Lahat ng Kabanata ng Seven Steps Away (Original Tales of Remorse): Kabanata 1 - Kabanata 10

TWOI was grounded for a month because of what I accidentally did. Well, for sure hindi lamang ito pang-isang buwan. By the look of the hide out, siguradong nawalan na talaga tiwala sa akin ang mga magulang ko. Iisipin nilang hindi ko kayang kontrolin ang sarili ko at pwedeng sa susunod ay mas malala na ang magawa ko.My summer vacation was ruined because of my condition. Sa susunod na linggo, magsisimula na naman ang klase pero panigurado namang magiging bantay-sarado ako. Hindi ko mararanasang gumala kasama ang mga friends ko lalo na matapos ang insidente sa hideout.I was sitting on the gazebo when I felt my brother come to me. Naupo siya sa kabilang dulo ng pasamanong inuupuan ko saka niya sinandal ang likod niya sa poste."I'm st

FOURMahigpit kong niyakap ang unan saka ko ibinaon ang mukha ko rito. I suddenly hated my ability. Nasa pangalawang palapag na ako ng kwarto pero naririnig ko pa rin kung paanong ipinapasok nina Daddy ang mga gamit ni kuya sa kotse.My brother keeps on asking where I am. Si Mommy na ang nagpapaliwanag na masama ang pakiramdam ko kaya hindi na ako makakapagpaalam sa kanya sa pag-alis niya papuntang university.Ang totoo ayaw ko lang talagang magpaalam. Like he said, he wanted to save himself from my dramas. I've been the typical drama queen these passed few days. Magang-maga na ang mga mata ko kakaiyak pero hindi talaga magpapapigil ang kapatid ko.When I heard the car door shut, I felt a tug in my chest again. Lalo kong binaon ang mu

SIXBumuntong hininga ako saka ako humarap sa veranda nang marinig ko na naman ang katok ng katulong sa pinto. Pangalawang balik niya na ito. Hindi talaga nila ako tatantanan kahit pa sinabi ko na ngang hindi ako sasabay kumain."Miss Millana, pinapasabi ng Daddy niyong kailangan niyo raw sumabay sa hapunan," ani ng kasambahay."I said I'm not hungry. Sila na lang ang kumain. Bababa na lang ako mamaya!" sagot ko kahit pa ramdam ko na ang pagkalam ng sikmura ko. Well, I'd rather starve. Kuya Wesley was the last man I expected to think of me that way. At ano ang ginawa niya?Napailing ako nang magsimula na namang kumulo ang aking dugo. Nakakainis na sa tuwing nagagalit ako sa kanya, may kung ano sa loob kong tila nais kumawala. I haven'

Kabanata 8 IT WAS THE MOST terrible training I ever experienced. Halos wala akong matutunan dahil puro away ang ginawa ng dalawang Alpha kaya nang magkagirian, dumating si Uncle Bjourne upang awatin ang dalawa. "Well, he started it," angil ni Alpha Levi."Oh, yeah? Why don't you show me what you got, Grimmerson?" asik naman ni Alpha Pearce. Napasapo na lamang ng mukha si Perry habang si Spencer ay nakangisi lamang habang nakamasid si Uncle Bjourne. Nang mapansin niyang sumara ang mga mata ni Uncle saka ito humugot ng malalim na hininga, tumingin siya sa akin saka bumulong. "Now watch. This is the training that you need. You gotta see how to use the superiority of y

I stared at the fake butterflies on my ceiling as I kept on releasing sharp sighs. Simula noong nangyari ang dare, pakiramdam ko lalo kaming nagkaroon ng pader sa pagitan namin ni kuya Wesley. Like an invisible line nobody would want to cross.Kapag nagkakasalubong kami sa bahay, nakakaramdam ako ng pagkailang. Something inside me ache for him but my mind keeps on telling me it's wrong.Minsan ay siya na mismo ang gumagawa ng paraan para hindi kami magkita. Nagbakasyon nga siya pero halos maghapon naman siyang umaalis para puntahan ang mga kaibigan niya.Siguro kung katulad pa rin ng dati ang samahan namin, panigiradong magagalit ako ng sobra sa kanya pero sa mga panahong ito, ipinagpapasalamat kong siya na ang gumagawa ng paraan para lumaki ng lumaki ang pader na naghihiwalay sa amin.Hindi ko man direktang narinig kung ano ang ibig niyang sabihin sa katotohanang hindi ko maipagkakaila, pakiramdam ko, sa loob-loob ko ay naintindihan ko ito.I may