Library

Search

Home / All / The Heiress Poor Charming / Chapter 11 - Chapter 20

All Chapters of The Heiress Poor Charming : Chapter 11 - Chapter 20

26 Chapters

Chapter 11

"OKAY lang kami, Lolo. Huwag kang mag-aalala sa'min. Sushi is fine. I'm –" Inagaw ni Sushi mula kay Pierce ang cell phone."Lolo, he's not fine!" dugtong niya. Nanggigil na pinanlakihan siya nito ng mga mata. She raised an eyebrow and smirk. "Nagpaka-hero na naman po ang apo ninyo.""Pierce!" She put him in a loudspeaker. "Ano na namang nangyari sa'yo?"Napakamot sa noo si Pierce. "Konting galos lang po.""Galos lang?""A broken arm," sagot niya para rito."Diskyateng bata ka! Bubong o puno naman ngayon?" O, so madalas pala talagang naaksidente ito?"Bubong po, Lolo." Naglapat ang mga labi nito.It's kind of weird but his vulnerable reactions after he was exposed amuses her. Para itong batang umaamin. Who would have thought na may ganoong side pala ito? Lolo lang pala ang katapat ng isang Pierce Kyries Allede."Ipatingin mo 'yan sa doktor agad.""Opo.""Sige na, tatawag ulit ako. Sushi, hija, ikaw na

Last Updated : 2021-03-22

Chapter 12

"NASAKTAN na siya. Susugal pa kaya siya sa'kin?"Nagtama ang mga mata nila. Hindi naman siya tanga. She's claiming it. Lahat ng mga parinig nito ay mukhang para sa kanya talaga."Do you like me?"Halatang natagilin ito sa naging tanong niya. Even the color of his light brown eyes shifted from light to darker. Suddenly she felt his uneasiness. Guilt flashed through his eyes."Gusto mo ba ako Pierce?" ulit niya.Napansin niya ang pagbaba at pagtaas ng adam's apple nito. Mayamaya pa ay bigla itong bumuntonghininga. Ibinaling nito sa hawak na supot ng marshmallow ang mga mata."As if I have a chance with you," amin nito sa mababang boses. Ramdam niya ang dismaya at lungkot sa boses nito."Kailan pa?" manghang tanong niya.It's weird. Tila nagsasaya pa ang puso niya na malaman na may gusto si Pierce sa kanya. Their love and hate relationship was toxic to start with. And honestly, she never really thought, Pierce, will be fond of her

Last Updated : 2021-03-22

Chapter 13

INILAPAG ni Pierce ang tasa ng kape na tinimpla nito para sa kanya. He sat down beside her and sip on his own cup of coffee. Halatang nakangiti ito habang umiinom. Natatakpan lang ng tasa.Pinaningkitan niya ito ng mga mata."What?!" basag niya.Nagpipigil talaga ito nang malaking ngiti. Halatang-halata kasi lumulubo ang pisngi nito. She find it very cute of him."Hindi lang ako makapaniwala na girlfriend na kita," sagot nito."Ako rin, 'di ko in-expect na magkakagusto ako sa isang dukha." She suppressed a smile. She meant it as a joke, of course. Kahit na ano pa man ang trabaho ni Pierce. Tanggap niya 'yon nang buong puso. Napamaang ito. Bahagyang ipinihit ang katawan sa direksyon niya. "Grabe naman 'to.""You're my poor charming," bawi niya na may ngiti."So kailan mo pa na realize na mahal mo na ako?" Hinila nito palapit ang silya lalo sa kanya. Kumunot ang noo niya rito. Para itong batang sabik makarinig ng bedt

