Lahat ng Kabanata ng Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Kabanata 1571 - Kabanata 1580

Walang oras si Madeline na sagutin si Camille. Malakas niyang hinila ang kamay ni Camille papunta sa isang mataong lugar. "Takbo!" "Bakit tayo tumatakbo?!" Si Camille ay palaging may imahe ng isang dakila at eleganteng babae. Hindi siya kumikilos nang malaki. Nang biglang hinila siya ni Madeline para tumakbo sa sandaling iyon, natural na hindi siya natuwa. "Eveline, bakit ka tumatakbo at bakit mo ko hinihila?!" Sinubukang kumawala ni Camille sa hawak ni Madeline, pero pagkatapos niyang sabihin iyon, nakita niya ang dalawang lalaki na nakasuot ng itim at naka-maskara na biglang dumaan. Mukhang may masamang balak ang dalawang lalaki at biglang naintindihan ni Camille kung bakit sinusubukan siyang hilahin papalayo ni Madeline. "Sino kayo? Bakit niyo hinaharangan ang dinadaanan namin?" Tinanong ni Camille ang dalawang lalaki sa kanyang harapan. Hindi pinansin ng dalawang lalaki si Camille. Pagkatapos nilang tumingin sa isa't-isa, tinuro ng isa sa kanila si Camille at binalaan s

Biglang nilakasan ni Naomi ang lakas ng kanyang pagsakal at pakiramdam ni Madeline ay mawawalan na siya ng paghinga sa sandaling iyon. Namatay na siya ng isang beses noon, kaya paano niya hahayaang may manakit ulit sa kanya? Tinaas ni Madeline ang kanyang binti at biglang sinipa ang sikmura ni Naomi. "Ah!"Nabigla si Naomi. Napasigaw siya at nasipa siya pabagsak ni Madeline. "Ahem, ahem, ahem." Patuloy na umubo si Madeline nang malakas. Kahit na hindi siya komportable at nakatali ang mga kamay niya, tumakbo siya papunta sa pinto nang hindi humihinto. Kumilos si Naomi na para bang sinasapian siya ng demonyo. Nabaliw siya at papatay ng tao, pero hindi hahayaan ni Madeline na maupo roon at maghintay ng kamatayan. Tumakbo siya palabas ng lumang bahay at bumugso ang simoy ng dagat kasabay ng basang ulan ng taglamig. Nararamdaman niya ang lamig sa kanyang buto. Hindi nanatili si Madeline sa paligid at nagpatuloy na tumakbo. Umihip ang malamig na hangin. Nakasuot ng mask si

Nang marinig ito ni Naomi, nanigas ang kamay niya na nakahawak sa doorknob. Nanlaki ang kanyang mga mata at hindi makapaniwalang tinignan ang nakasarang pinto. Sinadya siyang dalhin ni Karen sa kwartong ito? Nabisto na siya ni Karen? Imposible! Napakatanga ni Karen! Palagi niya siyang pinagtatanggol noon! Paano siyang magiging sobrang talino na mabibisto niya siya sa pagkakataong ito?"Mom, anong sinasabi mo? Ako si Eveline." Sinadya ni Naomi na gawing malumanay ang kanyang tono para umarte bilang si Eveline. Subalit, kaagad na narinig ang malamig na tawa ni Karen mula sa labas ng pinto. "Tama na ang pagpapanggap mo. Sa tingin mo ba magiging tanga pa rin ako at hindi ko matutukoy na isa kang impostor?" “...”Kaagad na nanlumo ang mukha ni Naomi. Hindi niya inaasahan na mahuhuli siya ni Karen. Tinaas niya ang kanyang paa at sinipa nang malakas ang pinto sa galit. "Buksan mo ang pinto! Kung hindi, sisirain ko lahat ng gamit sa kwarto mo!" Pagkatapos itong marinig ni

"Ano?" Namutla sa takot si Karen habang sumugod siya kay Naomi para hablutin ang kanyang kwelyo. "Anong sabi mo? Ulitin mo ang sinabi mo! Anong ginawa mo kay Eveline?" Nagmamadaling tanong ni Karen. Tumingala si Naomi para tignan si Jeremy na sobrang nagbago ang ekspresyon. Pagkatapos, mas lalong tumindi ang ngiti sa kanyang mukha. Ano ngayon kung nabisto nila siya? Ano naman kung natalo siya? Nanalo na siya sa sandaling tinulak niya si Madeline sa ilog! "Jeremy, natataranta at nag-aalala ka na siguro ngayon, ano?" Ngumiti si Naomi at nagtanong. "Dalawang oras na ang nakalipas, kaya imposibleng buhay pa ang babaeng mahal mo. Nang tinulak ko siya sa ilog, wala siyang malay." "Talaga bang tinulak mo si Eveline sa ilog?" sigaw ni Karen. "Bakit ang sama-sama mo?" Tinaas ni Karen ang kanyang kamay para sampalin nang malakas ang mukha ni Naomi. Humiyaw sa sakit si Naomi at lumingon para titigan nang masama ang mukha ni Karen. "Heh, sinampal mo ko? Kahit na bugbugin niyo

Sa ilang sandali ay wala siyang masabi. Nagtataka niyang tinignan ang gwapong mukha na may natatanging itsura sa kanyang harapan. "Sino ka? Bakit ka nakatayo sa harapan ng pinto ko?" Tanong ni Naomi. Nang marinig ito ni Carter, isang seryosong kinang ang lumitaw sa kanyang mga mata. Tamad niyang binuka ang kanyang mga labi. "Ikaw ang young madam ng Whitman family at nasa isang hotel ka. Siguro nagkagulo na nga ang relasyon mo kay Mr. Whitman." Nang marinig ito ni Naomi, isang namumuhing ngisi ang lumitaw sa kanyang mukha. "Oo, magulo na ang relasyon ko sa asawa ko. Halos mag-divorce na kami dahil isa akong babaeng alam ang lugar ko at hindi ako mabuting asawa o ina kagaya ng iniisip ng publiko. Isa lang akong malanding p*ta." Malamig na tinignan ni Carter si Naomi. "Nakakagulat ang sinabi mo, Mrs. Whitman. Hindi pa ko nakakakita ng isang babae na nilarawan ang sarili niya nang ganito." "Oh talaga? Nakita mo na ngayon, ano?" Suminghal si Naomi. Pagkatapos nagpautooy siya n