All Chapters of Sir Ares, Goodnight!: Chapter 451 - Chapter 460

“Naghapunan ka na ba?” Mahinang tanong ni Jay.Umiling si Rose. Sa katunayan, sa sobrang gutom niya ay nagwawala ang kaniyang tiyan. Sinadya niyang umuwi nang maaga para makapaghapunan siya kasama si Jay ngayong gabi.Hindi niya inaasahan na ito ang mauuwian niyang eksena.“Gagawa na ako ng hapunan.” Bumangon si Rose ng kama at tumakbo palayo.Ang manatili kasama si Jay sa loob lamang ng isa pang segundo ay sobrang sinasaktan ang kaniyang puso sa puntong hindi siya makahinga.Ang sulok ng kumot ay bumagsak sa lupa. Lumapit si Jay at hinila niya ito. Inayos niya ang kumot para kay Rose at noong inaayos niya ang mga unan, hindi niya sinasadyang mahawakan ang bahagi ng unan na basa ng luha.Nanigas si Jay nang mahabang sandali.Umiyak ba ang tusong babae na ‘to?Ang yelo sa malamig niyang puso ay biglang nawasak at sa halip ay napuno ng malalim na pagsisi sa sarili.Ang pamamaraan niya ng pagsubok kay Rose ay masyadong malupit.Dali-daling bumaba si Jay at tumayo sa labas ng kusina. Ang k

Naglakad si Jay papasok ng Rose Manor nang may seryosong ekspresyon at ang maingay na manor ay biglang natahimik sa kaniyang pagdating.Ang matalas niyang mga mata ay tumingin sa lahat ng naroon. Ang tatlong mga asawa at kanilang mga anak ay narito. Halos lahat ng mga Ares ay narito.Tumingin si James kay Jay nang may malamig na ekspresyon. “Jay, ito ang problema ng pamilya ko. Wala itong kinalaman sa ‘yo.”Noong si Jay ay 28 taong gulang pa lamang, naramdaman ni Grand Old Master Ares na ang kaniyang katawan ay humihina na, kaya ang pangangalaga ng problema ng Pamilya Ares ay binigay niya kay Jay.Ang desisyon na ‘to ay nagsanhi ng matitinding reklamo mula sa kaniyang mga tito noon. Sila ang nakakatanda, eh, pero sila ang makokontrol ng mas nakababatang si Jay.Gayunpaman, mabilis silang nahawakan ni Jay sa braso at pinakalma sila. Sa nakalipas na ilang taon, ang Pamilya Ares ay kumalma na.Nitong mga nakaraang taon lamang noong ang mga bata mula sa iba’t ibang mga pamilya ay unti-unti

“Sundan niyo ako.” Sabi ni Jay.Sina Rose at Josephine ay parang dalawang inosenteng mga bata, naglalakad sa likod ni Jay nang nakayuko at mababang mga balikat.Pumunta si Jay sa harap na pinto at inabot ang payat niyang daliri upang buksan ang fingerprint lock. Pagkatapos pumindot sa ilang pindutan, tumalikod siya at kinuha ang kamay ni Rose, pinipindot ang kaniyang daliri sa fingerprint lock. “Mula ngayon, gamitin mo na ang pinto na ‘to,” seryoso at malamig na sabi ni Jay.“Sige.” Si Rose ay nagulat dahil talagang ni-register ni Jay ang kaniyang fingerprint sa kandado. Hindi ba ito natatakot na babalik siya rito upang imbestigahan ang mga sikreto niya anumang araw at oras?Hindi hanggang sa bumukas ang mga ilaw at noong umupo si Jay sa sofa ay napagtanto ni Rose na mayroong mga maliliit na tusok sa likod ng kaliwang kamay ni Jay. Ito ay isang nakabibiglang tanawin.Kung ito ay isang pares ng matitigas na kamay, marahil ay hindi makokonsensya si Rose, pero ang mga kamay ni Jay ay lub

Sa Rose Manor.Hinagis ni Jean ang mga babae sa mundo kung saan wala silang dangal gamit ang malupit na mga pamamaraan. Siniklaban nito ang pinakamatinding away sa pagitan ng mag-ama, sina James at Jean Ares.“Jean, ang lakas naman ng loob mong labanan ako?” Sa sobrang galit ni James at kinuha niya ang baso ng wine at binato ito kay Jean.Tulalang tumayo roon si Jean, hinahayaan ang kaniyang ama na maglabas ng galit.Nang makita na ang baso ay tatama na sa katawan ni Jean, ang third lady, na mahal na mahal ang kaniyang anak, ay mabilis na lumapit. Ang baso ay tumama sa kaniyang noo at sa isang iglap, tumulo ang dugo rito.Walang awa si James. Pagalit siyang sumigaw sa mag-ina, “Lumayos kayo rito!”Hinawakan ni Jean ang kamay ng kaniyang ina at tumitig sa kaniyang ama nang may mapulang mga mata. Sa huli, nanggigil siya at mapait na sinabi, “Ina, narinig mo ba ‘yon? Inuutusan ba tayo ni Ama na umalis?”Ang third lady ay hawak-hawak ang kaniyang noo. Ang sakit ng sugat ay hindi kayang tap

Sa sandaling ‘yon.Sina Rose at Josephine ay nagbihis at bumalik sa likod-hardin ng Fragrant Vessel Court.Nagpanggap si Rose bilang si Jay habang nagpanggap naman si Josephine bilang si Rose. Silang dalawa ay lubos na natuwa sa pagpapanggap bilang mag-asawa.“Hipag, hindi ko inasahan na magiging kamukhang-kamukha mo ang kuya ko! Lalo na ‘yong tindig mo, parang kuhang-kuha mo,” sabi ni Josephine.Sinabi ni Rose, “Ang kuya mo ay mayroong isang poker face na hindi nagbabago kahit isang libong taon pa ang lumipas. Kailangan ko lang panatilihing ganito ang mukha ko.”Sinundan ni Rose ang daan base sa kaniyang alaala at naglakad patungo sa dulo ng bluestone na daanan. Sa harap nito ay isang maputik na daan, at maraming mga baging pati palumpong ang bumabalot sa bawat gilid ng daan. Umihip ang malamig na hangin, nagsasanhi sa mga anino ng mga puno na sumayaw.Biglang hinawakan nang mahigpit ni Josephine ang kamay ni Rose. Nanginginig niyang sinabi, “Ang creepy naman dito.”“Shh!” Hininaan ni