Tous les chapitres de : Chapitre 221 - Chapitre 230

Mabilis sinabi ni Zeke, “Mr. Wade, rush hour na sa mga oras na ito, at ito ang pinakamahirap na oras para makakuha ng taxi. Bakit hindi ko kayo ihatid doon, kung ayos lang sa inyo?”Nausisa si Claire at nagduda siya sa pagkakataong ito, pero sobrang desperado niya upang tangihan ang mabait ng alok. “Maraming salamat sa pagpapaangkas, Mr. White.”“Masyado kang mabait, karangalan ko ito.” Mabilis na lumabas si Zeke ng kotse at masayang binuksan ang pinto para sa kanila.Kinuskos lang nang nahihiya ni Charlie ang kanyang ilong nang walang sinasabi. Alam niya na kinuha ni Zeke ang pinakamagandang pagkakataon upang purihin, at nagkataon, na kailangan niya ng tulong niya, kaya hindi niya tinanggihan ang alok.Ang driver ay nagmaneho sa harap habang si Zeke ay nakaupo sa harap na pampasaherong upuan at nagsimula ng kaswal na usap kay Charlie.Sa daan, nakinig ni Claire sa kanilang usapan habang isang nagtatakang damdamin ang namuo sa loob niya.Si Zeke White ay isa sa mga tagumpay na ne

Hindi alam ni Claire na may masamang balak si George, kaya, mabillis niyang sinabi sa pagiging magalang niya, “George, masyado kang mabait.”Naglabas si George ng isang mapagpanggap na mabait na ngiti. Kinuha niya ang resume ni Claire, kaswal na tiningnan ito at sinabi sa malungkot na tono, “Claire, pasensya na pero sa nakita ko sa resume mo, hindi umabot ang mga kwalipikasyon mo sa pamantayan namin, kahit pa may kakayahan ka o karanasan. Hindi ka angkop sa kailangan namin.”Pagkatapos, nagbuntong hininga siya at nagpatuloy, “Pasensya na Claire. Hindi ka pumasa sa interview. Payo ko na subukan mo na lang sa ibang kumpanya. Good luck!”Nagulantang si Claire sa marahas niyang pagtanggi at sinabi nang nagmamadali, “Pero maraming taon na akong nagtatrabaho sa management department ng Wilson Group! Sigurado ako na ang pagiging propesyonal ko ay angkop sa pamantayan na sinabi ng kumpanya mo.”Umiling si George at sinabi nang mahigpit. “Ah, hindi. Ang mga tinatawag mong kwalipikasyon at k

Bumagsak sa sahig si George, ang mga mata niya ay puno ng kawalan ng pag-asa at paghihirap.Ang dahilan kung bakit siya naging senior executive sa batang edad ay dahil sa mahigpit na kontrata na pinirmahan niya.Para mapalakas ang kontrol nila sa kanilang mga empleyado, naglabas ang Spikeworth Corps ng isang sobrang higpit at makiling na kontrata na garantisadong tataas ang posisyon mo pagkatapos itong pirmahan, pero dapat ay mahigpit silang nakagapos sa kumpanya. Ang pagtaas ng posisyon ay garantisado, pero kailangan nilang patunayan na karapat-dapat sila at magsumikap na maging matapat sa kumpanya. Kung mabibigo sila sa hinahanap na sipag o may hindi mga hindi pagsang-ayon, magdedemanda nang malaki ang kumpanya sa kanila.Maraming tao ang natatakot na pirmahan ang ganitong kontrata dahil sa malupit at mahigpit na mga kondisyon, pero sa sandaling iyon, si George ay katatapos pa lamang na puno ng yabang at gustong umasenso. Kaya, pinirmahan niya ang kontrata kahit na medyo hindi pat

Dahil sa pagbibigay ng lakas at sigla ni Charlie, ginamit ni Claire ang buong gabi upang pag-isipan ang kanyang negosyo. Mukha siyang pagod sa sumunod na umaga dahil kulang siya sa tulog.Pagkagising, mabilis na pinapresko ni Claire ang kanyang sarili. Kumunot ang noo ni Charlie nang makita ito at tinanong, “Mahal, bakit hindi ka muna matulog? Bakit ka nagmamadali?”“Pupunta ako sa Millenium Enterprise. Hindi dapat ako mahuli.”“Millenium Enterprise? Interview ulit?”“Hindi.” Umiling si Claire at sinabi nang nahihiya pagkatapos ng maikling hinto, “Susubukan kong kumuha ng ilang proyekto para sa akin.”“Magaling!” Masayang ngumiti si Charlie. “Kung masisimula ka ng kumpanya sa konstruksyon, ako ang magiging unang empleyado mo.”“Sa tingin mo ba ay ang pagsisimula ng kumpanya sa konstruksyon ay parang paghahanda ng hapunan? Ang mga pondo at koneksyon ang pangunahing pamantayan para mabuhay at umunlad ang negosyo,” sinabi ni Claire. “Gusto kong magsimula mula sa isang maliit na opis

Ayaw kamayan ni Claire si Peter, pero dahil inalok niya ito, bastos naman na tanggihan siya. Kaya, kinagat niya ang labi niya at nag-aatubiling nilapit ang kanyang kamay.Nang si Peter ay tahimik na nasabik at susunggaban na ang mainam na kamay ni Claire, isang malaking kamay ang biglang lumitaw at sinunggaban nang mahigpit ang kamay niya.Nagulantang nang ilang sandali si Peter. Tumingala siya nang galit, at sinabi, “Ano!? Sino ka?”Itinaas rin ni Claire ang kanyang tingin at kaunting natulala sa nakita niya.“Charlie! Kailan ka pa dumating?”Pagkatapos ay mabilis siyang nagpaliwanag kay Peter, “Siya ang asawa ko.”Dumilim ang mukha ni Peter na tila ba may maitim na ulap na dumaan sa taas niya nang marinig niya ang salitang ‘asawa’.“Kadarating ko lang.” Ngumiti si Charlie kay Claire at humarap siya kay Peter, nagkukunwaring hindi niya nakita ang pagbabago sa kanyang ekspresyon, sinabi niya, “Ikaw si Peter Murray, hindi ba? Ang boss ng Millenium Enterprise?”Sinabi ni Peter na