All Chapters of Sir Ares, Goodnight!: Chapter 501 - Chapter 510

Humiyaw si Josie, sinasabi, “Bahala ka d’yan, Kuya. Ikaw ‘tong humila sa ‘kin pauwi tapos ngayon ay sinasabihan mo akong bumalik doon? Kailan ka pa nawalan ng prinsipyo?“Ayaw kong bumalik.” Hindi natutuwa si Josephine.“Kailangan mong bumalik.” Ang tono ni Jay ay hindi tumatanggap ng pagtanggi.“Bukas na ako babalik, okay?” Nahihilo sa antok, wala nang iba pang gusto si Josephine kung ‘di ang bumalik sa kama. Naramdaman niyang lumitaw ang kaniyang inis dahil sa walang galang na kahilingan ni Jay.Nagpakita si Jay ng matigas na ekspresyon.Napuno ng sakit ang mga mata ni Josephine. “Masyado kang namimili, kuya. Simula noong bata pa lang tayo panay ka paborito.”Nanigas si Jay sa mga salita na lumabas sa bibig ni Josephine.Ang sinabi ni Josephine ay hindi kalokohan dahil talaga ngang ginugol niya ang buhay niya na nakatuon lamang kay Angeline.Bilang resulta, wala siyang alam sa mga nararamdaman ni Josephine.Gayunpaman, hindi niya iyon pinagsisisihan dahil nararapat lamang kay Angelin

Ang tatlong cute na mga bata ay nag-uusap sa harap niya. Pagalit na sinabi ni Robbie, “Tama nga si Tita. Nambababae nga talaga si Daddy.”Sinabi ni Zetty, “Hindi pa nga malamig ang mga buto ni Mommy pero nakalimutan na agad siya ni Daddy. Nakakataas talaga ng balahibo.”Malamig na sinabi ni Jenson, “‘Wag muna kayong magkonklusyon kung hindi niyo pa alam ang totoo.”“Eh, ano nang mangyayari ngayon?” Tanong ni Zetty.Nagsuhestyon si Robbie, sinasabi, “Imbestigahan natin ang care worker na nagugustuhan ni Daddy.”Sumang-ayon si Jenson. “Sige.”Pagkatapos no’n, umalis sila nang hindi nag-aalala sa iba pa.Si Grayson ay ganap na hindi pinansin ng mga katuwa-tuwang mga bata… Siya ay natuliro.Noong iniisip niyang sabihin sa presidente ang plano ng mga bata, biglang bumalik si Jenson at binalaan siya, “Tito Grayson, kung gusto mo kaming makita araw-araw, magreklamo ka na kay Daddy.”Iyon ay isang harap-harapang babala!Ang kaniyang isipan ay malalim sa ganito kabatang edad. Alam niya kung paa

Kahit na mahal ni Jay ang kaniyang mga anak, hindi niya pinalaki ang mga ito sa layaw. Lalo na pagdating sa tama at mali, hindi niya kukunsintihin ang mga bata.“Ang lalaki niyo na ngayon, ah? Gumagawa ba kayo ng kalokohan?”Ang tatlong katuwa-tuwang mga bata ay tumayo nang maayos sa harap ni Jay, isa-isang nanliliit. Yumuko sila, hindi naglalakas-loob na harapin ang nabigong mga mata ng kanilang Daddy.“Kanino nanggaling ang ‘di magandang ideya na ‘to?”Ang tatlong katuwa-tuwang mga bata ay humakbang nang sabay-sabay.Sa sobrang bigla ni Grayson sa kanilang pagkakasundo ay muntik nang mahulog sa lupa ang kaniyang mga mata.“Ginoong Ares, ang mga young master at ang young lady ay maagang nagplano ng pang-kontra.”Tumingin nang masama si Jenson kay Grayson, kaya siya ay agad na natahimik.Siya ay natatakot na ang nakamamatay na tingin ng young master ay matutumbasan ang kaniyang presidente pagkatapos pa ng ilang taon ng paglilinang.Tulad ng inaasahan, ang bawat bagong henerasyon ay mas

“Tanga ka ba? Hindi mo ba alam kung paano ibaba ang mga bag sa lupa?”Tumingin si Grayson sa lalaking nakatayo at nagsasalita, sinasabing, “Si Jenson ay may obsession sa kalinisan. Paulit-ulit niyang pinapaalala sa ‘kin sa gilid na ‘wag dumihan ang bag niya. Ang batang ‘to, si Robbie, ay patuloy na pinupuntirya ang mga bag. Hindi ko lang magamit ang mga kamay ko, sila ay napipigilan din.”“Kung hindi mo magamit ang mga kamay mo, hindi mo ba pwedeng gamitin ang mga binti mo? Hindi ba’t mas mahusay ka sa martial arts kapag gamit ang mga binti mo?”Sinabi ni Grayson, “Iyon nga ang problema. Kahit na maliit si Robbie, may kaunting lakas, at walang masyadong alam na galaw, mayroon siyang partida. Mabilis siya—kasing bilis ng kidlat. Ito lang ang masasabi ko. Kung hindi mo gagamitin ang mga kamay mo, nakasisiguro ako bilang miyembro ng security department ng Grand Asia na walang sinuman ang kayang tumalo sa kaniya.”“Ganoon kalakas?”Ang grupo ng mga lalaki ay nananabik na mapunta sa aksyon.

Sa lugar na ito ay aksidente niyang nasira ang isang agate na bracelet na sinisimbolo ang magandang swerte. Bilang resulta, siya ay umupo roon nang umiiyak. Siya ay bata pa noon, kaya tumatawa siya kapag gusto niya at umiiyak kapag gusto niya kahit gaano pang nahihiya ang malaki nang si Jay.Sinubukan ni Jay na patahanin ang bata, ngunit umiyak pa rin siya.“Angeline, kailangan mong maging mabait. Kung nasira ‘yan, bibili na lang ako ng bago para sa’ yo. Sama ka sa ‘kin?”“Hindi, ang bracelet na ‘yon ay binigay sa ‘kin ng ina ko. Ang sabi niya na sa bracelent na ‘to, ang swerte ko sa pag-ibig ay palaging magiging maayos. Pero nasira ko na ‘to, ibig sabihin ay hindi na magiging maayos ang buhay pag-ibig ko. Boohoohoo—"“Pamahiin lang ‘yon.”Sa huli, ginastos ni Jay ang lahat ng pera sa card niya at binilhan siya ng isang jade na kwintas sa mataas na presyo at ito ay tinatawag na Angel’s Tears. Saka lamang siya tumigil sa pag-iyak pagkatapos no’n.Iyon lang ang nag-iisang jade na kwintas