โรสค้านเสียงอ่อน "คุณต่างหากที่จับผิดฉันก่อน"มันเป็นโชคดีที่เธอรู้ว่าเขาชอบรสแบบไหน เขาชอบให้กาแฟออกไปทางขม แต่เขาก็ยังขอกาแฟที่หวานเจ็ดสิบเปอร์เซ็นวันนี้ โรสจึงรู้ได้ว่าเขาต้องการหาเรื่องเธอโชคดีที่เธอนั้นมีสติและเผยไต๋ของเขาอย่างชาญฉลาด จึงหยุดปัญหาที่ไม่ทันตั้งตัวนี้ได้ทันเวลาเพียงแต่ เธอประเมินความต้องการในการแก้แค้นของเจย์ต่ำไปเจย์เปิดคอมพิวเตอร์ขึ้นแล้วสุ่มเปิดเว็บเพจของบริษัทภายใตเครือ แกรนด์ เอเซีย ขึ้น ใช้ทักษะอันสูงส่งด้านการแฮ็กของเขา ในการเสริมไฟล์วอลของเว็บ จากนั้นเขาก็มองไปที่โรสและเตรียมทำให้เธอติดกับดัก"โรส ลอยส์ ระบบกิเลนของ แกรนด์ เอเซีย ถูกเจาะโดยพวกแฮ็คเกอร์ เปิดคอมพิวเตอร์แล้วทำให้ระบบกิเลนกลับมาเป็นปกติให้เร็วที่สุด"โรสจ้องเจย์ด้วยดวงตาที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เธอรู้สึกว่ามีอะไรแปลก ๆ กับงานนี้ แต่ในเมื่อเธอต้องเชื่อฟังคำสั่งของผู้อยู่เหนือกว่า เธอจึงทำได้แค่ยอมรับมันเธอเปิดคอมพิวเตอร์ หลังจากรอให้คอมพิวเตอร์เปิดระบบเสร็จ เสียงของเจย์ที่เหมือนวิญญาณร้ายก็ดังขึ้น "โรส วันเดียวพอใช่ไหม?"โรสนั้นเป็นอัจฉริยะแห่งวงการแฮ็คเกอร์มาตลอด เธอไม่เคยมีคู่ปรับที่

เจย์คิดว่าความใจดีของเขานั้นเหมือนดาบสองคม แม้ว่าความใจดีของเขาจะปกป้องมโนภาพของแม่ในใจของเจนสัน แต่โรสใช้ความใจดีของเขาในการทำให้เจนสับสนเพื่อที่จะทำให้เขาเป็นของเธอ'ไร้ยางอาย!'เที่ยงคืนครึ่ง ในที่สุดโรสก็สามารถเจาะรหัสของแฮ็คเกอร์และทำให้เว็บของกิเลนทำงานได้ดังเดิมหัลงจากที่โรสปิดคอมพิวเตอร์ ปิดทั้งหน้าต่างและประตู ทุกอย่างพร้อมให้เธอกลับบ้านได้แล้ว เธอก็หยิบกระเป๋าของเธอบนโต๊ะคอมพิวเตอร์ขึ้น เตรียมจะกลับทันใดนั้น ประตูของห้องทำงานก็ถูกถีบเปิดออกจากด้านนอก กลางประตู แสงจากทางเดินส่องให้เห็นร่างสูงใหญ่ทันใดนั้น มือของร่างสูงก็กดเปิดไฟที่เคยมืดให้สว่างอีกครั้ง"ท่านอาเรส? คุณมาทำอะไรที่นี่?" โรสมองไปที่เจย์ เขาดูเย็นยะเยือกและสามารถทำให้ทุกคนที่เห็นเขากลัวได้เลย แม้ว่าเขาจะเป็นคนเย็นชาอยู่แล้ว แต่วันนี้เขากลับเย็นเป็นพิเศษ เย็นจนทำให้ทุกคนขนลุกได้เลยเข้าก้าวเข้ามาหาโรส ก้าวต่อก้าวด้วยขายาวของเขา ดวงตาของเขาแดงก่ำ หัวใจของโรสพลันเต้นระรัว ร่างกายของเธอถอยหลังไปอย่างไม่รู้ตัว"ท่านอาเรส!"หมัดของเจย์เหวี่ยงไปหาเธอ โรสกลัวมาก เธอปิดตาของเธอแน่น เธอไม่กล้ามองความรุนแรงของเขา

