บททั้งหมดของ Innocent Lie: บทที่ 21 - บทที่ 30

IT WAS ANOTHER MORNING for Aiah in de Villenas’ house. Wala naman siyang ibang ginagawa roon kundi ang matulog, gumising, kumain, maglakad-lakad sa buong bahay, at makipagbardagulan kay Raius. She is trying to be civil with him but it seems like he just gets deeper into her nerves. Bihira lang yata siya nitong hindi asarin. Maliban doon, na-receive niya na rin ang papeles tungkol sa pagkawala ni Elio Oliveria. Just like what other people tell her and just like what she believes, it is a hopeless case. Malinaw na nakasaad sa mga papeles kung paano ito namatay papunta sa isang kasal. The Oliverias were few of the guests and while in their way to the parking lot, they did not expect an ambush. Saglit lang na lumabas si Miss Jed ng kotse upang tingnan kung ligtas na makalalabas ang mga naak niya subalit inulan sila ng bala bago pa man makapunta sa kasal. Inilabas ni Miss Jed si Enie at nang si Elio na ang kukunin, biglang sumabog at nasunog ang sasakyan. Mainit

WALANG NAKUHANG SAGOT si Aiah mula kay Raius. He didn’t even say ‘no’ to her. She didn’t even bother to ask again either. Basta, kuntento na siyang ganoon ang turing sa kaniya ng binata. She had no issues about it. Nagpaalam kanina si Raius na may pupuntahan na agad naman niyang hinayaan. He is free to do whatever he wants though. Ano namang karapatan niya maliban sa pagiging alleged fiancée nito? And it was seven in the evening when she decided to freshen up. Napapaltik na lang siya nang mapagtantong walang tubig na lumalabas mula sa gripo sa kusina. Gaya ng nabanggit ni Raius noong nakaraang linggo, madalas na mawalan ng tubig sa isla dahil hindi pa napapagawa ang bagong water supply system ng Nayon Kinahidlawan. She had to go upstairs, in Raius’ room. Ang banyo lang sa second floor ang sakop ng tanke ng tubig ng bahay at alam naman niyang maiintindihan naman nito kung makikiligo siya roon saglit. She better just be quick. Wala naman doon si Raius

HALOS ILANG ORAS na siyang namili ng tamang isusuot sa sayawan. She wanted to be pretty because surely, many girls will be there, ogling at Raius. Sino ba naman siya kundi ang fiancée lang naman nitong hindi makaalala. Napatingala na lang si Aiah sa mga bumbilyang nakasabit sa mga puno sa plaza. That was a different kind of enchantment seeing those lights like stars at a night sky. Tila may naaalala siya mula rito. Midnight skies, stars, moonlit and dreamy… It’s enchanting. Puno ng ingay ng mga tao ang paligid. Karamihan ay nagkukumustahan, nagtatawanan, at may pumapalakpak. May tugtugan din doon, may mga banda, at may karaoke. Iba-iba ang edad ng mga naroon – may bata, matanda, at maging kasing edad nila ni Raius. Ngayon na lang muling nakalabas si Aiah. Ngayon na lang ulit siyang nakadalo sa isang kasiyahan, maliban noong ipinaghanda siya ng welcome party ng Alpha Lohikal. Iba ang isang ito. Dito, hindi siya kilala ng mga tao. Dito, malaya siyang m

MAGDAMAG NA BINAGABAG si Aiah ng kaniyang pag-iisip. Sinubukan niyang alisin sa isip ang mga sinabi ni Javi kagabi subalit tila namahay na iyon sa loob niya. She feels guilty. Overly guilty. Alam niya sa sarili na gusto niya ng katotohanan na kahit masaktan siya, ayos lang basta malinawan siya… same thing as what she wants for Raius. Ayaw niyang magsinungaling dito. She likes him… but liking someone isn’t enough. Though they say, if you are in love with someone, you won't be interested with someone else. If you are, then you aren't in love. Sa kaso ni Aiah, ni hindi niya nga alam kung sino ang minahal niya noon kaya hindi niya rin malaman sa sarili kung sino ang patuloy niyang mamahalin. Ang kailangan niya lang gawin, ang maging totoo kay Raius. Kanina niya pang sinisilip ang kwarto nito habang nakaupo at nagkakape sa kusina. Siguradong may hangover pa ang binate mula sa nangyari kagabi. She can’t help but admit that she feels good whe

MAKAILANG ULIT na sinulyapan ni Aiah si Raius habang kumakain sila ng inihanda nitong laing at garlic rice. Sinusubukang libangin ni Aiah ang sarili sa pagkain at alisin ang knaiyang isip sa kung anumang bumabagabag sa kaniya. Paulit-ulit lang namang iniisip ni Aiah kung bakit himalang ngayon, talagang tahimik ang binata. He seemed so bothered ever since he entered the room earlier at yayain niya ang dalagang kumain ng hapunan. “Bait mo ngayon, ah.” Napatigil si Raius sa kinakain at nginitian siya nang parang aso. Napainom ng tubig ang binata at muling binalikan ang kaniyang kinakain. Sinamaan niya ito ng tingin. “Sabi na eh. May lason ‘to, ‘no?” pabirong kunot noo at tukoy ni Aiah sa pagkain. Looking guilty, umiling si Raius. “Kung may lason ‘yan, eh baka nalason na rin a