All Chapters of Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Chapter 1111 - Chapter 1120

"Lana!" Hinawakan ni Fabian ang kwelyo ni Lana. Isa lang siyang 18 taong gulang lalaki, ngunit sa sandaling ito, napakatalim ng mata niya at mukhang hindi siya natitinag. "Ikaw ang dapat mamatay! Pinapatay mo si Yorick at sinisira ang Stygian Johnsons." Itinulak ni Lana palayo si Fabian at minaliit siya. "Fabian, alam mo ba kung sino ang pumapatay kay Yorick at sumisira sa Stygian Johnsons? Si Jeremy!" "Anong kinalaman ni Jeremy dito? Ginalit mo lang siya kasi may gusto ka sa kanya! Pinatay mo ang mga magulang ni Eveline at sinira ang kasal nila ni Jeremy! Ngayon, may kapal ka pa ng mukha na sabihing siya ang sumira sa'yo?" Lumingon si Lana nang natatamaan at itinikom ang kanyang kamao. "Oo ano naman kung ako ang gumalit sa kanya? Kung di nila ako pinaukhang masama ni Ryan, paano hahantong sa ganito? Alam mo ba na si Jeremy at Ryan ay kasapi ng Interpol?" Nagbago ang mukha ni Fabian nang marinig niya ito. "Interpol?" "Hmph!" Suminghal si Lana. "Fabian, kalaban natin si Jeremy

'Isa ka lang bang ilusyon? 'Hindi, hindi maaari. Malamang nandito ka lang sa malapit.' Nabahala si Madeline. Nagtingin siya sa paligid sa pag-asang makikita niya si Jeremy. Totoong-totoo siya tignan kanina lang, pero ngayon parang naglaho siya nang parang bula.'Jeremy.' Nagpatuloy sa paglalakad si Madeline habang nalilito. Nang lumagpas siya sa isang hagdan, isang pamilyar na kamay ang umabot sa kanya at hinawakan ang braso niya. 'Jeremy!' Naramdaman ni Madeline na huminto ang kanyang puso sa isang segundo. Bago pa niya makita nang maayos, hinila siya ni Jeremy papunta sa hagdanan. Ang matangkad na katawan ng lalaki ay umibabaw sa kanya habang ang ginintuang mata nito ay nakatitig sa naguguluhan at masayang mata ni Madeline sa ilalim ng dilim. Nanlaki ang mata ni Madeline at itinaas niya ang kanyang kamay para hawakan ang mukha na mas maayos na kaysa noon. "Jeremy, ikaw ba talaga yan?" Pinadaan niya ang kanyang daliri sa mukha nito nang nanginginig. Bago pa maka

Idinilat ni Madeline ang tulala niyang mata nang naguguluhan at nakita niya si Jeremy na sinusuri siya gamit ng mata nito. "Anong problema Jeremy?" "Pagod ako," Sinabi nito nang walang bahala bago pumunta sa bagyo. Tapos narinig ni Madeline ang tunog ng tubig na nagmumula sa banyo. Humiga siya kama nang nagtataka. Bakit parang ayaw siyang hawakan nito? Dahil ba kay Ryan? Paglabas ni Jeremy ng banyo, di nito kinausap si Madeline bago humiga sa kama at maglaro sa cellphone. "Jeremy, matulog ka dapat nang maaga kung pagod ka." Kinuha ni Madeline ang kanyang pajama at maliligo na sana. Ngunit pagkatapos niyang sabihin ito sa kanya, di kumibo si Jeremy at umingit lang. Naramdaman ni Madeline na lumubog ang puso niya sa sagot na ito. Pakiramdam niya na tumagos sa puso niya ang malamig na hangin. Sa sandaling iyon, naramdaman niyang lumalamig nang sobra ang puso niya. Naligo si Madeline habang puno ng tanong at pag-aalala ang isipan niya. Nag-alala siya na di pa tulu

Mukhang interesado si Jeremy sa kanyang anak kaya nagsimula siyang pumasok sa bahay. "Sandali." Pinigilan siya ni Madeline. Huminto si Jeremy sa paglalakad at nakita niya si Madeline na lumapit sa kanya nang malagim ang mukha. Inabot niya si Lilian kay Karen. "Mom, pwede bang dalhin mo kami ni Lily at Jack sa loob? May sasabihin ako sa'yo Jeremy." May naramdamang kakaiba si Karen sa paligid. Nag-aalala siya na baka mag-away si Madeline at Jeremy kaya pinaalalahanan niya sila. "Mag-usap dapat kayong dalawa. Kahit anong mangyari, mag-asawa pa rin kayo." 'Mag-asawa. 'Siguro. 'Mag-asawa, pero asawa na siya ng iba ngayon.' "Jeremy, bakit di mo pinansin si Lily?" Sinubukang itanong ni Madeline nang kalmado. "Binalewala mo na si Lily noong nakaraang espiya ka pa at sinusubukang pasayahin si Lana. "Kahit na bata pa siya, may damdamin pa rin siya at nalulungkot din. Pero sa kabila ng lahat ng ito, gusto ka pa rin niya. Bakit mo siya sinasaktan nang ganito? Anak natin siya."

Nanggigil siya at gustong tipunin ang mga kaibigan niya para turuan ng leksyon si Jackson. Pero bago pa siya makapagsalita, naramdaman niyang may humawak sa kanya sa kwelyo. Kaagad pagkatapos nito, nakabitin na siya sa ere. Namutla ang mukha niya sa takot nang magsimula siyang pumadyak. Nang itaas niya ang tingin niya nakita niya ang isang nakakatakot at madilim na mukha. "S-Sino ka?" "Humingi ka ng tawad sa babaeng ito ngayon na. Kung hindi itatapon kita sa dagat pars ipakain sa mga isda," Banta ni Fabian. Di siya nagbibiro. Nanliit ang bata at naihi sa nakakatakot na tingin ni Fabian. Tinignan ni Fabian ang paa ng bata, tapos ibinato niya ito sa harapan ni Lilian. "Humingi ka ng tawad." "G-Gagawin ko! Gagawin no ito ngayon na!" Nautal ang batang lalaki at humingi kay tawad nang paulit-ulit. Tinignan ni Fabian ang kaibigan ng bata at kaagad nilang naunawaan. Tapos lumapit sila at nagsimula ring humingi ng tawad kay Lilian. Tumayo si Lilian sa likod ni Jackson. Tinignan