Last Updated : 2021-03-24

Chapter 14

"HINDI pala kumakanta ah?"Tawang-tawa pa rin siya. Nag-enjoy talaga siya sa birthday ni Kuya Bert. Hindi lang sa isang kanta natapos ang lahat. Nasundan pa 'yon ng limang kanta. 'Yong isa duet na sila ni Kuya Bert.Pauwi na sila ni Pierce sa bahay. Tahimik na ang buong paligid dahil alas onse na nang gabi. Malamig na rin ang simoy ng hangin. Iba talaga ang gabi sa probinsiya. Sobrang presko at masarap sa pakiramdam. Walang halong polusyon."Magpapabili ako nun," aniya. Magkaagapay silang naglalakad ni Pierce. "Papalitan ko 'yong boring naming karaoke set sa bahay nung maiangay na karaoke machine na nirentahan ni Kuya Bert." Hindi maalis ang ngiti niya sa mukha."Out of place 'yon sa bahay n'yo.""I don't mind though." Masayang napabuga siya ng hangin. "Ngayon lang ulit ako nag-enjoy sa mga ganoong salo-salo. I realized na boring pala ang mga gatherings ng mga mayayaman." She glances at him. "Mas masaya kapag kasama mo lang 'yong mga taong na-a-app

Last Updated : 2021-03-26

Chapter 15

MALAKAS pa rin ang buhos ng ulan sa labas. Nilalamig naman siya kahit nasa loob. Even though the windows and door are covered ay tumatagos pa rin ang malamig na hangin sa loob ng jeep. Kung titignan mula sa transparent covers ng bintana mukhang hindi pa titila ang ulan."Meron yatang naiwan si Ate Lita na malong rito." Dumukwang ito mula sa bukas na pagitan ng passenger seat at driver's seat. "Nakita ko na." Padukong lumapit ito sa kanya at ibinalabal 'yon sa katawan niya. "Bakit mo pa kasi ako sinundan?" He gently dabs the end of the cloth on her forehead and face."Na curious lang naman ako kung saan ka pupunta. Saka baka may kikitain kang ibang babae sa dis oras ng gabi."Natawa ito. "Sino namang katatagpuin ko? Mga white lady?"Napasimangot siya. "E ano ba kasing ipinunta mo rito?""May kinuha lang ako.""Ano?""'Yong binili kong sandals para sa'yo." Napatitig siya sa mukha ni Pierce. He seems shy mentioning it. His mouth pursed a

Last Updated : 2021-03-28

Chapter 16

"GUMISING ka na," narinig niyang bulong ni Pierce sa tenga niya. Still, she keeps her eyes shut. Inaantok pa talaga siya. "Ayaw mong gumising?" pangungulit pa nito. Now, he started giving her butterfly kisses on her bare and exposed back. Bumaba 'yon sa kanyang leeg. She slightly giggled without opening her eyes."Inaantok pa ako..." taboy niya rito sa paos na boses. Itinaas niya ang isang kamay para itulak ito palayo and rolled down on the other side of the bed. Inayos niya ang nakatakip na kumot na tumakip sa hubad niyang katawan. "Ikaw na muna magluto. Wala pa akong energy bumangon."Natawa lang ito sa kanya. "Bumangon ka na." Hinawakan siya nito sa magkabilangbalikat at pilit na pinabangon. "Alas nuebe na. Kumain na tayo. Nakapagluto na ako." Iniyakap niya nang maayos ang kumot sa katawan at pilit na iminulat ang mga mata. Bahagya pa siyang nasilaw."Maliligo lang muna ako."Umangat ang isang kamay nito sa kanyang buhok at masuyong hinaplos 'yon. Naka

Last Updated : 2021-03-30

Chapter 17

MAGKATULONG na naghanda sila ng makakain ni Pierce. Normal naman 'yong ginagawa nila. Minus lang 'yong mga kulitan at asaran nila. Panaka-naka niyang tinitignan ang ama at ang lolo ni Pierce na masayang nagkukwentuhan sa labas ng bahay habang nagkakape.Halos patapos na rin naman sila. Ililipat na lamang niya ang mga nalutong ulam sa plato at mga mangkok. Si Pierce naman, busy sa paglalagay ng mga baso at plato sa mesa. Pinunasan niya ang mga basang kamay gamit ng tuwalya at lumapit kay Pierce."Sasabihin na ba natin?" mahinang tanong niya rito."Huwag muna, pakiramdaman muna natin sila."Bumuntonghininga siya at malungkot na tinignan sa mga mata si Pier."I'm sorry," aniya.She felt awfully guilty about their situation. Ang alam kasi ng ama niya ay buo na ang pagpayag niya na maikasal sa lalaking gusto nito para sa kanya. But life gave her a little detour in Pierce's life. At ayaw na niyang bumalik sa boring at cynical niyang buhay.

