บททั้งหมดของ Ang Munting Asawa ni Mr. Tremont: บทที่ 1801 - บทที่ 1810

Sa oras na nakarating sila sa bahay, si Smore ay hindi na nakakatulog. Dala niya ang kanyang maliit na backpack at nagsimulang tapusin ang kanyang unang takdang-aralin: isang arts-and-craft project.Lumapit si Arianne sa kanya at nagtanong, "Ano ang itinuro sa iyo ng guro ngayon, Anak?"Smore pouted in disdain. "Wala! All she did was busy herself pleading those babies to just stop crying already—it's just soooo annoying! At pagkatapos ay gusto niya akong makipaglaro sa kanila, masyadong! Urgh, parang gusto ko! Ang mga sanggol na iyon ay dapat na umuwi at bumalik sa pag-inom ng gatas ng kanilang ina!"Huminto muna si Arianne bago sumagot, “Hey, hey, hey! Sandali lang, binata. Lumaki ka rin na nagpapasuso, alam mo ba? Paano mo makikita ang iyong mga kapantay sa ganitong paraan? Normal para sa mga batang kaedad mo na ma-attach sa kanilang mga magulang. Hindi ibig sabihin na iba ka ay may karapatan kang kamuhian sila dahil dito, ok?"Ibinalik ni Smore ang isang side-eye leer sa dibdib

Nagsisimula nang makakita ng pula si Arianne. Ang pananaw sa mundo ni Smore ay medyo mali para sa kanyang gusto. "Aristotle Tremont, ano ang kahulugan nito? Ang isang laruan ay maaaring ibahagi sa lahat; kung sinuman ang maaaring paglaruan ito o hindi ay hindi dapat magkaroon ng anumang kinalaman sa kung gaano sila kayaman! Isa pa, sinimulan mo munang matamaan ang mga tao, binata, at iyon ang dahilan kung bakit ka nagkakamali. Kung ibang tao ang nagsimula nito, hindi ko sana hihilingin sa iyo na sipsipin iyon, ngunit hindi ito ang kaso ngayon, di ba? Nauna kang makatama ng isang tao—at nagkakamali ka niyan, period!” siya chided. "Alam mo kung ano ang nakukuha ko sa iyo? I'm seeing a brat who's so spared by the rod he's turned spoilt. Maghintay ka; itatama yan mamayang gabi!"Mabilis na pumasok si Tiffany at hinawakan ang balikat ng kaibigan. “Whoa, whoaaa! Ari, chill! Sinisikap lamang ni Smore na tulungan ang aking anak dahil sila ay mga homies; alam mo naman yun diba? Ngayon, baligta

Dahil sa over-the-shoulder throw na iyon ay tila naglaho ng parang bula ang kayabangan ng lalaki. Nanatili siyang nakahiga s sahig, at napatigil ng ilang segundo bago siya tumayo ulit. “Ikaw… t*ngina mo! Mandurugas ka!”Pinitik ni Jackson ang isang maluwag na hibla ng kanyang bangs palayo sa kanyang noo, walang pakialam. “Meh, ang bagal mo lang. Maaari mong subukang ituro muli ako kung hindi ka naniniwala sa akin. sa personal? Pinaninindigan kong pinakamahusay na pag-usapan ito, ngunit hey, kung gusto mo ng gulo, sino ako para tanggihan ka? Sa totoo lang, hindi kailanman natalo ang Jackson West sa sinuman sa isang laban."Jackson... Kanluran? Isang kakaiba, malabo na pakiramdam ng pagiging pamilyar ang lumitaw sa isip ng ama. Kinuha niya ang malabo at sinubukang gumawa ng higit pang mga detalye, ngunit sa kasamaang palad, ang lalaki ay nagkaroon ng isang bungo ng maraming beses na masyadong malaki para sa kanyang utak. “Pahhh, you can be Jackie East or North or whatever for all I car

Tumango si Arianne. "Ang menu, please. Paki-abot sa akin.”Biglang nagtanong ang waitress, "Ikaw lang mag-isa dito, hmm?"Tumigil sandali si Arianne. Sa totoo lang, gusto niyang isama si Mark noon pa man, ngunit hindi siya nagkaroon ng pagkakataon... At siyempre, nagkaroon lang sila ng matinding away na nagpabigat sa kanyang puso ngayong naaalala niya ito. “Oo... Mag-isa yata akong kakain ngayong gabi. Ang mga simpleng pagkain ay sapat na para sa isang taong kumakain ng mag-isa."Pagkatapos pumili ng kanyang mga pagkain, kaswal niyang tinanong, “So, andito ba ang boss mo? Ever since the restaurant’s opening, parang lagi siyang nandiyan, ha? Pero wala siya ngayon... Bakit ganun?""Nakalabas siya kaninang hapon," nakangiting sagot ng waitress. "Hindi ako sigurado kung babalik siya sa gabi, ngunit kung hinahanap mo siya ngayon, maaari mo siyang bigyan ng singsing."Ngumiti si Arianne sa kanya. “Ay, wala lang. nagtatanong lang naman ako. Anyway, huwag mong hayaang itago kita."Mabili

Medyo masakit ang ulo ni Arianne. “Tumigil ka muna sa pag-iyak at hayaan mo akong tingnan iyan! So, inagaw ni Chubby Chuck ang laruan ni Lil’ P at tinulak pa siya, tama ba? Tamang protektahan mo ang iyong nakababatang kapatid, pero hindi naman tama na lapitan mo siya at bigla nalang sapakin ‘di ba? Paano kung nasugatan mo ang kanyang mga mata o kung anumang mahalagang parte ng katawan niya? Dapat muna tayong maging mabait; kung hindi natin sila magagawang makausap, saka tayo magsusumbong sa mga guro. Hindi makaligtaan ng mga guro ang sitwasyon mula nang mangyari ito sa paaralan. Siyempre, hindi ko hinihiling na itago mo ito sa loob at huwag gumanti kapag binu-bully ka. Malaya kang lumaban kung may unang nanakit sa iyo. Kailangan mong maging matigas kapag kailangan mo, pero kailangan mo ring timbangin ang kalubhaan ng sitwasyon."Habang nagsasalita si Arianne, mas naagrabyado si Smore. Iyak siya ng iyak, nahihirapan siyang lumuhod. Niyakap siya ni Arianne na hindi na nakatiis na makita