Tumawa nang matagumpay si George. “Maghintay lang kayo. Kapag naging isa ako sa mga board of director, ang mga taong ito ay titingalain ako at sasambahin ako!”Nasorpresa si Jerry at nagtanong, “George, magiging isa ka ba sa mga direktor?”“Malapit na,” sumagot si George na may mayabang na ngito. “Nasa ilalim na ito ng proseso. Kung magiging maayos ang lahat, hihirangin ako sa ilang buwan!”“Aba, mabuti iyon!” Itinaas ni Jerry ang kanyang hinlalaki at sinabi, “George, mangyaring huwag mong kalimutan ang matalik mong kaibigan kapag naging direktor ka na!”Tumango si George. “Syempre! Huwag kang mag-alala, ako ang bahala sa iyo.”Sa gitna ng pag-uusap nila, mayroong malakas na tunog, at ang pinto sa opisina ni George ay bumukas nang sipain ito nang mabangis.“Sino ang nangahas na sumipa ng pintuan ko…”Nagulantang si George sa biglang kaguluhan. Sisigaw na siya nang makita niya ang lahat ng direktor na nakatayo sa kanyang pinto, nakayuko sa harap ng isang di gaano katandang lalaki
Bumagsak sa sahig si George, ang mga mata niya ay puno ng kawalan ng pag-asa at paghihirap.Ang dahilan kung bakit siya naging senior executive sa batang edad ay dahil sa mahigpit na kontrata na pinirmahan niya.Para mapalakas ang kontrol nila sa kanilang mga empleyado, naglabas ang Spikeworth Corps ng isang sobrang higpit at makiling na kontrata na garantisadong tataas ang posisyon mo pagkatapos itong pirmahan, pero dapat ay mahigpit silang nakagapos sa kumpanya. Ang pagtaas ng posisyon ay garantisado, pero kailangan nilang patunayan na karapat-dapat sila at magsumikap na maging matapat sa kumpanya. Kung mabibigo sila sa hinahanap na sipag o may hindi mga hindi pagsang-ayon, magdedemanda nang malaki ang kumpanya sa kanila.Maraming tao ang natatakot na pirmahan ang ganitong kontrata dahil sa malupit at mahigpit na mga kondisyon, pero sa sandaling iyon, si George ay katatapos pa lamang na puno ng yabang at gustong umasenso. Kaya, pinirmahan niya ang kontrata kahit na medyo hindi pat
Nagbuntong hininga nang malalim si Claire at sinabi, “Mahirap nang makakuha ng trabaho ngayon. Maghahanap lang ako at titingnan ko kung saan ako dadalhin ng swerte ko.”“Sa Emgrand kaya?”Umiling si Claire. “Niloloko mo ba ako? Hindi naman pamilihan ang Emgrand. Hindi ako pwedeng umalis at bumalik dahil lang gusto ko. Bukod dito, sobrang higpit ng pagsusuri nila at sistema ng pagmamarka, nakakahiya para sa akin na magsimula sa pinakamababa.”Nagbuntong hininga si Charlie at sinabi sa nagpapahiwatig na tono, “Mahal, sa tingin ko ay dapat mo nang simulan ang sarili mong negosyo!”“Simulan ang sarili kong negosyo?” Tinanong nang nasorpresa ni Claire. “Pero paano?”“Ilang taon ka nang nasa industriya, taya ko na mayroon ka nang sarili mong propesyonal na ugnayan at mga koneksyon ngayon. Nakikita ko na mukhang malapit sa iyo si Doris Young ng Emgrand Group. Bukod dito, umaasa sa akin si Zeke White na obserbahan at baguhin ang swerte niya, sa tingin ko ay susuportahan niya tayo nang sob
