บททั้งหมดของ Ang Munting Asawa ni Mr. Tremont: บทที่ 1851 - บทที่ 1860

Ramdam ni Mark ang paninikip ng kanyang dibdib hanggang sa maging ang paghinga ay nahirapan. "Mayroon bang mga kaduda-dudang tao na nakipag-ugnayan sa amin sa dalawang araw na ito? Tiyak na mayroong isang tawag sa telepono o isang bagay para sa pantubos sa isang karaniwang pagdukot, tama ba?"Sa puntong ito, hiniling niya na ito ay tungkol sa pera, dahil kahit papaano ay mabawi niya ito sa pamamagitan ng pagpapalitan ng pera. Sa pinakadulo hindi bababa sa, iyon ay mas mahusay kaysa sa hindi alam kung nasaan si Arianne, o kung paano siya.Umiling si Henry. “Natatakot ako na wala. Itinuon ko na ang aking buong atensyon, at wala pang kakaibang numero na tumatawag sa amin. Kung maaari, Mr. Tremont—ikaw ay labis na buwisan ang iyong sarili. Kailangan mo ng pahinga; iwan mo sa akin ito,” paalala niya. "Maaaring matanda na ako, ngunit ang isang bagay na tulad nito ay nasa loob pa rin ng aking mga kakayahan. Hangga't may kaunting tsansa si Madam na mabuhay, hindi ako magdadalawang isip na ip

Napukaw ng pagkabigla ang kanyang memorya, at naalala ni Arianne ang pagkawala ng kanyang handbag nang dukutin siya ni Mrs. Rodriguez. Lahat ng mga dokumento ng pagkakakilanlan niya ay nasa loob. Ngunit nang maglaon, sinabi sa kanya ni Geralt na nakuha niya ang lahat ng mga bagay na iyon na "nalinis", kaya naman hindi niya...…Kasinungalingan din iyon, hindi ba? Natigilan lang si Arianne na palitan ang nawala niyang ID at kung anu-ano pa dahil sa bilis ng pag-unlad ng debacle na ito mula noon.Damn Mateo at ang kanyang watertight scheme! Ang mungkahi lang—na baka hindi na niya makita si Mark at Smore sa buhay niya—ay dumaloy sa kanyang dibdib bago tumindi ang matinding paghihirap na dumudugo sa kanyang puso."Hindi! Hindi kailanman—! Hinding-hindi ako aalis sa iyo hangga't hindi ako patay! Noooo!”Hinayaan ni Mateo na dumaan sa kanya ang hysterics niya nang walang epekto. Mahinahon niyang sinabi, “Dapat kang magpahinga; May aasikasuhin ako, kaya pagpasensyahan mo na ako. Magiliw na

Katahimikan ang namayani kay Geralt. Ganito ba ang kailangan? Hindi pa ba naging sadista ang lahat ng nangyari kay Arianne?Ang kanyang kakulangan sa mga salita, para kay Mateo, ay nagsalita tungkol sa kanyang paniniwala—o sa halip, ang paghina nito."Ralt, wala nang babalikan para sa akin," sabi ni Mateo. “Ito lang ang pagkakataong tumigil ako sa pagiging mabait; naiintindihan mo kung bakit, hindi ba? Ang gusto ko lang ay siya at ako. Kami, magkasama. Ngunit hindi ko magagawa iyon sa ibang paraan. Siya ang hindi gustong iwan si Mark! Pagkatapos ng lahat ng nagawa ko para sa kanya, patuloy lang siyang kumakapit dito... pananampalataya sa kanya! Wala akong ibang paraan! Iisa lang ang paraan para malutas ito, Ralt, at ito ay ang iligtas siya rito!"Huminga ng malalim si Geralt. "Ang katotohanan na hindi niya naisip na iwanan si Mark Tremont sa kabila ng lahat ay isang matatag, hindi mababawi na patotoo ng kanyang pagmamahal para sa kanya, hindi mo ba nakikita? Ano sa tingin mo ang mag

Nagising si Tiffany mula sa pagkakahimbing dahil sa kaguluhan. “Mm? Balita ni Ari? Ay, teka! Ako—hikab—sama, um, ikaw...?”Isang sulyap ni Jackson ang kanyang mga talukap, na tumangging magbukas, at inilagay ang kanyang likod sa ilalim ng kumot. “Ayos lang, honey. Bumalik ka sa kama," bulong niya. “Kaya kong pumunta doon mag-isa; Pupunta lang ako sa pwesto ni Mark. Pero ikaw, sweetheart? Mas mabuting matulog ka ng sapat. Tandaan, mayroon tayong mga brats na dapat alagaan sa araw. Better not worry yourself dead on Arianne, okay?”Nang walang karagdagang abala, sumugod si Jackson sa Tremont Tower pagkatapos ng tawag. Lumalabas, ang isang maikling biyahe ay sapat na upang ang isang tao ay sumigla at makaramdam ng refresh.“Si Mateo ba talaga, well... not-dead?” diretsong tanong niya.Ipinasa sa kanya ni Mark ang hikaw. “Isang hindi kilalang nagpadala ang naghatid nito sa aming pintuan ngayon. Ito ang kalahati ng pares na suot ni Arianne noong araw na nawala siya. Binili ko ito para sa

Kaswal na sumagot si Mateo ng "Oo."Gayunpaman, lubos na nabigla si Arianne. Hindi niya maiwasang maramdaman na para sa kanya ang sinabi ni Geralt. ‘Paano nga ba naisipan ni Mark na bantayan ang bawat pagpasok at paglabas sa airport? Kung iisipin niya na puro ako kinikidnap, baka gusto ng mga kidnapper ng pera o buhay ko. Tiyak na hindi ako dinala sa ibang bansa o sa isang lungsod na malayo!'Biglang natauhan si Arianne kung bakit niya naisip na may mali kina Mateo at Geralt. 'Dapat ay ginamit ni Geralt ang pagbabalik ng aking mga hikaw bilang isang dahilan upang maglabas ng ilang impormasyon kay Mark ...'Habang sumilip si Arianne sa bintana ng sasakyan upang tingnan ang ekspresyon ng mukha ni Geralt, biglang inabot ni Mateo ang kanyang kamay at isinara ang bintana ng sasakyan sa gilid ni Arianne. "Mainit sa labas, at naka-aircon kami dito."Niyakap ni Arianne ang sarili at malamig na sinabi, “Layuan mo ako! Sumasakit ang buong pagkatao ko sa pagtingin lang sa iyo!"Ang katawan n