"NASAKTAN na siya. Susugal pa kaya siya sa'kin?"Nagtama ang mga mata nila. Hindi naman siya tanga. She's claiming it. Lahat ng mga parinig nito ay mukhang para sa kanya talaga."Do you like me?"Halatang natagilin ito sa naging tanong niya. Even the color of his light brown eyes shifted from light to darker. Suddenly she felt his uneasiness. Guilt flashed through his eyes."Gusto mo ba ako Pierce?" ulit niya.Napansin niya ang pagbaba at pagtaas ng adam's apple nito. Mayamaya pa ay bigla itong bumuntonghininga. Ibinaling nito sa hawak na supot ng marshmallow ang mga mata."As if I have a chance with you," amin nito sa mababang boses. Ramdam niya ang dismaya at lungkot sa boses nito."Kailan pa?" manghang tanong niya.It's weird. Tila nagsasaya pa ang puso niya na malaman na may gusto si Pierce sa kanya. Their love and hate relationship was toxic to start with. And honestly, she never really thought, Pierce, will be fond of her

"HINDI pala kumakanta ah?"Tawang-tawa pa rin siya. Nag-enjoy talaga siya sa birthday ni Kuya Bert. Hindi lang sa isang kanta natapos ang lahat. Nasundan pa 'yon ng limang kanta. 'Yong isa duet na sila ni Kuya Bert.Pauwi na sila ni Pierce sa bahay. Tahimik na ang buong paligid dahil alas onse na nang gabi. Malamig na rin ang simoy ng hangin. Iba talaga ang gabi sa probinsiya. Sobrang presko at masarap sa pakiramdam. Walang halong polusyon."Magpapabili ako nun," aniya. Magkaagapay silang naglalakad ni Pierce. "Papalitan ko 'yong boring naming karaoke set sa bahay nung maiangay na karaoke machine na nirentahan ni Kuya Bert." Hindi maalis ang ngiti niya sa mukha."Out of place 'yon sa bahay n'yo.""I don't mind though." Masayang napabuga siya ng hangin. "Ngayon lang ulit ako nag-enjoy sa mga ganoong salo-salo. I realized na boring pala ang mga gatherings ng mga mayayaman." She glances at him. "Mas masaya kapag kasama mo lang 'yong mga taong na-a-app

"GUMISING ka na," narinig niyang bulong ni Pierce sa tenga niya. Still, she keeps her eyes shut. Inaantok pa talaga siya. "Ayaw mong gumising?" pangungulit pa nito. Now, he started giving her butterfly kisses on her bare and exposed back. Bumaba 'yon sa kanyang leeg. She slightly giggled without opening her eyes."Inaantok pa ako..." taboy niya rito sa paos na boses. Itinaas niya ang isang kamay para itulak ito palayo and rolled down on the other side of the bed. Inayos niya ang nakatakip na kumot na tumakip sa hubad niyang katawan. "Ikaw na muna magluto. Wala pa akong energy bumangon."Natawa lang ito sa kanya. "Bumangon ka na." Hinawakan siya nito sa magkabilangbalikat at pilit na pinabangon. "Alas nuebe na. Kumain na tayo. Nakapagluto na ako." Iniyakap niya nang maayos ang kumot sa katawan at pilit na iminulat ang mga mata. Bahagya pa siyang nasilaw."Maliligo lang muna ako."Umangat ang isang kamay nito sa kanyang buhok at masuyong hinaplos 'yon. Naka

"HINDI mo na ako kailangang ihatid pauwi."Ngumiti si Pierce kay Mariel. "It's okay. Gabi naman na," sagot niya."Na miss ko si Lolo Manuel. Ang tagal niyang nawala. Halos tatlong buwan rin, 'di ba? At least nakapagpahinga siya at nakapagbakasyon..."Hindi niya maiwasang isipin si Sushi. Ang reaksyon nito kanina at ang kakaibang pananahimik nito buong araw. He's well aware of how this whole situation is making her anxious. Kilala na niya ito. She tends to overreact even on the simplest things. Marami na agad tumatakbo sa isipan nito.Pero sa pagkakataon na 'yon. Nako-control na nitong huwag mag-react sa mga bagay kahit hindi nito gusto. She may be protesting at the back of her mind but she's trying her best to reign herself from reacting out of spur that may lead to a more complicated situation.He's so proud of his girl.Come to think of it, hindi pa niya nayayakap si Sushi ngayong araw. Damn, she missed her body close to his. She missed he

WALANG pagmamadaling naglakad sa lobby si Sushi papunta sa direksyon ng elevator.She has her cup of coffee in one hand while carrying her pastel yellow handbag on her other arm. She didn't have the energy to look for nicer clothes today. Just a simple white plunging v neck button-down tied flared sleeve blouse, that was tucked in her pastel yellow high waist bow pencil skirt. Her closed high-heeled shoes match the color of her skirt and bag.She didn't have enough sleep for the past couple of days. Plus, Pier is not answering her messages and calls. It was really frustrating. Almost two weeks na itong hindi nagpaparamdam sa kanya. In-extend lang niya ang pasensiya niya. Kilala niya si Pier, hindi siya nito bibiguin. He's not as jerk as Dion.Bumukas ang elevator. Umangat ang mukha niya sa lalaking empleyado na may gulat na ekpresyon sa mukha – not gulat, more like takot. Ilang beses na ba niya itong nakakasalubong? She couldn't count already. Kaya naalala