Dahil sa pagbibigay ng lakas at sigla ni Charlie, ginamit ni Claire ang buong gabi upang pag-isipan ang kanyang negosyo. Mukha siyang pagod sa sumunod na umaga dahil kulang siya sa tulog.Pagkagising, mabilis na pinapresko ni Claire ang kanyang sarili. Kumunot ang noo ni Charlie nang makita ito at tinanong, “Mahal, bakit hindi ka muna matulog? Bakit ka nagmamadali?”“Pupunta ako sa Millenium Enterprise. Hindi dapat ako mahuli.”“Millenium Enterprise? Interview ulit?”“Hindi.” Umiling si Claire at sinabi nang nahihiya pagkatapos ng maikling hinto, “Susubukan kong kumuha ng ilang proyekto para sa akin.”“Magaling!” Masayang ngumiti si Charlie. “Kung masisimula ka ng kumpanya sa konstruksyon, ako ang magiging unang empleyado mo.”“Sa tingin mo ba ay ang pagsisimula ng kumpanya sa konstruksyon ay parang paghahanda ng hapunan? Ang mga pondo at koneksyon ang pangunahing pamantayan para mabuhay at umunlad ang negosyo,” sinabi ni Claire. “Gusto kong magsimula mula sa isang maliit na opis
Mabilis na tumakas si Charlie sa bahay habang nag-aaway pa rin sila sa loob.Mas mabuti sa kanya na lumayo sa mga nakakainis na away mag-asawa.Pumunta si Charlie sa isang maliit na cafe, nag-order ng ilang meryenda, at nagpasya na gamitin doon ang malayang oras niya hanggang gabi.Isa itong sikat na kalye na puno ng kainan sa Aurous Hill, at maraming tao ang dumadaan dito.Nilalasap ni Charlie ang kanyang pagkain nang bigla niyang makita ang dalawang tao sa kabilang bahagi ng kalye, ang isa sa kanila ay sobrang pamilyar.Si Claire iyon, diba?Sa kabila ng kalye ay isang magandang restaurant. Nakita ni Charlie na nakaupo si Claire sa tabi ng isang malaking bintana sa pangalawang palapag, at sa kabila niya ay isang di gaano katandang lalaki na may suit at katad na sapatos na may ginintuang salamin.May hawak na folder si Claire at kinakausap nang walang tigil ang lalaki na tila ba pinapakita niya ang kanyang portfolio sa kanya at ang kanyang bagong tungkulin bilang isang freelanc
Ayaw kamayan ni Claire si Peter, pero dahil inalok niya ito, bastos naman na tanggihan siya. Kaya, kinagat niya ang labi niya at nag-aatubiling nilapit ang kanyang kamay.Nang si Peter ay tahimik na nasabik at susunggaban na ang mainam na kamay ni Claire, isang malaking kamay ang biglang lumitaw at sinunggaban nang mahigpit ang kamay niya.Nagulantang nang ilang sandali si Peter. Tumingala siya nang galit, at sinabi, “Ano!? Sino ka?”Itinaas rin ni Claire ang kanyang tingin at kaunting natulala sa nakita niya.“Charlie! Kailan ka pa dumating?”Pagkatapos ay mabilis siyang nagpaliwanag kay Peter, “Siya ang asawa ko.”Dumilim ang mukha ni Peter na tila ba may maitim na ulap na dumaan sa taas niya nang marinig niya ang salitang ‘asawa’.“Kadarating ko lang.” Ngumiti si Charlie kay Claire at humarap siya kay Peter, nagkukunwaring hindi niya nakita ang pagbabago sa kanyang ekspresyon, sinabi niya, “Ikaw si Peter Murray, hindi ba? Ang boss ng Millenium Enterprise?”Sinabi ni Peter na
Kinakabahan si Claire habangp pinapakinggan niya ang pagtatalo nila at sumingit, “Mr. Murray, maraming tulong si Charlie sa bahay. At saka, pakitawag akong Miss Wilson. Ang pagtawag sa unang pangalan ko ay hindi propesyonal.”“Ano naman ang ginagawa niya sa bahay? Pupunta sa pamilihan? Magluluto? Maglalaba?” Tumawa nang sarkastiko si Peter. “Claire, kung nahihirapan ang asawa mong makahanap ng trabaho, nagkataon na kumukuha ang kumpanya ko ng mga guwardiya. Pwede mong hayaan siyang subukan.”Pagkatapos, nagpatuloy siya nang may mapanglait na ngisi, “Claire, kung ako sa’yo, hindi ko papakasalan ang lalaking walang trabaho. Matagal ko na siyang hiniwalayan.”Sumimangot sa bagabag si Claire, bago pa siya makapagsalita, nararamdaman niya ang biglang lamig sa tabi niya.Lumingon siya at nakita si Charlie na tumayo na may ngiti sa kanyang mukha habang sinabi kay Peter, “Mr. Murray, mas mataas ka talaga sa reputasyon mo. Ngayong napunta sa akin ang karangalan na makilala ka, totoo nga, ba
