All Chapters of The Heiress Poor Charming : Chapter 1 - Chapter 10

DIRE-DIRETSO at mabibilis ang mga lakad ni Sushi nang makapasok sa Costales building. Ni isang empleyado ay walang nangahas na lumapit at sumabay sa kanya. Everyone can hear the loud click-clack of her 3 inch high heels on the marble floor. Don't they dare mess with her today kung ayaw ng mga itong mawalan ng trabaho. Dahil hinding-hindi siya magdadalawang-isip na i-fire ang kung sinong magpapainit nang husto sa ulo niya.Nasa harap na siya ng elevator.Humigpit ang hawak niya sa Starbucks coffee cup sa kamay niya. She immediately rushed in here nang mabasa ang message ng kanyang ama. She didn't like any of those words despite her father's well-constructed sentences.Bumukas ang pinto ng elevator at natigilan ang kaisa-isang sakay nun. Nanlaki ang mata ng lalaking empleyado sa pagkagulat. Naningkit ang mga mata niya at mabilis na nabasa ang department nito sa suot nitong ID.He gulped.Tumaas naman ang isang kilay niya rito."Are you just go

ISANG simpleng floral green off-shoulder jumpsuit short ang suot ni Sushi nang bumaba siya. Sumilip siya may kusina. Wala roon ang lalaki pero may mga nakahanda nang mga plato at baso sa pang-apat na upuhang mesa.Nakabukas ang back door at may nakikita siyang usok mula sa labas. Mukhang sa labas nagluluto ang makulit na lalaking 'yon.Hindi niya naman maiwasang tignan ang mga picture frames na naka display sa pader sa sala. May iilang framed certificates doon, may wood laminated pa nga, 'yon ang uso noon. May isang bahagi ng sala na puno ng mga medals at honorary ribbons. Lahat ay nakapangalan kay Pierce Kyries Allede."Matalino naman pala ang lalaking 'yon," bulong niya sa kawalan. Hindi nga lang halata dahil mukhang may pagka-engot. "Magna Cum Laude pala siya sa UP? Double degree, Business Management and Agriculture." Naipilig niya ang ulo. Sumagi sa isipan niya ang ayos ng binata. "Ba't hindi siya naghanap ng trabaho sa Maynila? Tsk." Napasimangot siya. "Sin

SUNDAY, nagsimba sila Pierce at Sushi. At ang lalaki, akala mo kakandidatong mayor. Kung makapakilala sa kanya para siya nitong first lady. Halos lahat nang mga um-attend sa misa ay kilala si Pier. Ilang kamay na ba ang nahawakan niya nang mga oras na 'yon? Sa sobrang dami, she lost count already.Pagkatapos sa simbahan ay dumiretso sila sa palengke. It's just a walking distance from the church. Mainit kaya nag-payong siya. She didn't bother sharing the umbrella with Pier. Makapal naman balat nito. He has more melanin. He can take care of himself."So ito ang palengke," nakangiting hinarap siya nito, nakumuwestra ang isang kamay sa entrada ng wet market."Mamalengke ba tayo o mag-to-tour-guide ka?" pabalang na tanong niya."O, chill, kakasimba pa nga lang natin high blood ka na naman. Ibaba ang dugo. Sayang ang ganda mo kung bubusangot ka na naman.""Maganda naman talaga ang umaga ko pero kapag nakikita ka nabubwesit talaga ako." Tinawanan lang siy

"PIER!"Nilingon siya ni Pierce, naglalaba ito sa likod bahay, sa may bomba ng tubig.Actually, ngayon lang siya nakakita ng lalaking nakaupo na naglalaba. Usually, men just shove their clothes inside a washing machine and then wait for it to be done. No effort is done, but Pierce is different. Lahat yata ng ginagawa nito ay may hard work lagi. Mamamatay yata ito na hindi pinaghihirapan ang isang bagay."Bakit?""You seem busy. Anyway, mamaya pa naman.""Ano 'yon?" Patuloy pa rin ito sa pagkukuskos ng damit nito. "Patapos naman na ako. Babanlawan ko na lang ang mga 'to."Lulunukin na talaga niya ang sariling pride. She wanted to do something for Amaya. A little reward for her effort. Okay, this is not something she does on a normal day, but she feels like, she has to really reward her effort in school. The kid deserves it at alam niyang it would motivate her more."Papasama sana ako sa'yo sa palengke. Bibili ako ng manok, gagawin kong

FROM Guisi Lighthouse they've visited other tourist spots. It's not a lot, pero na-e-enjoy niya ang lugar kahit sa simpleng road trip lang ang ginawa nilang dalawa ni Pier. Napaka-simple lamang ng pamumuhay ng mga tao roon. Malayo sa malalaking gusali ng Maynila. Ni wala ngang polusyon. Malinis na malinis ang nalalanghap niyang hangin.It was such a beautiful day. The sun is up with a purpose. The blue waters glisten like little diamonds under each boat that sails. The trees are warmly green. The heat of the sun radiates; making everything around her crafted in perfection. Napapangiti siya sa tuwing tumatama ang mabining hangin sa kanyang pisngi."Oh!" Bigla siyang napakapit nang husto sa baywang ni Pierce nang lalo nitong binilisan ang pagpapatakbo ng motor. "Ano ba?!" sita niya rito. "Wala ka namang kalaban sa daan!""Ang luwag-luwag kasi ng pagkakapit mo. Effective naman e. Humigpit," nakasigaw na sagot nito sabay tawa."Manyak ka talaga!""Ayok