Semua Bab Ang Makasalanang Asawa ni Mr. Whitman: Bab 2381 - Bab 2390

Dahil si Naya ay sangkot sa maraming krimen at kinakasuhan rin ng mga kapamilya ng babaeng pinatay niya, pinagtutuunan nang husto ng pulis ang kanyang mga kaso. Kaagad siyang nahatulan at hindi talaga niya inakalang darating ang araw na maiipit siya nang ganito. Nahatulan siya sa napakaraming krimen, at halos lahat ng ito ay inamin niya. Ngunit sinusubukan pa rin ni Naya na lumaban kahit na nasa bingit na siya ng kamatayan. “Your honor, gawa-gawa ko lang ang lahat ng sinabi ko noon. Wala akong ginawa sa kotse ni Ava, hindi ko sinadyang pumatay ng tao, at wala akong inutusang dakipin si Ava at Eveline. Gusto ko lang… Gusto ko lang…” “Nagkamali ka lang at nawala ang lahat sa’yo sa huli.” Narinig ang boses ni Madeline mula sa hanay ng mga tumetestigo.Tinignan niya si Naya na nagsasalita at nagsusubok na mangatwiran. Kalmado siyang nagsalita, “Naya, tigilan mo na ang pangangatwiran mo. Wala kang patunay na susuporta sa argumento mo, at salungat nito, ang mga krimen mo ay may

“Dan, Dan!” sinubukan siyang pigilan ng nanay niya ngunit wala itong napala.Suminghal siya sa inis. “Old Master, nakita mo ‘yun. Nawalan na ng alaala si Dan pero mahal pa rin niya si Ava, makikita mo kung paanong hindi pa rin siya mapakawalan ni Dan. Ngayong ganito na si Naya, imposible nang magkaroon pa ng relasyon si Dan sa kanya. Old Master, papayag ka na bang sumama na si Ava sa pamilya natin ngayon?” “Hmph.” suminghal si Old Master Graham. “Dahil noon pa man ay hindi na siya makasama sa pamilya natin, huwag siyang aasang magagawa niya ito sa susunod. Ang daming nangyari nang dahil sa kanya.” “Tama ‘yan.” tumango ang nanay ni Daniel bilang pagsang-ayon. “Kung hindi dahil kay Ava, matagal na sanang ikinasal si Dan kay Naya at hindi sana mangyayari ang lahat ng ito. Sa katotohanan, napilit lang si Naya na maging ganoon.” “Kahit anong mangyari, hindi pwedeng sumama sa pamilya natin ang Long na ‘yun. Kung hindi, hindi matatahimik ang pamilya natin.” seryosong-seryoso si Old Mas

“Kung hindi lang ako nagmamadaling makipagkita sa mga kaibigan ko para sa dinner, tatawagan ko sana ang mga pulis upang asikasuhin ka. Pero nagmamadali ako at ayaw kong magsayang ng oras sa’yo. Mrs. Mendez, matanda ka na at dapat alam mo na ang tama at mali. Huwag mong ulitin ang pagkakamali ng mahal mong anak.” Pagkatapos ng seryosong paalala ni Ava, lumingon siya kay Tom nang humihingi ng tawad. “Patawad, Mr. Lowe. Dahil sa mga personal kong problema, nadamay pa kita. Pasensya na talaga.” “Masyado kang magalang. Isa kang empleyado ng kompanya ko, at may nagpunta rito upang gumawa ng gulo. Dapat lang na tulungan kita.” seryosong-seryoso si Tom. Habang sinasabi niya ito, itinaas niya ang kanyang madilim na mata at tumingin sa kanyang mga empleyado. “Umuwi ka na para hindi ka na masaktan pa dahil pinili mong mangialam.” sinulyapan ni Tom ang nanay ni Naya nang sabihin niya ito.Naunawaan ng lahat ang ibig-sabihin ni Tom, at naisip nila na maaaring delikado ang nanay ni Naya. Ayaw

“Syempre naman, dahil sa gusto kong tanungin kung paano mo pinapangaralan ang iyong anak. Isa siyang walang modong babae na makakasama sa lipunan hangga’t malaya siya.” Pagkatapos pakinggan ang akusasyon an ito, nanatili pa ding mahinahon si Raegan at paimbabaw na nakangiti. “Mrs. Mendez, nakakatawa ka talaga. Sino ang walang modo? Dapat ay malinaw na sayo kung sino ang nagpalaki sa isang walang modong babae para pumatay, dumukot, at manloko, na naging dahilan para makulong siya sa bandang huli.” “Ikaw—” Ngunit mabanggit na rin lang, ang walang modong babaeng iyon na nasentensyahan na makulong sa bilangguan ay hindi ang kamuhi-muhing tao. Ang pinaka kamuhi-muhing tao ay ang taong nagluwal sa kanya. Ang taong iyon ang nagbigay buhay sa walang modong babae na iyon ngunit hindi pinangaralan ito para maging isang disenteng tao. Kaya naman pala ang anak mo ay nagkandaloko-loko at nasira ang buhay.” Walang awa na sumagot si Raegan. Sa sobrang hiya ng ina ni Naya ay namutla ang mukh

Sumakit ang ulo ni ethan matapos niyang marinig ito, ngunit ang tanging magagawa lang niya ay manahimik sa ngayon. Nang makita ni Naya na tahimik lang at hindi nagsasalita ang kanyang ama, dumilim ang kanyang mukha sa sama ng loob. “Bakit hindi mo pa din ako kinakampihan hanggang ngayon? Ano ba ang dahilan bakit ka nagsumikap sa buong buhay mo? Para ba yun hayaan ang isang taga-labas na alipustahin ang anak mo na iningatan mo simula ng bata pa ito?” “Naya, huminahon ka. Ingatan mo ang katawan mo. Huwag kang magalit sa ama mo. Alam mo sa puso mo kung gaano ka kamahal ng iyong ama.” Tumingala ang ina ni Naya at tinapik ang balikat ni Naya para siguraduhin ito. Gusto niyang hawakan ang kamay ni Naya, ngunit nakita niya ang posas na nasa pulso ni Naya, malapit nang sumabog ang kanyang emosyon. Sumiklab ang galit sa kanyang kalooban.“Naya, sabihin mo sa akin. Anong gusto mong gawin namin? Kahit na tumanggi ang iyong ama, gagawin ko ito para sayo kahit na anong mangyari! Matagal ko n