Binuksan ni Charlie ang bibig niya, may gustong sabihin, pero itinikom niya ito at lumabas sa restaurant nang makita niya ang galit na mukha ni Claire.Ang lakas ng loob ng boss ng maliit na kumpanya na ito na maging mayabang sa harap niya? Nagpasya siya na gamitin na ang lahat ng swerte niya, tama?Kailangan pang maging maingat ni Claire sa g*gong iyon! Hindi niya alam na ang asawa niya ang pinakamakapangyarihan sa kanilang lahat?Sa sandaling ito, desperado siya na ilantad ang pagkakakilanlan niya kay Claire. Gusto niyang malaman niya na hindi niya na kailangan mag-alala sa hinaharap nila at hindi niya na kailangan maapi at pahirapan ng isang mababang boss ng isang pangkaraniwang kumpanya.Gayunpaman, pinigilan niya ang mga salita niya.Ang ibig sabihin ng paglalantad niya sa pagkakakilanlan niya ay opisyal niya nang tinanggap ang pamilya Wade at babalik sa kanilang yakap.Hindi, ayaw niyang bumalik.Nakatayo sa labas ng restaurant, tumingala si Charlie sa pangalawang palapag,
Pagkatapos niyang magsalita, binuksan niya ang headlights at inapakan ang gas para makaalis.Samantala, sa loob ng itim na sedan, mabilis na pinaandar ni Jilian ang kotse habang nakasuot ng puting evening gown. Kanina, sinadya niyang sirain ang suot niyang gown at ginamit iyon bilang dahilan para makalusot palabas ng main hall. Sa likod-bahay, may nakita siyang itim na sedan na may susi pa sa loob, kaya agad niya itong ginamit.Sa mga oras na iyon, hindi alam ni Jilian kung saan siya pupunta. Ang mahalaga lang sa kanya ay makaalis agad bago pa mapansin ng iba ang pagkawala niya.Pero habang kinakabahan siyang nagmamaneho palabas ng estate, biglang lumitaw ang isang Chevrolet sa mismong harap ng gate.Mabilis siyang napakadyak sa preno, pero kahit anong pilit niya, hindi niya ito maapakan kahit kaunti. Hindi alam ni Jilian, pero ito mismo ang hinihintay ni Charlie.Ginamit ni Charlie ang kanyang Reiki para harangan ang preno at manibela ng kotse, kaya kahit sino pa ang nagmamaneho,
Walang magawa ang dalaga sa loob ng kwarto at sinabi, “Sige na, tama ka na. Pero umalis ka muna. Kailangan ko munang mag-ayos at magbihis!”Malamig na sagot ni Antonio, “Bibigyan kita ng sampung minuto. Maghihintay ako rito.”Napilitan ang dalaga at sinabing, “Bahala ka. Kung gusto mong maghintay, wala namang pumipigil sa’yo.”Humagikgik si Antonio at malamig na binalaan, “Jilian, payo ko lang sa’yo, huwag mong subukang tumakas sa bintana. May tao na akong inilagay doon sa labas para magbantay. Kapag sinubukan mong lumabas, huhulihin ka agad nila at diretso kang dadalhin sa airport!”Biglang nagalit ang dalaga. “Walang hiya ka talaga!”Hindi natinag si Antonio sa panlalait ng anak niya. Ngumiti pa siya at sinabi, “Tandaan mo, Jilian, ang mga babaeng Sicilian ay nabubuhay para sa pamilya nila habang buhay! Ang pagtataksil sa pamilya ay kahihiyan para sa akin. Mas pipiliin ko pang ipadala ka sa Sicily at mag-alaga ng tupa habang buhay kaysa hayaan kang ipahiya ang pamilya natin.”N