Last Updated : 2021-04-03

Chapter 18

"HINDI mo na ako kailangang ihatid pauwi."Ngumiti si Pierce kay Mariel. "It's okay. Gabi naman na," sagot niya."Na miss ko si Lolo Manuel. Ang tagal niyang nawala. Halos tatlong buwan rin, 'di ba? At least nakapagpahinga siya at nakapagbakasyon..."Hindi niya maiwasang isipin si Sushi. Ang reaksyon nito kanina at ang kakaibang pananahimik nito buong araw. He's well aware of how this whole situation is making her anxious. Kilala na niya ito. She tends to overreact even on the simplest things. Marami na agad tumatakbo sa isipan nito.Pero sa pagkakataon na 'yon. Nako-control na nitong huwag mag-react sa mga bagay kahit hindi nito gusto. She may be protesting at the back of her mind but she's trying her best to reign herself from reacting out of spur that may lead to a more complicated situation.He's so proud of his girl.Come to think of it, hindi pa niya nayayakap si Sushi ngayong araw. Damn, she missed her body close to his. She missed he

Last Updated : 2021-04-03

Chapter 19

"I'M SORRY," hinging pasensiya niya kay Pier.Hinawakan nito ang dalawa niyang kamay at ngumiti. Hinatid sila nito hanggang sa airport sa Iloilo. At hanggang ngayon ayaw pa rin kausapin ng Papa niya si Pier. Pati rin si Lolo Manuel ay medyo dismayadado sa apo nito. Naawa siya nang sobra kay Pier."Sushmita," mariing tawag sa kanya ng ama. Nasa labas pa sila ng airport. "Let's go.""Pier?""Susunod ako." Umangat ang isang kamay nito sa kanyang ulo at marahang hinaplos ang buhok niya. "Kakausapin ko ang papa mo."Yumakap siya rito. "Hihintayin kita. Tawagan mo ako.""Sushmita!"Kumalas sila sa pagkakayakap sa isa't isa. Hinubad ni Pier ang suot nitong denim jacket at ipinatong 'yon sa kanyang mga balikat."Take that with you instead."Sa sinabi nito ay hindi niya napigilan ang sariling mga luha. She will really miss him. She will missed her time in Guimaras. Lahat ng mga taong nakasama niya sa tatlong buwang pamamalagi niy

Last Updated : 2021-04-07

Chapter 20

WALANG pagmamadaling naglakad sa lobby si Sushi papunta sa direksyon ng elevator.She has her cup of coffee in one hand while carrying her pastel yellow handbag on her other arm. She didn't have the energy to look for nicer clothes today. Just a simple white plunging v neck button-down tied flared sleeve blouse, that was tucked in her pastel yellow high waist bow pencil skirt. Her closed high-heeled shoes match the color of her skirt and bag.She didn't have enough sleep for the past couple of days. Plus, Pier is not answering her messages and calls. It was really frustrating. Almost two weeks na itong hindi nagpaparamdam sa kanya. In-extend lang niya ang pasensiya niya. Kilala niya si Pier, hindi siya nito bibiguin. He's not as jerk as Dion.Bumukas ang elevator. Umangat ang mukha niya sa lalaking empleyado na may gulat na ekpresyon sa mukha – not gulat, more like takot. Ilang beses na ba niya itong nakakasalubong? She couldn't count already. Kaya naalala

Last Updated : 2021-04-08

PREV

NEXT

SCAN CODE TO READ ON APP

DMCA.com Protection Status