั่นแต่เธอไม่ได้ล้มลงเพราะบอดี้การ์ดข้างประตูเข้ามาเพื่อพาเธอออกไปในห้องใต้ดินที่ชื้นและมืดมิด ข้อมือขวาของเคธี่ถูกล่ามไว้ด้วยโซ่หนัก ภายใต้เสื้อบาง ๆ ของเธอมีบาดแผลหลายจุดเธอหน้าซีดขณะที่เอนตัวพิงกำแพงเย็นยะเยือกพลางหายใจเบา ๆ เธอสัมผัสท้องแบน ๆ ของเธอด้วยนิ้วที่สั่นเทาและเปื้อนเลือดเมื่อเธอรู้สึกถึงความอบอุ่นจาง ๆ ที่นั่น ใบหน้าของเคธี่ก็ค่อย ๆ เผยยิ้มเล็ก ๆ แกร็ก ประตูเหล็กของห้องใต้ดินถูกเปิดออกมีแสงส่องเข้ามาในห้องและเมื่อเคธี่มองขึ้นไปเธอก็เห็นชายในเสื้อเชิ้ตสีขาวเดินเข้ามา เขาหันหลังให้แสงและดูอ่อนโยนมาก นอกจากนี้เขาเหมือนไม่มีพิษมีภัยใดอีกด้วย สิ่งเหล่านี้รวมกันทำให้เธอหวนนึกถึงความทรงจำที่ริมชายหาด“เฟลิ…” เมื่อเธอพูดพยางค์เหล่านั้น เธอก็รีบเร่งและพูดพยางค์สุดท้าย "เป้…"เธอไม่มีสิทธิ์แม้แต่จะเรียกเขาด้วยชื่อของเขา สำหรับทุกคนเธอเป็นแค่น้องสาวที่เขารับมาเฟลิเป้เดินมาตรงหน้าเคธี่และยืนตระหง่านเ

เฟลิเป้ไม่พอใจที่เห็นเจเรมี่ โผล่มาที่นี่อย่างกะทันหันแต่เขาไม่ได้คาดคิดมาก่อนว่าเขาจะมาพร้อมหลักฐานเจเรมี่เพิ่งได้ผลการตรวจและกำลังเดินทางไปหาเมเดลีน แต่ก่อนที่เขาจะไปถึงคฤหาสน์มอนต์โกเมอรี เขาเห็นเมเดลีนและเฟลิเป้กำลังเดินอยู่ด้วยกันเขาส่งผลเลือดให้ “ลินนี่ นี่คือผลเลือดของเฟลิเป้จากการตรวจร่างกายครั้งล่าสุด มีการระบุชัดเจนว่ากรุ๊ปเลือดของเขาคือ O ขณะที่คุณคือ AB ถ้าพ่อแม่คนใดคนหนึ่งมีหมู่เลือด O พวกเขาก็จะไม่มีลูกที่มีกรุ๊ปเลือดหมู่ AB แน่นอน แต่กรุ๊ปเลือดของลิลลี่คือ AB”เจเรมี่มีคำอธิบายทางวิทยาศาสตร์ เฟลิเป้จึงไม่มีอะไรจะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้“ลินนี่ เห็นได้ชัดแล้วว่าใครเป็นพ่อที่แท้จริงของลิลี่ เฟลิเป้เป็นคนที่ใช้ประโยชน์จากการสูญเสียความทรงจำของคุณและโกหกคุณ”“เจเรมี่ นี่มันตลกมากที่นายเป็นคนพูดคำว่า 'ใช้ประโยชน์' ออกมา” เฟลิเป้เย้ยหยัน สายตาที่อ่อนโยนของเขาจ้องไปที่ใบหน้าของเมเดลีน “เอวลีน เหตุผลที่ผมทำแบบนั้นก็เพื่อหยุดคุณไม่ให้ติดต่อกับชายคนนี้ นอกจากนี้ คุณบอกผมก่อนหน้านี้เองนี่ว่า ที่จริงแล้ว ลิลลี่เป็นลูกสาวของผม และตราบใดที่เธอมีชีวิตอยู่เธอก็ไม่เกี่ยวข้องกับเจเ

หลังจากเสียงปืนที่ดังก้อง เมเดลีนก็รู้สึกได้ถึงบางสิ่งที่ยื้อยุดกันอยู่ในความคิดของเธอ ในเวลาเดียวกัน มีเสียงกระแทกดังก้องอยู่ในจิตใจของเธอเช่นกัน และมันเป็น... เสียงรถชนในวินาทีถัดมา ความทรงจำมากมายเริ่มไหลย้อนกลับมาต่อหน้าต่อตาของเมเดลีน รวมถึงการที่เธอเคยรักคนที่ชื่อ เจเรมี่ วิทแมน อย่างโงหัวไม่ขึ้น แม้ว่าเขาจะเย็นชาและไร้หัวใจสำหรับเธอแค่ไหน แต่เธอก็ยังรักเขาอย่างสุดหัวใจ จากนั้นภาพที่เธอเห็นว่าตัวเองทำทุกอย่างเพื่อเขาโดยไม่มีข้อแม้ ก็ปรากฏเข้ามาในสมองของเธอเธอจำได้เธอจำได้ทุกอย่างเธอยังจำได้ว่าเธอเลิกเกลียดเจเรมี่ก่อนรถชนได้อย่างไรวันนั้นที่หน้าบ้าน เธอได้ยินเจเรมี่บอกแจ็คสันอย่างจริงใจว่าเขารู้สึกเสียใจเพียงใด ยิ่งไปกว่านั้น ความจริงใจบนใบหน้าของเขาทำให้เธอเลิกเกลียดชังเขา'ฉันเลิกเกลียดเขาแล้ว'ในที่สุดเมเดลีนก็เข้าใจความเกลียดชังของเธอที่มีต่อเจเรมี่หลังจากนั้นล้วนเป็นเพราะเฟลิเป้เฟลิเป้…เมเดลีนนึกไม่ออกว่าผู้ชายที่อ่อนโยนและใจดีอย่างเขาจะคิดวางแผนร้ายแบบนี้ได้อย่างไร“เจเรมี่ คิดซะว่ากระสุนนัดเมื่อกี้เป็นการตอบแทนความสัมพันธ์ของเราละกัน ตอนนี้ฉันจะไม่อ่อนข้อ