Habang nangyayari iyon, minamaneho ni Charlie ang hindi kapansin-pansing Chevrolet papunta sa labas ng Zano Manor, kasama si Angus na halatang kinakabahan.Mula sa labas, kita nilang napakakulay at abala ngayon sa Zano Manor. Maliwanag ang buong lugar at maraming miyembro ng mafia na nakasuot ng itim na suit ang nakahanay sa magkabilang gilid ng pasukan, para bang may hinihintay silang napakahalagang bisita.Pagkakita niya nito mula sa malayo, napangiti si Charlie at sinabi, “Mukhang napakaganda ng timing natin. Parang may malaking okasyon ang pamilya Zano ngayon.”Napalunok si Angus sa kaba at tinanong si Charlie, “Mr. Wade, mukhang may daan-daang tao rito sa unang tingin pa lang. Papasok ba talaga tayo para gumawa ng gulo?”Ngumiti si Charlie at sinabi, “Hindi ba sinabi ko na gagawa tayo ng eksena sa kanila? Sundan mo lang ako mamaya. Bibigyan kita ng senyas para sa susunod na gagawin.”Pagkatapos ay idinugtong niya, “Pero kung talagang nag-aalala ka, pwede akong pumasok mag-isa
Sa halip, hinati nila ang lahat ng ilegal na transaksyon at ibinaba iyon sa mga mukhang walang kinalamang puppet gangs. Palihim nilang pinalalawak ang impluwensiya ng mga gang na iyon sa New York at sa buong East Coast para mas lumaki ang kapangyarihan at ilegal na kita ng kanilang grupo.Samantala, ang pampublikong imahe ng mga Zano, na pinamumunuan ng kasalukuyang ulo ng pamilya na si Antonio, ay todo-kayod sa pagpapaputi ng kanilang imahe at paglalapit ng sarili sa mga makapangyarihan sa lipunan.Alam na alam ni Antonio na kailangan din ng mga nasa mataas na lipunan ang mga grupong gaya ng mafia. Pero dahil sa pagkukunwari nila, hindi sila pwedeng makitang lantaran na nakikipagtulungan sa mafia. Kaya kung gusto ng isang mafia family na mapansin ng high society, ang unang dapat gawin ay linisin ang sarili nila.Sa madaling salita, hindi na sila naghahanap ng parang arinola na tinatago sa ilalim ng kama. Ang kailangan nila ngayon ay isang inidoro, malinis, walang amoy, at pwedeng i
Habang nagsasalita si Charlie, may plano na agad na nabuo sa isip niya.Dahil nasa New York na rin siya, naisip niyang ayusin na nang tuluyan ang ilang problema. Dahil pati ang Oskiatown at ang tindahan ni Uncle Janus na ilang dekada niyang pinaghirapan ay pinakialaman na ng mga Zano, wala na silang karapatang magreklamo kung magiging bastos siya.Kaya sinabi niya kay Angus, “Angus, magpalit ka ng damit. Sumama ka sa akin.”Tumingin si Angus sa limang miyembro ng Burning Angels at agad na nagtanong, “Mr. Wade, anong gagawin natin sa kanila? Paano kung patayin ko muna sila? Isang bala bawat isa, walang masasayang.”Takot na takot ang limang lalaki kaya nanginig sila sa kaba. Hindi nila inakalang ang maliit na chef na dati nilang inaapi sa punto na hindi siya nangahas na umutot ay handa na ngayong patayin silang lima!Nang makita ni Charlie na seryoso si Angus, ngumiti siya at sinabi, “Masyado pang maaga para patayin sila. Hayaan mo muna silang bantayan nina Uncle Janus at Daves. Hi
Pinasimulan ni Janus, na nasa tabi lang, ang pagpapakilala kay Charlie, “Matalino ang kasalukuyang pinuno ng mga Zano. Hinati niya ang dating simpleng operasyon sa ilang bahagi, tapos ang bawat hakbang ay ipinasa sa ibang grupo. Ang mga grupong ito ay nagtutulungan, nagba-balanse, at nagbabantayan sa isa’t isa.”Napataas ang kilay ni Charlie at sinabi, “Uncle Janus, pakipaliwanag pa nang mas detalyado.”Paliwanag ni Janus, “Base ito sa mga narinig at nakita ko lang mula sa labas, kaya maaaring hindi ito eksaktong tama, pero malapit-lapit na rin siguro.”Seryosong ipinagpatuloy ni Janus, “Sa totoo lang, ang pangunahing pinagkakakitaan ng mga Zano ay ang smuggling at pagbebenta ng droga. Meron silang sariling gang para sa smuggling at isa pa para sa pagbebenta. Bukod pa roon, may mga mas maliliit silang grupo gaya ng Burning Angels, na ang trabaho ay sakupin ang mga teritoryo sa iba’t ibang bahagi ng U.S.”“Ang sistema nila ay pagpapakilos ng mga mababang-lebel na gang para palawakin
