บททั้งหมดของ Ang Munting Asawa ni Mr. Tremont: บทที่ 1511 - บทที่ 1520

Base sa mga detalyeng ibinigay ng lasenggo, paniguradong si Seaton iyon.Nainis si Alejandro nang mapansin niyang hindi tumitigil sa pagbulong ang lasenggo, at dahil dito ay pinilit niya itong ituro ang daan. Wala sa mood si Alejandro na mag-aksaya ng oras sa pakikipag-usap sa lasenggo.Napansin ng lasenggo ang baril sa mga kamay ni Alejandro at lalo pang nag-sway ang kanyang katawan dahil sa takot.Sabay silang naglakad sa makipot na kalye na puno ng mga butas. Si Alejandro ay isang mapagbantay na tao. Napagtanto niyang may mali pagkatapos ng ilang minutong paglalakad. Hindi masyadong malaki ang village, pero mukhang hindi maalala ng lasing kung nasaan ang kanyang bahay at paikot-ikot lamang siya.Nang magtatanong na sana siya ay biglang bumangga ang lasing sa kalapit na bahay na may bulok na pinto at agad siyang nawala sa kadiliman.Nang mapagtanto ni Alejandro na tumatakas ang lasenggo, nagmura siya at binuksan ang ilaw sa kanyang cellphone sa pinakamataas na liwanag bago sinun

Inalalayan ni Helen ang kanyang sarili sa mga dingding ng hallway at naupo. Nakakatakot ang pamumutla ng kanyang mukha. "Paano ito nangyari? Hindi pa magaling ang kanyang ankle. Bakit napakarami ng paghihirap na dinanas niy a? Wala siyang kinalaman sa kaguluhang ito... Bakit nagdusa siya ng sobra dahil sa pangyayaring ito?”Hindi na ito pinakinggan pa ni Arianne. Tumalikod siya at pumunta sa pinakamalapit na upuan para umupo. Ipinahihiwatig ba ni Helen na hindi dapat nagdusa si Aery, at dapat siya ang nagdusa dahil sa pangyayaring ito? Naiintindihan niya ang nararamdaman ni Helen, ngunit hindi niya maintindihan ang pagiging selfish niya. Sino siya kay Helen pagkatapos ng napakaraming taon na lumipas?Pagkaraan ng ilang sandali, bumukas ang pinto sa operating theater. Kasunod nito ay sumimangot si Helen. “Doktor, kumusta ang anak ko? Okay lang ba siya?”"Paano siya magiging okay pagkatapos mahulog mula sa napakataas na lugar?" matigas na sumagot ang doktor. "Ang ulo niya ay dumanas n

Anong nagawa niyang mali? Ano bang nagawang mali ni Mark?Gusto niyang umalis, ngunit lumambot ang kanyang puso. Hindi niya kayang iwan si Helen na mag-isa, kaya sinamahan niya ito sa ospital buong araw at gabi na siya umalis. Iniwan pa niya si Helen ng pagkain at inumin, kahit na tumanggi si Helen na tingnan man lang siya. Muntikan na niyang itapon ang inumin at pagkain sa harapan ng kanyang nanay.Pagod na siya pero ginawa niya ang kanyang makakaya.Kinaladkad niya ang kanyang pagod na katawan pabalik sa Tremont Estate. Gising pa si Mark at kausap nito si Alejandro sa telepono habang abala sila na pag-usapan ang tungkol kay Seaton. Mula kagabi ay hinahabol na ni Alejandro si Seaton. Hindi pa rin nila nahuli ang lalaking, ngunit hindi sila naglakas-loob na ibaba ang kanilang mga depensa. Malapit na nilang makuha ang lalaking iyon. Kung susuko sila, masasayang lang ang kanilang mga pagsisikap.Hindi lang sina Mark at Arianne ang nakakaramdam ng pagod. Hindi pa rin natutulog si Alej

Napangiti si Tiffany. "Shh, lumabas lang ako ng walang pahintulot! Busy siya sa opisina niya ngayon, kaya hindi niya alam na nasa labas ako. Seryoso, ako ay isang normal at functional adult! Bakit hindi ako pwedeng mag-shopping kahit minsan, huh?" sabi niya bago idinagdag, “Alam mo ba kung gaano kakulit si baby P habang tumatanda siya? Nagkakaroon ng migraine ang mama ni Jackson dahil sa kulit niya. Naisip namin na mas mabait siya noong baby pa lamang siya, lalo na’t tumatakbo na siya kung saan-saan ngayon! Diyos ko, ang pagsisikap na hulihin siya ng mag-isa ay kinakain ang isang taon ng buhay mo!”"'Sup?" biglang bati ni Sylvain habang papalapit sa mga babae.Nag pout si Tiffany. “Hoy, girl talk ito, bawal ang lalaki, mister! Anyway, kumain ka ng ilang roasted almonds. Bago ito kaya masarap.”Kumuha si Sylvain ng isang almond mula sa pile at sinuri ito, ang kanyang mga mata ay may pagdududa. "Talaga? Ang maliit na bagay na ito? Hindi ko alam, sis, hindi ko pa ito natitikman noon.

Nagalit si Ursula nang marinig ito. "Pwede mong sabihin ito sa sarili mong paraan, pero tama ka… nanay mo ako. Kung wala ako, wala ka. At sa ngayon, sa tingin ko mayroon kang napakagandang lugar dito; Wala akong nakikitang dahilan kung bakit kailangan mong gumastos ng pera para lang maghanap ng ibang matutuluyan para sa akin. At saka, kababalak ko lang, okay? Lahat ng bagay dito ay bago at kakaiba sa akin, at saka… hindi ako nagtrabaho sa nakalipas na maraming taon. Kaya paano mo naisip na magtatrabaho ako ngayon? Wala akong experience kaya imposible ito... Speaking of which, hindi ka ba kasal sa Robin Cox na iyon? Nasaan siya? Hindi ba dapat pumunta siya sa akin ngayon at kamustahin ang kanyang biyenan? Grabe, anong klaseng manugang ang hindi lalabas dito at batiin ang kanyang biyenan?”Kumunot ang noo ni Sylvain. “Hindi siya nakatira kasama ko sa ngayon, pero pwede ba? Pwede bang ‘wag mong pakialaman ang relasyon namin? Sa totoo lang, sa tingin ko ay wala siyang obligasyon na makita