Disclaimer:This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are neither the products of the author's imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance of actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.Do not distribute, publish, transmit, modify, display or create derivative works from or exploit the contents of this story in any way. Please obtain permission----Nakailang version na itong kwentong ito at hindi matapos ng ayos. Hahaha! Sana ito na ang pinakahuling bersyon.----Heartthrob Series #1

PakikiramayBuong maghapon kaming nasa tapat ng bahay ng may ari ng loteng tinitirhan namin. Parang wala siyang naririnig na hinaing ng mga tao. Sinadya niyang pinasunog ang mga kabahayan sa amin para pagtayuan ng bagong commmercial na building.Iskawaters area iyon na halos lahat ng kabuuan ng lupa ay pagmamay-ari ng iba't-ibang negosyante. Noong nasa elementarya palang ako ay sinubukan naming manirahan kasama sina Lolita pero nahirapan kami sa sitwasyon. Hindi katulad dito ay maraming oportunidad saka ang eskwelahan doon ay malayo. Mahirap din ang biyahe dahil madalang ang sasakyan.Paunti ng paunti ang mga kasama ko habang nalipas ang oras. Ang ilan ay iniwan ang karatulang ginamit sa kalsada. Nahingi kami ng hustisya at kaunting tulong. Dinulog na namin ito sa Mayo

Kwarto"Ikaw yung nakita ko sa lugawan!" sabi ni Latrelle.Kumunot ang noo ko. Siya pala iyon? Grabe naman ang memorya nito napakatalas."Mahilig siya sa lugaw" sabi ni Jez.Bumaling ang atensyon ko sa lalaking galing sa pangalawang palapag ng bahay.Naka headphones siya at may dala-dalang libro — Harry Potter ang title ng makita ko.Kumpara sa kanila masasabi kong siya ang pinakagwapo kung hindi lang ito mukhang suplado."T.H, si Kaoree bago nating kasambahay" aniya Latrelle.Tinignan ako ng malamig niyang

Lechon"Sakit ng bewang ko"Nag-stretching ako pagkabangon sa kama. Ano kayang oras na? Tinignan ko ang aking wrist watch. Alas singko ng hapon. Kailangan kong magwalis ng bakuran.Mumukat-mukat ang mga mata ko habang kinukusot iyon pababa ng kusina.Luminga-linga ako sa paligid. Humagikhik ako. "Walang tao. Wala namang nakalagay sa listahan na hindi ako pwedeng kumain nga marami"Ngiting kakaiba ang Ate niyo dahil pagbukas ko ng refrigerator bumungad sa akin ang masasarap na pagkain. Unti-unting naipon ang laway ko sa aking bibig.Kailangan ko ng bilisan. Buti na lang umalis sila ngayon. Chance ko ng makatikim ng l

Type"Ganda mo", bungad ni Latrelle. Lahat sila ay nakasuot ng uniporme. Unang araw ng klase ngayon kaya lahat kami ay maagang gumising."Thank you. Saka alam ko naman 'yun", sabi ko habang pinaghahanda sila ng pagkain.Isa-isa silang umupo. Napansin kong si T.H ang kulang. Baka naliligo pa ang isang iyon."Ganda mong basahan", sabi ni Latrelle. Tumawa silang dalawa ni Marcus habang si Wyn ay umiling na lang.Kami nina Jez at Marcus ay parehas ng eskwelahan na pinasukan. Ang dalawa kasi ay parehas na may problema sa pamilya. Hindi katulad nina Latrelle at T.H, kahit na may problema silang kinahaharap katulad ng sa kaibigan nila ay malaki ang sustento nilang natatangg