Nahiya si Daves nang marinig niya ito. Totoong hindi naman ganoon kataas ang tingin niya kay Angus.Bukod pa roon, si Charlie ay isang estranghero na bigla na lang lumitaw, kaya hindi siya naniniwalang may kakayahan itong tulungan siya o si Angus na buhayin muli ang Oskian gang sa ilalim ng pang-aapi ng Burning Angels.Pero kailangan niyang aminin na si Angus, bagamat bata at kulang pa sa karanasan sa mundo, ay mas matapang kaysa sa kanya.Kahit wala siyang tiwala sa kakayahan ni Charlie, may sarili rin siyang pangamba. Kung tatanggihan niya ito, kailangan pa rin niyang magtago kung saan-saan, at baka wala na siyang pagkakataong makabawi sa buong buhay niya.Pero kung makikipagtulungan siya kay Charlie, baka may tsansa pa siyang makabalik at bumangon.Habang iniisip niya iyon, hindi niya naiwasang mapatingin kay Janus na nasa tabi lang.Sa tingin niya, si Janus ay isang kahanga-hangang tao.Kahit matagal na itong naipit sa pagluluto ng roast goose sa tindahang ito, siya pa rin a
Pagkasabi noon, napakagat siya sa labi at mahigpit na sinabi, “Pero bago ako umalis sa United States, kailangan ko munang ipaglaban ang mga kababayan kong namatay sa Oskiatown! Kailangan kong makaganti, kahit ilan man lang sa kanila ang madala ko!”Gustong magsalita ni Janus pero napigilan niya ang sarili niya at napatingin na lang kay Charlie, hinihintay ang sasabihin nito. Tumingin si Charlie kay Angus at seryosong sinabi, “Angus, kung ikaw ang babaril, may dalawang pagpipilian ka. Una, papalabasin kita sa United States ngayong gabi. Tulad ng sinabi mo, hindi ka na babalik.”Pagkasabi niyon, saglit siyang tumigil, tapos tinaasan nang kaunti ang boses niya. “Ang pangalawa, manatili ka rito, at tapusin ang lahat ng dapat tapusin!”Nagtatakang tinanong ni Angus si Charlie, “Mr. Wade, ano pong ibig mo sa pangalawa?”Seryoso ang mukha at boses ni Charlie habang sinabing, “Manatili ka rito, tutulungan kitang buuin ang bagong Oskian gang. Simula ngayon, kahit sino pang manghamak sa’yo a
Agad na natakot nang husto ang lima, pati na si Will, sa sinabi ni Charlie!Paano nila naisip na kahit tiniis na nila ang lahat ng kahihiyan at pagpapahirap mula kay Charlie hanggang ngayon, at umaasa pa rin sila na palalayain sila ni Charlie, pero sino ang mag-aakalang ilalabas pa ni Charlie ang lider ng Oskian gang at uutusan pa siyang patayin sila.Takot na takot ang lima, at halos hindi na malinaw ang boses ni Will habang may dugo sa bibig. “Mr. Wade… ginawa na po namin ang gusto mo… pakiusap, huwag mo po kaming patayin…”Ngumiti si Charlie at sinabi, “Kung sapat na ang pakiusap para makaligtas, edi sana wala na kayong pinatay. Naalala niyo ba ‘yung mga biktima niyo? Nakiusap din ba sila bago niyo sila pinaslang?”Pagkasabi nito, hindi na pinansin ni Charlie si Will. Inilagay niya ang baril sa kamay ni Daves, tapos malamig niyang sinabi, “Bakit nakatayo ka pa rin diyan?”Halatang nag-aalangan si Daves habang nakatitig sa baril sa kamay niya. Malalim ang galit niya sa Burning A