บททั้งหมดของ Sir Ares, Goodnight!: บทที่ 631 - บทที่ 640

“Ina, kumusta naman ang trato sa ‘yo ni ama nitong mga nakaraan?” Pakiramdam ni Josephine ay hindi makatotohanan ang lahat ng nakikita niya.Sumagot naman ang madam sa isang mapanlikhang paraan, “Nagbago na ang panahon, Josephine. May kapansanan na ang kuya mo ngayon, at wala ka ring interes sa pagnenegosyo. Hindi ko kayo maaasahan kaya ang ama niyo na lang ang mayroon ako. Kapag umabot ka sa edad ko, hindi ka na mag-aasam sa pag-ibig at ang gugustuhin mo na lang ay ang mabuhay nang maayos araw-araw.Sinisi ni Josephine ang kaniyang sarili dahil dito. Naramdaman niya na ang kawalan niya ng kakayahan ay nabigong bigyan ang kaniyang ina ng suporta na kailangan nito, kaya ang kaniyang ina ay walang ibang magagawa kung ‘di ang magtiis. Nagbulag-bulagan na lamang siya sa batang kabit ng kaniyang asawa.“Kasalanan ko ang pagiging walang kwenta, ina.”Ang madam ay naging emosyonal sa pahayag ni Josephine at ngumiti. Masigasig niyang sinabi, “Hindi kita sinisisi sa kahit ano. Ang hinihiling ko

Hanggang sa dumating ang mga katulong mula sa Sycamore Annex upang mag-anunsiyo, “Young Master, si Old Master Jack at ang Madam ay nag-ayos ng kasintahan para kay Binibining Josephine, at ang lalaki ay dumating na sa estado. Kaya, hiniling ni Old Master Jack para sa Young Master na pumunta roon upang salubungin ang mga bisita.”Napakunot nang bahagya ang mga kilay ni Jay. Alam nilang dalawa ni Jack na ang relasyon nila bilang mag-ama ay para takpan lamang ang mga iskandalo ng Pamilya Ares. Ang tawagin ang bawat isa na ama at anak ay may benepisyo para sa kanilang dalawa kapag sila ay nasa labas, ngunit hindiing-hindi gagawin ni Jack ang mga bagay na ito kapag sila ay nasa kanilang sariling tahanan.Kaya, imposible para kay Jack na hayaan siyang makialam tungkol sa mga bagay na nangyayari sa Sycamore Annex.Maliban na lang kung ito ay——Tila mayroong napagtanto si Jay, at tumawag, “Storm.”Agad na lumapit si Storm, “Ano’ng nasa isipan mo, Ginoong Ares?”Tumingin si Jay sa magalang na mg

Tinatrato ba siya ng babaeng ‘to na para bang siya ay hangin?Sina Josephine at Angeline at binitawan ang kamay ng isa’t isa, at naglakad si Josephine patungo sa kaniyang mga magulang at binati sila. “Ama, ina.”Nagsuot siya ng engrandeng makeup at magalang at elegante na para bang siya ay interesado sa blind match na ito. Hindi siya makitaan ng pagkakamali ni Jack, kaya binati na lamang siya nito nang may madilim na ekspresyon. “Umupo ka.”Nakatayo si Angeline sa gitna ng silid noong tumingin siya sa paligid, pagkatapos ay ngumiti siya nang matamis. Hindi siya tumingin kay Jay at sa huli ay naglakad siya patungo kay Hiroshi sa isang tinatamad na paraan.Nanigas sa lamig ang mga mata ni Jay——Umupo si Angeline sa walang laman na upuan sa tabi ni Hiroshi at nang-aakit na ngumiti sa kaniya. “Young Master Titus, nakikilala mo pa rin ba ako?” Ang kaniyang boses ay mas mahina kaysa sa kadalasan.Si Hiroshi ay nagpakita ng interes sa pagkukusa ni Angeline, iyon ay matapang at walang pigil.“

“Diyos ko, bakit ang mga ‘yan ang ginamit mo para maglabas ng galit? Hindi mo ba naiisip na sayang sila? Pwede mo naman silang ibigay sa ‘kin, alam mo ‘yon?”Si Angeline na ang sentro ng buong kalawakan noong bata pa lamang siya. Siguro nga ay edukado siya, ngunit sa sandaling makaranas siya ng pighati na nilalagpasan ang kakayahan niya, ang kaniyang ulo ay iinit din.Halimbawa ang nangyayari ngayon—“Marami akong damit sa bagahe ko, kung gusto mo, kuhain mo rin silang lahat. Oh, pati na rin ang mga skincare products na nagkakahalagang sampung milyong dolyar, sa ‘yo na silang lahat. Kung ayaw mo sa kanila, susunugin ko silang lahat!”Siya ay nagalit. “Binili ko sila gamit ang pera ng kuya mo. Ayaw ko na sa kanila. Mula ngayon, maghihiwalay na kami. Wala na kaming dapat pang…”“Wala nang dapat pang ano?” Lumitaw si Storm nang tulak-tulak si Jay sa isang wheelchair. Ang wheelchair ay tumigil sa harap niya.Ang buhok ni Angeline ay nakalugay dahil sa kawalan niya ng tali. Siya ay kasing g

Sinabi ni Angeline, “Hinding-hindi ako susuko kahit na patayin mo pa ako sa bugbog.”Si Jay ay mukhang napipikon na. Yumuko siya upang kumuha ng bato sa lupa at binato ito sa tuhod ni Angeline.Ang mga tuhod ni Angeline ay namanhid at napaluhod siya sa lupa. Pinosasan ni Storm ang kaniyang mga kamay noong napansin niya kung ano ang nangyari.Inangat ni Angeline ang mga posas at nagdabog. “Ano’ng ibig sabihin nito, Ginoong Ares? Hindi ba’t ayaw mo sa ‘kin? Bakit hindi mo na lang ako hayaan na lumayo sa ‘yo, ha?”Hinila ni Storm ang kabilang dulo ng posas. “Tara na, Binibini.”Nag-isip nang matagal si Josephine bago mapagpasyahan sa huli na ‘wag mangialam. Sinabi niya kay Angeline, “Alagaan mo ang sarili mo, Angeline. Maghihintay ako sa ‘yo.”Si Angeline ay dinala pabalik sa Fragrant Vessel Court ni Storm.Ang mga bata ay nakapaligid sa mesa, kumakain ng mga prutas. Noong nakita nila sina Storm at Angeline, ang mga mata nila ay napuno ng sorpresa.“Bakit narito na naman siya?” Pagalit na