All Chapters of A Love Deal: Chapter 31 - Chapter 40

Let's TryTHEIR relationship as a boss and assistant was absolutely doing fine. Kalmado na itong makikipag-usap sa kaniya pagdating sa trabaho. Hindi tulad noon na pasinghal, nakakunot noo, at minsan ay nakasimangot pa. And about the kiss on the other night, pilit na lang niya iyong kinalimutan. Well, it was not the first time that he did it.Sa isiping iyong ay bigla siyang napangiti, at wala sa loob na nag-angat siya ng tingin sa loob ng opisina nito. Napangiti siya nang bahagya.“Tao po. Tao po!”Agad nawala ang ngiti sa kaniyang labi at napalingon sa nakabukas na pinto na kaniyang opisina. “Oh, Marecel?”Kumunot ang noo nito at tumingin sa kaniyang tinititingan kanina. “Oh, sinisilip mo si Sir Oliver ano?”“Siya sinisilip ko? Bakit, nandiyan ba siya? Nakita mo?” tanong niya dito na bahagyang nanginginit ang magkabila niyang pisngi.Umiling ito. “Wala nga siya. Pero doon ka kasi nakatanaw at may ngiti ka pa nga sa labi mo.”Kinunutan niya ito ng noo. “Oo, may iniisip lang ako at t

One Point “BEBE, we enjoyed this pictorial. Tomorrow ulit,” B1 said while warmly smiling.“Last session na bukas, kaya mag-beauty rest ka, huh?” Tumango siya kay B2. “Uy, Boss Oliver, huwag mong pagurin o puyatin si Bebe Dynee, huh? May shoot pa ’yan dito bukas.”Napatikhim siya sa sinabi ni B2. Ramdam niya ang pamumula ng magkabilang pisngi. Hindi niya alam kung ano ang ibig sabihin nitong iyon.“Girls, uuwi na ako. Bye!” Nagpaalam din siya kay Dimitri. Sumunod na rin si Oliver at nagpaalam din ito.Paglabas ng K-Shoes Company ay agad niyang binitiwan ang kamay ni Oliver. Napailing siya. Hinarap ito at nagpaalam na rin. “Uhm, mauna na ako sa ’yo. Bye.” Tumalikod siya at hahakbang na sana, ngunit agad naman siyang pinigilan ng braso nito at muling pinaharap dito.“Where are you going?”“Uuwi na.”“Then let me drive you home. Nandoon ang car ko. Let’s go.”“No. Magko-commute na lang ako.” Sinubukan niyang hilahin ang kamay ngunit hindi siya nito binitiwan.“Tsk, I insist Dynee. Come

Her Birthday NAGISING si Dynee na mag-isang nakahiga sa kama. Bigla niyang pinakiramdaman ang buong katawan.“Sabi nila, kapag may masakit. . . Ay, wala. Stop it, Dynee. Stop it! Masyado pang maaga at naiisip mo ang bagay na hindi nangyari! Walang nangyari.”Huminga siya nang malalim saka napangiti at napailing mag-isa sa kawalan.So, do I have to trust his words now? Walang kakaiba sa pakiramdam ko. In short, walang ganap. In short, may isang salita nga siya. Pero. . . parang nakakahiya `yung ginawa ko kagabi. Oh God! What have I done? I insist it, ang matulog kaming magkatabi sa silid at kama niya!Napatampal siya sa kaniyang noo sa isiping iyon. Oo, naaalala pa niya ang mga sinabi niya dito kagabi. Ngayon pa lang, para na siyang pulang-pula sa kahihiyan.It was already 07:00 AM in the morning, nalala niyang bigla ang pictorial sa K-Shoes. Nagmamadali siyang pumasok sa banyo at nagmumug saka isinuot muli ang kaniyang hinubad na damit na naka-hanger sa loob ng banyo. Napakunot-no

Secret Isinara nitong muli ang kotse kasa humarap at bahagyang dumukwang sa kaniya. “W-What did you say?”Masuyong niya itong tinitigan at hinaplos sa pisngi. “You give me a necklace with a heart pendant on it, I assume that it was your heart and you will entrust it to me.”Ngumiti ito at dinampian ng masuyong halik ang kaniyang kamay na nakahaplos sa pisngi nito. “Yes, because I want to be officially yours, and you will be officially mine.”Tumango siya. “Yes, we are finally official. I want to try even though I am not so sure of your feelings towards me. Kahit pa walang kasiguraduhan itong papasukin nating relasyon—”“Shh. . . Don’t say that. Don’t even doubt accepting me in your life. Kasi ako, wala akong pangamba simula nang umakyat ako ng ligaw sa ’yo.”She nodded at masuyo niya itong tinitigan. “B-But—”“Stop doubting, please?”“What if someday, bumalik siya at makipagbalikan sa ’yo?”“She can come back anytime. But, she will never win me back.” Inilapit nito ang mukha sa kani

Morning Kiss “LOLA may kotse po sa labas ng bahay natin.”Napatingin silang tatlo kay Prinses na kakapasok pa lang sa maliit nilang kusina.“Kotse? Talaga?” Nakakunot ang noo nitong humarap sa kanila ng kuya niya. “Dillan, tingnan mo nga at baka boss mo ’yon sa trabaho.”“Malabong boss ko ’yon, La. Wala rin akong inaasahang bisita ngayon,” tugon nito sa matanda.“Dynee, baka naman si Oliver ’yon?”“Huh? Sige, lola i-check ko. Uhm, bye sa lahat tapos na akong mag-almusal.” Tumayo siya sabay hablot ng shoulder bag niya at ramdam rin niyang pinupukol siya ng tingin ng tatlo.“Apo, tinapay lang kinain mo at nangangalahati ka pa sa kape mo.”“Lola, busog na ho ako. Bye, Kuya, Prinses,” sabi niya habang humahalik sa pisngi ng dalawang kapatid.“Dynee, slow down. . .” sabi ng kuya niya sa kaniyang pagmamadali.Tumango siya dito. “Okay. Bye again.” Saka siya tuluyang lumabas ng kusina.Kunot-noo siyang napatingin sa kulay Grey na kotse na nasa mismong tapat ng bahay nila. Nakita niyang luma