หัวใจของเจย์ที่แทบจะหลุดออกมาจากปากกลับเข้าไปที่เดิม "เธอรู้ว่าเจนสันอยู่ไหน?"โจเซฟินรู้สึกเหนือ เธออวด "ฉันรู้มาตลอดมาเด็กน้อยของนายมีความต้องการแอบแฝง นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันแอบจับตาดูเขาตอนเช้า เจ้าเด็กนี่แอบออกจากบ้านตอน 6 โมงเช้าตามที่ฉันคาดไว้ เขาเอากระเป๋าไปด้วย และขึ้นรถบัสสาย 989 มุ่งหน้าไป นอร์ทซิตี้เจย์รู้สึกกลัว ในสายตาเขา เจนสันเป็นเด็กน้อยที่จะไม่ออกไปไหนไกลหากไม่มีผู้ใหญ่ แล้วเขาไปไกลขนาดนั้นด้วยตัวเองได้อย่างไร?"เจย์ นั่นคือทั้งหมดที่ฉันจะบอก ฉันกำลังขับรถ ตามรถบัสไป ฉันจะโทรหาอีกครั้งหลัวจากเจออะไรเกี่ยวกับเขาอีก" โจเซฟินพูดจบก็วางสายลงก่อนที่เจย์จะได้ถามเธอว่าเจนสันอยู่ที่ไหน เขาปามือถือด้วยความหงุดหงิด สิ่งที่เขาทำได้ตอนนี้มีแค่รอให้โจเซฟินโทรมาเมื่อรถบัสสาย 989 ที่เจนสันนั่งมาใกล้ชุมชนเจิดจรัส เจนสันก็ลงจากรถโจเซฟินฉลาดขึ้นในครั้งนี้ เธอขับ BMW แบบออฟโรดมาแทน เธอจดอมันไว้ใกล้ที่จอดรถ และรีบตามเจนสันไปเจนสันก้มหัวและเดินไปข้างหน้า ไม่ได้สังเกตเลยว่ามีหมาป่าตัวใหญ่ตามเขาอยู่โจเซฟินคิดกับตัวเอง "เด็กนี่กำลังไปไหน?'เจย์กังวลเกี่ยวเจนสัน เขาจึงโทรหาโจเซฟิน

หลังจากที่เจย์รู้ว่าโจเซฟินล้มเหลวในการติดตามเจนสัน เขาก็ต้องโทรไปหาโรส ลอยล์ อย่างไม่เต็มใจ ด้วยความกังวลต่อความปลอดภัยของเด็กชายโรสตกใจเมื่อเห็นชื่อที่โทรเข้ามา เธอเผลอทำมือถือหลุดมือจนมันตกลงไปที่พื้นมือถือตกลงที่พื้นเสียงดัง ด้านหลังของมือถือหลุดออกจากตัวเครื่องจนมันดับลง เสียงเรียกเข้าเงียบไปทันทีเจย์ อาเรส ที่รอฝั่งตรงข้ามรับสาย จนกระทั่งเสียงเหมือนหุ่นยนต์รายงานว่ามือถือปลายสายปิดเครื่อง ใบหน้าหล่อเหลาของเขามืดลงทันที'กล้าดียังไงปิดเครื่องใส่ฉัน?'เจย์ตัดสินใจที่จะไปยังชุมชนเจิดจรัสด้วยตัวเอง ในขณะที่เขาขับ Rolls Royce ออกจากโรงจอดรถ เขาก็ได้รับสายจากโรสเจย์แปลกใจเล็กน้อยเมื่อเห็นสายโทรเข้า จากนั้นเขาก็จำได้ว่าเธอต้องยอมเขาเพราะชีวิตแม่ของเธออยู่ในมือเขา ไม่อย่างนั้นเธอคงไม่ใจดีโทรกลับมาแน่"ท่านอาเรส เมื่อครู่มีอุบัติเหตุนิดหน่อย ฉันไม่ได้ตั้งใจจะวางสายคุณนะคะ" โรส ลอยล์อธิบายอย่างระมัดระวังว่าทำไมมือถือถึงดับไปรอยยิ้มแสยะบนใบหน้าของเจย์ เขากล่าวอย่างเย็นชา "ฉันคิดว่าเธอสำนึกผิดเพราะทำอะไรผิดไปมากกว่า!"โรสเหงื่อแตก 'เป็นการเดาที่แม่นชะมัด!'"เจนสันอยู่กับเธอรึเ

เมื่อเจย์ อาเรส มาถึงบล็อกที่ 9 ของชุมชนเจิดจรัส โจเซฟิน อาเรส ก็ปรากฏตัวออกมาจากหลังหินประดับ "ฉันรอนานมากแล้ว แต่ก็ยังไม่เห็นเจนสันออกมาเลย" เธอกล่าวอย่างหดหู่เจย์มองไปที่ประตูที่ปิดสนิทของอพาร์ทเมนท์อย่างบึ้งตึง เขาหันหลังไปพูดกับเกรย์สันที่มากับเขา "ไปที่ห้องการจัดการ แล้วหามาว่าห้องของโรส ลอยล์ หมายเลขอะไร"ในตอนที่เกรย์สันกำลังจะไป ประตูของอพาร์ทเมนท์ก็เปิดออกพอดี โรส ลอยล์ปรากฏตัวพร้อมกับ "เจนสัน อาเรส" ในอ้อมแขน ดวงตาเธอแดง เป็นหลักฐานของการร้องไห้"พี่สะใภ้?" โจเซฟินยิ้มเมื่อเห็นโรสเธอได้รับสายตาพิฆาตจากเจย์ "หยุดเห่าเลย เธอไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกับตระกูลอาเรส"โจเซฟินเกรงสายตาข่มขู่ของพี่ชายเธอ "นายหมายความว่าไง? เธอเป็นแม่ของเจนสันนะ" เธอเถียงเจย์มองโจเซฟินเหมือนจะกินเธอเข้าไปได้ โจเซฟินจึงตีแก้มของตัวเองเบา ๆ แล้วยอมรับความพ่ายแพ้ "ก็ได้ ก็ได้ ฉันจะหุบปากไว้ พอใจรึยัง?"โรส ลอยล์ อุ้ม 'เจนสัน อาเรส' ไว้และมองเขาอยู่นาน เจย์ อาเรส ไม่ได้พูดอะไร เขาแย่งเด็กน้อยมาไว้ในอ้อมแขน"ไปกันเถอะ เจนสัน"เขาไม่ได้พูดอะไรสักคำแล้วเดินออกไปเลยโรสยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น จ้องมองร