Hindi ko alam kung ano itong ginagawa ko, I should have left the moment that he loses his consciousness.Pero heto ako at pinagtitiyagaan siyang punasan ng maligamgam na tubig.He's naked, inalis ko lahat ng damit niya kanina dahil basang-basa siya. Tinakluban ko lang ng kumot ang pang-ibaba niyang katawan at kapag naaalala ko kung gaano pa rin makalaglag panga ang katawan niya ay agad akong napapailing.Matapos ay ako na mismo ang kumuha ng damit at binihisan siya. I am so confused!Halos balisa akong nagpalakad-lakad sa gilid ng kama niya, iniisip kung ano ang susunod kong gagawin. I should leave, pero bakit tila may maliit na sinulid na humihila sa akin pabalik.Sapo ang mukha na naupo ako sa gilid niya. Mariin kong ginumos ang mukha ko bago sinulyapan ang tulog na tulog na Seigraine.Hindi ko pa rin malimutan ang mga sinabi niya kanina, ang pagmamakaawa, ang paghiling ng ilang araw pa at 'wag ko siyang iwan and even his cries.While remembering what happened, I just found myself c

"Gusto mo ba ng roasted chicken?""May manok na?" gulat na tanong ko. "Inutusan ko si Mang Isko kanina, na ipag-grocery tayo sa bayan.""Ako na lang magiihaw." I volunteered, nanlaki pa ng bahagya ang mata niya sa sinabi ko. "Are you sure?" Tumango ako."Inimbitahan ko rin sila Manang Cora at Mang Roel na rito na kumain ng hapunan." He licked his lip before facing me."Really?""Oo... bakit ba?" Napailing siya at lihim na ngumiti na nakita ko naman."Sa labas tayo kumain, may lamesa naman do'n para mas presko," Tumango siya at kinuha na ang mga gagamitin ko. He set up everything and let me do the rest. Nakasaing na rin naman siya, ulam nalang namin ang lulutuin. I was busy marinating the chicken when I felt his presence behind me. Naramdaman ko ang paghaplos ng daliri niya sa buhok ko at ang sunod ko nalang nalaman ay pinuyod niya iyon in a messy bun. Nakagat ko ang labi ko para pigilan ang sariling mangiti sa ginawa niya. Nang magsisimula na akong mag-ihaw ay si na ang nagpaypay

“Kain na,” nilingon ko siya ngunit naging mailap ang mga mata ko para tingnan siya sa mga mata. Nakaligo na ulit kami at nakabihis. Now we're about to eat our lunch, na binaon niya pala para sa amin.After what I said, we were consumed by silence. Hindi niya kinuwestyon ang sinabi ko, he just hugged me until we decided to swim again. "Planado mo talagang maligo rito no?” I asked.“Yeah, I just missed a normal life.” malayo ang tingin niya habang ngumunguya kaya napatitig ako sa kaniya. I can't help but to be amused of his jaw, everytime he's chewing his food.“So if you will choose between a city and a rural area you'll choose this place?”“Ikaw? You really like to live in the city?”“Bakit naman ako? Gusto mo nga ang tinatanong ko.”“If I will consider only my decision of course I will choose here. But I have a life in the city, responsibilities, and businesses to handle.”“Before, I always want to live in the city. Dahil iyon lang naman ang lugar na alam ko. But the moment that my

Mahigpit ang kapit ko sa bag ko habang nakatingin kay Erene.Way to go baby, I will bring your father here. Ipapakilala na kita sa kaniya, kaya dapat gumaling ka na agad ha?I dried my tears first before walking out of her ward. Derederetso ako sa parking lot at sumakay sa kotse ko.Wala akong idea kung nasaan si Seigraine ngayon, kung nasa bahay niya o nasa opisina niya pero inuna ko siyang puntahan sa dating bahay kung saan unang beses na may nangyari sa amin.Bumukas ang gate noon at may lumabas na katulong, so he already hired a maid?“Yes po ma'am? Sino po sila?”“I'm Eras, andito ba si Seigraine?”“Ay ma'am! Kakaalis lang po ni Sir.”“Saan siya pupunta sa opisina niya ba?”“Opo ma'am, marami po yata siyang hahabulin na trabaho e.”“Sige salamat.” agad na rin akong umalis at nagmaneho patungo sa kompanya ni Seig.Mabilis kong ipinara ang kotse sa parking lot at agad na naglakad papasok. Halos sobrang lakas nang kalabog ng didbib ko habang papasok ng building when the guard blocke

"Are you sure you're okay now?"Pinagmasdan ko siyang kunin ang inorder niyang kape bago inabot iyon sa akin na agad ko namang tinanggap."Oo, sanay na rin ako sa gagong 'yon noon pa man. Anyways, thank you pala rito sa kape.""No worries, so mag-isa ka lang do'n?""I am with my best friend, but eto nga ka t-text lang niya, inuwi raw siya no'ng boyfriend niya e." lagot sa 'kin ang babaeng 'yon, kaya pala ang lakas-lakas ng loob na magwalwal may problema yata sila no'ng boyfriend niya dinamay pa ako.Sumandal kami sa kotse niya at nagsimulang inumin ang kape namin, I don't know why pero gumaan ang loob ko sa kaniya."I forgot to ask, what's your name?""I'm Eras Fross... " agad siyang napalingon sa akin."So you're a Fross?" okay, alam ko na sunod, mukhang galit din siya sa lahi namin."Yeah...""Woah, this is my first time to interact with a Fross.""You hate us too right?""No," naiiling na sabi niya at uminom sa kape niya, "Ano mang mayrokn sa pamilya ko at sa pamilya niyo, labas na