CHAPTER 42 Hindi napigilan ni Marlon ang sarili. Nasapak niya ang anak ni Nicole. Dahil sa sama ng ugali nito. " Huwag mo ako sigawan! Kung sa akala mong makakalabas ka pa dito nagkakamali ka. Hintayin mo ang oras mo! Walanghiya ka ! Nagmana ka sa ama mo!"galit na galit nitong wika. " Pakawalan niyo ako dito!"galit na sigaw ni Charles Santos . Ang nag iisang anak ni Miss Nicole o Brenda. Iniwan ni Marlon ang bihag sa isang maliit na kwarto . Nakaposas ang mga paa at kamay nito kaya malabong makakatakas pa ito. Mariin na ipinagbilin ni Marlon sa kanyang mga maaasahang tauhan na huwag lalapitan ang bihag nila kahit ano pa ang sigaw nito. sarado ang pinto at bantayang maiigi. Tumango lang naman ang mga tauhan nito. Sa kabilang eksena hindi mapakali ang ama ni Charles Santos . Kaya lahat ng kanyang mga tauhan ay pinakilos. Ngunit kahit saan nila hahanapin si Charles ay hindi nila ito mahanap. At wala silang impormasyon na natanggap kung sino at kung saan na ang ka y

Pumasok din ako sa isang malawak na garahe. At doon ako nagpark sa dulo upang hindi ako mahalata at makita. Agad akong nagtago. Habang nagsibabaan na ng mga sasakyan ang mga tauhan ni Edward. Dinig na dinig ko ang mga pinag uusapan nila. " Huwag kayo tumigil hanggat hindi niyo natatagpuan si Brenda ! Siya ang dumukot sa anak namin! Pagbabayaran niya ang lahat g kanyang ginawa. Kung lahat ng mga mahal niya sa buhay at mga mahahalagang tao sa kanyang buhay ay kaya kong kitilin ang buhay. Hahahhaha! Siya pa kaya! Kaya pagkatapos niyong kumain magsihayo kaykng lahat at halughugin ang lahat na malalapit sa kanya at patayin lahat! Hanggat hindi siya susuko sa akin uubusin ko ang mga taong malalapit sa kanya! wikang galit nito sa kanyang mga tauhan. " Umalis kayong lahat! Kaya ko mag isa dito! Hanapin niyo ang anak ko at ibalik niyo siya sa akin ng buong buo! " galit na sabi nito sa kanyang mga tauhan. " Kumain na kayong lahat at pagkatapos ay umis na!"sigaw pa nito! Agad na nagtungo sa

Umakyat ako ng room ko at naligo. Naghintay ako sa mga tawag nina Alpha at Bravo. Habang naghihintay ako, tumunog bigla ang aking phone. " Hello!Ano balita Alpha?"agad kong tanong. hindi sumagot si Alpha biglang pinatay niya ang celphone. " nag iisip ako. Baka may nangyari at hindi nila tuluyan nabawi ang aking anak. Agad akong nag ayos ng aking sarili. Agad na lumabas ako ng room kailangan ko sundan sila kung nasaan na sila. Papalabas na sana ako ng main door nang biglang may paparating na sasakyan na humaharurot. kaya tumabi ako. Isa isang dumating ang mga sasakyan ko. Bumaba si Bravo na may hawak hawak na isang lalaki. nakatakip ang mga mata nito. May posas ang mga kamay. Pakiramdam ko binuhusan ako ng langit at lupa. Pumasok ako sa loob sumunod sina Alpha at mga tauhan. " Miss Nicole, ibang kwarto ba ito o isama siya doon sa kanyang". sabi ni Alpha pinutol ko. Huwag niyo sila ipagsama, sumunod kayo sa akin.!"agad na sumunod sila. Doon ko nilagay ang akjng anak sa isang room.

Chapter 48 Iniwan ko na sila at bumalik na ako sa room ko. Need ko rin magpahinga at makapag isip ng dapat kong gawin. Kailangan mabago ko ang ugali ng anak ko. Baka may pag asa pa na manumbalik ang maganda niyang pag uugali at pagkatao. Kailangan ko nang tapusin ang buhay ng Edward na ito. Bukas na bukas magdesisyon na ako. Unti unti ko na siyang sisingilin sa lahat . "bulong ko sa aking sarili. May naririnig akong maingay sa monitoring room. Kaya dahan dahan akong lumapit at nakikinig. " Hindi! wala nga akong nakita na tao na umakyat sa pader."sabi ng isang monitoring. Sagot naman ng isa. " Mayroon nga akong nakita. Kailangan ko nang tawagan si Sir Alpha. " sagot naman ng isa. Hindi nila alam na sa room ko may sarili akong monitor lahat ng kasuluksulakan ng bahay ay aking makikita pati na ang sa buong paligid sa labas. Agad akong bumalik ng kuwarto ko at tiningnan ang sinasabi ng isa na may nakita siya. Mayroon nga isang lalaki na nakakubli sa ilalim ng mga damo. Kung saan nand

Chapter 50 Habang nagbugbugan ang mga tauhan ni Kayle Santos at ang mga kalalakihan sa bar. Nagmasid lamang si Kayle. Kaya agad ko siyang nilapitan. At pinukpok ng baril sa may batok. Agad siyang nawalan ng malay. Agad ko siyang sinalo at dahan dahan na hinila papunta sa likod ng bahagi ng bar. Kinuha ko agad ang kotse at iainakay ko siya sa compartment ng kotse ko. nilagyan ko ng tape ang kanyang bibig at tiankpan ang mga mata. Tinalian ang mga kamay na nakalagay sa kanyang likuran. Agad ko siyang tinalian mismo ang buong katawan upang hindi na ito makagalaw pa. Kung sakaling magkamalay ito . Agad kong pinaharurot ang sasakyan. Nakita ko nagsilabasan pa ang kanyang mga tauhan na para bang may hinahanap. Dumeretso ako mismo sa bahay kong saan ako namamalagi. Hindi pa siya nagkamalay kaya malaya akong gawin ang mga bagay na gusto kong gawin. Naitali ko pa ng mabuti ang kanyang mga kamay at paa., pati ang kanyang balakang ay tinali ko din. Upang hindi na maulit ang nangyari nakaraang